Poeh eindelijk besluit ik dan toch maar even van mij af te schrijven. Mijn moeder claimt mijn dochter. Ze vraagt alleen maar nar mijn dochter en niet hoe dat et met mij is. Gisteren bij controle is geconstateerd dat ik zwaar ijzer tekort heb en ik zit nu aan een kuur van 5wkn en waarschijnlijk nog een ijzerinfuus in het vooruitzicht. Opname van ijzer gaat bij mij niet goed. De eerste week alleen viel mij ernorm tegen en is echt een emotionele achtbaan geweest (depressies en zware stemmingswisselingen). Nu belde mijn ma zojuist weer wanneer ze haar kleinkind kan zien. Wij wonen 30min van elkaar vandaan. 1,5 wk geleden hebben wij nogb ij hun meegegeten. A.s. Weekend zijn wij daar ook voor verjaardag. Toen ik vertelde over de bloeduitslag, begon ze gelijk over iets heel anders midden in het gesprek. Om een beetje een idee te geven hoe ze kan zijn. Ik gaf aan de avond geen visite te willen want icm koken, zorgen voor de kleine en aandacht voor mijn man, gaat dit nu niet. Vaak stort ik om 9u weer inelkaar van de vermoeidheid. En zaterdag krijgen wij zelf overdag kraamvisite. Is dit dan zo raar? Afgelopen dinsdag belde zij ook al, en dan denk ik: je weet dat je vandaag vrij bent, had je het dan niet meteen kunnen vragen om deze middag langs te komen? Dat had best gekund. Ben ik nu zo egoistisch???? Ik MOET toch niet wekelijks de opa's en oma's gaan vermaken? Want zo voelt het eigenlijk.. Alleen maar beetje aapjes kijken en verder niets te melden hebben... Jullie proeven het al.. Mijn band met mijn moeder is niet zo geweldig. Hoe doen jullie dit? En bij wie kan ik hier voor terecht om er over te praten? Ik snap het wel... ONze meid groeit snel, in alle opzichten... En zij willen niets missen, maar ook hier gaat alles gewoon door. Zoiets heet het 'hebben van een leven'. Het voelt gewoon niet goed en dat begint mij op te breken. Overigens valt met mijn moeder niet te praten, ze trekt alles naar zichzelf en kruipt in een slachtofferrol.
Dat is een lastige situatie zeg!! Ja, oma`s en opa`s willen heel graag hun kleinkind zien. Dat is logisch maar dat zul je zelf ook wel snappen. Maar je MOET echt voor jezelf kiezen en voor je gezin!! Heb je al eens de opmerking naar haar toe gemaakt: Fijn dat je ook even naar mij informeert? Misschien dat ze het dan snapt....
Gewoon doen wat voor jou goed voelt! En je moet niks. Confronteer haar met haar desinteresse voor jou en laat weten dat je het vervelend vind.
Bekijk het eens van de andere kant! Jou kind heeft een kindje gekregen... Dan wil je daar toch ook zo veel mogelijk zijn?!? Ik vind 1x in de week nog wel meevallen, zowel mijn moeder als schoonmoeder belde elke dag! Dit werd vanzelf minder. Dat ze niet over jou vraagt vind ik wel heel slecht, gewoon op aanspreken. Succes
Puur rationeel denk ik dat 1x per week vrij gangbaar is voor grootouders in het begin. Dus claimen vind ik een te groot woord ervoor. Echter, jij bent de moeder van je kind en dus de belangrijkste in het leven van je kind. Als jouw gezondheid zo veel bezoek nu niet toelaat, dan moet ze dat linksom of rechtsom accepteren. Je kunt ook zeggen dat ze alleen mag langskomen als ze ook wat wezenlijks doet natuurlijk. Stukje huishouden ofzo.
Ik vind eens in de week ook wel meevallen. Mijn moeder stond in het begin bijna dagelijks op de vloer (maar dat vond ik heerlijk) en mijn schoonmoeder toch ook wel 2 of 3 keer in de week. Als ik bij hun kom wordt eerst uitgebreid onze kleine begroet. En daarna ik. Ik vind dat niet meer dan logisch, van mij wordt veel gehouden, dat is me al jaren duidelijk... van mijn dochter overduidelijk ook, gelukkiger kan je mij als moeder niet maken... MAAR daar staat wel tegenover dat ik een super band heb met mijn ouders en ook het erg goed met mijn schoonouders kan vinden. Als dat niet het geval is, kan ik me goed voorstellen dat je dat anders beleeft. Geef inderdaad aan dat ze ook naar jou mogen vragen, en als je even geen zin hebt, jammer dan voor ze.
Ik vind dat je een beetje overdrijft. Toen ik kind claimen zag staan, dacht ik dat ze al maandenlang , dagelijks langs kwam. Maar je kleine is pas een maand oud en ze wil 1x in de week dr kleinkind zien en dat vind jij claimen? Ik vind het heel normaal als een oma haar klein kind 1 of 2 x in de week wil zien.... Is toch logisch? Haar kleinkind die binnen no time opgroeid. En je kleinkind bij iemand op een verjaardag zien is heel anders dan in alle rust bij oma of kind thuis. Misschien dat je je door de gierende hormoontjes wat mee laat slepen... En komt het op een dag niet uit dan leg je dat uit en doe je het op een andere dag. En als je moeder geen intresse in jou hebt dan moet je haar dat duidelijk maken.
Ik begrijp je wel.. mijn moeder wil ook graag vaak langskomen, maar mn gezondheid is net als bij jou niet goed en dat vreet dus energie. Echter, het is ook brgrijpelijk dat een oma haar kleinkind wil zien.. wij lossen het op door ze 1x per 2w langs te laten komen en 2x per week te bellen. Als ik geen zin heb, staat mn telefoon gewoon uit (of ikmlaat hem rinkelen). Daarnaast sturen we bijna elke dag een foto door of een filmpje. Dan ziet ze haar kleinkind toch, zonder dat mijn energie wegloopt. Nu, met 3mnd, gaat het iets beter en vraag ik hasr af en toe mee naar het cb of de osteopaat, dan is ze er toch bij Kom voor jezelf op, laat ze lanfskomen als het jou uitkomt, maar vergeet niet dat zij gewoon heel graag bij jou en je kindje is
Volgens mij maakt het niet uit hoe vaak iemand bij je voor de deur staat, maar als jij het gevoel hebt dat het te veel is moet je echt voor jezelf kiezen hoor! En ijzer tekort is erg vermoeiend op zichzelf al laatst staan als je mensen om je heen hebt waar je nog vermoeiender van wordt. Ik heb zelf nu mijn 2de kindje en heb in tegenstelling tot na mijn eerste zwangerschap heerlijk kunnen genieten van het thuis zijn (ook met een ijzertekort) juist omdat ik echt even het bezoek beperkt heb gehouden. Mijn moeder sputterde ook even tegen (komt een beetje overeen met jouw beschrijving van je moeder), maar het is mijn keuze geweest en uiteindelijk ben ik nu daardoor naar mijn idee veel sneller weer hersteld en daar profiteert zij nu ook van. Hoop dat je gauw hersteld!
Ik heb alleen de tip; kies voor jezelf. Je dochter is net een maand oud, dus je moeder heeft nog tijd zat om tijd met jullie door te brengen, dat hoeft niet allemaal in 1 keer. Ik heb trouwens een ijzerinfuus gehad en daar ben ik wel echt van opgeknapt. In zo'n drie kwartier was ik klaar.
Ik begrijp je heel goed!! Probeer aan jezelf en je gezin te denken. Stel duidelijke afspraken. Ze hoeft heus niet 1x per week bij je te zitten. Jullie hebben ook rust nodig. De een is de ander niet. Merk zelf ook dat 't hier allemaal maar loopt om een ander te pleasen, zo werkt t niet. Uiteindelijk barst de bom. Grenzen aan geven, lastig maar t helpt wel!!
Ik vind de frequentie van bezoek inderdaad niet vreemd, maar de manier waarop is niet leuk! Ik denk dat je wel iets kunt zeggen van het ebrek aan belangstelling, misschien jeeft ze het net echt door? Als je zelf helemaal gesloopt bent kun je denk ik wel wat hulp gebruiken, kun je niet het nuttige me het aangename verenigen? Klinkt misschien raar, maar kun je niet vragen of je moeder komt en dat ze misschien meteen even voor je kan koken, een was draaien of iets poetsen? Zij blij dat ze je dochter kan zien en jij hebt even wat hulp.
Ik zou haar toch wel aangeven dat je het gevoel hebt dat ze niet echt geïnteresseerd is in jou. Ze is zich daar misschien niet zo van bewust. Je kindje is nog niet zo lang geleden geboren en 1x in de week vind ik echt niet veel. Zeker niet iets om claimen te noemen. Mijn ouders wonen best een eind weg en ik zou best willen dat ze hier 1x in de week kwam toen. Als ze er is gaat ze bijvoorbeeld even de ramen lappen enzo. Of lekker knuffelen met de kleine zodat ik even kan rusten. Je kunt er ook je voordeel uit halen en zo zijn beide partijen tevreden Maar ik zou dus wel even een praatje hebben over het desinteresse gebeuren. Snap dat dat niet leuk over komt.
Hier waren de oma's en opa's in het begin ook zo blij en trots op hun kleinkind dat ze ons ook wel eens vergaten (nu ruim 7 jaar later kan ik er om lachen maar toen helemaal niet). Dat je moeder haar kleinkind graag zo'n 1 keer per week wil zien vind ik dus niet zo raar. Helaas blijkt jouw herstel niet zo voorspoedig te verlopen en daardoor moet je jouw grenzen bewaken. Dus probeer het haar zo goed mogelijk uit te leggen dat ze welkom is maar dat ze b.v 2 dagen van te voren moet bellen voor een afspraak zodat jij je energie kunt aanpassen aan haar bezoek.