hoi meiden hoe was/is jullie thuis situatie na de miskraam?? hier heb ik het gevoel dat ik soms onderdruk word gezet om dingen te doen die ik niet wil.. zoals praten.. tuurlijk praat ik wel maar ik wil dat alleen als ik daar behoefte aan heb dat zeg ik dan ook en krijg dan gelijk te oren alsi k dat niet doe dat ik dan de relatie op het spel zet omdat hij er oo kwat over te zeggen heeft??!!! er thuis over praten kan ik bijna niet omdat ik dan te horen krijg dat ik met anderen (vriendinnen met kids) moet praten omdat hij het anders ervaart dan mij.. hij vind het wel sneu maar daar is alles mee gezegt heb ik het idee.. en dan denk ik... ondanks dat het al een aantal weken geleden is mag ik daar toch nog wel flink verdrietig over zijn?! ik heb afgelopen weekend pas mijn eerste echte huilbui gehad sinds de laatste misraam 23 juli.. het was afgelopen weekend gewoon een vervelende tijd.. van de eerste zou ik uitgerekend zijn en van de 2de zou ik net de magische 3mnd gepasseerd zijn en zouden we het gaan vertellen op een verjaardag.. ipv mij vertelde een andere vriendin dat ze zwanger was al 4.5 mnd en kreeg ik het te kwaad waar de visite bij zat (vrienden enz wisten het toen nog niet behalve 1 paar) dus toen hebben we het gelijk maar verteld aan iedereen omdat ze toch al een idee hadden/zouden krijgen dat er iets aan de hand was van vrienden veel begrip en lieve woorden maar thuis heb ik soms het idee dat ik dat niet (kan) krijg(en).. erover praten heeft ook geen zin want dan word hubs gelijk en zegt ie dat ik daar over moet praten met anderen omdat hij het anders ervaart zucht.... ik hoop op reakties alvast bedankt
Och, meissie, dat is ook balen... Het lastige van een miskraam is dat je allebei met je gevoelens zit, die vaak niet helemaal gelijk lopen. Dus niet alleen het verwerken van de miskraam, maar je hebt meteen ook even een deuk in de relatie. Heb vertrouwen dat dit wel weer sychroon gaat lopen. Haal de steun waar je hem kunt vinden, vrienden, hier, en probeer er samen met je man uit te komen hoe jullie er samen mee om kunnen gaan zonder dat jullie er allebei slecht vanaf komen. Succes
wij hebben er veel over gesproken, met elkaar en met vrienden en familie, we zijn beide makkelijke praters daarover, is wel heel fijn! je hoeft er ook niet altijd emotioneel over te praten, wij hebben het er ook in een positive zin over, van "joh, we weten 1 ding zeker, we kunnen zwanger worden" maar je moet er wel saampjes uit zien te komen, succes meis, knuffel van bianc
Ik begrijp wel een beetje wat je bedoeld. Wij hebben er wel veel over gesproken maar in mijn ogen kan het altijd meer. Nou wil het dat ik echt een prater ben en mijn vriend een MAN is De meeste mannen praten niet veel over hun gevoelens. Natuurlijk hebben ze ook verdriet maar ze uiten dat niet zo snel of helemaal niet. Als ik wil praten bv over me mk-en dan probeert hij altijd wel zijn best te doen om me te steunen.Met familie en vrienden heb ik het er niet veel over. Iedereen heeft zijn eigen ding en er wordt toch vaak gezegt, meid, GEDULD!!! Of: je weet dat je zwanger kunt worden!!! Ja, dat weet ik ja, maar wij willen ook wel eens een gezond wondertje op de wereld zetten!!! (Sorry, ik heb die zin teveel gehoord en kan er niet goed meer mee omgaan als iemand dat tegen me zegt ) Maar je merkt wel heel goed het verschil of iemand ook een mk heeft gehad of niet. Zo niet, gelukkig maar!! Maar ik merk dat er dan wel eens opmerkingen gemaakt worden dat ik denk;AU!!! Maar ook dat kunnen mensen goed bedoelen, maar doordat ze niet weten hoe jij je voelt, weten ze ook niet goed wat ze moeten of kunnen zeggen.Daarom ben ik zoooooo blij dat ik hier wel lekker mijn verhaal kwijt kan, vind ik echt heel fijn En ach,nogmaals, mijn mannetje is echt wel heel begripvol maar vind het ook best moeilijk om dit steeds maar weer opnieuw mee te maken. Dat is heel begrijpelijk. Daarom is het heel belangrijk elkaar te steunen en er voor elkaar te zijn!!! Maar hij is er net als ik van overtuigd dat we eens samen een gezond wondertje mogen krijgen. En daar gaan we voor!!! Heel sterkte Debbie. Ook voor jullie gaat het goed komen!!! Liefs, mussie