Bij ons thuis was dit echt niet. Heb 2 broertjes, en we zijn alle 3 anders maar heb nooit het gevoel gehad dat de ene meer is als de ander.
Mijn zusje was een dramatische puber en in die tijd ging eigenlijk alle aandacht naar haar uit. Ze was zielig, had spullen of hulp nodig. Eigenlijk bestond ik niet meer, want ik redde mezelf wel..... Nu is de situatie nog precies hetzelfde. Zusje is alleenstaand en dus "zielig" omdat ze alles alleen moet doen. Ze krijgt regelmatig een extraatje toegestopt, haar huishouden wordt door mijn moeder gedaan, ze mag mee als mn ouders een weekendje weg gaan, etc. En ik? Tsja ik ben niet alleen, dus ik red me wel..... Wat me nu eigenlijk het meest irriteert is dat mn moeder onze dochter voortrekt tov van onze kleine man. Ze kijkt eigenlijk helemaal niet naar hem om....
VrOeger was niet niet zo, tenminste nooit wat van gemerkt. Nu we ouder zijn merk ik bijv wel dat het zusje onder mijn toch wel een hechte band heeft met mijn ouders en denk ook wel de favoriet van mijn moeder. Hun karakter is gewoon het zelfde wat soms bots maar meestal 2 handen op een buik. Daar in tegen hoor ik wel vaak hoe trots ze op mijn zijn omdat ik tot nu toe zoveel bereikt hebt. Mijn. Oudste zus is weer mijn moeders oogappeltje maar goed dat was haar eerste en heeft ze erg jong gekregen wat de band ook hechter maakt. Dan mijn 2 jongste zusjes hebben weer een andere band met mijn ouders. Ik en mijn vader zijn 2 zeer rustige personen en hoor vaak genoeg vooral van hen hoe trots hij is op mijn en zijn kleinkindjes etc. Al met al voel ik wel verschil in houden van maar goed met 5 dochters en samen 7 verschillende karakters is dat ook niet vreemd. Het is niet dat ik me achtergesteld voel ofzo. Houdt zelf ook van bijde kinderen even veel maar bijv mijn dochter en ik hoeven elkaar maar aan te kijken en we weten wat we van elkaar willen terwijl ik dit bij mijn zoontje niet heb. Mijn zoontje daar in tegen heeft meer mijn karakter en is erg gesloten wat contact maken anders maakt. Hij is weer 2 handen op een buik met papa. Dit kan natuurlijk in de toekomst totaal anders worden. Houdt ik van de een meer dan de ander, nee dat niet maar met de ene karakter klikt het beter dan met de ander. Toch hebben ze bijde iets wat gewoon onweerstaanbaar is je wordt gedwongen om er van te houden op een positieve manier
Ja, mijn broer was favoriet. Vooral bij oma. Tot een jaar of 2 terug, en nu krijg ik ineens alle aandacht (is wat voorgevallen in de familie). Is wel leuk hoor, maar waarom nu?
Mijn vader is ook aan een 'second leg' begonnen. Halfzusje wordt over een week 8, halfbroertje is 6,5. Kan alleen helaas niet zeggen dat ik hier geen verschil merk al ligt dat niet aan mn halfzusje en halfbroertje. Lijkt wel alsof mijn vader ons (zijn 3 oudere kinderen uit zn 1e huwelijk) sinds de scheiding gewoon sowieso zo goed als niet meer ziet staan, dus ook al voor de jongsten geboren werden. In mijn jeugd (ik was 22 toen mijn ouders gingen scheiden) heb ik nooit wat gemerkt van voortrekken. Niet bij m'n ouders tenminste. Bij oma aan vaderskant was (en is) mijn broertje het lievelingetje. Hij is de stamhouder en ja, dat doet het goed bij oma Moet er meteen bijzeggen dat ikzelf op een goede 2e plaats kom, van in totaal 23 kleinkinderen... Terwijl mn zusje zowat genegeerd werd/wordt. Bij mn andere opa&oma was er volgens mij niet echt een lievelingetje, maar ik was wel degene die veruit het meest daar kwam. Maar dat was denk ik ook omdat ik het gewoon heel leuk vond om naar hun toe te gaan, terwijl mijn broertje en zusje daar niet zo'n behoefte aan hebben. Weet zeker dat als zij ook zo vaak heen hadden gewild, ze die mogelijkheid zeker hadden gekregen en ik wat meer pas op de plaats had moeten maken. Bij mn schoonouders worden wij denk ik wel wat voorgetrokken. Maar dat komt dan toch vooral omdat wij bij hen om de hoek wonen en ook in de periode dat we verder weg woonden vanwege onze studie altijd nog veel contact hadden. Broertje en zusje van mn man hebben dat toch altijd minder gehad. Is dus niet zozeer doordat mn man het lievelingetje zou zijn, maar gewoon zo gegroeid... Weet 1000% zeker dat alle kinderen mn schoonouders even lief zijn
Ben enig kind, dus ja Mijn man heeft een broer. Ik merk dat mijn schoonouders soms heel ver gaan om er voor te zorgen dat de twee jongens evenveel krijgen. Zo kregen wij bij mijn zwangerschap de kinderwagen van hun 'want die kreeg V. ook' en toen we gingen verhuizen kregen we een x bedrag voor een schilderij, 'want V. kreeg van ons ook een schilderij en die koste ook zoveel'. Heel lief, maar dat hoeft van mij ook niet. Wij hadden op dat moment genoeg geld om zelf wat de kunnen kopen. Gaat dan een beetje tegen mijn gevoel in.
Bij ons is dit zeker het geval. Wij zijn met z'n drieen thuis. Ik ben de oudste en het broertje onder mij is absoluut het lievelingetje van mijn vader. Hij kan alles maken en breken en geloof mij zoveel kan een mens bijna niet tolereren, in negatieve zin dan.
Mijn zusje kreeg altijd meer aandacht van mijn moeder en wordt ook eigenlijk wat voorgetrokken. Niet heel erg en ik weet ook zeker dat mijn moeder evenveel van ons allebei houdt, maar toch. Mijn vader daarentegen koos weer wat vaker voor mijn kant, dus ik denk dat het hier thuis wel in evenwicht was. Wel jammer dat mijn moeder bij ruzies altijd direct haar kant kiest.
Mijn zus heeft 2 kids, de oudste van 10 (jongen) en de jongste is 4 (meisje). Met die van 10 hebben we ontzettend veel meegemaakt (leukemie op 2 jarige leeftijd) en daardoor is hij toch wel enigzins het lievelingetje van de 2. Toen ik zwanger was van onze dochter dat ik ook altijd dat hij voor mijn dochter zou komen.. Niets is minder waar, gelukkig. Mijn moeder houdt van al haar 3 de kleinkinderen. Hoewel ze stiekem wel mijn dochter en mijn neefje voortrekt op mijn nichtje. Ik doe het zelf ook, trek mijn neefje ook voor mijn nichtje. Maar moet ook zeggen dat mijn nichtje helemaal niet zo'n lief meisje is, om het maar zo te zeggen.. En ik weet heus wel dat het niet goed is of eigenlijk helemaal niet mag, maar kan er ook niets aan doen. Mijn neefje is een ontzettend lief ventje, zit werkelijk waar geen kwaad in. Maar mijn nichtje, grr dat is echt een bitch.