Ik lees nog steeds trouw mee... maar ik ben echt verbaasd wat ik lees over Zantac. Mijn dochter reageerde heel sterk op nexium en wij moesten overstappen op zantac/ranitidine. Maar nu na 3 weken lijkt het wel of het middel helemaal niet werkt! Kun jij mij er meer over vertellen Tokkel?
ik zie dit topic nu pas en heb niet alle berichten gelezen maar ik wilde even laten weten dat mijn zoon nu ruim 2,5 is en er He-le-maal overheen is. Zijn reflux was ernstig, de diagnose werd bij 2 weken gesteld en hij was pas na 1 jaar medicijnvrij. Heb er vrij vaak goed doorheen gezeten maar nu kan ik zeggen: het gaat over en je gaat de ellende echt vergeten. (nu makkelijk praten maar dat kon ik toen echt niet geloven) Ben wel een medicijn-expert geworden, heb alles gelezen en uitgeplozen en heb artsen, osteopaten en bioresonantie-artsen gesproken. Heb stennis geschopt op een observatieafdeling van een ziekenhuis en heb vooral mijn kind altijd altijd altijd getroost en gekoesterd (huilbaby, hij kon 6 uur op een avond oorverdovend krijsen totdat hij geen stem meer over had. Schiet nog steeds vol als ik er aan denk). Als iemand een bemoedigend woordje nodig heeft of een vraag heeft, laat het me gerust weten. Via pb of gewoon hier. Ik weet hoe je je voelt en ik weet hoe vreselijk het is als niemand je kan geruststellen. liefs en sterkte aan alle mama's en kindjes! Amber ps sorry als ik zomaar ergens inbreek
@ Amber: Wat lief dat je even inbreekt en bemoedigende woorden hebt! @ Zantac: Wat onze kinderarts heeft verteld is dat Zantac dezelfde werking heeft als een rennie. Het neemt dus even de klachten weg, wat voor sommige baby's/ maar ook volwassenen voldoende is. Als je zelf als volwassenen erge zuur oprispingen hebt (ik had het bijv tijdens mijn zwangerschap heel erg), dan werkt een rennie niet voldoende. Dat geldt voor een baby ook. Dus sommige baby's reageren eerst even goed op de Zantac, maar het middel blijkt dan na 1 of 2 weken toch te zwak te zijn. Nexium is een geneesmiddel dat veel beter tegen maagzuur werkt, omdat het er o.a. voor zorgt dat er minder maagzuur wordt aangemaakt. De meeste baby's reageren er erg goed op, een aantal baby's krijgen er kramp en obstipatie van. Je hebt nexium maar ook losec, de werking is vergelijkbaar, maar er zijn kindjes die weer beter op losec reageren. Al moet ik zeggen dat ik de meeste positieve reacties toch van nexium vind komen, Daarnaast is zantac erg smerig van smaak en er zit alcohol in. Ik heb het boek van Stephanie Lampe gelezen die zelf 3 kinderen met reflux heeft gehad en daar stond heel goed uitgelegd hoe verschillende medicijnen werken. Nexium is een relatief nieuw middel waardoor niet elke arts daar bekend mee is. Vooral huisartsen willen nog wel eens met hun hakken in het zand gaan staan. @ Baco: hoe is het vandaag gegaan??
@ Want2be: had Jesse dus ook, al hoewel wij wel eerst Zantac kregen. LEek heel even te werken en toen kwamen de klachten gewoon weer terug. Je zou nog losec kunnen overwegen. Het ene medicijn is linksdraaiend en het andere rechtsdraaiend (heb ik ergens gelezen, hahaha wordt nog een expert zo) en dat schijnt qua bijwerkingen nog wel eens te schelen. Misschien dat Losec minder bijwerkingen geeft.
@tokkel dat boek heb ik, dus ik heb niet goed gelezen dat kan ik meenemen als "referentie" als het nodig is..
@ Frannie: ja, alleen is het een boek van een moeder die zo veel ervaring heeft opgedaan dat ze het wil delen met anderen, dus het is de vraag of een arts dat serieus neemt. Er is ergens een blz met een schema hoe de medicijnen werken. Ik heb mijn boek inmiddels aan een andere mama gedoneerd, dus kan de blz niet meer opzoeken. Maar daar wordt duidelijk uitgelegd dat een bepaalde groep medicijnen beter werkt en daar valt nexium ook onder. Ze noemt bij die groep medicijnen wel losec. Nexium heeft zij toen nooit gebruikt omdat het toen nog niet beschikbaar was. Maar het heeft dezelfde werking. Je zou aan de KA kunnen voorstellen om het tijdelijk te proberen om te zien of het wat uitmaakt. Onze ka stond daar voor open. Jesse was toen voor de 2de keer opgenomen omdat hij niet groeide en uitgeput was, dus in het zh konden ze binnen een dag zien wat voor effect het op hem had. Een beter bewijs was er toen niet.
Meiden, wat mij zo opvalt is dat het maar net aan het ziekenhuis en de arts hoeft te liggen hoe reflux wordt behandeld. Eigenlijk te gek voor woorden dat iedereen wat anders hoort en ook anders wordt behandeld. Bij ons waren ze vrij kortdadig en gingen ze snel in de actie over, maar sommige baby's worden pas na enkele maanden geholpen. Met mama's die op hun endje lopen als gevolg en baby's die helemaal niet gelukkig zijn. Eigenlijk te gek voor woorden!
Een van de redenen dat artsen niet zo happig zijn op het uitschrijven van Nexium is het ´simpele´feit dat het duurder is. Dus ze zullen het niet snel uit zichzelf geven. Wij hebben er zelf om gevraagd, onze arts kon niet om onze argumenten heen en schreef het uit. Een verademing vergeleken bij Zantac!
waar, we zouden eerst losec krijgen maar de apotheek heeft nexium voorgestelt omdat dat beter toe te dienen was
Het gaat nu met het uur slechter dus morgen (oh nee... vandaag al) maar het ziekenhuis bellen. Ik durf bijna niet te slapen. Zelfs rechtop heeft ze de ene 'aanval' na de andere...
hier ook weer ff een berichtje van sloppy. Sorry dat ik al een poos niet geweest ben maar ik ben geopereerd en daarna griep gekregen dus elke keer maar heel kort op ZP ook omdat iedereen gripe heeft hier. Suzannah nog het ergste van allemaal. Maar haar longen zijn steeds schoon dus geen zorgen. Wij zijn afgelopen woensdag weer bij de KA geweest...........weer een andere om dat onze eigen ziek was (griep). Deze vodn dat je wel kan stoppen met de medicatie als het goed gaat Ik heb hem dus even uitgelegd dat dit niet zo werkt! Dat haar voeding nog steeds omhoog komt en dat ik geen risico loop met haar om te stoppen met de medicijnen voor ze zelf kan gaan zitten en staan. Ook zijn we heel voorzichtig begonnen met pap door haar laatste fles te doen en dat gaat al heel erg goed. Haar darmen doen het nog steeds niet optimaal maar met de forlax gaat het redelijk. @slehcte hulp: wij werden bij megan pas met 4mnd serieus genomen! Daarvoor wel in het AMC gelopen ivm overeten maar toen ze dat niet meer deed konden we het uitzoeken. Toen wist ik zelf nog niet eens wat reflux was en heb daar ook niet over na gedacht. Megan was alleen stil als ik haar in de draagdoek bij me had en daar zat ze dus ook de hele dag. Zij begon 's morgens om 7uur met huilen en 's avonds om 11uur stopte het. Ze kreeg om de 2,5 á 3 uur een fles en soms zelfs vaker omdat ik gewoon weg niet wist wat ik moest doen. Ik heb met haar mee gehuild en me afgevraagd of ik wel een goede moeder was en ik heb af en toe gewenst dat ik haar niet had mogen krijgen... Toen zij uiteindelijk medicijnen kreeg konden we eindelijk gaan genieten! En toen kwam ik er achter dat ik een hele goede moeder was want ik had gevochten voor haar tot ze geholpen werd! xxx sloppy
Jullie verhalen zijn zo herkenbaar. Gisteren was ik op het cb. Veerle doet het precies goed. Je ziet nu wel aan die lijn dat ze een dip heeft gehad, maar nu gaat het weer stijgend beter. Ik zag die andere kindjes/babytjes en dacht 'ik moest er gewoon niet meer aan denken'. Wij willen best graag nog een kindje, maar als ik dat kleine grut zie en me dan dat eerste jaar bedenk, krijg ik het er spaansbenauwd van. Zo hulpeloos als ze zijn als ze nog zo klein zijn. Het huilen, niet weten wat je voor je kleintje kan doen, voelen dat het niet lekker zit, tegen die muren op lopen van 'deskundigen', je ziet mensen denken 'ze doet ook zo hysterisch', leg je kind weg ect ect. Bahbahbah. Ik ben dolgelukkig met onze mooie lieve pittige dochter! Dat voorop hoor. Maar wat kan het intensief zijn
@ Want2be: Heel hard aan de bel gaan trekken hoor! Hopelijk is de nacht verder beter gegaan. @ Sloppy: Hoi! Ik was al van plan even een pb te sturen om te horen hoe het gaat. Hoe gaat het qua ontwikkeling met Suzannah? En ze is goed gegroeid lees ik! Mooi zo! @ Kwekijzer: Fijn dat ze weer op het lijntje zit. En het is zwaar en intensief. Mijn man en ik hebben het er nog wel eens over wat we hadden gedaan als dit bij onze eerste was gebeurd. Mijn dochter was van de afdeling alles volgens het boekje. Zij was een hele makkelijke baby en zelfs dat vond ik best pittig. Ik moet zeggen dat nu het goed met Jesse gaat ik ook ga relativeren, je vergeet gewoon weer voor een deel hoe erg het was. Jesse is als baby wel wat bewerkelijker dan mijn dochter. Hij wil veel aandacht en bij mij zijn, echt een jongetje zeggen mensen in mijn omgeving. Maar ik denk dat we ook de schade van de eerste maanden aan het inhalen zijn. Vanmorgen lagen we als gezin met zn 4-en gezellig in bed. Jesse keekt zijn ogen uit en was tegen zijn grote zus aan het brabbelen, die daar uiteraard niet naar luisterde. Dan spookt de film van de laatste maanden wel door mijn hoofd en ben ik zo blij en trots dat we op dit punt aan beland zijn.
O wat snap ik jullie allemaal goed....! Het is gewoon niet wat als je kindje iets heeft. In ons geval weten we nog niets! Ik zal even kort vertellen wat er aan de hand is met S. S heeft aanvalletjes; er wordt aan epilepsie gedacht maar ook aan reflux. We hebben een pH meting laten doen in het ziekenhuis en daaruit kwam dat zijn maagzuur vóór een wegraking omhoog kwam! KA heeft het laten zien aan een maag, lever, darm arts en zagen dus afwijkingen wat wees op reflux. Nu is S wat ouder en de aanvallen zijn dus begonnen toen we gestart zijn met de bijvoeding. Het gaat dus anders dan "normaal" bij reflux. Ook is S nooit een onrustige baby geweest, tuurlijk huilde hij wel eens maar ja..niet zoals je hier leest. S overtrekt zich, verslikt zich en is even onrustig tijdens of na een voeding, dat wel.... KA was er echt van overtuigd dat het reflux was. Ikzelf had mijn twijfels omdat S gewoon niet "in het plaatje past" Ook is S erg traag met zijn grove motoriek. Ook hierbij wordt gedacht dat S zoveel gedoe heeft in zijn buikje dat hij zijn ontwikkeling even laat zijn voor wat het is. De osteopaat voelt wel een verharde maag/darm. Ook heeft S problemen met zijn ontlasting. De Nexium helpt een beetje maar niet voldoende. S heeft nog 5 aanvallen per dag. Dit alles meegenomen in ons bezoek aan de KA gisteren, ook een brief van de fysio die het e.e.a duidelijk omschrijft. En nu? De KA begint te twijfelen. Dit geeft ze ook toe. S wordt nu doorgestuurd naar een kinderneuroloog in Nijmegen (we wonen in twente, dus niet naast de deur). KA wil alles uitsluiten óók epilepsie..... En ik/wij? Ik heb zo'n inmense blok in mijn keel. De tranen prikkelen in mijn ogen omdat ik niet weet wat er aan de hand is met mijn mannetje. Dat doet zo'n pijn!!! En toch wil ik niet helemaal in zak en as zitten.....dat vind ik zo zonde van onze tijd samen. S heeft er niets aan dat moeke zich niet goed voelt en je weet ja nog niets? Het is gewoon afwachten (zo, dat was in moed in praten of niet dan? ) En S? Die vind het allemaal wel best, het is een makkelijk jongetje die al die onderzoeken wel ok vind. Het is een echt charmeurtje! Hij lijkt er geen last van te hebben en is en blijft lekker zichzelf....
@ Baco: Oh meis, wat erg voor je! Ik snap je gevoel helemaal hoor. Die onzekerheid, zorgen en je wilt gewoon dat je kindje niet mankeert. En je doet het hartstikke goed, kijk naar je kindje, als hij gelukkig is en zich goed voelt, hou je daar aan vast. Het is goed dat hij door de molen gaat. Liever duidelijkheid dan maar gissen wat er toch aan de hand is. Ik hoop zo voor jullie dat er geen rare dingen uit het onderzoek komen. Weet je al wanneer de onderzoeken plaats vinden? ik herken je gevoel hoor. Jesse mankeert wat aan zijn hartje en ik heb daar zo veel verdriet van, terwijl hij inmiddels een happy baby is. Alsof hij wil zeggen, relax mam het komt wel goed. Ik begin te merken dat hij ook in zijn grove motoriek last begint te krijgen. Hij probeert te draaien, maar is na poging drie gewoon te uitgeput. Hij is dan flink aan het hijgen. En dan raakt hij weer gefrusteerd omdat het niet lukt. Zijn fijne motoriek is daarnaast weer super, dus ik geloof wel dat kindjes het altijd weer compenseren op een andere plek. Jesse zal misschien wel een enorme babbelkont worden en motorisch na zijn operatie een inhaalslag hebben (hoop ik). Sterkte!
Dat is ook precies hoe het bij ons ging en gelukkig nu dus een heel stuk beter. Maar wat bij mij dan wel is: ik ben een beetje bang om aan een 2de te beginnen. Wat als het weer is.... Had/heb jij dat ook?