Het lef van vreemden

Niemand heeft mijn buik aangeraakt - en maar goed ook, want daar ben ik niet van gediend. Mijn partner en ik hebben er aan gezeten; verder de verloskundige, echoscopiste, gynaecoloog en dergelijk medisch personeel maar verder klaar. Ik vind dat zoiets intiems. Blijf van mijn lijf Ik beschermde het met mijn leven, dus draaide mij ook om wanneer er iemand te dicht in de buurt kwam. Zelfs mijn schoonouders deden dat (gelukkig) niet. Ik wil dat ook niet. Dat is iets van ons.

Wbt de baby - heel herkenbaar. Ik heb sommige mensen ook echt gevraagd of ze van hem af wilde blijven. Ik heb in het begin van zijn geboorte heel erg de neiging gehad om hem te beschermen tegen werkelijk alle invloeden van buitenaf (vanwege mijn achtergrond) en ik werd soms witheet wanneer er iemand toch aan hem zat. Ik stond een keer bij de bushalte en mijn kereltje was een paar maanden oud (anderhalf, twee?). Ik wilde eigenlijk de deur al niet uit, maar ik had een afspraak en het kon niet anders... Nou ja, er zat in ieder geval een vrouw van 63 ofzo die om de haverklap een nieuw shaggie opstook. Ik ging al expres niet in haar buurt staan want in de tien minuten dat we er stonden had ze al 3 shaggies gedraaid en stond ze dat op te roken.

Haar kleding stonk naar rook, ze zat helemaal onder de hondenharen, had nog geen fatsoenlijke kleding daaronder aan en zag er niet al te florissant uit met haar vieze gele rookvingers en ze haalde het in haar hoofd om aan mijn baby te zitten. Ik meende dat ik ontplofte. Ik heb nog nooit zo fel tegen iemand gedaan; en ik heb niet eens op een 'nare' manier gereageerd (gewoon netjes gezegd: sorry, maar dat heb ik liever niet) maar ik schrok er zo van dat heel mijn lichaamstaal freakte. Ik ging ervoor staan, maakte mij groot en liep al een beetje agressief aan. Ze deinsde terug naar achteren, mompelde sorry en liep weg. Thank heavens.

Do not touch my precious Eerst je handen wassen, stoppen met roken in zijn buurt, andere kleding aan en zéker niets in zijn gezicht aanraken. Misschien mag je dan wel even over zijn handje aaien, maar daarna klaar. Hier vragen ze gelukkig wel altijd voordat ze een snoepje/stukje cake/visfrietje of wat ook geven. En anders zorg ik daar wel voor dat ze het vragen

Ik ben misschien wel iets te overbeschermend; maar dat is dan maar zo. Ik ga me daar niet voor verontschuldigen want ik vind dat dat nodig is. Ik snap sowieso niet waarom mensen altijd maar aan anderen willen zitten. En vooral aan baby's. Neem er dan lekker zelf eentje; dan mag je er 24-7 aan zitten.