Lieve mensen, Ik ben ontzettend onzeker en daarom wil ik het graag even van me afschrijven. We hebben het afgelopen jaar 3 miskramen gehad 1e keer met 8,5 week, 2e keer met 6 weken en de 3e keer met 7,5 week. We zijn nu voor de 4e keer zwanger. We hebben met 8 weken een mooie echo gehad dus we zijn ontzettnd gelukkig en blij maar ik blijf toch best onzeker. Af en toe minder misselijk, minder pijnlijke borsten, het maakt me gek en denk meteen dat het niet goed is. Zijn er misschien vrouwen met hetzelfde gevoel en tips hoe je hiermee het beste om kunt gaan? Het is niet dat ik een oplossing wil maar ik zou het fijn vinden als er meer mensen zijn met dezelfde ervaringen zodat ik me wat minder alleen voel en wat me misschien wat zekerder maakt. We zijn nu 9 weken en blijven ontzettend hopen, duimen en kaarsjes branden dat ons alles goed zal gaan en we in de zomer ons wondertje in onze armen morgen sluiten. Liefs Klompje.
Hoi klompje, Dit is mijn verhaal minus 1 miskraam. Bizar die overeenkomsten. Ik ben nu 9 weken 4 dagen en op de 8 weken echo zagen wij voor het eerst eens iets positiefs op een echo; een kloppend hartje! Gisteren opeens geen pijnlijke, gespannen borsten meer dus ik was erg paniekerig.... Toch geprobeerd rustig te blijven. Vandaag werd ik met pijnlijke borsten wakker en de hele dag misselijk... Ga er dus vanuit dat ik me geen zorgen hoef te maken maar weet het natuurlijk niet zeker..... Over 2 weken volgende echo. Ik zal voor je duimen!
Ik herken dit helemaal. Hier is het ook al 3x mis gegaan. 1x miskraam, 2x bbz. Nu weet ik sinds vorige week maandag dat ik weer zwanger ben. Super natuurlijk maar ook heel erg spannend. Ik probeer positief te blijven, maar ergens wacht je ook op t moment tot het weer mis gaat... maar het moet toch ook een keer goed gaan?!! En daar gaan we dan maar weer van uit. Ik heb a.s. vrijdag al een echo. Nog mega vroeg, maar dit vanwege de eerdere bbz. Dus het zou al super zijn als er vrijdag alleen al iets te zien is in mijn baarmoeder!☺ Moet goed komen hoor! Voor ons allemaal😉
Heel erg bedankt voor jullie reactie. Hoe raar het ook klinkt, ik heb steun aan jullie. Weten dat ik niet alleen ben. Ik wens het echt niemand toe!! Het is inderdaad zo enorm spannend en zo onzeker. Ik probeer ook gewoon positief te blijven en ik denk aan het prachtig kloppende hartje wat we deze keer voor het eerst gezien hebben. Wij hebben de 28e onze volgende echo, dan zijn we 10 weken en 4 dagen. Ik blijf ook voor jullie duimen en inderdaad ook voor ons allemaal moet het goed komen.
Hier nog zo eentje, zie onderschrift. Vorige week zag ik t HE-LE-MAAL niet meer zitten, omdat de symptomen even afnamen. Zondag hing ik voor t eerst in 3 zwangerschappen boven de wc Ik weer gelukkig... Wat ik nu probeer te doen is blij zijn met wat ik NU heb: een positieve test, een goede echo. Dat soort concrete dingen. En ik probeer niet teveel waarde te hechten aan de symptomen (toe- en afname), maar dat is zoooooooo moeilijk!! Zo zie je maar, je bent écht niet alleen!
Ik herken je onzekerheid! Ik heb 1x bbz gehad en 1x miskraam. Tijdens mijn laatste zwangerschap heb ik me dan ook best wel zorgen gemaakt. Ik probeerde positief te denken want stress is ook niet goed voor een kindje. Ik kon dit redelijk goed maar er bleef toch altijd een gevoel van onzekerheid. Ik heb dit tot aan mijn bevalling gehad. Ik probeerde ook naar de feiten te kijken.. goede echo, kloppend hartje enz. We waren bij de eerste echo alleen al heel blij dat er iets in de baarmoeder zat en niet ergens daarbuiten! Probeer een beetje vertrouwen te hebben al is dit wel lastig gezien t feit dat t vaker mis is gegaan. Ik hield me redelijk goed met de gedachte dat stress ook niet goed is voor je kindje. Nu mn dochtertje geboren is denk ik dat ik er bij een volgende zwangerschap heel anders in sta maar goed daar heb je nu weinig aan. Toe en afname van symptomen moet je niet teveel over nadenken. Hormonen kunnen veel met je lijf doen.. Succes ermee en het komt wel goed!
Iedereen enorm bedankt voor jullie reactie, het doet me goed en probeer gewoon te genieten en probeer het vertrouwen te hebben. Het blijft altijd spannend en soms erg moeilijk. Ik weet inderdaad dat stress ook niet goed is, dus probeer lekker te sporten, te wandelen en me met de symptomen minder bezig te houden. Sinds gisteren ben ik weer misselijk en ook mijn borsten doen weer flink zeer. Heb nu dus zelf ervaren dat de symptomen per dag wisselen. Ik ben weer positief en blijf duimen dat het allemaal goed gaat. Mijn gevoel zegt ook dat het wel goed zit en dat het deze keer ons gegund is. De vorige keren had ik het gevoel dat het ook echt mis was en dat bleek dus ook wel zo. Ik weet dat ik ook meer op mijn gevoel vertrouwen en op mijn lichaam. Ik doe mijn best 😊. Wel hebben wel gebeld voor een extra echo. Gewoon om mezelf wat gerust te stellen. Aanstaande maandag mogen we, dus nog even voor kerst . Uiteraard gaan we ervan uit dat het een mooie echo is en dat we nog even bij ons wondertje mogen kijken. Ik blijf duimen en kaarsjes branden voor iedereen. Liefs Marit
Ik heb nooit een miskraam gehad (ben ik erg dankbaar voor, lijkt me zo naar ), maar altijd wel wisselende klachtjes, zeker in het begin! Alleen de misselijkheid liep bij mij min of meer volgens een soort curve, op de top met 10 weken en daarna minder. Maar ook dat wisselde per dag. Borsten voelden elke dag wel anders, dat is nog steeds zo (33 wk)! Gefeliciteerd hoe dan ook! Probeer afleiding te zoeken, je moet die tijd gewoon door. De hele tijd dingen voelen of opzoeken verandert niks aan of de zwangerschap goed zit of niet.
Goed dat je gebeld hebt en een extra echo krijgt! Hier 4 sterretjes op m'n naam en bij deze zwangerschap vanaf week 6,5 t/m week 13/14 bloedingen. Iedere week. Symptomen had ik weinig. Ik maakte mezelf gek, maar probeerde positief te blijven. Dit keer zei m'n gevoel dat t goed zat, maar dat vond ik zo eng omdat m'n lichaam me al zo vaak bedrogen had. Gelukkig mocht ik iedere week langs (t/m week 12) voor een echo. Dat heeft me enorm geholpen. Misschien kunnen ze zoiets ook voor jou beteken. Heel veel sterkte, ik hoop dat je (en de andere dames hier), snel door die eerste 12 weken heen zijn.
Ik heb 1 miskraam gehad en nu ben ik 32 weken zwanger. Tijdens de tweede zwangerschap ben ik tot 20 weken erg onzeker geweest... helaas was er niet veel wat hielp. Het enige is stilstaan bij het feit dat het beter is dat mijn lijf zelf de keus maakt om het leventje te stoppen dan dat ik voor die keus kom te staan terwijl ik het kindje al heb gevoeld. Maar dat is een stuk makkelijker na 1 miskraam dan na 3. Ik had er nog wel volle vertrouwen in dat het moest lukken. Het is in ieder geval fijn dat je voor een extra echo mag komen (ik heb ook een tussentijdse echo gehad in het begin van de tweede zwangerschap) en spreek vooral je onzekerheid uit bij de verloskundige!
Hoi klompje, Wat rot voor je dat je je zo onzeker voelt.. Heb zelf geen miskramen gehad en ben eigenlijk continue misselijk dus kan je in die zin geen hart onder de riem steken. Maar kan me goed voorstellen dat als je een of meerdere miskramen hebt gehad of geen symptomen dat je dan in de stress schiet.. Zou ik waarschijnlijk ook hebben in dat geval.. In het dagelijks leven kan ik me echt gauw zorgen maken. Laatst kwam ik de volgende quote tegen en dat vond ik wel een goede: "worrying is stupid, it's like walking around with an umbrella waiting for the rain" Je kunt niet in de toekomst kijken en als het misgaat heb je er geen invloed op, maar daar moet je ook niet vanuit gaan, want voor hetzelfde geld gaat nu alles goed, het is je gegund!