wie van jullie herkent aan het huiltje of hij honger heeft, krampjes heeft of dat er iets anders aan de hand is? Ik namelijk niet, Danny heeft echt 1 huiltje en dat is gillen tot hij rood aan loopt.. Vind het dan ook moeilijk in te schatten wat er nu aan de hand is. Als hij zijn fles heeft gehad, ligt hij ruim een uurtje wakker, daarna begint hij te blerren en dan wieg ik hem in slaap. Dan probeer ik hem neer te leggen en of gelijk of pas na 10 minuten begint hij weer te blerren en dat houden we zo vol tot de volgende fles. Ik voed op vaste tijden zo om de 4 uur, maar vraag me dan wel af of hij dan niet na 2 en half of 3 uur dan geen honger heeft.. ik weet zeker als ik hem de fles geef dat hij het opdrinkt, maar als ik dat iedere keer doe krijgt hij teveel en komt het er uiteindelijk toch weer uit... Vind het wel knap hoor als je het herkent, lijkt me dan ook wel makkelijk!
Ik herken het wel hier.... Caitlyn heeft een huiltje voor luier vol.. En voor de fles is echt hard te keer gaan. Ik hou niet echt tijden aan.... gemiddels is het om de 4 uur maar kan ook wel eens 3 uur tussen zitten. En vooral als ze actief is en niet slaapt dan haal ik soms die drie uur niet eens hoor. Wij hebben een lijst gemaakt... Tijd op schrijven hoeveel ze hebben gedronken en wat er in de luier zat. Als je dan de dagen in de gaten houd zul je zien dat ze elke dag ongeveer de zelfde hoe veel heid binnen krijgen. Hier is het de ene dag 5 flesjes van 120 cc.. En de andere dag kan het zijn dat ze op 6 zit van 100 cc omdat ze die dag iets actiever was geweest.
Die huiltjes herkennen is mij nog steeds niet gelukt. Ik had op een gegeven moment wel door als er echt iets aan de hand was (wat, geen idee) en wanneer het mopperen is. En dat is nu nog steeds hetzelfde. Gelukkig kunnen kindjes op een heleboel manieren communiceren en leer je er steeds beter mee omgaan. Jij hebt nog zo'n klein ukkepukje dat je nog heerlijk moet gaan ontdekken en hij jullie ook.
Mijn baby heeft 2 huiltjes. Een beetje jammerend huiltje wat je niet eens huilen kan noemen eigenlijk = als hij op bed gelegd wordt. Maar dit huiltjes is er ook uit, want hij huilt nooit meer als hij op bed gelegd wordt. Een ongeduldig, krijsend huiltje = honger.
Het kost soms flink tijd om daar achter te komen. Ik kwam er pas met een half jaar achter omdat hij daarvoor alleen maar krijste van de pijn en dus altid helemaal gestresst was, dat ik er nooit zo goed op heb kunnen letten. Als hij wil drinken is het een huiltje/lach, klinkt heel gek, moet er altijd wel om lachen. Is hij moe dan is het zeurend. Wil hij een schone luier dan houdt het tusendoor steeds op.
gun jezelf de tijd om je baby te leren kennen want die is nog heel klein. Frustrerend voelt het hè als je baby huilt en je gewoon niet weet wat je er aan moet doen.... Ik ben van mening dat een baby soms ook kan huilen als er helemaal niets aan de hand is maar gewoon om zijn dag bijvoorbeeld te verwerken. Sterkte daar!
Emmilie huilt heel hard als ze honger heeft en is dan niet te troosten. Soms in haar slaap, ligt ze ook wel wat te jammeren, bijvoorbeeld als dr buikje borrelt of er nog wat melk omhoog komt. Door de babyfoon hoor ik dan vaak wel of het een korte huil is, of een lange, waar ze niet meer uitkomt, dan ga ik haar troosten. Een korte huil is meer een soort van jammeren, een beetje gekreun en een snik. Een lange huil begint al gelijk met snikken en dat blijft ze dan ook doen. Als ik niet ga troosten, wordt het vanzelf echt hard huilen. Als Emmilie pijn heeft, krijst ze echt. Met hele hoge uithalen er tussendoor. Daar loopt ze ook helemaal rood bij aan, krijgt ze een trillend onderlipje en staat het zweet op dr voorhoofd. Ook dan is ze niet te troosten, maar het is echt heel anders dan een hongerhuil. Met 1 maand wist ik ook echt nog niet al het huilen te onderscheiden, maar nu komt het een beetje. Je begrijpt elkaar gelukkig steeds beter waardoor het ook steeds leuker wordt!
Ik herken de huiltjes van Aaron prima! Maar dat is ook nog maar sinds een maandje of 2 hoor! Daarvoor vond ik het erg moeilijk te bepalen!
hoi hoi, hier heeft het ook erg lang geduurt voordat ik in de gaten had welk huiltje waarbij hoorde. soms liet ik Bram huilen ( niet te lang hoor want dan brak mijn hart ) en dan keek ik wat er aan de hand was.. Bram heeft de 1e drie maanden erg last van kramp gehad dit is nu pas bijna helemaal verdwenen. serkte! en het is logisch dat je nog niet weet welk huiltje waar hoort als je beebje pas 4 weken is! toi toi toi
Nou ik weet het nog steeds niet bij Louise.... Maar dat komt misschien ook omdat ze echt voorbeeldig is en bijna niet heeft gehuild. Ik weet dus wel dat als ze huilt, er ook echt wat aan de hand is Gezien de leeftijd zouden het zeker krampjes kunnen zijn. Bij ons hielp Cinababy en fietsen met de beetjes goed. Ook wanneer mijn vriend Louise op haar buik op zijn arm hield vond ze erg prettig. Maar misschien heeft hij wel honger en zouden jullie baat hebben bij het overstappen naar voeding voor hongerige baby's. Veel succes!
Hahaha ik was er ook wel goed in ja in het begin... not. Ik alles proberen, eten geven, warmer aankleden, eten geven, ander truitje... was het een vieze luier. Ik luiers verschonen, nog eens toedekken, knuffelen... had ze weer honger :-s Ik eten geven, luiers verschonen.... wilde ze weer gewoon effe knuffelen, bleek achteraf. Jaaah dat vertelt ook niemand. Moederinstincten zijn niet zo aan mij besteed geloof ik Het was meer een kwestie van haar leren kennen. Nu hoor ik wel het verschil tussen jengelen, ik-wil-eten of ik-wil-nieuwe-luier en hysterische huilbui waarbij ik haar echt effe moet troosten. Maar na een maand ook nog echt niet zo duidelijk als nu hoor.
Ik begin het nu een beetje door te krijgen zijn hongerhuiltje is gewoon echt hysterisch krijsen en niet meer ophouden tot hij de fles in de mond heeft. aandacht huiltje is wat jengelig en korte huiltjes en verder ben ik er nog niet uit
Hier als mijn zoontje huilt: -heel hard neeeehhhh is honger -harde krijsen ,die komen en zakken is pijn . -kreunerig en duim in zijn mond doen is slaap . -nehhh zonder hard huilen is ,ik verveel me . Mijn zoontje is 6 weken oud
Jesse huilt bijna nooit gelukkig. Soms begint hij wat te zeuren, en dan kan het zijn dat hij 1. lui is, 2. gepoept heeft, of 3. honger heeft. Keihard huilen deed hij alleen soms toen hij nog maar een paar weken was, toen hij last van krampjes had. Nu komt dat eigenlijk niet meer voor, hij huilt nooit van de honger ofzo, en hij valt ook zonder huilen in slaap. Oja, één keer huilde hij vorige week wel even keihard, maar toen zat hij klem met z'n beentje tussen de spijlen van de box en het muziekdingetje. Toen deed hij zich echt zeer.
Effe denken... Echt hard huilen doet ze bijna nooit, alleen vroeger wel bij krampjes,ontroostbaar gewoon... Als ze een poepbroek heeft is het meer 'mopperen'. 's Morgens soms als ze half wakker is en haar speentje wilt is het ook heel specifiek, kan het niet zo goed uitleggen...het is zachtjes, een beetje zeurderig en met langere tussenpozen... En als ze ergens van schrikt (vreemde mensen die over de buggy komen hangen ) draait ze eerst haar hoofdje weg, steekt dan haar onderlipje naar buiten en begint héél zielig te huilen. Huilen om de honger doet ze bijna nooit,tegen dat het tijd is voor een fles begint ze soms wel een beetje te mopperen en te sabbelen op alles, maar dan heb ik al bijna haar eten klaar. Oh, en als ze echt aandacht wilt is het meer een soort van 'roepen' 'weee,weee!' Klinkt allemaal mooi hoor, maar ik heb ook wel eens momenten dat ik het niet weet hoor! Zeker de eerste maanden, toen dacht ik soms echt;'wat wil je nou eigenlijk?!'
ik wist het vanaf dag 1 precies, ik zag hem op een monitor vanaf mijn ziekenhuis bed zag hem huilen en heb de afdeling opgebeld en gezegd hoe ze hem neer moesten leggen en voila meneer sliep prima (ze stonden verbaasd daar! maar deden wel precies wat ik zei erg lief van ze) je moet jezelf DURVEN vertrouwen en jezelf de tijd geven om je kind echt te leren kennen. Maar vooral erop durven vertrouwen. Ik wist het maar 1 keer niet en toen had ie oorontsteking (hij had alleen geen symptomen die erbij hoorde) ik wist allen dat er wat raars was dus naar de huisarts en bleek zo te zijn. Snachts hoorde ik ook al goed verschil en kon hem zo makkelijker laten liggen (was niet leuk want als mama wil je er toch heen) maar na 2-3 nachten om dezelfde tijd even jammeren sliep hij al met 6 weken door en NOOOOIT meer snachts wakker geworden. Een duim is wat dat betreft echt heerlijk zodra die die doorhad kon hij zichzelf mooi in slaap sussen
of ik het echt herken durf ik niet te zeggen, ik ga vooral af op mn gevoel. Als Lana gegeten heeft en weer lekker dr bedje ingaat met een schone luier een een lekker knuffel en ze na een uurtje wakker wordt en begint te huilen (niet krijsen, maar dat jengelen) dan weet ik zeker dat ze geen honger heeft, kan zijn dat t een boertje is of dat ze net de luier heeft vol gepoept. Afgelopen vrijdag was ik met Lana bij mn schoonouders, ze had gegeten enzo, en lag weer in bed. Begint ze dus ineens te huilen... en ik denken... tja, ze had sinds de dag ervoor niet gepoept, dus moest het wel een poepluier zijn en ja hoor... Luier weer verschoont en lekker weer t bed in.
ik vind het ook heel erg moeilijk, kan nu wel zeggen dat ik het een beetje begin door te hebben wanneer hij honger heeft, moe is, gewoon baldadig of een beetje zeurderig. maar het blijft heel moeilijk, vind ik wel!