Hier het vervolg van het verhaal van onzekerheid bij zwangerschap. Gisterenavond kreeg ik ontzettende buikpijn, ik ging naar de wc en ik was flink aan het bloeden. Ik heb de VK gebeld en ze ging meteen een echo in het zkh regelen. In het zkh heb ik een inwendig onderzoek gehad en een echo. Het was voor mijn man en mij al snel heel duidelijk, we zagen geen hartje kloppen, terwijl we deze maandag nog goed gezien hebben. Ik had aan de arts gevraagd of ik zo snel mogelijk geholpen kon worden, maar ik moet nu 1 week afwachten tot het spontaan afgestoten wordt. Ik heb woensdag een afspraak voor een echo en een gesprek. Het is nu heel raar, ik heb nu weer geen bloedingen en ik heb nog steeds het gevoel dat ik zwanger ben. Het lijkt wel of het niet echt tot me door wil dringen. Dat is ook de reden dat ze zeker nog een week willen wachten. Morgen ben ik getuige bij mijn zus haar bruiloft, het is nog onzeker of ik daar bij kan zijn. Ik houd jullie op de hoogte Groetjes Gerda
he gatver gerda! wat erg meiske, ik weet niet goed wat ik moet zeggen. kan je alleen heel veel succes wensen morgen en beterschap en dikke kussen en knuffels.
Gerda Jeetje zeg wat erg Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd ook voor je man. Ik weet verder eigenlijk niks te zeggen ben er sprakenloos van Liefs Ellen
veel sterkte in deze moeilijke periode.. alemaal zo onwerkelijk.. ik leef met je mee veel liefs gipsy
Hi, Weet hoe het voelt. Heb het net zelf allemaal meegemaakt. Wij hebben op 8 weken een hartje zien kloppen op de echo en op de echo van 10 weken was er nix meer. Ik begon een dag later te bloeden. Door het bloeden kon ik het juist meer een plekje geven. Op deze manier heeft mijn lichaam zelf aan gegeven dat het niet goed zat. Gister ben ik gecurreteerd. Het viel me alles mee. Nu kan ik het ook proberen af te sluiten en het allemaal een plekje gaan geven. Ik hoop voor je dat je het zelf nog kwijt kan raken. Heel veel succes en als je vragen hebt, ik hoor het wel. kus RR
gerda, meiske toch wat erg voor u...kan het geloven dat je het moeilijk aanvaarden kan en dat de zwanger gevoelens er nog wel zijn... Hopelijk is deze rotweek vlug voorbij en kan je het beetje per beetje te beginnen verwerken... Héél veel sterkte toegewenst en ne dikke knuffel Annabel