Mijn ervaring met borstvoeding, wil even graag mijn verhaal kwijt want ik voel me doodongelukkig. Ik hoop op tips en een wonder! Borstvoeding geven, het lukt me niet! Mijn prachtige zoon is nu 10 weken oud en ik was ervan overtuigd borstvoeding te geven. Na een zwangerschap van 37 weken was hij er dan, na een vlotte bevalling, 5 uur vanaf de eerste wee. Hij had geen of een zwak zuigreflex. Het aanleggen lukte niet. Een uur na de bevalling kwamen ze met het eerste flesje aanlopen. Was nog helemaal beduusd van de snelle bevalling en maar alleen (ik ben een alleenstaande mama en ben bevallen in gezelschap van de verloskundige en de kraamverzorgende), vertrouwde op de professionals en heb het laten gebeuren. Stom van me, denk ik achteraf. Eenmaal thuisgekomen meteen fanatiek gaan kolven. Aanleggen-kunstvoeding (fingerfeeding met een spuitje met slangetje)-kolven. Ook de fenegriek en de borstvoedingsthee werden aangesleept. Nooit stuwing gehad en de trukendoos van de lactatiekundige werd bovengehaald. Kolfwijzen, aanleggen, houdingen, voedingsadviezen, massages, niks mocht baten. Kraamzorg en verloskundige zorg afgesloten met het advies: stop er maar mee, komt niet meer op gang. Het had allang iets moeten zijn. Eigenwijs en vastberaden tóch doorgezet. Uiteraard zonder resultaat. Contact gehad met La Leche League en een heel fijn gesprek gehad, met heel veel tips. Met deze tips naar de huisarts gegaan en ik slik nu al 7 weken trouw domperidon en gebruik neusspray voor het toeschietreflex. Het huren van de kolf werd een veel te dure "hobby" en het bracht niks op, dus deze met pijn in mijn hart terug gebracht. Aan de slag gegaan met een handkolf en ik leg de kleine uiteraard zo vaak mogelijk aan. Maar niks komt op gang. Wat druppels, dat is het. Met die hoeveelheid krijg ik nog geen kitten groot. En nu voel ik me ontzettend ongelukkig. Terwijl ik zit te hannesen om alles op gang te krijgen (zou het nog na 10, bijna 11 weken?) gaat de borstvoedingsgekte door. Informatie over flesvoeding? Nee hoor want borstvoeding is de beste voeding voor je kindje. Goh. Niets tegen flesvoedende moeders, begrijp me niet verkeerd maar mij valt het persoonlijk heel zwaar dat ik flesvoeding moet geven. Door alle commotie rondom borstvoeding schaam ik me zelfs als ik met de pot voeding aan de kassa sta. Heb zelfs al meerdere afkeurende blikken gehad. Normaal trek ik het me niet aan, maar dit onderwerp ligt erg gevoelig. Excuses voor het veel te lange bericht, was niet de bedoeling me zo negatief te uiten maar ik moest het kwijt. Mijn omgeving snapt er niks van. Moet me maar niet aanstellen, "met de fles worden ze ook groot". Maar ik voel me vreselijk schuldig naar mijn prachtig zoontje toe. Groeien doet ie overigens als kool en het is een vrolijk en rustig kindje. Bedankt voor het lezen, alle tips zijn welkom en worden gewaardeerd. Ik hoop dat de gouden tip voorbij komt
O meid wat vervelend dat het niet van d grond komt! Ken het gevoel. Ik vrees wel, om gelijk eerlijk te zijn, dat het nu niet meer gaat lukken. Het kost je veel energie, je hebt zo te lezen alles gedaan om er wat van te maken! Super knap van je want de meeste vrouwen haken dan af. Schuldig voelen mag maar is niet nodig. Wat heb jij je best gedaan zeg! Alleen al daardoor ben je een super mama. Er is helaas een klein percentage vrouwen waarbij de voeding niet opgang komt. Hoe het komt is onduidelijk helaas. Het wil niet zeggen dat het een volgende keer weer niet lukt. Er mee stoppen kan altijd en gewoon rustig afbouwen en de tijd nemen om er afscheid van te nemen ook. Het is ook een rouwproces gek genoeg. Heb je al donormelk overwogen?? Misschien helpt je dat een beetje... Drinkt je kindje wel uit de borst? Je zou ook kunnen stoppen met de rompslomp er om heen en 'gewoon' live voeden zoals dat prettig voelt. Geen prestatie of druk. Maar voor het fijne en ontspannen. Hele dikke knuffel! Kanjer
Wat vervelend voor je. Je bent een hartstikke goede moeder van wat ik hier lees. Je wilt het allerbeste en geeft niet zomaar op. Maar nu heb je er meer aan als je accepteert dat het niet meer lukt en dat je er alles aan hebt gedaan. Het laatste wat je wil is een postpartum depressie door de teleurstelling in jezelf en de stress rondom de borstvoeding. Ik heb zelf veeel eerder opgegeven en het was voor mij juist een opluchting.
Dank jullie voor de reacties, jullie mooie en opbeurende woorden doen me goed Bedankt ook voor de tips! Aan donormelk heb ik gedacht, maar heb er ook van gelezen dat het niet persé beter is dan kunstvoeding daar het gepasteuriseerd en ingevroren wordt. Gelukkig heeft hij in die weken tijd toch wat van mijn moedermelk binnengekregen, die basis heeft hij al en elke druppel is de moeite. Hij hapt goed aan en drinkt goed aan de borst, al komt er niet meer dan een paar druppels. Het helpt hem wel kalmeren als hij onrustig is en dat zijn momenten waar we samen van genieten. Tulpenbol, je hebt gelijk, het maakt me heel ongelukkig en ik ben ook bang dat dit op een depressie gaat uitdraaien. Ik moet accepteren dat het mij niet lukt of gaat lukken. Hoe heb jij dit gedaan?
Zo te lezen heb jij alles uit de kast getrokken wat mogelijk is en was. Goed, er zijn in het begin wat fouten gemaakt door de professionals (en zouden deze mensen niet beter moeten weten dan een uur na de bevalling een flesje te geven als de bedoeling borstvoeding is?!) en dat is jammer en zwaar irritant. Deze fouten zouden normaal gesproken niet cruciaal moeten zijn als je, zoals jij, je al gauw realiseert wat er wèl gebeuren moet. En je hebt er echt, echt voor gevochten en je wilde zó graag. Nog 1 vraag (Ik vraag het voor de zekerheid, al heb ik de indruk dat je weet waar je over praat.): Weet je echt heel zeker dat je maar een paar druppels hebt? Is dat gebaseerd op de kolfopbrengst? Sommige borsten reageren niet of nauwelijks op een kolf en kunnen wel gewoon live voeden. Mensen kunnen maanden na de bevalling nog beginnen met borstvoeding geven. Vrouwen die het kind niet eens gebaard hebben kunnenborstvoeding geven, zoals in adoptie-situaties. Het belangrijke verschil met jouw situatie is dat jij het al 10 weken probeert en het niet gaat, onlangs toegang tot goede hulp en middelen. Het houdt ergens op. Mijn mening is dat in dit stadium loslaten waarschijnlijk het beste is en het gezondste voor jou en de baby. Dus niet meer kolven en domperidon en neusspray, tenzij er nog uitzicht is op resultaat èn dit gedaan kan worden zonder nog meer extra stress voor jou. Lekker aanleggen zo vaak je wilt en kunt, en wat er komt, is meegenomen. En dan uiteraard aanvullen met kv. Maar wat je ook doet, onthoud dat je je absoluut niet, in geen geval, schuldig hoeft te voelen of te schamen!
Ik zou er een combi van maken en niet meer druk om maken je hebt je best gedaan Niet bij iedereen gaat het vanzelf Ga genieten van je kindje dat is belangrijk Ik heb bij me 2e en 3e ook met een vanaf begin combi borst en fles gedaan niks mis mee Nu bij me 4e alleen bv nou nu al 14 maanden soms denk ik was ik ook maar gaan combineren als gevolg dat geen fles wilt alleen mij geen speen mij als speen gebruikt Overal zitten voor en nadelen aan Wens je heel veel succes
Ach meis wat een gevecht! Ik denk idd ook dat je er alles aan gedaan hebt maar het niet zo mag zijn . Donormelk is trouwens wel 'beter' dan kv. Er gaat een deel van de cellen verloren door het pasteuriseren maar het staat qua voedingswaarde nog altijd boven kV