Ik moet zeggen dat ik zelf alleen een vakantie heb aangevraagd en verder niks. Maar ik heb weer verhalen gehoord van anderen Ik doe nu bijvoorbeeld een cursus kinderboeken schrijven, maar begreep van een vriendin dat ik hier eigenlijk toestemming voor zou moeten vragen. Zij had namelijk ook een cursus gedaan en daar moest ze echt helemaal voor bewijzen dat ze dan wel genoeg tijd over zou houden om tegelijk te werken. Misschien zette ik het allemaal ook wat scherp neer, maar dat is ook omdat het me inmiddels een beetje de keel uithangt om mezelf te moeten verantwoorden; niet alleen tegenover het UWV maar vooral ook tegen andere mensen die vinden dat je wel werk kan vinden als je maar hard genoeg je best doet.
Daarom, en het eerste gedeelte wat zij schreef is hardstikke waar en daar heeft het uitkeringsgedeelte geen kaas van gegeten. Over groepsbijeenkomsten, vrijwilligerswerk en ook dat verzwijgen heb ik weleens gehoord. Of geen vrijstelling kunnen krijgen als ze over een week kunnen beginnen met werken, oftewel, nog moeten solliciteren als ze over een week beginnen met werken.
Ik mocht ook niet vermelden dat ik hoogzwanger was. En ik mocht geen vrijwilligers werk doen een halve dag in de week. Ik heb mijn werkcoach wel gezien 2 dagen voor ik met verlof ging.
Ik snap ook wel dat er veel mamma's zijn hier en die kunnen niet zomaar flexibel zijn. En dat komt omdat ze op de kiendjes moeten zorgen en op een bepaalde tijdstippen rekening moeten houden, zoals kinderen naar school brengen en ophalen. Ik heb altijd ploegendiensten gewerkt. En ik weet van mezelf, dat ik m'n kiendje na m'n zwangerschapsverlof (ik heb zwangerschapsverlof van 1 jaar) terug gaat naar fulltime werken. Mijn vriend werkt op kantoor en we hebben afgesproken dat hij ons kiendje naar school brengt en ophaalt. Ik weet dat het super balen is, maar ik moet ook geld verdienen om niet alleen voor dak boven m'n hoofd, maar ik moet ook ontspanning hebben, zoals m'n hobbies uitoefenen. Als ik niet kan ontspannen, krijg ik stress en kan ik ook een instelling creeeren dat ik alles maar negatief zie. Dat wil ik voorkomen. Ik denk dat er veel mensen die negatief reageren. Vooral tegenover de UWV, ik heb alleen goede ervaringen gehad. Ik ben blij dat ze uberhaupt bestaan, en dat we beetje geld krijgen om op Kracht weer te komen. Die mevrouw van de UWV, m'n werkcoach toen, heeft zelfs links gegeven zodat ik een baan kon vinden in DK! Ik werd zelfs uitgenodigd voor een gesprek, maar het was te ver weg van Kopenhagen, dat ik het niet kon. Maar in iedergeval is het fijn dat ze mee met veel dingen heeft geholpen. Ze zij tegen mij: Je moet alleen werken waar je prettig bij voelt. Dat is wat ik van haar geleerd heb. Ze motiveerde mij en dat vond ik erg goed wat ze zei! En nee ik zat niet op wajong ofzo. Ik was alleen zo Down dat de bedrijf waar ik jaren lang heb voor gewerkt opeens failliet ging. Het was landelijk nieuws...
Met een HBO opleiding ben je ook al vaak overgekwalificeerd En ik heb dan ook weer nergens ervaring in.. Ze zoeken zelfs ervaring voor schoonmaakwerk en callcenterwerk! Maar hoe moet ik aan ervaring komen? Zit nu te denken aan een extra opleiding in de zorg waarin wel werk te vinden is, maarja dat kost meteen weer 5000 euro..
Dat mag je natuurlijk vinden. Ik denk alleen dat ik best goed weet hoe t er in de praktijk aan toe gaat in beide gevallen dus wat ik hier typ is niet echt uit de lucht gegrepen. En met opmerkingen als 'ik heb gehoord dat..' daar kan ik persoonlijk nooit zoveel mee. Iemand vertelt een verhaal en binnen de kortste keren gaat dat een heel eigen leven leiden. Jij vertelt de buurvrouw bv dat je je enkel hebt verstuikt, die vertelt haar vriendin dat je been is gebroken, die vriendin vertelt vervolgens aan haar moeder dat je been geamputeerd is en voordat je t weet krijg je die week te horen dat je eigenlijk al dood bent. Geen enkele feit te bespeuren meer.. Het is niet leuk wanneer je iets met het UWV te maken krijgt, maar toch zij ze er uiteindelijk om mensen te helpen. En tuurlijk gaan er genoeg dingen mis bij het UWV hoor maar die gevallen, zo'n 10%, halen het nieuws waardoor men niet stil staat bij het feit dat de overige 90% nog altijd goed gaat. Daar hoor je nl niks over natuurlijk. En ik geef toe dat bij verkeerde informatie ik het me persoonlijk erg aantrek omdat ik de andere kant ken en het niet altijd even eerlijk vind
Kijk weet je wat het is. Het uwv kan er ook weinig aan doen. Die krijgen die regeltjes weer van die pipo's uit den haag. Uwv is voor iedereen het aanspreek punt dus die krijgen die lading over hun heen terwijl ze er in feite (niet altijd) niks aan kunnen doen. Maar ik snap bolkje heel goed. Doe constante verantwoording naar iedereen en maar roepen dat er banen zat zijn en als ze dan zelf hun baan kwijt raken piepen ze in ene anders.
Ik ben het met bolkje eens! En vooral dat je je constant moet verdedigen alsof je een klaploper bent die niks uitvreet, vréselijk. En opmerkingen als "als je echt wilt dan.." en "waar een wil is.." Echt mensen, zo werkt het nu gewoon écht niet. Mompelientje: alsjeblieft hou op... Jij praat over dingen die nu niet meer van toepassing zijn. Dat je als zelfstandige weet wat je in- en uitgaven zijn met meer zekerheid als dan wanneer je voor een baas werkt... Kom op he... Ts; ik heb helaas geen tips. Ik heb ook nagels zitten bijten toen mijn uitkering afliep. Alles na gelopen hoe we konden besparen en noem maar op. Gelukkig konden wij net rond komen met het salaris van vriend. Het frappante was dat 5 maanden na het aflopen van m'n uitkering ik bijna een baantje in m'n schoot geworpen kreeg. Niet waar ik voor geleerd had, niet wat ik wilde maar yes! Ongelofelijk...
en met studie financiering miss dan haalbaar? hier ook koos werkeloos..solliciteer me een ongeluk maar helaas
Ik ben zelfstandige geweest en ik weet wat mijn in en uitgave zijn. Hoe harder ik werk, hoe meer ik verdien. Werken op loon-basis geeft je geen garanties dat je de baan vooraltijd heb. Ik heb op drie verschillende bedrijven gewerkt in Nederland en het laatste was landelijk nieuws. 600 mensen ontslagen! Dus daarom zeg ik: Als je voor jezelf begint, weet je wat je in en uitgave zijn. En het is in begin even bikkelen, maar ik ken hier moeders die éen eigen webwinkeltje hebben en die hoor je niet klagen. Ik heb groot respect voor mensen die hard werken voor hun centen. Ook al is het nietjes uit documenten eruithalen of succesvolle mode ontwerpster, waar éen wil is, is er éen weg. Je moet toch op 1 of andere manier toch je brood op tafel zetten voor je kids! Ik heb het gevoel dat iedereen afhankelijk is aan uitkering, WW of UWV. je kan het niet vooraltijd hebben. Alle mensen die werken krijgen éen tegoed omdat zij belasting betalen. In andere landen gaat het veel slechter. Ik heb éen keer éen maand in de rimboe geleefd. Nu waardeer ik alle kleine dingen die ik heb. En alle mensen die tegen mij zeggen: Jij weet niet eens hoe het is om kinderen te hebben en om te solliciteren. Jij weet niet, jij weet... Ik weet goed dat ik als kind in armoede heb geleefd. Geen gas, warm water en licht. En toch ben ik blij, omdat mijn moeder zeg dat er in sommige landen (zoals Afrika) veel slechter gaat. Vanaf m'n 14e heb ik gewerkt, Kortom omdat mijn ouders geen HBO opleiding kan betalen terwijl ik dat niveau had. Zo heb ik sindsdien jaren lang WERK ervaring opgebouwd, met vallen en opstaan en shitty baantjes aangenomen. En nu word ik mamma en ben 1 jaar op zwangerschapsverlof. Dat heb ik verdiend, ik heb altijd gewerkt en tussendoor soms maandjes werkloos geweest. Ik weet hoe het is om thuis te zitten. Het is fijn en soms niet niet fijn.
Maar zoals op het moment, dat mensen jouw diensten of jouw producten niet willen.. dan is het geen kwestie van hoe harder ik werk hoe meer ik verdien. Waarom denk je dat ze allemaal failliet gaan?
Indd en ja als zelfstandife weet je wat je inkomsten zijn. Maar als zelfstandige heb je net zo goed de onzekerheid die iemand in loondienst ook heeft. Alleen als je als ondernemer geen opdrachten krijgt heb je hekemaal geen geld meer en ook geen recht op ww. Dus zelfstandige ondernemer zijn is net zo onzeker als in loondienst.
Dat komt natuurlijk omdat ze niet hard genoeg werken! ... Sorry Mompelientje, maar je komt echt niet over als iemand die uit ervaring praat maar alleen bullsh*t praat. Dus een zelfstandige gaat failliet omdat hij niet genoeg werkt? Volgens mij werken zelfstandigen hartstikke hard maarja als niemand meer geld uit geeft wordt t lastig hé?! Gelukkig heb jij alles perfect voor elkaar! Net zoals heel veel mensen het hier in Nederland perfect voor elkaar hadden voor de crisis, maar toen kwam het hé: DE CRISIS! Maargoed jij zult daar nooit last van hebben want tja als je maar hard genoeg werkt en alles aanneemt (terwijl je overal wordt afgewezen vanwege te veel/te weinig ervaring, overgekwalificeerd, te oud) zal jou als perfect mens niks gebeuren.... (En nee, ik ben niet werkeloos, maar vind jouw visie op de wereld zo triest dat ik wel moest reageren omdat ik verdomme zie hoe hard mijn vriendinnen er alles aan doen om werk te vinden!)
eh, je hoeft die uitkering niet te ontvangen hoor, je kunt hem zo stopzetten als je toch blij bent als het is afgelopen..
Ik ben het hier trouwens wel mee eens. Als je het zoooooo dramatisch vindt om je WW te krijgen, zet hem dan stop? Ik bedoel anders niet klagen dat er iets tegenover staat. Het is toch gewoon geld dat je krijgt waar je een tegenprestatie voor moet leveren? Logisch dus dat je moet solliciteren. Als je er echt zo mee zit kun je stoppen met solliciteren en is t klaar. Krijg je niks meer maarja dat is het logische gevolg. Maargoed, ik neem aan dat je gewoon je WW gaat opmaken, maar dan moet je je realiseren dat daar wel iets tegenover moet staan.
Het is wel bijzonder te zien dat dit topic een heel andere kant op is gegaan, maar ik vind het wel boeiend geloof ik. Uiteindelijk komt het er natuurlijk op neer : hoe blijven we "in leven" als dat ene inkomen wegvalt en of dat nu een uitkering is of een salaris, daar gaat het niet om. Ik heb hier dingen gelezen waarvan ik denk in termen als iets met klok, luiden, klepel nog zien te vinden. Maar ook dat geeft mij een visie op het geheel. Ik ben dolblij met mijn uitkering en ik heb er gelukkig recht op en dus maak ik er dankbaar gebruik van. Maar het feit is wel dat ik al nachten wakker lig als ik bedenk hoe het straks verder moet. Alles geprobeerd? Ik weet niet. Wel alles wat binnen mijn mogelijkheden ligt. En nog steeds bezig om alle mogelijkheden te onderzoeken. Ook een opleiding geheel uit eigen zak. Het bizarre is; de meeste bedrijven weten niet wat ze overkomt als je hiermee aan komt zetten. Ze geloven het haast niet dat je bereid bent om zó ver te gaan. Ik wil dolgraag investeren in mijn toekomst. Maar 5000 euro heb ik niet en dus zoek ik naar andere opties. Een BBL opleiding uit eigen zak. Maar nogmaals; ik kan dus geen stageplaats vinden en ben al bijna een jaar bezig. Presenteer ik me niet goed? Ik vraag het me af. Mijn motivatiebrief is door verschillende mensen als goed tot zeer positief bevonden. Maar ik wil een opleiding binnen een sector waar het een no-go is om zomaar even binnen te lopen. Een supermarkt en kledingwinkel ok. Maar eh.. probeer het eens bij een landelijke organisatie, waar ongeveer zeven afdelingen achter zitten en je uiteindelijk terecht komt bij een coördinator die om de zes weken vervangen wordt. Weinig kans hoor. Sterker nog; ik speur de bedrijven af die failliet zijn gegaan en een doorstart maken. De nieuwe eigenaar mail ik dan om mezelf voor te stellen. Op die manier laat ik toch wel wat zien denk ik (tip voor anderen trouwens). Onlangs solliciteerde ik echt op de man af. Het antwoord was; "mmm.. ja, maar je hebt een kind he? Hoe doe je dat dan als ze ziek wordt?". Ik ben bereid om veel te geven, maar een excuus voor een kind? Nooit. Maar goed.. de tijd erna. Voor mij per oktober, het duurt nog even, maar oh zo dichtbij. Ik lig er wakker van, mijn lijf is een brok met spanning, omdat ik me een ongeluk puzzel met de financiën. Ik wou dat ik kon zeggen; barst maar, ik heb het niet nodig. Sterker nog; als ik in februari kan starten met de opleiding die ik zelf betaal en ik krijg een vergoeding a 400 euro per maand? Dan zeg ik meteen de uitkering op. Want in dat geval ga ik eindelijk verder met mijn toekomst.
Even een paar weetjes, ja, niet van horen zeggen: - mijn man heeft in de ww gezeten na zijn promotie. Het UWV zei letterlijk niets voor hem te (kunnen) doen, want hij was te hoog opgeleid. En hij moest wel degelijk solliciteren tot op de dag van starten van zijn nieuwe baan. - de kledingzaak waar mijn moeder werkte, is dichtgegaan. Zij is 59. Het UWV zegt letterlijk "u vindt geen nieuwe baan. dus solliciteer maar op onzinbanen". Niet echt motiverend en ze solliciteert gewoon overal op, maar niemand neemt haar meer aan. Zij mag overigens gewoon vrijwilligerswerk doen. Mijn verhaal heb ik al eerder getypt. Ik denk dat het grote probleem zit in het feit dat er te weinig parttime banen zijn die vaste dagen omvatten. Je kunt natuurlijk zeggen dat je als moeder fulltime moet gaan werken of flexibel moet zijn. Ja, dat eerste is een keuze en dat tweede soms gewoon niet uitvoerbaar. Maar daar zit volgens mij een grote kans voor de maatschappij. Moeders willen juist wel werken, maar kunnen gewoon niet altijd, maar de motivatie is groot. Als bedrijven dat gaan inzien, komen we alweer stukken verder. Ik solliciteer met mijn 13 jaar werkervaring in de accountmanagement en marketing gewoon op schoonmaakbanen en andere "laaggeschoolde" functies. Dat maakt mij niet uit. Maar ik zie, zoals een ander ook al aangaf, zoveel dezelfde vacatures. Als in, we krijgen 100 sollicitanten, maar die zijn allemaal niet goed genoeg. Hoe demotiverend is dat. Misschien eens in een brief zetten als ik weer eens solliciteer op een functie... Verder ben ik het wel voor een groot gedeelte met Bolkje eens. Overigens moet je ook allerlei verplichte cursussen en bijeenkomsten volgen voordat je überhaupt vanuit de ww een eigen bedrijf mag starten. En Mompelientje, het is fijn dat je zo'n positieve kijk op de werkloosheid in NL hebt, maar zo werkt het niet en zo heeft het nooit gewerkt. Voorbeeldje: mijn broer heeft 2 soorten reuma en die kreeg indertijd (15 jaar geleden ofzo) te horen dat hij maar moest gaan werken in een champignonkwekerij (lekker vochtig) of moest gaan loempia's vouwen. WTF?! Hoe realistisch ben je dan bezig als werkmotiverende en controlerende instantie??