Hallo lieve iedereen, Even weer bericht vanaf mijn kant, sorry maar het is de laatste tijd erg bagger en stessvol geweest. We gaan helaas kuur 6 in van de clomid.....het ziekenhuis heeft dan ook besloten bij kuur 5 om te kijken wat zwolle vind van eventuele verdere behandelingen. Helaas van de week bericht gekregen dat het is afgewezen, reden we waren te kort bezig???? bijna 2 jaar nu en de andere reden ik was te jong??? vreemd allemaal weet niet wat ik er van moet geloven, weet wel dat ik er een beetje doorzit want die hormonen zijn ook geen pretje maarja... Zoals jullie al lezen is het nog steeds ons niet gelukt om zwanger te worden....helaas, 21 augustus kan mag ik weer testen hoop dat op positief maar dat zal wel weer niet zo zijn. Alle spanningen die er nu zijn zullen ook zeker tegen werken, weet ook eigenlijk niet zo goed hoe ik daar mee moet omgaan, Mijn tante 32 jaar maakte een paar verwijten naar mij die me erg hebben gekwetst, ze zij ik moest me niet zo aanstellen en ondanks dat ze al een zoontje heeft zei ze, stel je niet zo aan wij willen ook graag een tweede maar bij ons lukt het ook niet wij zijn ook al weer een jaar bezig dus zit niet zo te mekkeren dat valt opzich nog mee dit was vorige week, maar vandaag kreeg ik van mijn moeder te horen dat ze nu al 4 maand zwanger is, kortom ze heeft me gewoon kompleet de grond in zitten trappen zonder enige reden. Is het dan zo raar dat ik mijn gevoel toen? moet ik er mee blijven zitten? Ik kan me nu al weer zorgen maken over de nieuwe ronde, wat zal er dan gebeuren zal het dan wel raak zijn??? terwijl ik nu nog met een andere ronde bezig ben. Kortom ik voel me zwaar klote, in de steek gelaten door familie en voel me opgelicht en vooral erg alleen. Liefs
Hoi Sweettime, Nou die schoonzus van jou kan mooi in de str*nt zakken zou ik zeggen. Dat mens weet totaal niet waar ze het over heeft, ten eerste heeft ze al 1 kind, de meesten van ons zouden al hartstikke blij zijn als we uberhaupt 1 kindje mogen krijgen en zij loopt zelf te mekkeren dat het bij hen ook niet lukt voor een 2e en dan vervolgens al 4 mnd zwanger blijken te zijn. Wat een K*Twijf!!!!! Sorry hoor, maar hier word ik heel erg boos om. Heb je d'r niet op dr nummer gezet?? Ohhhh als mensen dat soort dingen zeggen, snoer ik ze heel gauw de mond! Maar meisje, laat je nou niet door zo'n lomp varken kennen. Laat haar lekker links liggen en probeer je energie te bewaren voor jezelf, om weer moed en hoop te krijgen voor een volgende behandeling. Dat heb je hard nodig!! Denk aan jezelf!!! Probeer je denkwijze om te zetten in iets positiefs!!! Liefs Linda
Je gevoel is erg herkenbaar. Wij zijn ook al 2 jaar bezig zonder restultaat. In januari zei uroloog dat het op te lossen is met medicijnen. Niet dus. Dus nu wachten voo iui. Op het moment dat we het mijn schoonouders wilde vertellen, hoorde we op dezelfde dag dat mijn zwager en schoonzus zwanger waren. Terwijl ze altijd zeiden nog niet toe te zijn aan kinderen. Ik heb het hier erg moeilijk mee. Eerste maanden hoop ruzie gehad, incl met mijn man. Want hun geluk ging voor, alles draaide om hun geluk. En nog om eerlijk te zijn. Schoonmoeder zegt dat het rot is voor ons, maar hun geluk gaat voor ons verdriet. Dit heeft me zoveel energie al gekost, ga ook liever niet naar schoonfamilie toe. Zo af en toe wel, maar met moeite. Mensen weten ook niet wat je voelt of doormaakt en zeggen zoveel tegen je. Leuk is het niet, zeker niet omdat ze al een kind hebben en weer zwanger is. Probeer bij jezelf te blijven, hoe moeilijk het ook is. En blijven hopen. Succes en hopen op wonderen
Ik kan alleen maar zeggen, stop geen energie in dat soort mensen, dat verdienen ze niet. Dit zijn echt mensen die praten zonder te weten waar het over gaat.... En ik geloof er absoluut niet in dat spanning succes in de weg zou staan. Ik ben in ons hele traject nog niet zo negatief en chagerijnig geweest als bij onze laatste poging. Zag het absoluut niet zitten, stond stijf van de spanning...en zie hieronder, we zijn toch zwanger geworden, precies op het moment dat we het echt niet meer zagen zitten.... Kom op meid, gebruik al je energie voor jezelf, ga dingen doen waar je je beter van voelt en laat mensen zoals je tante links liggen, zij zullen nooit maar dan ook nooit begrijpen wat jullie moeten doormaken!!! Heel veel sterkte! XX
Hoi sweettime, Wat een onzin dat ze je te jong vinden. Zeker als je ook al 2 jaar bezig bent. Als ik jou was zou ik eens gaan kijken naar een ander ziekenhuis, of misschien een andere gyn. Ze mogen je volgens mij niet zomaar afwijzen om een te jonge leeftijd. En anders je verzekering eens bellen. Misschien dat zij je kunnen helpen. Wat je tante betreft...die moet niet zeuren. Misschien als je je wat sterker voelt toch eens een gesprek aanknopen dat je erg gekwetst bent door haar opmerkingen. Zeker toen naderhand bleek dat ze al ruim zwanger was. Jek unt versteld staan hoe mensen reageren als je zo direct tegen ze bent. Maar je moet het alleen doen als je jezelf daar goed bij voelt. Heel veel succes en ik hoop dat je snel zwanger bent. Groetjes Winnie.
Hoi sweettime Wat raar dat het ziekenhuis je (nog) niet verder wilt helpen . Willen ze wel doorgaan met clomid, maar gewoon nog niet iui ofzo proberen? Ik heb in het EMC gezeten en daar wilden ze ons in eerste instantie pas na 2.5jr helpen. Maar bij ons konden ze geen oorzaak vinden.. Die opmerking van je tante is echt heel erg pijnlijk en bot.Waar haalt ze het lef vandaan?Ongelofelijk. Heb je haar aangesproken op het feit dat ze alweer 4 maanden zwanger was toen ze die opmerkingen plaatste? Probeer het naast je neer te leggen want je kunt je energie wel beter besteden. Zolang je niet in die kloterige molen zit is het blijkbaar moeilijk om jezelf in in te verplaatsen. Veel sterkte...
je tante is echt wel een smerige trien, laat het niet aan je hartje komen hoor vind het echt hard hoe weinig begrip mensen hebben voor alle miserie die samengaat met de mmm k*t Wel raar dat ze je niet verder willen helpen, ik zou zeker een 2e advies vragen elders! sterkte! calani
Raar dat ze je niet verder willen helpen en dat dan gooien op dat je nog te jong bent en nog niet lang genoeg bezig bent. Ik zou eens kijken voor een ander ziekenhuis ofzo. En die tante van jou vind ik echt een ongevoelig mens. Tegen jou zeggen dat je niet zo moet zeuren omdat zij ook al een jaar bezig zijn voor een 2e en dan blijkt dat ze al 4 maanden zwanger is, stomme trut. Het valt mij zo op hoe weinig mensen een beetje inlevingsvermogen hebben, veel mensen denken alleen maar aan zichzelf en hun eigen moeilijkheden en plezier. Toch denk ik ook dat vrouwen die snel zwanger raken niet kunnen weten hoe het voelt om lang bezig te moeten zijn en in de mmm te belanden. Meid, laat je niet gek maken door van die onnozele opmerkingen, stop je energie lekker in jezelf.
Wat herkenbaar!! Mijn schoonzus en zwager zijn ook zwanger...en nog wel van een tweeling, dus super bijzonder voor mijn schoonouders die ook nog eens voor het eerst opa en oma worden. Tijdens een familieweekje weg ging het echt de gehele week alleen maar over de zwangerschap en de tweeling. Zij weten allemaal dat wij al ruim 1.5 jaar bezig zijn, in de mmm zitten en het hier allemaal erg moeilijk mee hebben. Ik vind het dan zo jammer dat die lui zich dan niet een beetje kunnen inleven in onze situatie en dus een beetje rekening houden met onze gevoelens. Maar nee, hun geluk gaat voor ons verdriet. Wij moeten niet zeuren en juist heel blij voor hun zijn. Prima hoor dat er even over de zwangerschap gesproken wordt maar niet bijna 12 uur per dag. Maar ik vind alles best, dit soort figuren vertel ik dus mijn gevoelens ook niet meer, en ze krijgen van mij ook niet meer te horen hoe het ons vergaat in de mmm:x.
Bij ons vragen ze dan wel hoe het geweest is als we een keer zijn geweest. Maar ook alleen dan. En steeds zeggen ja het is zo verdrietig voor jullie, ik wil er graag over praten maar ik weet niet hoe. En dan heerlijk over zwangerschap en kleinzoon gaan babbelen. Ik vertel al heel weinig meer inderdaad tegen ze, als ze bellen mag mijn man de telefoon aannemen zo mogelijk. En vroeger zei ik nog weleens zullen we bij ze langsgaan, maar ook dat doe ik stuk minder.