Het is vandaag 2 weken geleden

Vandaag, 2 weken geleden zijn mijn weeen begonnen, rond 14h, zit al de hele tijd naar het uurwerk te kijken. Deze morgen was de ochtend van 2/6/2013 een film in mijn hoofd. Rond 10h stond ik opgekleed en gelukkig op de oprit om naar het feest van mijn vader te gaan. Die ochtend heb ik voor de laatste keer overgegeven. Die ochtend heb ik mij voor de laatste keer zo slecht gevoeld, telkens kwamen woorden in me op om vol te houden, goed dat je je slecht voelt, is een teken dat alles nog in orde is! Die dag heb ik jou voor de laatste keer gevoeld, heb ik voor de laatste keer je hartslag gehoord. Vandaag ben ik opnieuw de babyspulletjes aan het sorteren geweest. Je wiegje staat nu bij ons op de kamer. De zwangerschapskledij ligt netjes opgeplooid. Papa wilde alles naar de zolder brengen maar ik kan het niet. Ik wil mijn Vlinder* voelen, ik wil haar bij mij. Ik heb een constante nood om haar op de een of andere manier bij mij te hebben. Je beertje, we hebben die gekocht toen we 12 weken ver waren, de geny had ons zo goed nieuws gegeven, we zouden de zwangerschap uitdoen, 9 maand! De bloedklonters waren zo goed als weg. Ik stond te wenen in de winkel, mensen wensten mij proficiat, vertelden me hoeveel geluk ik wel had gehad. Die nacht, mijn lieveke, hadden ze mij op de spoed verteld dat ik je kwijt was. Goed dat ik toch naar de geny ben geweest, je was er nog! Ze noemde jou een mirakelbaby, weinigen hebben het geluk om een baby bij hun te houden na hevige bloedingen, uren lang, ik durfde niet naar het ziekenhuis gaan, maar het moest. Bij je geboorte heb ik niets kunnen bij jou houden, geen beertje niets. We waren veel te ver van huis en er was veel te weinig tijd. Ik heb enkel nog jou beertje, daar slaap ik mee, je hebt het nooit gekend maar ik kocht het voor jou mijn schat toen ik zo gelukkig was. De pantoffeltjes staan op de schouw, bij de afdrukken van je hand en voetjes. Je hebt ze nooit aan kunnen doen. Binnenkort word je begraven, anoniem, heb ik de verkeerde keuze gemaakt? Had ik niet beter een begrafenisondernemer ingeschakeld? Je zal enkel een naamplaatje krijgen op het monument, het monument voor alle vlinderkindjes. Je hebt een mooi simpel wit kistje, je ligt gewikkeld in een molton. Is dat niet te weinig voor jou? Ik vraag het me zo hard af. Kan ik nog bellen om je toch te laten cremeren, jou as dicht bij mij? Geef me een teken schat! Wij hebben die keuze gemaakt omdat je niet alleen zou zijn, iedere ouder die aan het monument staat zal denken aan alle vlinderkindjes, je zal altijd mooi liggen, het gras zal altijd schijnen. Maar is dat wel goed voor jou? Had je niet liever een zerkje gehad? Ik droom veel over jou, was het jij vanacht? Was het jij, mijn Vlinder, die geboren werd? Waarom die cijfer 9?

Dikke kus, je mama xxxx

 

Het klinkt raar, ik heb een heel rare droom gehad. Er werd mij attent gemaakt op het cijfer 9. Na wat opzoekwerk omtrent de spirituele betekenis van dit cijfer ben ik iets wijzer geworden hierover.
Vlinder* is geboren op 2/06, dan maar eens dit cijfer ook bekeken. Het komt er vooral op neer dat het cijfer 2 betekend dat je omringd wil worden door lotgenoten. Mss is dit een teken dat ik toch de goede keuze heb gemaakt? Gisteren nacht was het twee weken geleden, om 12h, ik heb natuurlijk wel heel veel fantasie, ik zie zelfs vanalles in wolken, zand, zelfs in gekreukte kleren
Aan mijn slaapkamerraam staan twee verlichtingspalen, ik raakte maar niet in slaap, en de laatste 10min voor 12h was het net alsof de lantaarnpalen meer licht gaven, ze schenen door de witte voile en ik zag een slapende baby...
Oh nee, jullie denken waarschijnlijk dat ik goed geschift ben...
Dan maar beginnen tellen,
9 : 3 = 3 ( het cijfer 9 in men droom)
6 + 3 = 9 ( 6/juni, 3 komt regelmatig voor in rekensommetje)
3 * 2 = 6 ( 2, de dag van de geboorte)
6 : 2 = 3 ( juni, 2)
Mss toch maar ook eens het cijfer 3 bekijken?
Of toch aan het doordraaien en breng ik hiermee een glimlach op iemands gezicht?

 

Nummer 9 – Voltooiing
Het getal 9 wordt aangeduid als de nonad of Ennead. Het is de eerste mannelijke kubus. Het wordt ook beschouwd als onvergankelijk, want het maakt niet uit hoe vaak het wordt vermenigvuldigd, vermindert het aan zichzelf. De 9 kan worden gezien als een zeer spiritueel nummer of als een zeer geluksgetal, omdat het is drie 3′s. De 9 is vergelijkbaar met de 7 dat het een zeer geestelijk nummer en een die isolatie en terugtrekking voorkeur. Het is namelijk het laatste cijfer met betrekking tot numerologie omdat alle andere getallen kunnen worden verminderd tot 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 of 9. De 9 staat voor de menselijke zwangerschap periode, die eindigt in de voltooiing van een cyclus en het begin van de volgende. Het is ook vergelijkbaar met de zwangerschap, doordat de werkelijke werkzaamheden van de schepping is niet zichtbaar voor de materiële wereld. De 9 is kan gepaard gaan met Uranus, Neptunus of Pluto. Door de universele kwaliteiten, kan in verband worden gebracht met alle kleuren van het spectrum, helder blauw, en psychedelische kleuren.
In de numeroscoop, de 9 suggereert creativiteit, spiritualiteit, terugtrekking, en de voltooiing. Een 9 in de numeroscoop geeft aan dat de persoon zal waarschijnlijk bevallen, meerdere malen, tot de ontwikkeling van spirituele ideeën, mystiek, en psychische verschijnselen. In esoterische psychologie, de 9 betekent Neptunus en de utopische elementen, en het verlangen naar betere voorwaarden

Dit vind ik ook omtrent de spirituele betekenis. Iedere site zegt iets anders. Wie heeft er nu gelijk? En dan weten dat ik een kaartlegster ben maar als het voor mezelf is ik er niets van bak. Blijkbaar zijn mijn emoties en verstand niet in gelijke lijn, hart en hoofd spreken elkaar tegen. Toch maar contact opnemen met madame blanche? Of is iemand hier ook verdiept in het spirituele en kan die persoon contact opnemen met mij in prive? Alles eens goed op papier zetten, je hebt gelijk. Dat zal mss mijn gedachten op orde zetten.

Vandaag een afspraak met de GTB, ik mag part time gaan werken en part time ziekenkas. Zo kan ik op eigen ritme opnieuw het werk instappen, ben al 8 jaar verkoopster en zou het liefst op een babyafdeling werken, maar of het mij zal lukken nu? Het gesprek afwachten van deze middag, duimen dames!

 

Hallo dames,

Bedankt voor de lieve reacties

Zit in een rollercoaster van verschillende emoties. We zijn nu 5 weken verder. Ik zou 22 weken zijn nu...
Vorige maandag ben ik op controle moeten gaan bij de geny, hij zou kijken of de ontsteking volledig weg was. Had mij niet voorbereid.
Een spreekkamer met doopsuikertjes, de eerste keer een echo en niets zien. En toch altijd maar tegen mezelf liegen, ik betrap mezelf erop dat ik gewoon doe alsof het een nare droom was. Op het onverwachts kreeg ik telefoon van de sociale dienst, toeval of niet, was juist in kortrijk die dag. Een afspraak gemaakt met haar in het ziekenhuis en daar kreeg het nieuws dat Vlinder* was begraven, ik kreeg een gevoel van paniek over mij. De tijd dat ik rondliep in het ziekenhuis had ik het gevoel dat ik in tranen zou uitbarsten en mezelf niet meer zou kunnen bijeenrapen.
Na het gesprek met de geny en dan de sociale dienst, naar het stadhuis. Een naamplaatje halen voor op het monument.
En dan die confrontatie, het kerkhof, helemaal alleen met mijn gedachten bij Vlinder*. Ik voelde me teleurgesteld, er was verteld dat niemand zomaar over het gras kan lopen, niet dus. Gewoon stroken gras, niemand die weet dat onder hun voeten vlinderkindjes begraven zijn. Op een grafzerkje word toch ook niet gelopen? Waarom hier dan wel? Die dag zijn één en al emoties geweest. Ik hoop van vandaag een dag te hebben dat ik me goed voel, gewoon goed. Niet overgelukkig, niet veel te triest, niet te agressief en niet te kalm.

Hadden jullie dat ook? Die eerste keer staan op de plaats waar je kindje begraven ligt en dat je gewoon wilt graven?

xxx