Wij wonen in een klein stadje. Werk, school, alles super goed geregeld en vooral dichtbij. Mijn ouders en zus wonen om de hoek. Alles heel veilig en vertrouwd dus. Maar ik verveel me altijd zo hier. Vooral op zondagen als alle winkels dicht zijn en je nergens in de binnenstad even een kopje koffie kunt drinken. Alleen de restaurants zijn 's avonds open.... Ik heb het gevoel dat je in de grote stad veel meer kanten op kunt en meer uit het leven kan halen. Als je bjjvoorbeeld vlakbij zee woont lijkt het me heerlijk om daar snel naar toe te kunnen en een middagje relaxen. Het dichtsbijzijnde strand is voor ons miniaal een uur rijden. Gewoon alles zo dichtbij hebben en in een stad wonen waar alles leeft lijkt me heerlijk. Hoe kijken jullie hier tegen aan? Ik persoonlijk zou het best willen,maar weet niet of ik zonder mijn ouders en zus zou kunnen. Vind het zo erg dat dat het enige is wat het in de weg staat!
Wij wonen in een klein grensdorpje. Hier zijn alle winkels,cafeetjes enzo iedere zondag open en dat trekt ook altijd veel volk dus de gezelligheid kunnen we altijd opzoeken als we willen! We hebben een aantal superleuke kledingwinkels,cadeauwinkeltjes,de standaard winkels zoals Kruidvat en Zeeman dus een beetje shoppen kan ook altijd. Ons dorp is omringd door bossen,20 minuutjes rijden naar bijvoorbeeld Antwerpen en de andere kant op zit je zo in Zeeland. Ik ben hier geboren en getogen en wij gaan hier nooit meer weg!
Wij wonen in een dorp maar mij de ranndstad dus dat is makkelijk. 15 min van Schiphol en 20 min van Noordwijk strand Dus de rust van t dorp maar alles in de buurt
Wij wonen in een stad met ca. 35.000 inwoners. Op zondag is hier ook niet veel bijzonders te beleven, alhoewel je wel in verschillende gelegenheden kunt lunchen e.d. We hebben geen bos en/of strand in de buurt en dat is wel iets dat ik wel eens wat mis. Maar ik vind het fijn wonen hier. De stad is groot genoeg zodat het niet zo ons-kent-ons is, maar klein genoeg om je kinderen op een bepaalde leeftijd gewoon alleen naar het zwembad ofzo kan laten fietsen. En dat er verder weinig te beleven is hier...ach ja...so be it. Nu we 2 kinderen hebben, kunnen en willen we bij wijze van spreken toch niet meer op elk moment van de dag iets kunnen gaan doen. Ik zou dus niet in een echt grote stad (zoals Utrecht bijv.) willen wonen. Maar een klein dorp (waar ik zelf vandaag kom) is ook geen optie. Waar we nu wonen is dus een mooie tussenweg.
Ik woon 10 minuten van Rotterdam centrum en ik vind het héérlijk. Ik kom zelf uit een dorpje in Friesland maar behalve voor mijn familie wil ik voor geen goud meer terug hoor! Het allerliefste zou ik middenin het centrum wonen. In een van die prachtige woontorens bij de Erasmusbrug ofzo *droomt nog ff verder *
Ik heb 5 jaar in Den Haag gewoond. Vantevoren had ik ook allemaal van die ideeën over wat ik daar allemaal ging doen. Kwam niets van terecht. Ja, ik woonde heel centraal, tram stopte voor de deur en ik kon zo naar Scheveningen, was zo in het het centrum, noem maar op. Maar, ik werkte 40 uur per week. Op zondag winkelen deed ik niet voor mijn plezier, want dan kon je over de koppen lopen. Als ik in Scheveningen naar het strand ging, lag ik daar in mijn bikini en dan kwam ik allemaal collega's tegen, echt geen behoefte aan, dus dan maar een paar plaatsen verderop naar het strand, is ook rustiger. Uiteindelijk kwam ik net zo vaak overdag op het strand als toen ik nog een uur rijden er vandaan woonde. Ik ging wel regelmatig 's avonds zomers wandelen of 's winters in het weekend op het strand, wanneer er niet zoveel toeristen meer waren. Vond het wel makkelijk om zoveel keuze te hebben tussen dingen, dus genoeg sportscholen, dierenartsen, winkels, restaurants, noem maar op. Vond het echt leuk verder hoor, voor die fase in mijn leven. Daarna ben ik weer naar een klein stadje verhuisd en dat bevalt met met kleine kinderen, een hond etc. beter. Bovendien ben ik in een kwartiertje met de trein of twintig minuten met de auto ook in een grote stad.
Ik woon in een dorp dorp en wil hier nooit meer weg...de gezelligheid van een dorp, de rust, de ruimte maken het compleet... Ik zou nooit in een stad kunnen wonen...Alles is dichtbij en nee niet alles is open op zondag...jammer dan. Ik moet toch veel in het weekend werken!
Ik woon in een kleine stad, er is hier 1x per maand koopzondag. De AH is wel altijd op zondag open. Voor mij hoeven de winkels niet per se op zondag open te zijn. Niet vanwege overtuiging ofzo, maar je hebt toch genoeg andere dagen dat je naar de winkels kan gaan? Voor de meeste mensen is zondag een van de weinige vrije dagen en dan is het toch gewoon fijn om lekker thuis te zitten.
Ik heb vroeger in een heel klein dorpje gewoond, iedereen kende elkaar, wist alles van elkaar en je kwam elkaar overal tegen. Er waren 2 kroegen waar altijd dezelfde mensen op dezelfde barkruk zaten en verder was er niks te doen. Doodsaai! Maar net als wat ts al zegt: al mijn vrienden, familie en bekenden woonden er en het voelde zo veilig! Toch ben ik 6 jaar geleden gaan samenwonen in een grote stad, lekker alles bij de hand, restaurants, kroegjes, bios, altijd de winkels open. Mensen kennen elkaar niet en ik kon gerust zonder makeup een supermarkt inlopen zonder dat mn moeder gevraagd werd of ik ziek was. Maar na een jaar had ik het ook wel een beetje gehad met op zondag winkelen en elke avond iets doen. Op zondag wilde ik met mn paard de bossen in en savonds lekker op de bank hangen. En ik vond het ook niet leuk dat we onze buren na een jaar nog amper kenden. Uiteindelijk zijn we weer verhuisd naar een wat groter dorp. We wonen in het centrum, dus alles is op loopafstand, er is veel te doen in het dorp maar we zijn ook binnen 10 minuten in de bossen. De mensen kennen elkaar, maar weten niet alles van elkaar! En we zijn in 15 minuten weer in de grote stad! Heerlijk! Over familie missen: ik woon nu op een uur rijden van mn ouders en zus. In het begin vond ik dat vreselijk, het leek wel het einde van de wereld. Maar we zien elkaar nu misschien nog wel vaker dan toen ik dichtbij woonde. Nu spreken we af en maken we echt tijd voor elkaar en mn ouders hebben ook in de gaten dat een uurtje echt wel te doen is. Ze hebben zelfs aangeboden om straks een dag in de week op onze kleine te komen passen!
Woon nu in een middelgrote stad van zo'n 120.000 inwoners, zou ook niet kleiner willen. Altijd wel wat open op zondag en wonen onder Rottedam dus als we niks te doen hebben op de zondag gaan we daarheen (like today haha), zijn we ook in 15 min.
Wij wonen in een stad, vlak bij Rotterdam. Ik vond het altijd heerlijk! Op zondag is er een hoop te doen en eigenlijk hoef je geen dag stil te zitten. Ik droom er alleen van om in een dorpje te gaan wonen. Lekker rustig, minder gejaagd.
Ja als wij hier binnen een kwartier in een grote stad zouden zitten zou het nog anders voelen. Maar ik woon in Zuid Drenthe, dus steden als Haarlem, Amsterdam zijn minimaal 1.5 uur rijden. Dat doe je ook niet zomaar even. Ik baal soms best dat ik de stap niet durf te zetten. En dat alleen maar om mijn familie...
Wij wonen in Groningen. 195.000 inwoners. In groningen woon ik dan weer in een grote buitenwijk met 13.500 inwoners. Soort dorp in een stad zegmasr. We hebben 14 koopzondagen per jaar. Das genoeg voor mijn idee. Ik kan alles op de fiets doen (wat steeds aantrekkelijker wordt met die enorme parkeerkosten en ovkosten... 4uurtjes de stad in met de auto is al 10 euro... ). En juist dat soort dingen zijn in de steden weer duur. Ik zou ook echt niet in de randstad willen wonen alleen al om de veel hogere kosten daar. Wel zou ik wat centraler willen wonen maar goed... We zitten nog vast aan werk kinderen enz
´alleen maar om familie´ zou ik niet onderschatten hoor... ik vind het leven hier heerlijk maar ik mis mijn familie énorm, zeker nu ik een kindje heb.
Ja dat is ook zo, daarom kan ik het ook niet! Misschien moeten we de grote stad gewoon wat vaker opzoeken....
Ik las gisteren nog in een tijdschrift (Quest psychologie) dat wij mensen gemaakt zijn om in een drukke stad te wonen. We hebben honderdduizenden jaren gejaagd en verzameld en dus zijn onze hersenen zo ingericht dat we veel afwisseling en uitdaging fijn vinden. Gemiddeld genomen natuurlijk. Het schijnt heel veel voor te komen dat mensen die uit de stad weggaan lang niet zo gelukkig worden van een dorpje dan dat ze hadden gedacht. Niet zo gek dus dat je wat meer spanning zoekt! Ik woon in een kleine stad, op zondag is er niet veel open, maar woon wel naast het bos en de hei. En dicht bij familie
Ik ben 10 jaar geleden met mijn zoontje van toen 6 van Rotterdam naar een klein plaatsje met 12000 inwoners in het Oosten van het land gaan wonen. 165 km verderop dus . Ik kende hier ook echt niemand, en ook ik had veel contact met mijn moeder, die overigens inmiddels ook is verhuisd naar Zeeland, dus nu wonen we op ruim 3 uur rijden van elkaar. Ik heb er nooit spijt van gehad, maar ik wilde erg graag uit de Randstad. Nu moet ik er wel bij zeggen dat wij zelf vroeger in het buitenland hebben gewoond (wel Europa) en dat mijn vader of moeder gewoon "even" naar Nederland reed om mijn opa en oma op te halen Dus mijn kijk op "ver weg" is misschien wat anders Maar goed, ik zou echt NOOIT meer terug willen en ben erg blij dat ik de stap heb genomen om van de ene kant van het land naar de andere kant te verhuizen.
Precies, dat gejaagde heb ik dus ook. Ik heb gister de hele dag binnen gezeten en wil nu gewoon weg, wat leuks doen. Nou hier in de stad is echt NIKS te doen nu. Ik woon hier en heb hier mijn leven, maar voor mijn gevoel hoor ik in de grote stad.
Als mijn ouders ons nu zouden vertellen dat ze naar de grote stad zouden verhuizen, zou ik gelijk mee gaan met mijn gezin. Gelukkiger kun je me niet maken!
Kun je niet lekker even naar het bos? Even wandelen door de sneeuw, misschien ergens nog een restaurantje opzoeken om warme chocolademelk met slagroom te drinken? Als je tenminste een bos in de buurt hebt?