Nou sorry maar vind dat hij op zijn minst wel mee mag helpen hoor,helemaal in het weekend,zijn toch ook zijn kinderen? En dan die opmerking van hem zeg na jah belachelijk. Kan me voorstellen dat je nu last hebt van de hormonen meid en dat je dingen zegt die eigenlijk niet gezegd hadden worden. Maar toch vind ik het maar raar hoor zou zoiets echt niet pikken van mijn man. Heb je verder wel een leuke moederdag??
Wat fijn dat er enigzins gepraat is met elkaar gezinnetje! Misschien kun je in een brief eens duidelijk aan hem maken wat jou allemaal dwars zit? Aangezien hij geen (goede) prater is, is het voor hem op deze manier ook wat makkelijker om zijn gevoelens onder woorden te brengen. Ik hoop dat je nog wel een leuke moederdag hebt gehad?!?!?!
Ik denk dat er bij veel gezinnen thuis wel een keer een moment is geweest dat je bij je eigen dacht....Ik doe het verdomme allemaal in me eentje! Ook ik heb dat gehad en dan is de kleine er nog geen eens. Ik praatte er altijd gewoon rustig over...Als we lekker lagen te knuffelen. Niet op het moment van de ergernis...Dan breng je dingen vaak zo bot,snauwend,pissig of boos naar voren dat dat gaat escaleren. Vaak luisteren ze dan echt naar je en slaan ze het op...Want je bent tenslotte lekker aan het knuffelen en laat m daardoor zien dat je echt wel van m houd. Natuurlijk hebben wij ook nog onze momenten...Maar niet meer op "het niets doen". Als ik al begin met opruimen...Komt me mannetje achter me aan om me te helpen. Ik hoop voor je dat het ook zo bij je wil werken. In ieder gevalll veel stertke! Succes met je hormonen!
hoi hoi ik heb veder een rustigen moederdag gehad ach ja.... ik denk dat ik zelf ook een beetje moet opletten, hoe ik het onder woorden breng naar hem toe.... soms val ik hem ook wel aan hoor daar ben ik ook eerlijk in maar goed dit geef ik ook toe! het is voor mijn nu allemaal niet even makkelijk 2 kinderen ook nog in de luiers alle 2 een man die ook aandacht wilt een nieuwe zwangerschap die eersten 3maanden stress voor een miskraam gestopt met roken nu 3 weken bijna nu dit alles speeld dan ook mee hoor 3 weken gestopt met roken wat gaat het hard zeg! het is nu allemaal gelukkig weer goed ik kan er helemaal niet tegen als we ruzie hebben pffff dan baal ik echt verschrikkelijk maar goed alles is weer goed gelukkig bedankt dames!!!!
Heel blij te horen dat jullie gepraat hebben en er toch nog uitkomen Weet je, ik denk ook dat dit soort spanningen overal wel eens voorkomen en ook dat stoppen met roken zal best wel een extra zware last zijn samen met de nieuwe zwangerschap... Toen mijn zus enkele jaren geleden tijdens zware verbouwingen in haar huis ook nog eens zwanger was van een tweeling en beviel (amper 17 maanden na haar zoontje) had ze het ook heel moeilijk. M'n moeder en ik gingen elke dag helpen en haar man werkte dan overdag en 's avonds aan het huis... kregen daar ook vaak ruzie over maar uiteindelijk is alles prima uitgedraaid na de stressy eerste maanden. Iedereen moest gewoon z'n draai vinden! Geniet nog van je kindjes, je zwangerschap en je man
Geef niet zo snel die hormonen de schuld hoor! Het is vrij logisch dat hij ook meehelpt met de verzorging van de kinderen. Oke, je hebt het misschien niet helemaal netjes gezegd maar zijn reactie vind ik ook vrij koeltjes. Willen jullie wel met elkaar verder? Als je nergens over praat, veranderd de situatie ook niet. Dat hij geen prater is, moet voor hem geen goed excuus zijn om maar niet te hoeven zeggen hoe hij ergens over denkt of wat hij voelt. Jullie zijn beide verantwoordelijk voor de kinderen, ook voor het kind wat op komst is, en voor jullie relatie! Je moet er samen voor vechten!
daar gaan we wel voor!!! iedereen heeft zijn ups en downs het is geen prater oke, ik kan hem ook niet dwingen daar schiet ik niks mee op we zijn er uit gekomen, we hebben dan wel niet lang gepraat maar het is een beginnetje...
hoi hoi ik weet wel dat mannen niet zo zijn met kinderen dat ze altijd overal maar mee mee helpen. ook ik heb het met mijn man. ik doe ook veeeeel meer met justin als dat hij doet. hij zucht al als ik hem eventjes vraag of hij justin uit bed wilt halen. maar ja goed ... zo zijn mannen. ik zie het bij mijn vrienddinnen ook om me heen met hun man. en geloof me! sommige mannen zijn nog veeeeeeeeel erger!!!! en idd is het ook zo dat stelletjes met kinderen heel snel uit elkaar gaan. ben ik het helemaal mee eens. vecht voor je gezin, als voor je man, als voor jezelf. en dan pas als het echt niet meer wilt, dan pas de strijdbijl neergooien en dan kun je ook zeggen ik heb er alles aan gedaan om het goed te maken of wat dan ook ... uit elkaar gaan kan natuurlijk altijd nog. maar de kinderen worden er altijd de dupe van ookal probeer je nog zo van niet te doen. maar idd wat je zegt, praten is een begin. succes meid! kus Wendy