titel zegt het al, ik zit totaal niet lekker in Mn vel! We hebbeb twee super kindjes en een kinderwens. (Net 2 jaar, net 8maand) Ben 24/7 huisvrouw/moeder. Alleen de laatste tijd kan ik mij werkelijk nergens meer toe motiveren! Wn in Mn ogen ben ik de slechtste moeder/ vrouw ever! Huis is een rotzooi Ga weinig de deur uit met kids Weinig thuis ondernemen met kids Koken is bagger, grijp voor kids snel naar een potje Überhaupt meg inspiratieloos om een lekkere en gezonde hap op tafel te zetten We hebben ervoor gekoEn dat ik eerste jaren thuis bij kids blijf.. en zie werk alleen zitten als kids op school zitten oid Maar jeetje... ik voel me er zo slecht onder en weet eerlijk gezegd niet goed meer wat ik nou echt wil in t leven?! Heb momenteel geen eigen auto bij de deur en een buurt waar je niet vrolijk vAn word. En vrienden eerlijk geZegd nou ook niet echt... Zo... lekker “zielig”. Verhaal eigenlijk , maar precies hoe ik me voel Misschien herkent iemand zich hierin en wilt hierover met me kletsen?
Dat klinkt inderdaad niet erg prettig. Je zegt «we hebben ervoor gekozen dat ik thuisblijf», maar hier kan je man toch ook niet blij van worden? En je ziet werken pas zitten als de kinderen naar school gaan, maar tegelijk zeg je dat je niets onderneemt met de kinderen. Denk je dan zelf niet dat het leuker voor ze zou zijn om af en toe te gaan spelen in de opvang, in plaats van gewoon thuis te zitten zonder uitdaging? En in die tijd kan jij dan aan jezelf werken. Hetzij door te gaan sporten of een hobby te zoeken, hetzij door te gaan werken. Maar dan krijg je weer structuur in je dagen, en anderen die iets van je verwachten. Misschien helpt dat wel om de bui te doen keren? Ik denk dat je je gewoon verveelt (niet onlogisch in mijn ogen) en dat je wat meer uitdaging nodig hebt in je leven. Niet?
Ik denk dat je een beetje aan het cirkelen bent. Je hebt geen auto voor de deur, maar heb je wel een speeltuintje in de buurt waar je naartoe kan? Kleins starten met weer wat ondernemen. Even weg van die 4 muren.
Je hebt hartstikke gelijk! Alleen hebben wij momenteel geen geld over om ze naar opvang te brengen en dan bijv Zelf te gaan sporten oid En werken voor die paar uurtjes levert dan ook niet veel meer op! Ik moet er wel bij bekennen... We zouden begin dit jaar eigenlijk al verhuist zijn naar groter huis met grote tuin en bos in de buurt, en waar ik en kids dus zeker ons ei kwijt kunnen. Helaas heeft dit vertraging opgelopen en word het begin volgend jaar. Ik zit me dus letterlijk te verkneukelen hier tot we eindelijk verhuisd Zijn... Ondertussen al een kleine onderneming gestart wT nog niet direct loopt, en gevestigd is op ons nieuwe stekkie. Ik denk ook echt wel dat als we eeeeindelijk verhuisd zijn, het al zoveel makkelijker Zal gaan! Maarja... tot die tijd moet ik het wel nog steeds uitzingen hier, gaat me alleen elke dag slechter af lijkt t!
Speeltuintjes voor de oudere kids... Ik heb nog broekies haha En kinderboerderij oid is er ook niet Ja ik probeer al dagelijks even naar supermarkt te wandelen of gewoon een eind te wandelen... maar ook dat trekt me de ene dag meer dN de ander :/
Begin volgend jaar verhuizen, dat is niet lang meer. Misschien kan je een verhuisplanning beginnen opmaken? Wat mag weg, wat moet naar welke kamer, hoe ga je de verhuis aanpakken...?
Is zeker niet lang meer! Maar wel als je er al twee jaar tegen aan hikt... haha Elke dag is er 1 teveel! Maar je hebt gelijk... ik kan in principe spullen vast uitzoeken etc maar... komtie..... peutertje gooit direct alles weer uit de doos en jongste telg zet het al gauw op n brullen. ... Heb flink Mn klaagmodus aan...
Ik denk dat je nu in een negatieve cirkel komt. Makkelijker gezegt dan gedaan maar probeer ritme er regelmaat voor jezelf (en de kinderen) erin te houden. Opstaan, meteen wassen, aankleden en ontbijten. Laat de kinderen beide 2 of 3x per dag kiezen wat ze willen doen met je. Telkens blokken van een half uur tot een uur? Ga elke dag met ze naar buiten wandelen, ook al heb je geen zin, vaak ben je daarna blij dat je het toch gedaan hebt. Na elk blok dat je iets naar keuze van de kinderen gedaan hebt is het even mama tijd, ga op de bank zitten met een kop thee of koffie en doe iets voor jezelf. Bijv. een boek lezen, een serie opzetten, of een half uurtje wat in huis (mijn ervaring is dat ik daar ook altijd een voldaan gevoel van krijg). Probeer eind van de ochtend / begin van de middag al zoveel mogelijk voor te bereiden voor het avondeten. Eind van de dag heb je waarschijnlijk nog minder energie waardoor je sneller geneigt bent een makkelijke snelle hap klaar te maken. Laat de kinderen desnoods helpen met kleine dingen in de keuken en ook met dingen in het huishouden (ben jij aan het afstoffen geef je ook een doekje, vouw jij de was geef ze een stapel theedoeken om te vouwen enz). Vaak vinden ze dat best leuk en heb je weer een kind/moeder ding gedaan en ondertussen heb je ook weer iets gedaan waar je zelf tegenop keek.
Hahaha was dat maar zo!!! Oudste wel die slaapt smiddags nog 2 uurtjes. Jongste doet in ochtend en middag een keer n slaapje van een klein uurtje op Zn max! Dat zou het anders al een heeeeel stuk makkelijker maken denk ik zo hihi Maar die heeft overdags nooit goed geslapen ..
Thanks... idd een goede! Dat ging even terug ook heel goed! Totdat ik even weer een dipje kreeg .. maar nu dus totaal niet te motiveren... gewoon bijna triest? Al zeg ik t zelf
Dit klinkt heel herkenbaar. Mijn jongens verschillen 16 maanden en ik was best wel kapot van vermoeidheid doordat ik vaak niet echt kon tanken. Herken jij dit, probeer dan de ochtenden te pakken om de frisse lucht in te gaan. Misschien heb je iets van een driewielertje of een bal om een activiteit mee te doen?
Het is goed dat je zelf ziet dat je in een dipje zit dat betekend dat je er ook wat aan kunt doen! Iedereen heeft wel eens zo een dip denk ik, ik in ieder geval wel. Het enige wat bij mij helpt is ritme erin houden. Begin ik mijn dag "lui" door niet meteen te wassen en aan te kleden dan ben ik eind van de ochtend nog steeds lui en is er weinig uit mijn handen gekomen en voel ik me daarna nog slechter over mezelf. Ik heb echt ritme nodig om uit een negatief spiraal te blijven. Mijn vriendinnen noemen me wel eens autist omdat ik zo moeilijk van mijn ritme en planning af kan stappen maar ik weet dat ik me daardoor fijner voel. Ik heb ook niet altijd zin om naar buiten te gaan, maar verplicht mezelf elke dag met dochter te wandelen en even te stoppen bij een speeltuintje of in de tuin te zitten zodat ze op de trampoline kan springen. Vind ik het leuk, niet echt, maar daarna als ik zie hoeveel mijn dochter ervan geniet en hoe voldaan ze daarna is zodat ik daarna weer even tijd voor mezelf heb ben ik wel blij dat ik het weer gedaan heb. Nu is het zo een ritme geworden dat ik alles doe zonder er over na te denken of zonder ergens tegenop te zien maar in kindervakanties kan ik nog wel eens terug vallen in zo een negatieve cirkel omdat dan mijn ritme weg valt.
Ik heb ook lang in de zelfde situatie gezeten... Echt een sleur. Je zou denken als je hele dagen thuis bent dat je alle vrijheid hebt om te poetsen uitgebreid te koken etc. Maar op een gegeven moment kwam er ook niets meer uit mijn handen. En alle dagen waren het zelfde. Ik had toen ook geen auto en dan wordt je wereld een stuk kleiner.. Maar komt goed meid! Uiteindelijk vind je je draai wel.. Maar soms is het best eenzaam
Heel verschillend... ik probeer ze in de middag redelijk tegelijk nar bed te brengen... Maar juist als ik daar op een dag behoefte An heb, slaapt jongste maar een half uur ofZo
Ik weet dat het straks ook zeker meeer dAn goed komt!!! Maar poeh.... nu dit moment zoals ik me voel voelt bijna verontrustend! Ik ben gek op Mn man en kinderen... maar echt moeite kan ik er momenteel niet voor opbrengen... Ondanks ik dat juist zo belangrijk vind!! Daarentegen kijk ik ongelovelijk uit naar de toekomst! Heb zojuist vriendlief geappt dat ie mij volgend weekend maar een nachtje moet missen... Ga ik mooi nachtje in toekomstig huis slapen en kan ik in de Avond en ochtend lekker eens mijn eigen plan trekken!
Ja ik snap je gevoel hoor! Gewoon lekker eruit gooien.. Tuurlijk is je gezin nummer 1. Maar we hoeven het ook niet te romantiseren he.. Soms ben je alles gewoon de zat en heb je geen puff meer. Op een huis focussen is altijd leuk! Wij zijn bijna 4 jaar geleden verhuist en was (ben) nog steeds veel met het huis bezig... Toch zeeën van tijd
Oh dat ken ik maar al te goed. Maar de kleinste kan je toch gewoon naast jou leggen, terwijl je kasten uitlaadt? Is het dan ook huilen?
Nee... die trekt nog harder aan alles dan zn grote broer! Haha Iets als; dweilen met de kraan open! Hihi