het zullen de hormonen wel zijn, maar ik moet het even kwijt. ik word begin volgende week ingeleid. wij hebben al 2 dochters en weten nu het geslacht niet. ik denk zelf weer een meisje te krijgen, al heb ik ik ook lange tijd gedacht dat het een jongen is. nu maakt het mij niet zoveel uit. ik zou een jongen leuk vinden na 2 meiden, maar een derde dochter is ook helemaal welkom. mijn omgeving wil echter graag een jongen. hoe vaak ik ze ook zeg dat het voor mij echt niet zo belangrijk is, blijven ze er maar over doorzeiken. mijn man heeft ook een lichte voorkeur voor een jongen, maar zegt wel dat een meisje net zo welkom is. dat hij geen moment teleurgesteld zou zijn, maar dat het hem gewoon leuk lijkt na 2 meiden. maar goed, ik ben dus een beetje 'bang' dat mensen teleurgesteld gaan zijn in mij en vooral in mijn kind. ik word ook gewoon niet geloofd, ik zeg alleen maar dat ik geen voorkeur heb. nou goed, maandag zullen we het zien, maar ik maak me er best zorgen om.
Tja wat willen ze doen dan? Er een piemeltje op plakken? Als het een meid is kunnen ze daar weinig aan veranderen En als jij en je man (en grote zussen) er blij mee zijn dan is dat toch het enige wat telt Ik heb 1 meid en ze beginnen nu ook allemaal al te vragen om een jongen. Ik zeg dat het mij niet uitmaakt en dat ik met een meid net zo blij zou zijn. Ik heb ook tegen mijn schoonmoeder gewoon gezegd dat ze er toch geen invloed op heeft dus net zo goed over op kan houden. Nu hoor ik d'r ook niet meer Gezeur over die geslachten altijd! Als ze een jongen willen gaan ze zelf maar aan de slag
mijn ervaring het komt allemaal goed zodra de kleine geboren is écht waar, ikzelf was behoorlijk van slag toen mijn kindje nummer 4 wéér een meisje bleek tijdens de echo had zooo graag een zoon gewild was er ook van overtuigd eindelijk een zoon te krijgen en toen weer een meisje, ik heb écht waar gehuild ervan en dacht zelfs nooit zoveel van haar te kunnen houden als van de andere, maar niets was minder waar zodra ze geboren was kwam daar weer die verliefdheid waar had ik me druk om gemaakt zij was mijn kind en het hele onderwerp zoon/dochter verdween als sneeuw voor de zon dus mijn advies lekker alles op zijn beloop laten gaan en het komt helemaal goed
Hier ook zo. Ik ben nu zwanger van een derde jongen en zelf had ik het ook wel erg leuk gevonden als dit een meisje geweest was. Maar een jongen zie ik ook helemaal zitten. Mensen in mijn omgeving reageerden ook niet altijd zo positief op het feit dat ik straks 3 jongens heb. Net alsof ik er iets aan kan doen. Heel vreemd. Maar ze zoeken het maar lekker uit.
Wij krijgen (als de echo's niet liegen) een 3e jongen en ik weet gewoon dat er mensen zijn die liever een meisje zouden verwelkomen, maar de natuur hebben we niet in handen........ Zelf had ik een meid een mooie afsluiting gevonden, maar een jongentje is net zo welkom, ik ben blijkbaar een echte jongens mama........ Mijn vader gaf meteen aan dat hij een meid erg leuk zou vinden, zijn oudste kleinkind een meid en dan de jongste ook een meid....... Bij mijn schoonouders zijn er alleen maar jongens (3 zonen) en ook alleen maar kleinzonen, dus denk ik dat daar ook wel een voorkeur zou zijn voor een meid........ nu ja dan moeten mijn zwagers nog maar eens hun best doen, hahahaha
Wij hebben 2 gezonde jongens gekregen, en de opmerking die ik wel eens kreeg was, je gaat toch nog wel door voor een meisje he? Dan dacht ik bij mezelf.. MOET je perse kinderen van het beide geslacht dan? Is dat veel leuker? Ik snap je gevoel, je kunt het moeilijk los laten. Maar het gaat erom dat jullie gelukkig zijn, ongeacht het geslacht of wat anderen er van denken of zeggen. Een hele fijne zwangerschap gewenst
Heel herkenbaar. Wij krijgen een derde meid, en ik ben daar serieus van meet af aan heel erg blij mee. Leuk toch, een heel meiden (of jongens)gezin? Maar ook hier idiote reacties. De oma van vriendlief zei zelfs dat we maar flink moesten duimen voor een jongen. En ach, 't is een oud mens, dus ene oor in en andere uit. Maar tegelijkertijd wordt het wel vervelend als mensen er maar over door blijven zagen (iedere keer begint ze er weer over ). En het eerste dat mijn schoonmoeder zei toen we het nieuws over de zwangerschap vertelden: "Nou, jullie gaan zeker net zo lang door totdat je een jongen hebt". Dat viel ook wel helemaal verkeerd: kom je blij vertellen dat er gezinsuitbreiding komt, krijg je dit. Zij vindt drie kids te veel, en gaat er duidelijk vanuit dat er niets boven zonen gaat. Had ze overigens de eerste twee keer ook hoor: iedere keer dat gezeur dat het vast een jongen zou worden... En ook al is ze nu dol op onze meisjes, ik stoor me er toch wel enorm aan. Stiekum denk ik wel eens dat ze zelf ook graag een meisje gehad had willen hebben (zij heeft 2 zonen). Als ik kijk hoe ze nu met de meiden omgaat, maar hoe ze tegelijkertijd iedere keer weer over die jongens begint...
Ik vind dit altijd zo jammer! Hier zwanger van ons tweede meisje, maar zoals het er nu naar uitziet wel ons laatste kindje. Ik heb het geen moment erg gevonden en ik vind het zelfs wel gezellig twee zusjes. Bij mijn man in de familie vonden ze het ook jammer. Dikke vette pech hoor. Laat ze maar denk ik dan. Het gaat om ons geluk! En gelukkig zijn we met dit kleine wondertje!
Hier dezelfde opmerkingen hoor. Bij de tweede gingen veel mensen er al vanuit dat we dan maar graag een meisje hadden! En inderdaad, het cliché: jullie gaan zeker door totdat je een meisje hebt? Zó irritant! Nu krijgen we dan wel een meisje, maar een jongen was nét zo gewenst en na deze derde wilden we sowieso geen kids meer, ongeacht het geslacht. Eerlijk gezegd vind ik het zelfs een beetje bitterzoet, ik weet hoe geweldig het is om een jongen te krijgen en het idee dat ik nooit meer zo'n lief klein knulletje zal krijgen, steekt een beetje. Natuurlijk zal het niet anders zijn met een meisje, maar het gevoel 'ken' ik nog niet en ik moest/moet er heel erg aan wennen. Als over 2 weekjes bij de 20 wekenecho het toch een jongen blijkt te zijn, zou ik dat 0,0% erg vinden.
Hier ook wel wat vreemde opmerkingen over jammer dat het toch weer een jongen is!! Wij wisten nooit van te voren wat we zouden krijgen dus het was ook voor iedereen een verassing. Tuurlijk zou het leuk geweest zijn als derde nog een meisje was geworden maar het is niet anders! Zijn echt heeeeel veel voordelen van 1 geslacht. Denk aan kleding, speelgoed etc. Ook is er dan niet iemand alleen Iedereen is nu helemaal verliefd op de kleinste jongeman en ikzelf al helemaal! Maak je niet druk om anderen en geniet ervan wat het ook mag zijn!
Jep, dit is precies zoals ik het voel. En dat terwijl ik na een meisje een jongen verwacht. Iedereen ging ervan uit dat we dolblij waren dat we nu een zoon kregen. Ja.. blij was ik absoluut, maar ik was net zo blij geweest met nog een dochter. Ik heb dat gevoel nu dus ook, maar dan andersom. Ik ken het gevoel van een zoon nog helemaal niet, dus wennen was/is het zeker. Mensen lekker laten denken en praten. Ik kan er niet mee zitten, al had ik 5 meiden gekregen..had me serieus niets uitgemaakt.
Ik ben blij dat iemand het herkent! Ik voel me soms een beetje 'alleen' in mijn gevoel. Begrijp me niet verkeerd, ik ben superdankbaar dat ik überhaupt zwanger ben en veel mensen zijn juist jaloers op me dat we straks van allebei wat hebben En ik ga er ook vanuit dat het idee langzaam moet wennen en als mijn meisje op mijn borst ligt, ik me niet meer kan voorstellen dat ik me zo heb gevoeld Ik heb gisteren en vandaag de babykleding tot en met maat 68 uitgezocht en ik vond het vréselijk! Ik heb een stuk of 8 zakken met het schattigste jongensspul wat allebei mijn jongetjes hebben gedragen. Dat moet allemaal weg. Het zijn maar kleding, maar ik zie ze er allebei nog zo in liggen/rondkruipen. Al die roze en frutseldingen voor een meisje, schattig hoor, maar het idee dat mijn baby dat straks gaat dragen, daar kan ik nog niet aan wennen, al weet ik nu al 3 weken dat we een meisje krijgen!
Ik heb tot 62 uitgezocht en ben er toen mee gekapt Vond het ook vreselijk.. ik kan me daarom ook niets voorstellen bij de voorkeur die mensen hebben voor een geslacht, en dit is 9 van de 10keer het willen van een zoon en een dochter haha.. Een voorkeur zal ik nooit hebben, ben ook veel te blij dat ik 2 keer zwanger heb mogen zijn. Ben me er absoluut van bewust dat dit niet altijd vanzelfsprekend is. Maar haar kleren, haar spullen.. kan het moeilijk oneindeloos blijven bewaren he? Ik zie dan ook gelijk voor me hoe ze in al die dingen rond kroop.. het is dus gewoon puur wennen, en ook al ben je al moeder; niet weten wat je te wachten staat.
Ik heb het maar gelijk gedaan, ik ga er anders alleen maar meer tegenop zien Alleen alles moet nog op marktplaats, of op een andere manier de deur uit. Daar heb ik me een zin in, pfff
O hoe herkenbaar. Ik heb een dochter en iedereen is helemaal in de gloria dat we nu een zoon krijgen. Ik vind het prima, het maakte me echt niet uit... dacht ik. Maar ik heb gewoon een beetje een idee 'wat moet ik nou met een jongen' meisjes snap ik, ik ben er zelf ook een. Vind dat nu helemaal leuk. Gelukkig wordt hij gewoon als schattige baby geboren en hoef ik niet meteen aan de soldaten en ridders en staan te gillen langs het voetbalveld maar ik vind het ook even wennen. En iedereen gaat er zo van uit dat dit het mooiste is wat we hadden kunnen wensen... Ik had heeeeeeel stiekem een meiden gezin ook wel lekker gevonden. aan de andere kant weet ik dat het straks gewoon is en je er vanzelf in groeit. Het is gewoon even wennen. Ik heb er 4 jaar over gedaan om zwanger te raken dus al was het een aapje... maar toch... en dat vind ik zo erg van mezelf!
Herkenbaar hoor, hier 2 jochies en mijn moeder die teleurgesteld was dat het weer een jongen zou worden... dit heeft ze ook letterlijk gewoon gezegd. Had natuurlijk ook wel een voorkeur maar ben echt super gelukkig met onze 2 kereltjes. Echt een mannen-gezin en ben heel trots op ze! En als ik er over nadenk vind ik het ook z'n praktische kanten hebben met spullen en kleding. Daarnaast ben ik niet zo van de meisjes dingen.. Weet je, het belangrijkste is dat ze gezond zijn. Klinkt afgezaagd maar het is echt zo. Was al blij dat de 20 weken echo goed was..
ik ben pas bevallen van mn 3e dochter. en iedereen dacht dat we voor een 3e gingen omdat we een jongen wilde. de reacties tijdens mn zwangerschap waren vaak echt niet leuk! "je man hoop zeker nu op een jongen?? nee, we hopen op een gezond kind!!!" nou, nu hopelijk een jongen!!! enz enz... gestoord werd ik ervan, en het werd me bijna opgedrongen dat ik een jongen wilde! nou, ik heb ook absoluut geen voorkeur!! ik ben heel gelukkig met mn 3 gezonde meiden! alleen mijn man heeft t nu zwaar te voorduren. elke keer reacties over dat hij het zwaar gaat krijgen enz enz. iedereen moet lachen als hij zegt dat hij zn 3e meid heeft gekregen!! woest word ik erom! we zijn superblij en trots op onze dochters!! heerlijk die roze slingers was!! mn man doet er lekker aan mee! is ook gek op roze haha oja...en nog wat...ze lijken alle 3 onwijs veel op hem! grappig toch!
Wat zijn mensen toch rare wezens. Ik kom uit een meidengezin en bij elke meid die m'n vader kreeg heeft hij net zo hard in z'n handen geklapt van blijdschap. Vervolgens hun eerste kleinkind: een meid, tweede een meid en derde dan een jongen. Ook bij ieder kind net zo enthousiast. Zelf heb ik een dochter en mocht er een tweede komen, dan zou ik een meid net zo tof vinden als een jongen. Oké eerlijk, als onderdeel van een meidengezin, weet ik nu zo snel even niet wat ik met een jongen zou moeten haha. Weet niet eens wat cool speelgoed voor ze is