Mijn man en ik wilden het heel graag weten, vooral ik was zo nieuwsgierig! Uiteraard maakt het ons niet veel uit wat het is, als het maar gezond is en blijft!! Maar ik werd na verloop van tijd wel errug benieuwd wie er zo zat te schoppen...een ventje of een meissie Dus toen hebben we de 20 weken echo gehad, alles gecheckt en alles was helemaal okay! En op den duur kwam ze bij de beentjes en tja....toen konden we onze nieuwsgierigheid niet bedwingen.
Ik vind het wel een romantisch idee om het niet te weten en pas bij de geboorte te horen wat het is, maar wij zijn daar echt te nieuwsgierig voor!!! Ik wil me vast een beeld kunnen maken bij dat wezentje in mijn buik, en ik denk ook dat als wij het geslacht eenmaal weten, dat we het dan héél slecht geheim kunnen houden. Dus ik geef eraan toe, met de 20-weken echo horen we het geslacht, daarna vertellen we dat aan iedereen die het horen wil!!
2x niet geweten. Het mooiste moment van de bevalling vond ik beide keren toen mijn man zei; een jongen, we hebben een jongen! Super vond ik dat. Nu willen wij het weer niet weten, maar vind het wel wat lastiger om niet te weten.
Bij de eerste wilde ik het gelijk weten en kon het helemaal niet voor me houden. Nu weer zwanger en sinds een paar dagen weten we dat we weer een jongen krijgen. Superblij !! Ik wilde het gewoon graag weten en mijn man ook . En aangezien wij allebei niet zo goed onze mond kunnen houden weten al aardig wat mensen het...
Wij hebben beide de bewuste keuze gemaakt om het niet te weten. De maatschappij is er tegenwoordig alleen wel op ingesteld dat de (aanstaande) ouders het wel weten. Qua unisex-kleding e.d. is het huilen met de pet op. De reden dat we het niet willen weten is enkel en alleen omdat het geen meerwaarde heeft. Bovendien; zou het een meisje worden en je koopt alles roze, stel dat het bij de 2e een jongen wordt. Schaf je dan ook weer een nieuwe kinderwagen e.d. aan omdat de eerdere roze was? 't Is mooi dat de mogelijkheid geboden wordt, maar wij vonden het beide onzin om het te weten. Het is sowieso wel welkom, of het nou een jongetje of een meisje is.
Lijkt me toch wel dat dat voor sommige mensen een enorme verrassing is. Vooral voor de mensen die heel veel moeite hebben gehad om zwanger te raken is het een verrassing omdat je op een gegeven ogenblik de hoop wat verliest. Een kind neem je ook niet, die krijg je. En.. de ene maakt dan sowieso wél de keuze om het te weten en de ander niet. Wel net wat je zegt: ieder zn meug. Maar het is wel degelijk een verrassing. Voel je verder ook niet aangevallen, maar wilde dit even kwijt.
Ik ben zelf veel te nieuwsgierig en heb dan ook best vroeg een geslachtsbepaling laten doen. Ook vind ik het veel leuker om gericht te shoppen. Ik zie het zo: tijdens de zwangerschap de eerste verassing; het geslacht. Na 9 maanden de 2de GROTE verassing: hoe ziet het kindje eruit,hoe huilt het, op wie lijkt het.
Wij willen het wel weten. De zwangerschap is zo abstract, zeker voor mijn vriend. Het lijkt me makkelijker om straks naar een persoontje toe te kunnen leven, naar je zoon of je dochter. Met een kamertje waarin rekening is gehouden met de kleuren, en de kleertjes in de kast. En hem/haar voor jullie zelf een naam kunnen geven. Niet naar de/die/een baby waarvan jezelf nog niet precies weet hoe hij/zij gaat heten. Als wij het weten, mag iedereen het weten. Kan het dan toch niet voor me houden! Alleen de naam houden we natuurlijk wel geheim! Het buurmeisje van mijn ouders is nu 28 weken zwanger, en iedereen weet al dat ze zwanger is van Maud. Dat zou ik persoonlijk dan dus weer niet doen!
Ik herken dat wel! Ik heb altijd gedacht, ik hoef het niet te weten, maar mijn man zegt dus ook: ik moet me erop voor kunnen bereiden. Hij wil gewoon weten waar hij aan toe is, houdt niet van verrassingen. Ik ben nu zelf ook super nieuwsgierig, dus ik vind het niet erg!! Duurt me zelfs te lang eer ik het kan weten, maarja het is dan ook onze eerste... Het is ook gewoon praktisch, net zoals Theeleutje schrijft. Een koppel dat we kennen weet wat het wordt, maar zegt het niet. Ze hebben dus heel veel roze en blauwe kleertjes al gekregen. Mensen willen iets kopen en om nu alleen maar "new born" kleding te hebben is ook niet zo leuk,vind ik
Bij de eerste wist ik het niet en vond ik het wel romantisch het idee bij de geboorte het pas te weten. Dat hebben we nu gehad... bij deze wil ik het wel weten wat het geslacht is. Ik heb wel gehoord dat het geslacht wel aan de man vertelt is en niet aan de vrouw. Maar goed, dat is ook een afweging die je dan moet maken of jij het aankan dat hij het wel weet. En hij het aankan om het dus niet aan jou te vertellen.
Ik wilde het ook weten, het is toch allemaal spannend, en dit wilde ik gewoon weten, gaf me rust. Maar wij hebben dan ook een échte meiden kamer. Een vriendin van me wilde het weten. Haar vriend niet, zij heeft zich er bij neergelegd. Het was zo leuk die verrassing, dat zij het de 2de keer ook weer als verrassing wilde. Maar toen wilde híj het dus weer wel weten. En toen gaf zij hem zijn zin. En een collega: zij wist het wel, en haar man niet. Dus moest ze het geheim houden voor hem haha.
jazeker willen wij het weten !! vinden het veelste spannend ook om het niet te weten... bij onze dochter wisten wij het ook bij de 20 weken echo.. en deze keer ben ik juist helemaal nieuwsgierig, 19 december weten we het al....zooooooooooo spannend...