We hebben een muziekmobiel met licht, ( zo een vierkant ding naast zijn bed) van muziek gaat hij harder huilen en van licht wordt hij rustiger. Ik heb een dreumes die zich best snel heeft ontwikkeld (vooral lichamelijk), en hij slaapt echt veel beter als er veel rond om hem heen gebeurd. Als het buiten regent en we kunnen niet echt op stap dan is hij hele dag niet te houden en wordt s nacht ook vaker wakker. Maar ja hier een kind die te sociaal is en als bijvoorbeeld de bezoek weggaat gaat hij ook huilen. Het is maar wat voor karakter ze hebben. Wij hebben wel altijd rust en regelmaat toegepast als het gaat om zijn eet- en slaap ritme. Maar is niet te vergelijken met jouw kindjes hoor, geeft geen allergie, een keer in totaal verkouden geweest en slaapt door sinds hij 5 maanden is. Slapeloze nachten hebben we alleen na de vakantie gehad, had een week lang last van jet-lag ( en daar hielp licht heel goed tegen s nachts )
Ik heb niet echt tips, maar wel ervaring en wil je daarom een dikke digitale knuffel geven. Het is vreselijk pittig, als je kinderen slecht slapen... Hier ook , zonder medische problemen overigens. Zit 'm volgens mij echt 'in het koppie', prikkelgevoelig, makkelijk angstig, veel moeten verwerken e.d. Oudste heeft tot 4 jaar slecht geslapen, met 'dieptepunt' tussen 1,5-3,5 jaar waarbij hij om de 2 uur ongeveer wakker werd, en in avond erg moeizaam in slaap viel (spoken tot 21:30 uur was geen uitzondering). Terugkijkend had dit (denk ik) te maken met (ernstige) overprikkeling tgv autisme, het werd iets beter nadat behandeling gestart werd. Echt goed slapen doet hij vanaf 5 jaar, toen we starten met medicatie. Middelste heeft tot 3 jaar slecht geslapen, waarbij de eerste 2 jaar nooit langer dan 4 uur achter elkaar en meestal om de 2-3 uur wakker. In slechte nachten kon dat zelfs ieder uur zijn. Nu nog is het een dame die niet veel slaap nodig heeft, in avond moeilijk in slaap valt en bij spanningen ook weer wakker wordt in de nacht en dan naast mijn bed staat . Zij is (prikkel)gevoelig en snel vol/druk hoofdje, wordt nu onderzocht op autisme. (helaas scheelden ze slechts 2 jaar, dus deze slechter slapers hebben zich voor groot gedeelte overlapt . In die periode moest ik het doen met 4x1 uurtje slaap per nacht. Idd niet bevorderlijk voor je humeur...) Jongste is nu 3 jaar, heeft de eerste 2 jaar vrijwel niet langer dan 5-6 uur geslapen en kwam meestal om de 2-3 uur. Ook in slechte nachten kon het ook ieder uur zijn. Tussen 2 en 3 jaar is dat langzaam verbeterd tot meeste nachten goed slapen. Wel heeft ze ook, net als grote zus, niet zo veel slaap nodig en gaat het in avond moeizaam. Inmiddels dus, na ongeveer 9 jaar gebroken nachten, heb ik mijn nachtrust weer terug. En vraag ik me wel af, hoe heb ik dat allemaal overleefd ... Sterkte!