Even nog over de WW en iedereen die daar sneu over doet: het is een werknemersverzekering, waar je al werkend jaren premies voor hebt betaald. Vind ik wel wat anders dan een uitkering die je zomaar "voor niets" krijgt van de staat of de gemeente vanwege je problematische situatie. Helpt mij wel een beetje mijn zelfrespect behouden terwijl ik afhankelijk ben van het uwv (nu dus even niet). Overigens was ik voor mijn uitkering al ingeschreven bij de kvk en voor de btw, misschien een tip voor mensen die zien aankomen dat ze in de ww komen en misschien ondernemer willen worden. Ik heb ook steeds gesolliciteerd naar banen en tegelijk genetwerkt voor opdrachten, tijdens mijn ww. Puur om mijn kansen te vergroten en ik heb steeds verantwoord dat ik al ondernemer was, ooit. Ik heb dus nu een kleine opdracht waar ik net van kan leven en de ww stopgezet, de ww kan ik binnen maximaal 6 maanden weer opstarten. Ik maak dus geen gebruik van de startersregeling maar schuif het geld gewoon door, heb ik toch weer een paar maanden langer inkomen (als ik geen baan vind). Ook fijn voor mijn cv trouwens.
Oh ja voor de crisis was het UWV ook goed voor mij, kreeg omscholing aangeboden ed. Maar had binnen een maand weer werk. Nu is het 1 dik vet drama en velen met mij. Helaas moet je erg creatief worden en grenzen willen verleggen, wil je nog enige kans maken op een paar honderd euro iedere maand. Maar Mompelientje zal dat gelukkig nooit overkomen met haar goede contacten. Sorry maar het irriteert me als mensen zo praten. Heb mezelf altijd als een intelligente hardwerkende medewerker ingeschat maar nu kan ik niet eens aan een schoonmaakbaantje komen......
Nog niet alles bijgelezen, maar het stoort me wel enorm dat er word gezegd dat er op vandaag nog genoeg werk is, als je maar genoeg je best doet, niet te veel eisen hebt etc etc. In 2010 had ik mijn laatste baan, geen ww gehad niks, geen uitkering niks tot op de dag van vandaag niet. Ik heb tot februari 2013 gesolliciteerd op vanalles, ik werd 1 x uitgenodigd op gesprek bij mc donalds, ja mc donalds het kl*te bedrijf waar vroeger niemand wilde werken en je dus zo kon beginnen, nou ik zal het je zeggen, samen met mij waren er nog 61 anderen dus op gesprek moesten komen en allemaal rond dezelfde tijd we hadden zelfs een nummertje! Je kan je wel indenken dat ik het niet geworden ben. Toen ben ik maar een opleiding begonnen met volgen. Nu in mei klaar en dan zit ik weer in de ellende, werk vinden is nu nog veel moeilijker en dit diploma mbo 2 is al helemaal geen werk in te vinden. Ik wil geen uitkering, heb ik ook geen recht op, maar ook al zou ik het keihard nodig hebben kreeg ik het nog niet
Gek genoeg haal ik uit dit topic nog steun ook. Gewoon weten dat je niet de enige bent is prettig Want inderdaad, als ik het ook zo lees allemaal; het ligt geloof ik niet aan onze inzet. Ik ben wel eens nieuwsgierig naar de brieven m.b.t. sollicitaties die dus wél doorgaan naar een volgende ronde. Vandaag kreeg ik drie afwijzingen achter elkaar binnen. Misschien is het handiger om eens per week mijn mail te openen :x Nou ja.. eentje was geen echte afwijzing. Sterker nog; het is een stageplaats, maar helaas in de vorm BOL die ik me dus niet kan veroorloven financieel gezien. Ik moet kiezen voor BBL omdat dit gewoon 2000 euro voordeliger is en een jaar korter. Of ik moet een BOL opleiding doen en zekerheid hebben van inkomsten en die heb ik niet. Best balen eigenlijk want goh.. ik zou dus een jaar een stage kunnen hebben. Ik baal en soms denk ik wel eens; weet je wat; ik stop lekker met werken. Maar dat kan dus niet. Ik ben afhankelijk van minimaal 300 euro per maand aan inkomsten. Niet moeilijk zou je denken. Maar zelfs binnen schoonmaakwerk kom ik er niet in. Wat vrijwilligerswerk betreft: daar ben ik nu mee begonnen. Drie uurtjes per week. Ik benader patiënten binnen een zorginstelling en vul met hen (indien ze dat willen) de zorgkaart in. Dat is leuk om te doen. Want zo begeef ik me weer in een groep mensen, spreek ik dus mensen aan (en presenteer ik mezelf dus), communiceer ik en blijf ik op de hoogte van actuele zaken. Voor mij een heel goede manier om te werken aan mijn zekerheid en om ook even wat anders te doen dan alleen de afwas en de boodschappen. Want dat aspect van werkloos zijn bevalt me compleet niet. Het enige voordeel wat ik zie is de stress die je niet hebt om op tijd bij school te zijn, de sportclub of thuis te kunnen zijn bij ziekte.
Maar als je nu structureel inteert op je spaargeld is het toch niet houdbaar? Ga je dan echte/grote maatregelen nemen, of toch doorgaan met werk zoeken tot al jullie reserves op zijn en je in de schulden belandt? Daar hoor ik niemand over nog. Ben wel benieuwd hoe jullie daar over denken.
Ja, wanf het is tegenwoordig ook heel makkelijk om je huis te verkopen. Ach ja, lukt vast wel, als je maar genoegen neemt met 40000 minder.
en met een beetje pech zit je omdat je halverwege het jaar ontslagen bent nog te hoog in je jaar inkomen want boven de 35.000,- bruto mag je ook nog eens niet sociaal huren. Ja sommige verenigingen hebben de ruimte om 1 op de 10 a 40 woningen te kunnen verhuren aan een,gezin wat meer verdiend. abonnementen, boodschappen etc. Is bij de 3e maand ww niet zo meer op te bezuinigen over het algemeen. bijna 2300 netto word onder de 1600 netto he. Dat is 700 netto minder per maand! O en niet te vergeten dat je geen idee hebt wanneer je eerste ww binnenkomt en dus de automatische incasso's nagebeld mogen worden. Ook omdat de ww per 4 weken krijgt, als je alles ingesteld hebt staan op maand inkomsten. welke structurele veranderingen wil je dan nog doorvoeren.
Ik zit ook alweer een tijd thuis nadat mijn contract niet werd verlengd. echt balen...nu ik dit allemaal lees voel ik me wel opgelucht dat het niet aan mij ligt maar dat het dus écht heel moeilijk is om nu aan het werk te komen. ik kom uit de zorg en dat ligt hier op het moment helemaal plat ik hoop nadat we onze tweede kinderwens in vervulling hebben laten gaan dat ik weer terug naar school toe kan om mijn opleiding af te ronden. , mits de studie financiering er in 2015 nog is , anders word een opleiding ook weer erg moeilijk bereikbaar zonder meer inkomsten. en mits onze kinderwens snel in vervulling gaat , anders is het een wat verder toekomst als dat lukt. vandaag vertelde onze buurman dat het bedrijf waar hij werkt failliet is gegaan , de zoveelste hier in de buurt
Hebben jullie dan niet afgelost/opgebouwd in de tussentijd? Of wel, maar toch zo'n grote restschuld? Natuurlijk is een restschuld vreselijk, maar je kop in het zand steken en straks EN schulden hebben EN een grotere restschuld als je met haast moet verkopen of gedwongen is toch nog veel erger? Ik ben dan wel benieuwd wat jullie strategie is: gewoon heel erg hopen op een wonder? Of op het geluk dat je ineens toch werk vindt? En als het laag betaalt, teer je dan niet meer in, weet je hoeveel je minimaal moet verdienen? Of hoop je dat de economie aantrekt? Of dat je toch nog meer kunt besparen als het NOG meer moet? Ik wil niemand aanvallen, maar wel graag horen wat je van plan bent te doen, zeg maar. Daar kunnen we ook wat aan hebben, ideeen opdoen?
Mompelientje wat zet jij jezelf voor schut! Hbo niveau? Zo kom je alles behalve over. Voor de dames die het moeilijk hebben, knuffel! Ik merk dat voor het bedrijf waar ik werk de eissen ook bij elke sollicitatie procedure hoger word. Elke 2/3maanden worden er nieuwe rondes gehouden en elke keer gaan er minder mensen door. Afgelopen week zelfs niemand. Snap het wel hoor, ze betalen een dure opleiding voor je en na een paar weken haken er al best veel af of worden ontslagen omdat ze te laat komen enz. Dan moet je als bedeijf ook je eissen hoger zetten.
Ik kreeg gister weer een afwijzing na een sollicitatiegesprek van afgelopen maandag. Ze vonden het een heel fijn gesprek, ik was ervaren, enthousiast, flexibel en ze hadden niks op me aan te merken maar 1 van de andere die op gesprek geweest zijn had net haar opleiding afgerond en was nog helemaal te vormen dus was hun keus daarop gevallen (met andere woorden, zij is goedkoper en heeft geen kind wat eventueel ziek kan worden). Baal er enorm van, als ik nou nog iets kon verbeteren aan mijn brieven of gesprekken...maar krijg keer op keer te horen dat ik een perfecte kandidaat ben, alleen word ik niet aangenomen. Wat heb ik daar nou aan?
Het is zoooo moeilijk om momenteel aan een baan te komen! 2 jaar geleden stond ik in de zelfde positie. toen had ik nog binnen 1 maand werk. puur geluk denk ik.... maar dat zal nu niet lukken. Dames heel veel sterkte deze tijden. En laten we hopen dat de arbeidsmarkt weer wat aantrekt.
Ja, wij lossen wel af, maar hebben ons huis in 2008 gekocht, op het duurste moment en de huizenprijzen zijn met zo'n 10% gedaald hier en wij wonen in een gaswinningsgebied (ja, compleet met scheuren in ons huis), dus niemand die ons huis nog koopt hoor. Wij hebben beide nog een vast contract en dus nu nog geen nood aan de man, maar wil even aangeven dat je huis verkopen echt niet zo makkelijk is.
Ik heb mijn eigen strategie al uitgezet: proberen met flexwerk/zzpwerk mijn ww zo lang mogelijk te rekken - dus op te schorten en dan weer op te starten. Dan is mijn vriend er nog met zijn werk. Maar zodra ik zie dat we gaan structureel interen op het spaargeld, dus als je maandelijks wat moet opnemen van je spaarrekening om je vaste lasten en boodschappen te betalen ga ik structurele dingen aanpakken: toch de auto weg/scheelt hier ook parkeervergunning. Of bepaalde verzekeringen opzeggen/abonnementen. Als ik alles heb gewijzigd wat kan, en ik kan voorzien dat we structureel (dus niet af en toe, maar echt voor de gewone dingen) van de spaarrekening moeten opnemen zullen we toch ons huis (tijdig) te koop gaan zetten en bijv een goedkope flat in de Bijlmer huren of Duivendrecht/Diemen ipv onze geliefde stad. Met onze buffer kunnen we het dan bijv nog een half jaar uitzingen. Als je je lasten kunt verlagen van bijv 1000 euro naar 600 met de stap om goedkoper/kleiner te gaan wonen, heb je elke maand weer wat geld om zo'n schuld af te lossen of in elk geval de rente ervan te betalen zodat je niet elke maand verder in de min komt. Dat bedoel ik met strategie. Je kunt toch niet doorgaan met elke maand bijv 200 euro van je spaarrekening af te halen als je weet dat je over 6 maanden ineens elke maand 1200 euro echt tekort gaat komen? (Als de ww ook nog wegvalt) Dan heb je na 6 maanden al 7200 euro schuld, en na een jaar al meer dan 14 duizend. Nou ja, zo denk ik, er zijn dus anderen die ervoor kiezen om heel erg je best te doen en te blijven HOPEN een baan te vinden omdat je dat als enige mogelijkheid ziet misschien.
[/COLOR] Ik zie ook geen andere mogelijkheid in wat ik net getypt heb. En zo zullen er nog veel meer zijn die express wel blijven zitten omdat een huis verkopen niet zo makkelijk is, verhuizen ook geld kost en vaak een maand met dubbele lasten zit en je nog een schuld overhoud ook . Dus niet verstandig dan toch?
Wat ontzettend verdrietig te lezen dat er zoveel mensen tegenwoordig geen werk meer hebben en zo in de problemen komen. In zo'n land als Nederland. En maar blijven geven aan andere landen. Los het eerst in eigen land op zou ik zeggen. De voedselbank krijgt het dadelijk nog drukker!