Helaas bleek de man van een van mijn beste vriendinnen er ook een te zijn. Was een oud collega van mij en ook een goede vriend van mijn man en mij. Gaf zijn vrouw op haar verjaardag een prachtige ring, verleide haar, zei hoe gelukkig hij met haar was. Een dag later wilde hij haar spreken en vertelde hij haar zonder blikken en blozen dat hij al een jaar een ander had en dat zij kon opdonderen met de kinderen. Na 12 jaar.. Alles heeft hij gedaan om mijn vriendin tegen te werken bij de scheiding, dus moest ze de gigantische klap verwerken en ook nog bikkelhard vechten voor haar toekomst. Afspraken komt hij totaal niet na, binnen no time zat zijn minnares in het nieuwe huis en werd ze aan de kinderen voorgesteld. Al zijn oude vrienden heeft hij zonder een woord laten vallen, ons dus ook. Compleet nieuwe vriendenkring opgebouwd, hij doet alsof hij ons niet kent, vooral kwetsend voor mijn man die absoluut geen kant wilde kiezen en nog voor hem op is gekomen ook. Het erge is dat hij dit in het begin van hun relatie ook heeft gedaan, maar mijn vriendin heeft altijd alleen zijn verhaal gehoord. Ze slaat zichzelf nu echt voor haar kop. Ik heb me nog nooit zo erg in iemand vergist, er waren wel kleine dingetjes, maar nooit had ik verwacht dat hij over de rug van zijn kinderen en van mijn vriendin een nieuwe toekomst zou opbouwen. Het erge is dat zijn nieuwe vriendin manisch depressief is en ontzettend beïnvloedbaar.. Ook zij is bij haar man weggegaan en heeft hun twee kinderen ook in de ellende meegesleurd. Ik ben nu op het punt beland dat ik me moet inhouden om niet op hem te spugen of zo als ik hem zie en zo ben ik normaal echt niet. Maar aan de andere kant.. in hoeverre kan hij wat doen aan deze afwijking? Ik heb gewerkt met kinderen met ODD -CD (conduct disorder) en tja, wat er niet is kun je er gewoon niet in stoppen. Alleen jammer dat ze niet met een n op hun voorhoofd worden geboren, had een hoop mensen een hoop ellende gescheeld.
De stoornis maakt hem/haar geen monster.. het gedrag wel. Iemand die in een psychose een kind o.i.d. vermoord is in mijn ogen een monster.
Ik vond het wel een een artikel wat gelezen moest worden. Mijn exman is ook een narcist en echt elke zin , het verleiden , je op een voetstuk plaatsen , tot daarna je helemaal afbreken , het was of het mijn verhaal was! Deze persoon heeft eigenlijk ook schade aangebracht wat ik nog maar heel moeilijk weg kan duwen. Dat zelfs mijn ouders zeggen dat ooit een evt partner het heeeeeeeeeeel moeilijk zal gaan krijgen. Maar helaas zijn deze mensen zo goed in het toneel spelen dat velen het niet doorhebben. En jijzelf gelooft op een gegeven moment ook wat diegene zegt. Mijn zoon is mijn redding geweest en de man van mijn leven. Maar idd iemand wat niet in de situatie zit zal de term "monster" niet helemaal begrijpen.
mijn sm lijkt de meest vriendelijke vrouw ooit, anderen dachten dat ik overdreef, totdat ik instortte. Mijn man weet niet beter dan dat zn moeder manipuleert, erg eigenlijk he. We kunnen er nu goed over praten. De keren dat we haar zien ben ik de rest vd dag ziek.
heb er veel over gelezen en het is ontzettend moeilijk om los te komen van een narcist, knap dat het jou gelukt is! Emotioneel gezien misschien (nog) niet helemaal, maar je bent wel los van hem. Ik heb hier veel aan gehad, misschien nog iets om eens te lezen: Narcisme Waarom Narcisten eigenlijk heel Zielig zijn... - Plazilla.com
Ga ik dadelijk eens lezen. Mijn zoon is mijn redding geweest. Hij is biologisch niet van hem aangezien hij geen kinderen kon krijgen. Maar toen ik zag dat hij hem hetzelfde aan ging doen was de maat vol en moest ik me voor mijn kind opdoen. Idd als je terugleest dan doet het nog altijd pijn.
Maar ik geloof niet dat alles te halen is op een stoornis.. Ik heb veel mensen met stoornissen in mijn omgeving, en het is jou keus wat je ermee doet.
Maar wanneer kun je iemand dan wel een monster noemen? Dan kun je alles wel wijten aan een stoornis... Want geloof me, iedereen die "monsterlijke" daden pleegt, heeft een stoornis en of ziekte.
Nee gelukkig niet. Heeft wel ff geduurt want zoals een narcist natuurlijk doet wilde hij de kleine zien al was het maar om zielig te doen. En dat mensen dachten arme man!
Okeee, dus de daden die een narcist pleegt, zijn niet te herleiden naar zijn stoornis? Naar wat dan wel? Nu maak je het wel erg vaag m.i. De dingen die een narcist doet/zegt komen juist voort uit zijn stoornis, anders was het geen narcist lijkt me? En je hebt wel gelijk hoor, iedereen kan tot op zekere hoogte zijn best doen om zo normaal mogelijk te zijn. Ik heb zelf een vorm van autisme en niet iedereen weet dat, helemaal als ze me voor het eerst zien. Maar er zijn ook dingen waar ik dus echt niks aan kan doen. Ik raak bv. heel snel overprikkeld (moe worden, hoofdpijn, etc.) en daar kan ik dus echt niks aan doen. Anders had ik ook geen stoornis.
M.i bestaan er ook 'gewoon' slechte mensen of mensen met bepaalde vervelende karaktertrekken. Maar je hebt inderdaad gelijk dat er in de meeste gevallen wel wat achter zit, net als die vrouw die een aantal van haar kinderen door haar andere kinderen liet vermoorden, en die bleek borderline te hebben. Toch geloof ik niet dat iedereen die iets slechts doet een stoornis heeft, anders bestonden er geen gewone gevangenissen en slechts TBS-klinieken.
Net als mn schoonmoeder, zegt ze huilend dat ze zich geen oma voelt. Als ik aangeef dat ze dat aan zichzelf te danken heeft en dat ze zich niet gedraagt als een oma, klopt daar volgens haar natuurlijk niks van. Ze is een leuke oma en ik een slechte schoondochter, want ik ontneem haar haar kleinkind. Dan moet ik sterk zijn, anders slaat de onzekerheid zo weer toe.