Pfff... Ik baal een beetje... Sinds een poosje kriebelt het weer ontzettend: kijken of ons een tweede kindje wordt gegeven. Toch wordt het telkens weer afgeremd en lijken zich elke keer weer nieuwe situaties voor te doen om je weer af te vragen of het nu al wel zo verstandig is! We wonen nu met z'n drietjes in een maisonnette, maar wel eentje waar je eerst vijf trappen voor omhoog moet lopen. Voor mij geen enkel probleem geweest toen ik van de eerste in verwachting was. Ook nu prima te doen, al is het af en toe nog een flinke workout met dreumes en boodschappentas. Maar dit is ook, mocht ik weer zwanger zijn geen probleem. Dat we kleinbehuisd zijn, en hier waarschijnlijk voorlopig nog een dikke anderhalf jaar zitten ook niet. We hebben hiertoe nog geen kans gezien vanwege financiën, en weten niet hoe het het komende jaar gaat worden wat betreft het werk van manlief. Hij heeft een prima baan, maar gaat waarschijnlijk in maart een omscholing doen van een jaar en aan de slag bij een nieuw adres. Op zich ook niks mis mee, maar in dat eerste jaar gaan we er wel financieel op achteruit en heeft manlief weer eens twijfels of het wel goed uitkomt om tegen die tijd eventueel uitgerekend te zijn. Hij kan er dan niet even twee weken tussenuit om bij mij te zijn oid. Valt ook wel een mouw aan te passen lijkt mij... Maar stel dat we daar dan rekening mee houden, dan zijn we zo weer een paar maanden verder! En wat als we daar zijn aangekomen?! Zo na die periode dienen er weer nieuwe plannen te worden gemaakt, want... dikke kans dat we gaan verhuizen naar waar hij komt te werken, en tja... hoe snel vind je een huis en raak je je eigen koopwoning kwijt? En wat als je rond die tijd bent uitgerekend... ááárch! Elke keer ziet hij weer beren op de weg... en ik wordt er onzeker van Ik zie het zelf wel zitten, want als je het heel nuchter bekijkt: er is altijd wel een reden om het uit te stellen, dus waarom zou je overal rekening mee houden? Hebben jullie zoiets ook wel eens meegemaakt? In ieder geval fijn dat ik zo even mij hart kan luchten...
Hoi! ik heb hier zelf geen ervaring mee, maar mijn schoonzusje is nu zwanger. Ze hebben al 2 (erg drukke) jongens en wilden nog een 3e. Verstand zijn NIET DOEN en hun gevoel zei DOEN. Ook financieel en werk etc...... ze hebben hun gevoel gevolgd. Al-met-al is voor alles een oplossing als je er voor open staat. Ik hoop dat je het snel helder hebt in je hoofd! Heel veel succes!
ja ik ken het ook. Toen ik stopte met de pil wouden we wel in de toekomst verhuizen maar dat dat zo snel gebeurde hadden we niet verwacht. Nu wonen we wel lekker ruim voor gezinsuitbreiding. Helaas kreeg ik psychische klachten waardoor ik thuis kwam te zitten, en eigenlijk nog steeds zit. Ik wil nu weer beginnen aan een opleiding met werken combineren maar dit zal voor mij heel zwaar worden omdat ik al een jaar thuis zit. Maar ondertussen al die tijd geen pil geslikt maar dus ook niet zwanger geraakt. Nu twijfel ik ook heel erg omdat mijn vriend nu ook op zoek is naar een baan (is is 80-100% afgekeurd) en ik dus mogelijk een opleiding wil gaan doen of het wel uitkomt. Maar aan de andere kant denk ik zo'n vaart zal het toch welniet lopen en anders is er vast wel een mouw aan te passen. Ik weet niet of je wellicht een pil gebruikt maar je zou er bijv. ook voor kunnen kiezen om daar nu mee te stoppen en je cyclus op peil te krijgen en zolang met condoom te doen en over een tijdje als jullie denken van nu zou het mogelijk wel kunnen dat jullie dan voor het echie gaan. Hier is het zo dat het komt wanneer het komt. Als het me (nog) niet gegund is vanwege mn psychische problemen of vanwege werk gerelateerde problemen dan is dat zo en anders komt altijd alles goed en ga je het hoe dan ook redden!
Ik heb zelf niet in zo'n situatie gezeten, maar ben zelf wel tegen een aantal problemen aangelopen omdat ik op heel jonge leeftijd moeder ben geworden. Maar overal is een oplossing voor. Zoals je zelf al zegt er is altijd wel iets wat je tegen kan houden. Als je gevoel zegt doen, dan zou ik er gewoon voor gaan. Maar je moet er natuurlijk wel allebei achter staan.
Hey meiden! Kijk, het helpt al enorm om jullie reacties te lezen! Ik ben nu nog aan de pil en was al aan het overwegen na deze pilstrip te gaan stoppen. Gewoon om inderdaad weer eens te kijken hoe mijn cyclus is. Femsiejj, een condoom gebruiken is dan inderdaad een goede optie... kunnen we gewoon ondertussen nog even kijken wat we nou eigenlijk echt willen. Zo moeten we het uiteindelijk toch wel weten en dan kunnen we er voor gaan! Ow... en echt heerlijk om weer te mogen fantaseren over het zwanger zijn, en misschien weer een kleintje vast te mogen houden! Ik weet niet hoe jullie situatie allemaal is meiden, maar Femsiejj... Ik hoop voor jullie dat jullie toch binnenkort een kleintje is gegund. Wat zijn jullie al lang aan het wachten zeg! Liefs!
Vrienden van mij hadden zoiets van: "er is nooit een geschikt moment om kinderen te krijgen, dus dan is dit moment net zo geschikt als ieder ander moment!" Zij hebben nu twee kleintjes, terwijl ze allebei een studie doen! Dit zou niet direct mijn keus zijn, maar er zit wel wat in! Want als je moet wachten tot je leven een keertje op orde is, voor je aan een kind begint, komt dat moment misschien nooit! Wat anderen ook al zeggen: voor alles is een oplossing te vinden. Ik zou me vooral afvragen of een tweede kindje in jullie situatie (over 9 maanden) negatieve gevolgen heeft voor het welzijn van jullie, jullie kind, of de nieuwe baby. Zonee, dan gewoon voor gaan!
Als je zowiezo een kindje wilt en nu nog aan de pil bent, zou ik alvast stoppen en dan vrijen met condoom. Je lijf kan zo ontpillen en weer een beetje in een normale cyclus komen. Als je/jullie er dan écht voor gaan heb je cyclus misschien al wel lekker in een mooi ritme. Dan is dat vast een zorg minder.
we hebben voor onze eerste wel gewacht tot dat we dachten nu kan het. goede baan, groot huis etcetc, de tweede is er in de zelfde omstandigheden gekomen. nu willen we nog graag een derde kindje, maar mn vriend gaat ook zn eigen bedrijf opstarten binnenkort, dat betekent dus een onzekere financiele situatie. dus ik gevraagd aan mn vriend hoe hij dat ziet, maar we hebben besloten om ons daardoor niet tegen te houden, want waar 2 kindjes opgroeien, kan een derde ook wel bij, en we zien wel hoe het loopt... volg je gevoel!
Ik herken het wel hoor. Bij ons zijn er wat redenen om juist nu wel aan een tweede te beginnen (ik duim dat het deze ronde raak is!). Zo heb ik nog maar anderhalf jaar een contract en moet daarna weer solliciteren. Liever daarvoor een tweede dan tijdens of erna. Maar aan de andere kant wil mijn vriend ook nu een andere baan, of studeren, en we dromen ook wel van verhuizen, wat zou betekenen dat we eigenlijk eerst voor wat meer zekerheid qua werk moeten gaan zodat we een nieuwe hypotheek kunnen krijgen. Maar ja, zoals door de anderen ook al wordt gezegd: er zijn altijd redenen om het niet te doen, dus wanneer kan het dan wel? Jullie situatie klinkt ook een beetje als de onze: er gaat gewoon nog heel veel veranderen in de komende jaren, dus veel onzekerheid. Maar dat kan dus ook wel een hele tijd gaan duren en op een gegeven moment is het gewoon te laat. Ik wil maar zeggen: Doen dus!
ja idd meiden er is altijd wel iets waardoor je zegt ahh laten we toch maar ff wachten. En hier nu een jaar van de pil af en we modderen maar wat aan. Mijn vriend heeft een extreem laag libido waardoor hij eigenlijk nauwelijks zin heeft dus twijfel ook of ik ooit wel zwanger raak en of het wel zin heeft om naar de ha te gaan en ga zo maar door. In eerste instantie wordt er natuurlijk toch gekeken of het mogelijk is om zwanger te raken en ja daar moet je wel wat voor doen. Het is vaak frustrerend voor mij maar aan de andere kant ik ben 25 en ik zie wel wanneer het gebeurd.