*Breekt ook even in* Lees soms ook even mee en zie net dit verschrikkelijke nieuws..... Hier zijn geen woorden voor ongelooflijk ik ben er stil van Lieve Beastie ook al ken je me niet ik veel je heel veel sterkte wensen met dit ondragelijke verlies....
Hoeveel verdriet kan iemand aan? Ik blijf maar denken aan Beast die in haar eentje met de kleintjes daar alleen zit. Die kleintjes die hun papa nooit echt mogen leren kennen. Beast die haar alles kwijt is en het vanaf nu alleen moet doen. Mark, die nog veel te jong en zo plotseling afscheid moest nemen van het leven. Ik kan er met de kop niet bij... Net als ieder ander hier.
en dan staat de wereld even stil... brrrr en dan te bedenken dat ze de vorige vakantie naar marrokko moest annuleren omdat t toen zo slecht met haar moeder ging
oh wat erg... heb geen woorden... Lieve Beast, Jasmijn en Siem, We kunnen jullie vanaf hier alleen maar alle sterkte wensen die er maar te krijgen valt. Wat is dit verschrikkelijk.. Als er ook maar iets is wat we kunnen doen... gigantische knuffel voor jullie! Tessa en Guido
Ik kan er ook maar niet van slapen. Zo ineens je grote liefde weg, hun lieve papa weg. Voor Siem gvd papa kon leren zeggen. Dit is zo wreed. Wat moet je dan opeens beginnen en waar houdt het dan op? Dit is niet te bevatten.
OMG!!!! WTF!!!! Ongelovelijk, tranen over mijn wangen! Hoe is dit ingodsnaam mogelijk? 2 kleine kindjes en het leven moeten verlaten... Ik heb hier geen woorden voor, ik ben totaal verbijsterd, hoe zou Beastie zich moeten voelen daar in Marokko met 2 kindjes..... Sorry ik weet niets beter te vermelden, ik brul een partijtje mee!!!!!
pfff... Ik heb bijna niet kunnen slapen. Miran zit de hele tijd in mijn hoofd. Wat maakt ze nu allemaal door zeg...wat zegt ze tegen jasmijn als die naar papa vraagt... Wie helpt haar met alles daar... Alle situaties passeren in mijn hoofd en de tranen komen telkens weer tevoorschijn...
Herkenbaar Leentje, alleen dat van vannacht niet, weet het net pas. Maar bij mij passeren ook een heleboel gedachten in mijn hoofd... Pfffff! Ik vind dit echt zo onwerkelijk!
Lieve Beast, Wat ben ik enorm van het nieuws geschrokken, dit is toch wel de grootste nachtmerrie. Dat je lieve man, de vader van je kindjes er plotseling niet meer is. Meis ik wens jou en Jasmijn en Siem heel veel sterkte om dit enorme verlies te verwerken....
Leen: hier precies zo. Ze zei: nu moet ik mn dochter vertellen dat ze geen papa meer heeft, dat haar papa een sterretje is geworden. Ze heeft nu/gister gezegd dat hij naar het ziekenhuis moest. Ze zei: het is papa voor en papa na. Hoe kan zo'n klein meisje dit bevatten als wij het niet eens kunnen. Ik vroeg haar ook of er iemand naar haar toekomt maar dat is niet zo. Doordat het ook een chartervlucht is en geen lijnvlucht is dat ook niet makkelijk. Er zijn veel NL'ers maar ik vrees dat die dan ook vandaag naar huis gaan. Ik hoop zo dat er iemand is die 100% van de dag/nacht bij haar en de kids zal zijn. De kleine man krijgt nog borstvoeding. Beest realiseerde zich al dat dat weleens zomaar afgelopen kan zijn door alle stress. Het gebeurde in het hotel/lobby ofzo. Er waren dus wel meteen mensen bij en hij is 15 minuten gereanimeerd maar het mocht niet baten. Kleine Siem zat in de buggy en heeft alles gezien. Jasmijn was helemaal over de rooie. Ik zie steeds een film voor me over wat er gebeurd moet zijn en hoe beest daar zit. Hoevaak ik wel niet op mn telefoon heb gekeken om te zien of het wel waar is dat ze me belde... Nu is mn batterij leeg en mn oplader op kantoor. Vriend slaapt nog, die was opeens knetterziek vannacht. We hebben beiden geen oog dichtgedaan.
OMG, wat erg, Jasmijn over de rooie, Siem met zijn 7 maandjes oud die heeft moeten toezien dat zijn vader gereanimeerd werd.. Ik kan hier niet eens zinnig op reageren, voel me nu gewoon machteloos, heb zo het gevoel wat voor ze te willen doen, maar wat kunnen we doen? Helemaal niets... Ik meot ook steeds aan Beastie denken hoe ze zich moet voelen, ik kan me er best een voorstelling van maken maar dan MAAL 100000! Dat zal het wel zijn, misschien nog erger...
En dan wordt je wakker en hoop je dat het een droom was... Niks is minder waar. Och jeetje, die Beast. Wat jullie ook al zeiden. Hoe zal ze zich in hemelsnaam moeten voelen? Hoe kun je zoiets aan? Ook ik heb er slecht van geslapen. Het zal je toch gebeuren dat je eigen man zo voor je eigen ogen en nog erger, voor die van je kinderen............. Bah, ik wordt helemaal naar als ik net als van Go4 zegt, de film afspeel over wat er gebeurt is en hoe beast zich moet voelen.
Ik weet niet wat te schrijven... kan me ook nieteens begínnen voor te stellen hoe het is als je basis ineens zó onder je wegvalt. Beast en Mark waren zo'n eenheid.... en dan ineens de helft van die eenheid moeten missen... en alleen door moeten met je kindjes, een toekomst in die zo anders is dan je je samen had voorgesteld. Ik zou zo graag willen dat we dit met z'n allen kunnen veranderen, dit verdriet bij Beast kunnen wegnemen ik voel me zo machteloos dat we helemaal niks kunnen doen......
Ik denk dat we allemaal hetzelfde voelen. Machteloosheid. Verdriet voor beast, voor de kindjes, zo onbegrijpelijk dat zoiets zomaar kan gebeuren... Ik denk steeds aan die kleine dingen die ze niet meer samen kunnen. Alle eerste keren van de kids. Siem zijn eerste stapjes. Nooit meer naast elkaar wakker worden, gewoon samen op de bank zitten zonder iets te zeggen, samen lachen, huilen en even lekker knuffelen. Al zijn dat dingen waar zij nog lang niet bij stil staat. Was ze maar hier in Nederland. Dat zou het verdriet niet minder maken, maar wel iets draaglijker als je je familie om je heen hebt. Al is het nu misschien nog onwerkelijk... En als ze hier iedereen ziet dat het ineens als een klap aankomt. Ik klets als een halve gare hier, maar schrijf gewoon even wat ik denk.
Idd Steph, helemaal daar zitten, zonder familie en vrienden. Wel met je kindjes, maar kinderen die zo klein zijn... Pfffff... Het is gewoon niet te bevatten... Echt niet te bevatten...
zo te lezen hebben we allemaal zo'n nacht gehad... Hier blijven de tranen ook steeds komen... kan er maar niet over uit. Denk steeds: Hoe kan dat nou??? Prima gezonde vent. 2 weken geleden nog gezien. ... Ik ga vandaag met m'n man en kinderen naar de Efteling. Ik hoop dat ze het heeeeel leuk vinden, de kids. Dat we goed kunnen genieten van de kleine dingen. Want het kan zo maar afgelopen zijn...