Beetje lullige vraag wellicht, maar ik ben opgegroeid op een boerderij. Altijd alle ruimte en de buren een eind verderop. Wel mochten we niet gillen, want dat zouden de buren kunnen horen. Ik heb dus geen enkel idee wat normale normen en waarden zijn bij het spelen binnen de bebouwde kom, ben echt wel heel benieuwd hoe jullie hierover denken; Wat mij betreft zijn speeltuinen gewoon herrieplekken en daar mag mijn kind gewoon gillen en spelen. Maar in de tuin zeg ik er altijd wat van als ze gilt of heel hard zingt ofzo. Ik zeg dan ook dat dat niet leuk is voor de buren. Normaal geluid vind ik echter wel goed hoor, ik praat zelf ook gewoon hardop. Nu heb ik een vrij conservatieve buurvrouw met 2 lieve kindjes, en zij vangt nogal wat kinderen uit de buurt op en die kinderen mogen dus wel gewoon gillen en herrie maken. Ik ga er niks van zeggen hoor, maar ik vraag me wel af of dit gewoon "kan". Wij wonen in een kinderrijke buurt, maar als dat niet zo is heeft de halve straat toch last van die gillende kids? Gisteren liepen ze zelft met voetbalfluitjes door de steeg te rennen. Ik had dat nooit gemogen van mijn vader als wij zo gewoond hadden! Anyway, ben benieuwd naar de reakties, misschien zit ik er wel helemaal naast... Ik schaam me iig wel de ogen uit mn kop als onze hond een keer blaft, ik zorg liever niet voor overlast!
overdag vind ik dat dat gewoon moet kunnen, wat ik wel irritant vind is kinderen die na 10 uur ´s avonds nog lopen te gillen op straat.
Kinderen horen herrie te maken, dat doen ze nou eenmaal. MAAR ( een dikke vette maar ) er zit wel een limiet aan. Nathan speelt graag buiten, maar continu gillen, schreeuwen, voetballen tegen de schutting e.d. wordt niet geaccepteerd. Ik vind dat je ten alle tijden rekening met de buren moet houden ( ook al doen ze dat soms niet met jou... helaas... ). Er kan ook normaal gespeeld worden, en ik vind dat gillen/schreeuwen daar niet bij hoor. Tuurlijk af en toe een schreeuw of wat gegil maar continu... Nee echt niet. Wij hadden zulke buurkinderen ( die zijn uit huis geplaatst, leuk gezin ) die alleen maar konden schreeuwen. Echt verschrikkelijk. Ik heb er ook echt wat van gezegd. Je kon je raam niet open hebben of je hoorde ze gillen/schreeuwen. Ik vind het een stukje opvoeding en respect naar je medemens toe. Als iedereen nou rekening hield met elkaar, dan was het een stuk fijner leven!
Echt gillen of (langdurig) met fluitjes buitenspelen vind ik ook 'not done'. Nu vind ik wel dat er een verschil is tussen 'leuk spelen met lawaai' en 'herrie maken om de herrie' of 'klieren en schreeuwen'. Dus als kinderen eens lawaai maken maar duidelijk plezier hebben en leuk met elkaar omgaan, dan stoort het me niet. Sterker nog; ik kan er wel van genieten. Maar kinderen die herrie maken omdat ze ruzie maken of anderen willen jennen, dan vind ik wel irritant. Terwijl het net zoveel decibel kan hebben.
Wij zetten mijn neefjes altijd even in de tuin als ze in huis lopen te schreeuwen, dan zeg ik: schreeuwen doe je maar buiten. Haha dus van mij mogen ze buiten best even schreeuwen. Ik vind echter het echt hoge en schelle gillen iets anders dan spelend schreeuwen. Ik zou het niet goed vinden als mijn zoontje (of neefjes) achterthuis gaan gillen. En een gilletje slaan omdat ze schrikken of even enthousiast zijn mag natuurlijk best, maar niet langdurig gillen om andere (onnodige) redenen. Als mijn buurkinderen langdurig zouden gillen zou ik denken dat er iets aan de hand is haha. Maar schreeuwen mag van mij wel mits het natuurlijk niet té erg is of te lang duurt. En als mijn buren er last van hebben (zonder dat ik mij daar van bewust ben) dan hoop ik dat ze dat gewoon even aangeven en dan zal ik er op letten.
Een keer roepen of gillen vind ik niet erg, maar niet constant. Voetballen tussen auto's of tegen iemands gevel vind ik ook niet kunnen. Verder ben ik niet zo moeilijk, als ze maar niks opzettelijk kapot maken .
Continu gillen of schreeuwen is uit den boze, ook voetballen tegen huizen aan is not done. Verder mag Noah hier niet rennen of springen op de gallerij, omdat dat erg doordreunt... Maar voor de rest, 't zijn kinderen...
heel lang heel veel herrie maken als echt gillen vind ik niet nodig. er mag wel gespeeld worden en als het er eventjes enthousiast aantoe gaat zeg ik er niks van. de buurvrouw roept ze ook zelf tot de orde als ze er echt op een bepaald moment last van had en dat vond ik prima. tegenwoordig wordt er bij mij niet meer buitengespeeld. over een jaartje ofzo is dat weer aan de orde hier denk ik. de kinderen op straat mogen van mij ook gewoon spelen ik heb nog nooit echt heel erg overlast van ze gehad. als ik ergens hinder van heb ik het eerder van het kdv aan de overkant. maar goed ook dat zijn kinderen die moeten kunnen spelen alleen maken die wel heel veel herrie. dat is echter gewoon overdag. s vonds hebben wij hier gelukkig geen last. of het moet van die overjarige pubers met hun scheurende auto;s en brommers zijn en dat vind ik toch weer een heel andere doelgroep daar ging dit topic niet over.
fluitjes die de kinderen altijd van school kregen (jaja hoe verzinnen ze het) trapte ik kapot als ze na 5 keer waarschuwen nog niet ophielden met heel hard fluiten. geef iemand met adhd een fluitje en je wordt knettergek.
het geluid van enthousiaste spelende kinderen meot kunnen vind ik, ook als daar bij gegild wordt. Iets anders vind ik het continue gegil op zo'n vreselijk irritant toontje.
ik vind gillen niet kunnen, maar idd wat jullie ook zeggen een keer gillen omdat ze verschieten ofzo kan je natuurlijk niet verkomen... maar waarom zou een kind niet normaal kunnen praten... omdat het een kind is... nou ik vind het vooral de opvoeding!! en natuurlijk bij elk speeltuintje komt herrie vandaan wat wil je met zoveel kids bij elkaar. dat vind ik dus ook niet zo storend. ik vind het overigens heel goed als kids buiten spelen ipv de hele dag tv of computeren...
Wij hadden voor ons huis een groot plein, en daar speelden alle kinderen buiten in de zomer. En daar werd dan best wel eens geschreeuwd ofzo, zeker als we een spelletje zoals tikkertje of verstoppertje deden. maar volgens mij had niemand daar last van hoor. Als ik bij mijn ouders ben zijn er nog wel een kindjes buiten aan het spelen, en die gillen ook wel eens, maar niemand stoort zich eraan. het is natuurlijk wat anders als je naast je buren in de tuin zit en je kind zit constant keihard te gillen, dan zou ik er wel iets van zeggen. Maar als kinderen gewoon enthousiast spelen heb ik zoiets van laat ze toch lekker.
Ik ben opgevoed met geen gegil en geen geschreeuw. Voetballen in de poort of tegen muren aan was ook een no-go. En ik zo voed ik Kyan straks ook zo op. Heb zelf ook een bloedhekel aan gillende/schreeuwende kinderen.
Nouja je hebt ook nog gillen en gillen he... Ik bedoel als een kind constant aan het schreeuwen is in plaats van normaal iets zeggen, dan is dat erg storend ja. Maar als kinderen buiten op een grasveldje druk aan het spelen zijn vind ik het persoonlijk een beetje onzin om dan te gaan zeggen dat ze zachter moeten zijn. Als het nou savonds na het avondeten is ofzo, oke dan moeten ze rustiger zijn, dan ligger er misschien al kindjes te slapen. maar overdag heb je nog meer lawaai van auto's enzo dan van spelende kinderen.
wij wonen in een hele kinderrijke straat met veel kleintjes van 0 tot en met 10 jaar.... ze rennen en gillen hier de hele dag door hoor als ze thuis zijn en ook hier in de tuin hebben we er vaak wel een stuk of 6 te spelen... vind het zelf geen probleem... de buren ook niet... heerlijk toch allemaal vrolijk spelende kindertjes.... bij ons thuis deden we dat vroeger ook gewoon hoor... enne die fluitjes die had mijn stiefzoon ook gekocht bij de action... wat een geluid zeg...! haha
Spelende kinderen vind ik ook geen probleem. Ik vind het zelfs wel leuk, er komen vaak genoeg buurkinderen over de vloer om even met ons hondje of met het konijn te spelen. Waar ik bijvoorbeeld echt niet tegen kan is, zoals gisterochtend, dat ze dan vanaf half 9 's morgens (op zaterdagochtend) met zo'n koninginnedagtoeter lopen te spelen en dat vervolgens een paar uur lang. Maar dan kan ik ook weer niet begrijpen dat er dan geen vader of moeder is die na een tijdje zo'n ding even afpakt
Ik heb daar nooit zo last van eigenlijk. Ook het gegil niet. Kan me waarschijnlijk goed afsluiten van de wereld.
Ik heb er ook niet echt last van hoor, behalve die fluitjes dan dat was niet leuk. Ik vroeg me gewoon echt af of ik nou overdrijf dat mijn kind niet mag gillen om het gillen. Ben wel blij te lezen dat ik niet de enige ben. Ergens zou ik toch wel benieuwd zijn hoe het was geweest als wij vroeger in een woonwijk hadden gewoon...
Ik kan ze nu nog enthousiast op het speelveldje achter onze tuin horen spelen. Ze gaan vast zo naar bed. Als het leuk spelen is vind ik het niet zo'n probleem als het om jongere kinderen gaat (tot ongeveer 12-14 jaar). Bovendien letten de ouders hier normaal goed op hun kinderen en leren ze regels, dat scheelt heel veel in mijn beleving. Maar langdurig of veel schreeuwen om het schreeuwen dat vind ik niet horen. Daarbij moet ik wel zeggen dat sommige jonge kinderen (vooral meisjes) soms een korte fase hebben dat ze even 5 a 10 minuten gillen om het gillen. Dat kan, maar daarna moet het dan ook over zijn. Die voetbaltoeters, pff, maar gelukkig lijken de ouders dat zelf inmiddels ook te vinden .
Ik heb in een buurt gewoond waar veel kids waren in die tijd. We speelden met ongeveer 10 kids in de zomer de hele dag en soms s avonds lekker buiten. En tuurlijk gilden we wel eens maar dan van plezier. Schreeuwen oid deden mijn zus en ik eigenlijk nooit, niet dat ik me kan herinneren. Mijn ouders maakten ook goed duidelijk dat dat niet de bedoeling was. Vindt het dus zelf ook niet erg als er gegild wordt van plezier, maar echt gillen en schreeuwen omdat ze boos zijn of vervelend nee daar hou ik niet van.