Ach meid, heel veel sterkte. Wat een stress die onzekerheid en het moeten afwachten wat de definitieve diagnose is. Houd je vast aan het feit dat ALS het kanker is de genezingskansen tegenwoordig goed zijn, zeker als je er op tijd bij bent. Dus ga alsjeblieft niet gelijk van het allerergste uit! Je bent altijd sterker dan je denkt ook al weet je nu nog niet hoe jullie alles moeten volhouden en doorkomen, met behulp van jullie lieve vrienden en familie gaat het lukken!
Oh meis, ik hoop zo dat het geen kanker is voor jullie..... Heel veel sterkte... Angst is zo naar....
He verdorie....wat rot. Helemaal met die onzekerheid die je dan hebt. Heel veel sterkte en hopen dat het niks ernstigs is!
heel veel sterkte. Hopelijk valt het mee. (hier iets soortgelijks gehad met een plek onder de kin, met spoed naar kno.. dat bleek mee te vallen.. dus ik duim heel heel heel hard dat dit bij jullie ook zo is)
Hey meiden, Vanmiddag zijn we bij de kno geweest. Zowel de kno arts als een professor heeft gekeken met onder andere een slangetje door de neus. De dingen die ff met een pilletje zijn te genezen zijn uitgesloten. Denk aan een ontsteking, schimmel, aft, virus. Dat soort dingen. Ze hebben nu weefsel weggehaald en dat gaan ze nu onderzoeken of het idd goed of kwaadaardig is. Elf september krijgen we de uitslag. Nog even een week in de stress zitten.
Pfff heftig weekje dus, gaat je vriend wel gewoon werken? Lijkt me zo moeilijk om gewoon met het gewone leven door te gaan als het zwaard van Damocles boven je hoofd hangt. Hoop dat het allemaal meevalt ...
Meisje, meisje, meisje... pfff, ik weet niet wat ik zeggen moet. Ik vind het heel zwaar voor jullie, deze spanning. Sterkte.
Heel veel sterkte stur me eens een pb als je wilt praten. Ik heb het van dichtbij meegemaakt. Gelukkig kunnen ze tegenwoordig heel veel. Veel sterkte meid liefs
Manlief ligt eindelijk te slapen. Ik zit hier mijn tranen weg te slikken. Ik wil zo graag sterk zijn. Voor hem en voor de kindjes. Maar t is soms zo moeilijk!! Ik ben zo ontzettend bang!! En wil het tegelijkertijd niet laten merken. Hoe komen we die week in godsnaam door? We werden vandaag ook nog eens gebeld door het andere zkh waar we lopen met onze dochter ivm haar epilepsie. Maandag krijgt ze haar mri scan waar we vier maanden op hebben moeten wachten. 11 september (dag na de mri) krijgen we om kwart voor twaalf de uitslag van manlief en dan om kwart voor twaalf met onze dochter naar de neuroloog. Die telefoontjes kregen we ook nog eens vanochtend. Mijn ptss helpt hier nu dus niet echt in deze situatie. Pppffff.