Grappig, ik ben heel streng opgevoed, maar dit was nooit een probleem. Er kon altijd iemand aanschuiven en at er iemand niet mee, dan kwam dat wel weer van pas voor iemand die een dag later vroeg moet sporten oid. Ik hoop dat ik er over een paar jaar ook zo in sta.
Het niet mee eten zou ik geen punt vinden, maar dat ze je niks of pas na het eten iets laten weten wel. Ik moest vroeger ook voor 17 uur laten weten wat ik deed. Ik vind dat gewoon een stukje respect naar je ouders toe en vind het vrij respectloos om het niet te doen eerlijk gezegd. Zoals je titel al zegt, je bent toch geen hotel? Ik verwacht van mn man ook dat hij uiterlijk rond die tijd laat weten of hij mee eet of niet. Ik zou toch proberen afspraken te maken. Voor tijd x laat je het weten. En tuurlijk, onverwachte mee eters, of niet mee eters, ik los het wel op, als het af en toe gebeurd. Maar standaard 3x per week, vind ik gewoon respectloos. Ik heb ook niet de ruimte om 3x per week een maaltijd in te vriezen. Dan zit je vriezer zo vol met losse maaltijden, die je nooit kan ontdooien , want als.je dat doet en ze eten niet mee moet het weg.
Omdat ik hier knettergek van werd hebben we de afspraken doordeweeks kun je je tot 17.30 aan/afmelden of melden dat er mensen mee eten. Na dat tijdstip eten we met 4 ga ik vanuit. In het weekend maakt het me niets uit
Hier maak ik ook afgepast en als er iemand mee eet, doen ik een salade extra of rauwkost en het vlees wordt gedeeld. Ik moet wel toegeven dat ze wel altijd op tijd dit doorgeven maar ik ren echt niet naar de winkel voor extra vlees ofzo, dat is eigenlijk nooit een probleem. Wel grappig want mijn dochter brengt iemand mee (blijft ook nog slapen) en mijn zoon eet bij zijn vriendje, dat laatste werd mij net medegedeeld en nu blijven de extra sperziebonen in de koelkast. (vandaag eten we een beenhammetje dus dat is altijd meer dan genoeg). Overigens is het ook wel eens nee en moeten ze thuis eten.
Nee joh, het maakt je toch geen zeurmoeder? Ik kan me goed voorstellen en een tijdige melding van ‘ik eet bij Flipje’ fijn is, ipv het pas (te) laat te horen. En wat voor jou tijdig is, dat bepaal jij. Dat kan bv ook de dag ervoor zijn, of bv dat je wil dat ze op woensdag allemaal thuis eten ivm sport/werk etc. Of bv enkel op zaterdag de optie ergens anders te eten. Aangezien jij het regelt, vind ik ook dat jij bepaalt wat je wel/niet acceptabel vindt.
Ik snap je helemaal hoor. Ik vind het ook moeilijk om flexibel met dat soort dingen te zijn. Ik werk wat minder dan jij en ervaar daardoor wat meer rust en ruimte maar als ik zo'n strakke planning had als jij dan zou ik gezien mijn karakter daar ook slecht mee om kunnen gaan. Misschien is het goed om eens naar het totaalplaatje te kijken? Misschien moet je met de jongens in gesprek gaan en uitleggen dat jij nu een heel strakke planning nodig hebt in verband met al hun hobby's rondom het avondeten en dat jij het niet fijn vindt als er dan plots van af geweken wordt. Misschien zijn er andere oplossingen om ook wat meer ruimte voor jou te creëren?
Je hebt gelijk. Incidenteel a la maar als het al de 3e keer in 1,5 week is mag je best mopperen. Voor X uur je afmelden voor het diner. Pubers zijn net peuters: de wereld draait snel om hun eigen behoeftes. Maar itt tot peuters kunnen pubers wél klokkijken. Kan de puber ook niet 1 avond in de week boodschappen doen voor t avondeten en koken? Voor het inzicht?
Hoezo de nare zeur uithangen? Gewoon duidelijk zijn is toch niets mis mee? Hier is de afspraak altijd 5 uur naar huis (tenzij het bij de ander niet goed uitkomt, dan eerder), en dat is bij alle vriendinnetjes van de jongste (is ook 10) zo. Als ze dan vraagt of ze ergens mee kan eten, of de moeder appt mij, dan is het antwoord gewoon 'nee'. Ik kan heel slecht tegen dat gerommel rond het eten, heb graag duidelijkheid. En soms komt het een keer anders uit, als ze bijvoorbeeld een kinderfeestje heeft, maar dan weet ik het ruim op tijd. Bij ons is vrijdagavond de enige avond dat het geen probleem is als iemand niet mee eet of er een extra eter bij is. Dan kook ik namelijk iets waarvan ik meer dan genoeg heb en het restant eventueel goed in te vriezen is.
Ik probeer altijd de vraag te stellen of ik voor mezelf een reden kan vinden om het niet toe te staan en waar het dan precies in zit. Vaak kan ik niet met een goede reden komen, en dan sta ik het toe. Maar wij eten niet vaak afgepast en kunnen ook veel invriezen. Ik heb het idee dat mijn zoon het wel fijn vindt, dat er best veel mogelijk is. Het is ook vrij makkelijk voor hem om een 'nee' te accepteren, want ik kan het uitleggen.
Ik vind dat zelf geen probleem. Hier blijft vaak wat over en regelmatig neemt mijn man het dan mee met zijn nachtdienst. Maar! Mocht het een soort principe kwestie gaan worden zoals het nu lijkt te zijn dan kan ik ook flauw zijn hoor. Dan gaat het bordje met eten in een tupperware bakje en dan kan de puber dat mooi morgen opeten terwijl wij iets anders eten. Minder koken voor mij en een les geleerd voor puber
Hier mogen ze altijd ergens anders eten of vrienden mee eten. Hier moeten ze het wel voor 5 uur aangeven, maar vaak gebeurd dat wel eerder. Als er 1 portie overblijft, dan gaat dat in de koelkast voor kliekjesdag, blijft er meer over dan gaat het in de vriezer. Toen ze nog jonger waren hadden we wel de afspraak dat op de dagen dat er gesport moest worden, ze thuis aten, voor de rust.