Meiden, wat top dat jullie allemaal jullie persoonlijke verhaal hier achterlaten. Ben onder de indruk! Eriva, klinkt heftig hoor! Goed dat je het een plekje hebt kunnen geven. Mij lijkt een geplande ks ook wel echt een heel ander verhaal! Maar ik ben op een of andere manier ook wel blij dat ik weeën heb meegemaakt. Kleinesam, gefeliciteerd met je zwangerschap, wat leuk dat je nu een dochter krijgt! Wat rot dat je zo lang moest wachten tot je je kindje weer mocht zien. Ik krijg echt kippenvel als ik dat soort verhalen lees. Dat hoeft toch helemaal niet, ook niet als het in een couveuse ligt! En wat rot dat je bv daardoor niet is gelukt. Kan me voorstellen dat de hechting daardoor ook wat langer duurde. MamaR, jij hebt het flink voor je kiezen gekregen zeg, die eerste kraamweek. En jij moest ook al zo lang wachten om je kindjes te zien. Ik vind dat echt kwalijk, dat is toch al zó lang bekend dat je daar niet te lang mee moet wachten, omdat dat voor de hechting en de borstvoeding minder goed zou zijn? Je bent op zo'n moment ook niet echt in staat om te protesteren natuurlijk, maar dat is iets waar je achteraf flink last van kan hebben lijkt me! Vind je het jammer dat je geen kindjes meer kunt krijgen? Heftig hoor! Knap, ik ben er stil van! Algehele narcose lijkt me echt verschrikkelijk. Dan kom je bij, en ben je mama, en is alles langs je heen gegaan. Natuurlijk wel fijn dat je man je alles kon vertellen, maar toch... Gelukkig heb je het de tweede keer wel zelf mee kunnen maken! Goed dat je hulp hebt gezocht! Mientjuh2, haha, die arme kraamhulp van jou! Bij een volgende baby gewoon lekker in bed gaan liggen en je laten verwennen hoor! Mjs, hier word ik stil van... Dikke knuffel voor jou!
Pluk, dank voor je verhaal. Zo, vier dagen weeën, ga er maar aan staan! Wat fijn dat de check van je dochter in je gezichtsveld gebeurde! Klinkt bijna als een natuurlijke keizersnede, heel goed van het ziekenhuis! Fijn dat naar je wensen is geluisterd, dat is zo belangrijk! Het moet natuurlijk allemaal wel kunnen, maar gelukkig was dat bij jou het geval! Geniet van je twee moppies!
Als ik het zo opschrijft is het best wel wat, maar op het moment dat je er middenin zit ga je gewoon door. Je hebt geen tijd om na te denken, verdriet te hebben en de boel lekker te laten gaan. Vind het inderdaad echt heel slecht dat het zolang geduurd heeft dat ik mijn kinderen zag.. De hechting is helemaal goed gekomen, de borstvoeding niet Ik vind het aan de ene kant wel jammer dat ik geen kinderen meer mag krijgen, niet dat ik perse nog een kindje zou willen (mijn man eigenlijk wel) maar vooral omdat het eigenlijk gewoon voor je bepaald wordt. Ik ben, nadat ik al een spiraaltje had, weer zwanger geraakt.. "helaas" is dit een miskraam geworden, maar de gynaecoloog was er echt niet blij mee en heeft mij toen toch wel heel erg duidelijk gemaakt dat ik echt niet meer zwanger mag raken.. Ik ben stiekem, ondanks gebruik van condoom en spiraal, iedere maand bang dat ik zwanger ben. Gelukkig heeft mijn man de keuze gemaakt om zich te laten steriliseren.. Anders had ik het zelf gedaan, maar bij vrouwen is het, meestal, toch een iets minder eenvoudige ingreep.
Schrik ervan dat zoveel vrouwen hun kindje zo lang niet zien. ... Ryan werd op de ok gecheckt in mijn gezichtsveld. Werd daarna aan mij geshowd. En heeft toen in doeken gewikkeld bij de papa gelegen. Daarna werd ik naar verkoever gereden samen met de papa die ryan droeg! Op de verkoever wrrd ik nagekeken en daarna werd hij aangelegd. Moet wel zeggen dat dat niet goed ging omdat mijn prik te hoor was gezet. Zat dus met een verdoofde boezem em adem nood
Had je een geplande of een spoedkeizersnede? Spoed keizersnede, ik had zwangerschapsvergiftiging. Welke verdoving heb je gekregen, ruggenprik of algehele narcose? Een ruggenprik. Wie was er, behalve het ziekenhuispersoneel, bij je bevalling aanwezig? M'n man. Hoe heb je de keizersnede ervaren? Kun je naast negatieve misschien ook positieve dingen vertellen (voor de dames die nog moeten en meelezen!)? Ik vond het een verschrikkelijk iets en ik hoop het nooit meer mee te maken, het enige positieve aan de keizersnede is geweest dat ons meisje de bevalling overleefd heeft want met een vaginale bevalling was dit namelijk niet het geval geweest. Voor de dames die nog moeten het spijt me dat ik niets positiefs te melden heb hopelijk ervaren jullie het niet net zo als ik. Had je je kindje na de keizersnede snel bij je en kwam de borstvoeding goed op gang? Ik heb onze dochter pas na 3,5 uur voor het eerst gezien, maar dit komt omdat ze met 29 weken geboren is en ze direct behandeld moest worden met infusen enz enz. ik heb gekolfd omdat ze nog niet sterk en niet oud genoeg was om zelf te drinken maar het kolven ging eigenlijk heel erg goed. Kun je je alles herinneren of zijn er gaten die door andere aanwezigen voor je moesten worden ingevuld? Ik weet er bijna niets meer van maar dat komt puur door de Hellp, het enige wat ik nog weet is dat ze me 2x hebben moeten bij verdoven omdat ik het hechten voelde wat onwijs lang duurde Hoe reageerde je omgeving op de keizersnede en wat deden die reacties met jou? Die schrokken zich kapot maar dat kwam uiteraard door de zwangerschapsduur (29w) wat dat met mij deed weet ik niet meer (de dag van de keizersnede is 1 zwart gat voor me op wat losse dingetjes na) Hoe is je lichamelijke herstel verlopen? Eigenlijk heel erg goed ondanks de heftige ziekenhuis periode die na de keizersnede volgde. Hoe is je geestelijke herstel verlopen? Wel oke, al kan ik er nog steeds niet bij dat ik de zwangerschap niet uit heb kunnen lopen en daar heb ik na de bevalling best last van gehad. Hoe kijk je aan tegen een eventuele volgende bevalling? Voorlopig niet! Nou moet ik er wel bijzeggen dat ik het komende jaar niet zwanger mag worden ivm keizersnede en Hellp en eerlijk gezegd moet ik er ook niet aan denken. Ik ben doodsbang dat het hele verhaaltje van de Hellp, de keizersnede en de zkh periode weer opnieuw zal beginnen. Wij zien over een aantal jaar wel verder of er misschien ooit nog een broertje of zusje voor Jill bij komt dus deze vraag kan ik niet heel goed beantwoorden vind ik.
Had je een geplande of een spoedkeizersnede? Hij was gepland. Maar mijn water brak een paar dagen eerder. Hij werd toen wel met keizersnede gehaald Welke verdoving heb je gekregen, ruggenprik of algehele narcose? Ruggeprik Wie was er, behalve het ziekenhuispersoneel, bij je bevalling aanwezig? Bij de bevalling zelf, mijn man, hij heeft alles gezien. Vond het heelbijzonder. Hij mocht meekijken boven het doek. Toen de baby gewogen werd etc mocht hij ook mee en hij heeft de navelstreng symbolisch doorgeknipt. Hoe heb je de keizersnede ervaren? Kun je naast negatieve misschien ook positieve dingen vertellen (voor de dames die nog moeten en meelezen!)? Keizersnede zelf prima. Het was binnen een kwartier klaar. Ik was bang dat ik niets zou voelen. Maar ik voelde wel dat de baby uit mijn buik werd gehaald en had ook gelijk het gevoel dat ik heel slank was. Ruggeprik was ook prima. Het herstel vond ik wel pittig. Vooral dat ik zo weinig kon en dat ik pas na 3 maand me weer echt ok voelde. Vond het zelf zwaar om zo afhankelijk te zijn. Had hulp van mijn moeder en man, dat was ook echt nodig. Vond het een zware periode. Had je je kindje na de keizersnede snel bij je en kwam de borstvoeding goed op gang? Ze lieten hem gelijk zien nadat hij gechecked werd. Was supermoment! Daarna werd ik dichtgenaaid. Ik weet niet hoe snel bv normaal op gang kwam, maar ik was wel even bezig. Ook thuis veel hulp gehad van kraamzorg. Kun je je alles herinneren of zijn er gaten die door andere aanwezigen voor je moesten worden ingevuld? Ik weet alles! Hoe reageerde je omgeving op de keizersnede en wat deden die reacties met jou? Prima, niets bijzonders. Ik had er zelf meer moeite mee. Ik vond een keizersnede iets van falen, of makkelijk. Nou, helemaal niet! Superzwaar zeg! Hoe is je lichamelijke herstel verlopen? Pittig. Heb er lang over gedaan. Kon veel dingen niet. Veel in bed gelegener veel geslapen. Vond een bord optillen of mij. Haren kammen al een zware activiteit en dat had ik niet vantevoren gedacht. Hoe is je geestelijke herstel verlopen? Hangt een beetje samen met lichamelijk herstel. Vond het lastig om afhankelijk te zijn. Vond het jammer dat ik niet gelijk van mijn kindje echt kon genieten, omdat ik toch best veel met mijzelf bezig was. Hoe kijk je aan tegen een eventuele volgende bevalling? Prima. Kijk niet uit naar een keizersnede, hoop wel natuurlijk te bevallen. Maar doordat ik nu weet hoe een keizersnede is en hoe dat gaat heb ik vertrouwen erin dat het de volgende keer beter gaat en ik het minder erg zal gaan vinden.
Over mijn ks in 2010: Had je een geplande of een spoedkeizersnede? Geplande ivm stuit met 39+4 Welke verdoving heb je gekregen, ruggenprik of algehele narcose? Ruggenprik Wie was er, behalve het ziekenhuispersoneel, bij je bevalling aanwezig? Mijn man Hoe heb je de keizersnede ervaren? Kun je naast negatieve misschien ook positieve dingen vertellen (voor de dames die nog moeten en meelezen!)? Opzich positief, de ks zelf is goed verlopen zonder complicaties achteraf. Ook ons zoontje deed het direct goed. Het herstel viel me 100% mee, ik was binnen 48 uur weer thuis. Ik vond het erg jammer dat ik lang moest wachten om mijn zoontje weer te kunnen zien na de geboorte. Had je je kindje na de keizersnede snel bij je en kwam de borstvoeding goed op gang? Nee, ik moest zeker 1,5 uur wachten. (Hechten en uitslaapkamer) ik heb geen bv gegeven. Kun je je alles herinneren of zijn er gaten die door andere aanwezigen voor je moesten worden ingevuld? Naar mijn idee was ik erg helder maar achteraf bleek ik toch wel in een soort roes te zijn geweest. Ik ben dan ook erg dankbaar voor de foto's die in de ok zijn gemaakt. Daarnaast ben ik ook erg blij met de foto's die mijn man heeft gemaakt van ons zoontje toen ik nog niet bij hun kon zijn ivm hechten en uitslaapkamer. Hoe reageerde je omgeving op de keizersnede en wat deden die reacties met jou? Over het algemeen vind ik veel mensen vaak een beetje raar reageren op een ks... Mensen denken dat het een gemakkelijke weg is zonder al te veel pijn.... Destijds deed dat me veel verdriet. Hoe is je lichamelijke herstel verlopen? Heel voorspoedig! Ik kon heel snel alles weer zelf. Hoe is je geestelijke herstel verlopen? Goed, wel veel last gehad van kraamtranen en ik was erg emo bij het zien van de ok foto's. Hoe kijk je aan tegen een eventuele volgende bevalling? Ik vond het erg spannend om de 2e keer natuurlijk te bevallen, ik keek er niet echt tegenop. Ik ben uiteindelijk ingeleid, dit vond ik in eerste instantie wel een beetje eng ivm het litteken van de ks. De bevalling is verder goed gegaan, heel erg snel (paar uurtjes) Ik ben erg blij dat ik beide mee heb kunnen maken!
Had je een geplande of een spoedkeizersnede? Ik had een spoedkeizersnede. Mijn bloeddruk die altijd aan de lage kant is en was, was ineens te hoog. Mijn gyn in Griekenland besloot om het kind te halen nadat ik die ochtend aan de ctg had gelegen. Mijn toenmalige man was er niet. Welke verdoving heb je gekregen, ruggenprik of algehele narcose? Ruggeprik. Een hel! Ik viel weg, viel flauw waarschijnlijk. De hartslag van m'n kindje ging steeds langzamer dus: paniek... Wie was er, behalve het ziekenhuispersoneel, bij je bevalling aanwezig? Ik was alleen. Mijn toenmalige man was voor zijn eigen lol vier weken voor de uitgerekende datum naar Servië gegaan met vrienden...gelukkig waren mijn ouders ook in Griekenland op dat moment. Zij waren in het ziekenhuis aanwezig. Hoe heb je de keizersnede ervaren? Kun je naast negatieve misschien ook positieve dingen vertellen (voor de dames die nog moeten en meelezen!)? Dan ga ik maar niet mijn ervaring opschrijven...nee ik weet niets maar danook niet positiefs op te noemen. Ook na de keizersnedeniet...Maar bij mij was het ook een spoed situatie en dat is gedaan om totaal geen risico te nemen. Had je je kindje na de keizersnede snel bij je en kwam de borstvoeding goed op gang? Mijn kindje lag in de couveuse. Hij is in totaal 10 dagen in t ziekenhuis gebleven. Ik heb gekolfd. Dat ging niet super maar ik zette door. Heel zwaar maar blij dat ik t heb gedaan. Ik kon m'n eigen kindlief vasthouden. Dat is in NL heel anders. Na 10 dagen dronk hij meteen bij mij. Dat is vanaf dag 1 super gegaan! Ik heb uiteindelijk praktisch 15 mnd borstvoeding gegeven! Kun je je alles herinneren of zijn er gaten die door andere aanwezigen voor je moesten worden ingevuld? Ik kan me tot in detail alles herinneren. Hoe reageerde je omgeving op de keizersnede en wat deden die reacties met jou? Mensen waren bezorgd vooral. Mijn toenmalige schoonouders waren in paniek (HUN kleinkind). En m'n schoonmoeder deed alsof zij pijn had en alles had ondergaan. Ik heb geen kik gegeven maar werd moe van haar gezucht haha! Later kwam alles pas gevoelsmatig op me af. Hoe is je lichamelijke herstel verlopen? Best snel. Ik was eerst erg moe en had diarree van alle antibiotica. Maar lopen ging best snel. Moet ook in t ziekenhuis. Ik kon al snel trappenlopen en mn kindje meedragen Hoe is je geestelijke herstel verlopen? Dat heeft lang geduurd. Ik heb m'n kind zelf niet vast kunnen houden en zag hem steeds alleen in de couveuse. Eerst was ik zelf niet fit en ging daar alle energie heen. Maar het is een overlevingsinstinct. We hebben het dubbel en dwars goedgemaakt de tijd erna... Hoe kijk je aan tegen een eventuele volgende bevalling? Ik denk niet dat die komt gezien mijn situatie maar ik zou liever een natuurlijke doormaken!
Miss C, wat een heftig verhaal. Een vriendin van mij had ook Hellp, wat vreselijk is dat. Zeker omdat je er niks van kan merken. Kan me voorstellen dat je nu angstig bent, je dochter is ook nog maar heel jong. Hoop dat je iemand hebt waar je mee over deze bevalling kunt praten, niet niks hoor wat je hebt meegemaakt. Hoop dat het nu goed gaat me je dochter? Je zal nu zo'n beetje rond de uitgerekende datum zitten dat ze eigenlijk geboren had moeten worden? Veel sterkte voor jou! Misstiara5, wat bijzonder dat je man de bevalling heeft gezien! Wat rot dat je herstel zo lang duurde, dat verschilt ook echt zó per persoon! Makkelijk is een ks dus zeker niet! Vanilla, heel herkenbaar, je kraamtranen bij het zien van de foto's. Mijn zoontje is bijna 15 maanden, maar word nog steeds emo als ik ze zie. Dat hij daar zo alleen ligt te huilen in een bedje, met zijn benen in een hele rare houding door de stuitligging. Niet fijn, maar toch ben ik heel blij dat mijn lief die heeft gemaakt. En wat super dat je tweede bevalling wel een natuurlijke is geworden! Ben nu 10 weken zwanger en hoop in maart volgend jaar ook een natuurlijke bevalling mee te gaan maken! Mukkie11, wat vreselijk dat je dat alleen door hebt moeten maken! Om toch iets positiefs te zeggen: wat super dat het je is gelukt met kolven en aanleggen na 10 dagen! Echt bijzonder! Begrijp ik uit je banner dat je zoontje vandaag jarig is? Van harte! Maak er een mooie dag van samen! Dikke knuffel voor jou!
Dat had ik bij de tweede ook, maar kon terug pakken op een andere ademhaling die ik met panfluitles (als kind) had geleert. Kon ook zien hoeveel zuurstof ik in mijn bloed had en deed erg mijn best mijn ademhalings problemen te verdoezelen omdat mij verteld was dat ze dan over zouden stappen op algehele narcose. De volgende dag wel ontzettende spierpijn in mijn borstkast
Echt? ... ik had het op de ok behoorlijk benauwd. Maar kreeg alleen zuurstof in mijn neus waardoor mijn waardes beter werden. Maar ik weet hoe te ademen, heb paniek aanvallen soms.
heb niet eens durven te zeggen dat het ademhalen moeilijk ging zo bang was ik voor die narcose (en het feit dat ik dan de geboorte zou missen). Ze kwamen er pas achter na de ok ze mijn arm weer van dat ding af deden en bleek dat ik geen controle over mijn arm had
Het is idd een hele heftige periode geweest, ik was 27 juli uitgerekend dus ze had nu pas 2,5 week oud moeten zijn ipv ruim 3 maanden. het gaat gelukkig ontzettend goed met haar het enige waar ze wat problemen mee heeft zijn dr darmpjes dus daar hebben we wat medicatie voor verder heeft ze nergens last van gelukkig! dank je wel voor je belangstelling...
Had je een geplande of een spoedkeizersnede? bij de 1e had ik een geplande keizersnede bij 38.3weken. bij de 2e zou ik een geplande krijgen maar werd een spoedkeizersnede bij 36.2weken. Welke verdoving heb je gekregen, ruggenprik of algehele narcose? bij allebei een ruggeprik Wie was er, behalve het ziekenhuispersoneel, bij je bevalling aanwezig? mijn man was aanwezig Hoe heb je de keizersnede ervaren? Kun je naast negatieve misschien ook positieve dingen vertellen (voor de dames die nog moeten en meelezen!)? bij beide was ik blij dat ik zelf niet hoefde te bevallen, heb een hartafwijking en was totaal uitgeput op t einde. minpunt bij de eerste was dat de ruggeprik te hoog stond waardoor ik t gevoel had dat ik geen lucht kreeg. gelukkig met extra zuurstof werd dat beter. bij de tweede stond de ruggeprik te laag, waardoor ik pijn had tijdens de operatie, kon niks voor worden gegeven ivm de baby die er nog in zat of ik moest onder volledige narcose. heb het even uitgezeten en toen hij eruit was hebben ze me meteen een shotje gegeven. Had je je kindje na de keizersnede snel bij je en kwam de borstvoeding goed op gang? 1e keer; nee pas na 2 uur. 2e keer; nee moest meteen de couveuse in. borstvoeding heb ik niet gegeven Kun je je alles herinneren of zijn er gaten die door andere aanwezigen voor je moesten worden ingevuld? 1e; door de morfine miste ik wel bepaalde stukken ja. 2e; heb de morfine geweigerd en iets anders gekregen waardoor ik helderder was. Hoe reageerde je omgeving op de keizersnede en wat deden die reacties met jou? iedereen wist dat ik een ks zou krijgen, al was het met die spoedks wel een ander verhaal. iedereen was enorm bezorgd of het wel goed zou gaan met de baby. Hoe is je lichamelijke herstel verlopen? 1e keer; duurde lang voordat de buikwond pijnvrij was. maar liep na 2 weken al achter de kinderwagen. 2e keer; liep na 1 dag alweer rond in het zkh met een paar paracetamol en dag erna wilde ik alweer naar huis haha. Hoe is je geestelijke herstel verlopen? bij beide prima. Hoe kijk je aan tegen een eventuele volgende bevalling? euhhh ben denk ik wel klaar..
Had je een geplande of een spoedkeizersnede? Spoed. Ik heb pre eclampsie gehad. Daardoor ben ik met 34+5 weken opgenomen in het ziekenhuis. Met 35+1 ben ik ingeleid. De dag erna werden mijn vliezen gebroken zodat de bevalling op gang zou komen. Toen bleek dat de weeënopwekkers te weinig deden is besloten dat er een keizersnede kwam. Welke verdoving heb je gekregen, ruggenprik of algehele narcose? Ruggenprik. Maar door het inleiden heb ik er toch weinig van meegekregen door de natuurlijke pijnstillers van je lichaam. Wie was er, behalve het ziekenhuispersoneel, bij je bevalling aanwezig? Mijn vriend. Hoe heb je de keizersnede ervaren? Kun je naast negatieve misschien ook positieve dingen vertellen (voor de dames die nog moeten en meelezen!)? Na de mislukte inleiding ( ik ben ongeveer 8 uur bezig geweest met weeën en heb een weeënstorm door het inleiden gehad) was ik erg blij dat er tenminste iets gedaan werd. Voor mijn gezondheid was het gewoon beter dat mijn dochter kwam. Een volgende keer als ik moest kiezen tussen inleiden en een keizersnede kies ik voor de keizersnede. Het is mij allemaal heel erg meegevallen en ik heb verder ook geen pijn gehad. Had je je kindje na de keizersnede snel bij je en kwam de borstvoeding goed op gang? Nee mijn dochter moest eerst onderzocht worden. Daarna heb ik haar heel even bij me gehad. Ze is daarna direct door gegaan naar de couveuse. Later nadat ze met mij klaar waren zijn we wel direct doorgegaan naar de kinderafdeling. Daar heeft ze nog een tijdje bij mij op de borst gelegen. De borstvoeding kwam wel goed op gang. We zijn de dag na de keizersnede begonnen met kolven. Daar heb ik verder geen problemen mee gehad. Kun je je alles herinneren of zijn er gaten die door andere aanwezigen voor je moesten worden ingevuld? Ik weet niet alles precies meer maar dat ligt bij mij niet aan de medicijnen. Door de PE was ik behoorlijk ziek. Ook door de weeën heb ik zelf ook weinig meegemaakt van alles. Hoe reageerde je omgeving op de keizersnede en wat deden die reacties met jou? Iedereen wist dat ik zo ziek was. Ook wisten ze dat ik ingeleid werd. Iedereen was dus vooral opgelucht dat het mij weer wat beter ging en dat onze dochter verder gezond was. Hoe is je lichamelijke herstel verlopen? Het herstel van de keizersnede ging snel. Na 2 weken reed ik alweer auto. Het herstel van de PE heeft langer geduurd. Hoe is je geestelijke herstel verlopen? Ik heb alleen geestelijk moeten herstellen van de PE en niet van de keizersnede. Van de PE heeft het een behoorlijke tijd geduurd. Hoe kijk je aan tegen een eventuele volgende bevalling? Als het nodig is kies ik weer voor een keizersnede. Het is op zich goed bevallen. Het is nu vooral spannend of de PE niet terugkomt dus om de bevalling maak ik me nog niet druk.
Had je een geplande of een spoedkeizersnede? Het was een spoed. De bevalling begon 3 weken voor de uitgerekende datum, baby lag dwars in de buik en leek klem te liggen. Proberen te draaien naar de goede positie vond men teveel risico. Welke verdoving heb je gekregen, ruggenprik of algehele narcose? Een ruggenprik. Wie was er, behalve het ziekenhuispersoneel, bij je bevalling aanwezig? Mijn man. Hoe heb je de keizersnede ervaren? Kun je naast negatieve misschien ook positieve dingen vertellen (voor de dames die nog moeten en meelezen!)? Voor mij was het een goede ervaring, vooral omdat ik tijdens twee voorafgaande bevallingen een totaalruptuur heb opgelopen. Had je je kindje na de keizersnede snel bij je en kwam de borstvoeding goed op gang? Ik kreeg hem meteen bij me en de borstvoeding is verbluffend snel op gang gekomen. Kun je je alles herinneren of zijn er gaten die door andere aanwezigen voor je moesten worden ingevuld? Tijdens het hechten ben ik in slaap gevallen, waardoor ik een groot deel van de eerste twee uur van onze zoon heb gemist. Hoe reageerde je omgeving op de keizersnede en wat deden die reacties met jou? De familie was erg geschrokken en bezorgd. Achteraf heeft het hele gebeuren heel veel impact gehad op mijn man, die iedereen de deur heeft gewezen die wat belangstelling toonde. Dat heeft heel veel te maken met het verloop van die zwangerschap zelf ook, het ging gewoon niet lekker. Dan ook nog een operatieve bevalling... het was voor hem gewoon even veel te veel. Hoe is je lichamelijke herstel verlopen? Moeizaam, ook al omdat ik de neiging heb om mijn lichamelijke conditie te overschatten. Daarbij komt dat ik snel opnieuw zwanger ben geworden terwijl ik nog lang niet hersteld was. Dat was opnieuw een zware zwangerschap dus. Hoe is je geestelijke herstel verlopen? Eigenlijk heel erg goed, ook dankzij de steun van mijn man. Hoe kijk je aan tegen een eventuele volgende bevalling? Die heb ik inmiddels achter de rug, nog geen 10 maanden na de keizersnede. Onze tweeling is geboren na 37 weken zwangerschap. Van tevoren zag ik ontzettend tegen de bevalling op. Na lang wikken en wegen hadden we besloten om toch voor een natuurlijke bevalling te gaan. De bevalling is heel ontspannen en voorspoedig verlopen en onze zoon en dochter zijn 90 minuten na elkaar geboren. Dat allemaal zonder scheur of knip... echt fantastisch!
1. Na 30u bevallen met alles uit de kast gehaald en een ruggenprik die niet goed zat....een spoedkeizersnede. M'n zoontje had in het vruchtwater gepoept en ik was uitgeput. 2. Ruggenprik 3. Mijn man 4. De keizersnede zelf vond ik niet zo heel erg, was blij eindelijk geholpen te worden!! De bevalling daarvoor was hel....en dat mijn zoontje slecht op gang kwam na de keizersnede is iets waar ik wel wat langer mentaal last van had. Mijn zoontje werd gehaald en gelijk naar ander kamertje op de ok om hem wat beademingen te geven met beademingsapparaatje. Dit waren de afschuwelijkste minuten uit m'n leven . Een supertoffe kinderarts heeft ém gered en zorgde ervoor dat m'n zoontje weer ging ademhalen. 5. Ik heb m'n zoontje 1 minuutje bij me kunnen houden, daarna ging hij naar de couveuse afdeling. Ik denk dat er een paar uur tussen zat voordat ik ém eindelijk mocht zien!!! Ik ging met bed en al naar hem toe...pffff, dat was weer het allermooist om mee te maken . Ennnnnnn, m'n borstvoeding kwam akelig snel op gang, geloof een dag later al. Eerst druppels melk en dag later echt op gang . 6. Denk dat ik alles wel kan herinneren. Krijg bij het zien van de foto's nog steeds een houten strot . 7. Iedereen was erg lief en begripvol. En erg opgelucht dat het uiteindelijk allemaal goed is afgelopen. 8. Lichamelijk herstel vrij snel, geloof dat ik na 1,5wk achter de kinderwagen liep....wel kort ritje hoor, naar de supermarkt en weer terug . Had ook aardig wat bloedverlies....moet ook eerlijk bekennen, dit ritje was super!!! Maar erg vermoeiend . 9. Ik heb behoorlijke kraamtranen gehad, niet zozeer van de keizersnede maar van alles bij elkaar. Man onverklaarbaar onvruchtbaar, de MMM, de (rot) zwangerschap (nogal wat tegenslagen) en dan zo'n bevalling . 10. Die wilde ik absoluut niet meer!!! Maar mijn liefde voor m'n zoontje is zo groot dat ik hem een broertje of zusje gun . En ik mag heel m'n bevalling van te voren met de gynaecoloog bespreken, dat heb ik al geinformeerd . Ik zal er wel tegenop zien, toch soort van angst zeg maar. Waarom de bevalling van mijn zoontje niet lukte weten de artsen nu nog steeds niet. Heel groot voordeel: Mijn muts was geen schotwond: geen hechtingen, niet uitgescheurd etc. Best heel fijn . En ik ben de gelukkigste mama van de hele wereld .