Hallo! Ik ben ondertussen 15 weken zwanger, en mijn moeder vertellen was geen probleem, die stresst niet zoveel haha Maar de rest van mijn familie is nogal moeilijk en ik durf het niet zo goed te vertellen, ook omdat ik nog wat aan de jonge kant ben (21). Heeft iemand tips om het een beetje voorzichtig te vertellen? Dus dat het niet zo rauw op hun dak valt
tja ik vind het niet jong hier gewoon verteld (was met de eerste 24 toen ik zwanger raakte) nooit een opmerking over gehad. oja en natuurlijk van harte gefeliciteerd
Voorzichtig? De boodschap blijft dat je zwanger bent toch? Gewoon zeggen. Mensen hebben altijd een mening. Jij bent er blij mee en dat is het belangrijkste
Gefeliciteerd, ik was ook 21 toen ik zwanger was en 22 toen mijn zoon geboren werd. en niemand reageerde gek of raar hoor! Lekker niks van aantrekken en enthousiast vertellen! Geniet er van
Wij zijn er blij mee ja, dat is zeker haha. Maar ik bedoel meer... hints voordat ik het echt zeg ofzo? Dat ze al wel een beetje zoiets hebben van: 'zou er iets zijn wat ze ons moeten vertellen?' Dat zou de stap tot het echt vertellen makkelijker maken, vooral bij m'n oma... Ze is nogal eh, veroordelend. En Dankjewel
tja helaas ontkom je toch niet aan oordelen. of je dat nu bam gelijk op tafel gooit of erom heen draait. de boodschap is hetzelfde. en als hun er een niet zo leuke mening over hebben, is dat toch hun probleem ?
Gefeliciteerd! Je bent misschien in de ogen van veel mensen wat jong maar het gaat er toch om dat het kindje gewenst en welkom is? Ik maak uit je banner op dat het onverwacht is maar er zijn genoeg meiden die op jouw leeftijd bewust voor een gezin kiezen. Als je uitstraalt dat je er blij mee bent en dat je erachter staat hoef je het in mijn ogen niet voorzichtig te vertellen.
Dankjullie! Ja, waarschijnlijk hebben jullie wel gelijk Ik nodig ze wel gewoon uit te eten, dat doe ik nooit, dus dan zullen ze wel in de gaten hebben dat er iets bijzonders is Bedankt voor de hulp!
Ik heb ook zo'n oma, toen mijn zus vertelde dat ze van de tweede zwanger was zei mijn oma letterlijk "nee he? Dat meen je toch niet" .... Toen wij 4 maanden later zwanger waren ging k met lood in de schoenen heen en toen heeft ze heel erg gehuild omdat ze het zo bijzonder vond. Het kan dus ook echt twee kanten op haha. Wij hebben bij de eerste gedichtjes gemaakt en bij de tweede heb ik wat lekkers in roze en blauw gemaakt. Misschien dat zoiets het vertellen wat minder gedwongen maakt?
Succes meid, het komt allemaal vast helemaal goed! Het is toch altijd bijzonder als de familie uitgebreid wordt
Ik zoi niet langer wachten. Als ik familie was zou ik me misschien zelfs gepasseerd voelen als ik het nu nog niet iwist... zeker als.ik kort bij je zou staan. Als broer zus oma Ect. Bent tenslotte bijna op de helft.
Ik weet het zelf ook nog maar 2 weken Ik had het helemaal niet door... kwam bij de dokter omdat misselijkheid bleef aanhouden, er nooit bij stilgestaan dat ik zwanger zou zijn... Dus vind volgende week vroeg genoeg