Heeeeeeel begrijpenlijk in jou situatie ... ga je het hem ook vertellen of laat je hem in twijvel...hahaha eigenschuld dikke pukkel voor hem!
gelukkig maar! Hoe gaat het verder met je? Laat je (soon to be) ex af en toe nog iets van zich horen, of is hij helemaal niet geinteresseerd in het kindje dat hij mede heeft verwekt! En lukt het een beetje met de verkoop van het huis?
Ik weet het nog niet. Aan de ene kant wil ik hem gewoon helemaal in onwetendheid laten maar aan de andere kant vind ik dat hij moet weten wat hij allemaal mist.
We hebben nu alleen maar contact over de scheiding, en hij vraagt hoe het was als ik een afspraak bij de vk heb gehad. HIj zou meer betrokken willen zijn, maar daar komt hij wat mij betreft te laat mee. Vorige week "eiste" hij van me dat ik het kind een islamitische opvoeding zou geven....arrogante *** Maar met mij gaat het wel goed hoor, ik heb me gerealiseerd dat ik ook een heleboel dingen in mijn leven heb waar ik wel gelukkig mee ben, dus daar focus ik me op. En meestal lukt dat aardig en voel ik me gewoon best goed.
Zie je wel die 16 weken grens is erg lekker lichaamelijk Mooi weer buiten dat doet iedereen goed. Hoop dat de dingen snel afgerond kunnen worden en jij een nestje kan maken voor je beeb Islamitische opvoeding kan ook eigenlijk alleen als zijn islamitische papa getrouwd is met mama...en dat wilde hij niet meer ... duzz eigen schuld! KNUFF voor jou meiss je zal vast nog zwaare momenten krijgen maar ben blij dat je wat opgekrabbelt bent Here's SC!
pfff ja daar zou ik ook moeite mee hebben hoor! Eerst heel hard wegrennen voor je verantwoordelijkheden en vervolgens eisen gaan stellen! Goed van je hoor, dat je je kunt focussen op de mooie dingen in het leven. Ik heb echt bewondering voor je kracht, super cynthia!
ik ga nu smeppen, zodat als het raak is we kunnen denken dat we het zelf hebben gedaan... En daarna pupo knop aan en lekker op de wachtbank.
SuperCynthia! Goed te horen dat je je wat beter voelt! Mielenl, ik vind het een prima idee om een weekje eerder te bevallen en mini-Mielenl zo rond de 12e te gaan showen Hier net weer die twee frummels op bezoek gehad, gezellig al steekt het af en toe wel wat dat die vriendin dus 2 'ongelukjes' (naar om het zo te noemen) vlak achter elkaar heeft gehad en het dus blijkbaar ook zo makkelijk kan gaan (waren allebei absoluut ongepland)....
tsja Miepie......wat kan het leven hard zijn..... De eerste van mijn zus was ook dwars door de pil heen......en bij ons duurde het bijna twee jaar (en da's nog best snel, als ik sommige verhalen lees)! Niet de hoop opgeven hoor, dikke knuffel meis!
Hihi, jullie zijn wel heel lief allemaal hoor! Maar ben eigenlijk zelf ook wel blij dat ik tot nu toe nog niet in een zwart gat ben gevallen. Gaat helemaal goedkomen! Julita: smepze!
Da's zeker waar! Hihi, Julita weet helemaal niet dat ze nu aangemoedigd wordt, maar wie weet, helpt het!
Hier voor iedereen ff een hart onder de riem.... Kreeg ik vanmorgen te horen: Er glimt iets aan de horizon, een sprankje hoop een heel klein puntje dat probeert op te rijzen gelijk de zon om in uw leven te kunnen stralen. Geduld is nu het sleutelwoord, geduld en rustig de weg voorbereiden om het sprankje hoop uit te laten groeien tot iets groots en machtigs in uw leven. Probeer niet sneller te gaan dan het sprankje hoop kan rijzen, u kunt ook niet de nacht vervangen voor de dag. Voel het geluk dat het beginpunt aanwezig is, en laat de rest aan het lot en de tijd over.