Zo, wat kun je jezelf voor de gek houden zeg! Ik ben net ongesteld geworden. Terwijl ik ervan overtuigd was dat ik zwanger was! Ik was misselijk, had al dagen allerlei krampjes die ik anders nooit voel, pijnlijke borsten (maar die heb ik elke maand) en een rare smaak in mijn mond! Ik moet het even laten bezinken, maar morgen sta ik weer met beide benen op de grond. Het was pas de eerste ronde, en ik vind het helemaal niet erg als het nog een paar maanden duurt, maar wat ik wel erg vind is dat ik mezelf zo heb laten gaan! Dat aftellen, en elk pijntje registreren, dat wil ik dus niet elke keer gaan doen! Voortaan zijn symptomen pas symptomen als ik een positieve test in handen heb, en geen dag eerder! (zei zij stoer... ) Weg met die banner.
Hoi Jana, Ik ben het helemaal met je eens. Ik ga vanaf nu ook proberen mezelf niet meer zo te laten gaan. Ik heb mijn afgelopen cyclus precies dezelfde symptomen als jij gehad en ook geen zwangerschap hoor. Ik ging er eigenlijk stiekem wel vanuit. Vanaf nu doe ik gewoon normaal en niet zo voorbarig. Liefs Vanilia
Haha... mannetje van weer? Geweldig! @jana, tis heel herkenbaar... ik ben vorige ronde ook gestopt met dingen achter alle pijntjes en steekjes te denken... ben zelfs gestopt met tempen omdat ik er helemaal kriegel van werd. Ik laat mijn banner dan weer wel staan, maar die klopt al maaanden niet! (ik heb bv. geen eisprong 14 dagen voor volgende NOD, mijn lutheale fase is veel korter, dus dat klopt voor geen meter maar ik vind het alleen maar makkelijk voor mn nod)
Jana, Het is heel herkenbaar. Je wilt het gewoon, net als wij allemaal op dit forum, heel graag, en dan is het echt niet gek dat je je dingen in je hoofd gaat halen (niet lullig bedoeld hoor!). Ik hoop dat je gauw zwanger zult raken (met of zonder symptomen van te voren!) Groetjes Marie
Nee, deze keer was ik (v) 't zelf... We hebben hier afgesproken dat hij ondertekent met 'Mannetje van...' Dus zonder dat voor- of achtervoegsel kan je ervan uit gaan dat ik het ben. Mijn opmerking was enigszins zelfspottend bedoeld... maar toen ik 'm nogmaals las, is 't logisch dat mijn mannetje weer van posten verdacht werd!
Mijn vriend vroeg of ik teleurgesteld was. Eigenlijk valt het wel mee, we hebben na de kerst pas besloten om ervoor te gaan en ik weet dat het best even kan duren... Maar ik zou zo graag de geruststelling willen hebben dat het allemaal 'werkt'. Ik word binnenkort 36. Nu denk ik, net als iedereen hier waarschijnlijk die niet meteen zwanger is: hoe kan dat nou? We hebben het toch goed gedaan? Maar vooral dacht ik, dat ik mijn eigen lijf zo goed kende, en dat blijkt dus niet het geval. Het goede nieuws is: ik kan er bijna de klok op zetten wanneer ik ongesteld moet worden! Dus als het wel zover is, zal ik het ook zonder test snel weten. Temperaturen enzo doe ik niet aan. Wij hebben gewoon vaak sex. Anyways. Nieuwe ronde, nieuwe kansen!
Als ik naar mij zelf kijk, dan zocht ik in het begin ook overal wat achter. Na meer dan een jaar, deed ik dat bijna niet meer, ik denk dat dat ook te maken heeft met een stukje zelfbescherming... Liefs, An
heel herkenbaar. Bij mij is het ook elke maand het zelfde liedje. Ik voel elke maand mijn eisprong aan komen. elke maand dezelfde klachten. ALs mijn lichaam 1 x anders reageerd zal ik weer eens langzaam gaan twijfelen. Met mijn 2de zwangerschap wist ik het heel zeker. Ik voelde het gewoon. Denk dat ik daar maar weer op ga wachten. In ieder geval laat je niet gek maken door je eigen lichaam
Hihihi, erg herkenbaar. Ik wist het ook zeker afgelopen maand. En werd doodleuk ongesteld afgelopen zaterdag, hahaha. Als ik nog eens wat weet...........
Hey meiden, is logisch hoor dat je allerlei dingen gaat voelen die achteraf niet blijken te wijzen op een zwangerschap. Je wilt natuurlijk zoooo graag. zie een voordeel, je leert hierdoor je eigen lichaam steeds beter kennen. Maargoed al met al hoop ik dat jullie snel wel die symptomen hebben en natuurlijk een positieve test. ik duim voor jullie.
Nou, alle maandelijkse klachtjes negeer ik gewoon. krampje hier, pijntje daar....het hoort bij vrouw zijn denk ik dan maar. toen ik zwanger raakte in november, wist ik het gewoon... beetje een aha erlebnis... ging twee dagen voor NOD testen en jawel hoor.. zwanger... en toen het mis ging....wist ik het ook... intuitie denk ik.. in het afgelopen jaar dat we probeerden zwanger te raken heb ik geleerd dat ik mijn lichaam helemaal niet zo goed ken, als ik wel dacht. maar een ding heb ik wel geleerd... verbeelding doet heel wat me je... Aoife
Tja. Ik hoop dat ik er de volgende keer een stuk nuchterder en vooral, relaxter in ben. Ik ben nog steeds misselijk en heb veel meer last van mijn ongesteldheid dan normaal. Waarschijnlijk gewoon door alle spanning.
Voor mij ook erg herkenbaar... Ik heb mn banner nog laten staan, maar met tempen ben ik ook gestopt. Wilde deze maand eigenlijk gaan beginnen met ovutesten, maar we hebben besloten dat ook niet te gaan doen. En wil wat minderen op het forum, maar vind het ook wel weer leuk om mee te lezen, dus dat zien we wel... Maar eerst hadden we de instelling van: we stoppen met de pil en we zien wel. Komt het, dan komt het. Komt het (nog) niet, dan (nog) niet. En die instelling wil ik eigenlijk nog even houden.
Ik ben er ook al van overtuigd geweest zwanger te zijn. Mijn borsten deden megapijn, terwijl ik daar normaal geen last van heb, vaak misselijk etc. etc. Nou, ik stortte dan ook zowat in toen ik ineens bleek te menstrueren. En weet je....ik heb ondertussen ontdekt dat ik zo door de maand heen best wel vaak ineens een misselijke bui heb (had ik vroeger waarschijnlijk ook, maar schonk er dan niet echt aandacht aan). Zolang ik niet denk zwanger te zijn is er dus ook niets aan de hand. Ik heb mezelf aardig gek gemaakt met het zoeken van bewijs in kwaaltjes dat ik zwanger zou zijn. Dat doe ik dus niet meer ( ) Vanaf nu ga ik pas twijfelen als mijn dagen uitblijven na de NOD. (Of ik moet al dagen achtereen kotsend boven de wc hangen, dan wil ik misschien eerder geloven in een zwangerschap, maar dat wens ik mezelf (en anderen) natuurlijk niet toe...zo'n heftige misselijkheid)
Ik begrijp het hoor! Ik had dat ook, ik voelde me misselijk en moe, en dit en dat... Maar als je echt iets graag wil dan kan het altijd lijken dat... Zo was er ooit een meisje die wou zo graag een kindje, zij geloofde zelf dat ze een kindje had en werd ook niet meer ongesteld. Haar baarmoeder was 2x zo groot geworden als een zwangere vrouw. Alleen ze was niet zwanger Ze heeft het mentaal en lichaamlijk zo graag gewilt en gedacht dat ze zwanger was dat haar lichaam ook zo begon te groeien en eigenlijk voor de gek hield. Voor de rest nog heel veel succes, en het kan sneller gebeuren dan je het verwacht.. Ik was in de ronde dat ik het officieel wou proberen al zwanger hihihi. Dan sta je ook verbaasd te kijken. Met mijn vriend afgesproken dat we voor een kindje gaan. Was ik al die tijd al zwanger Succes IEDEREEN DIE NOG ZWANGER MOET WORDEN!