Lastig he als het niet wilt lukken. Bij onze eerste direct in verwachting geraakt. Daarna ook vrijwel weer gelijk in verwachting van een tweede, maar dat werd helaas een miskraam. Nu zijn we een jaar verder en nog steeds geen zwangerschap. Ik ben vorige maand voor het eerst bij de gynaecoloog geweest. Ik krijg nu follikelechos en een HSG onderzoek om te bekijken of de eileider functioneren en wat de vorm van de baarmoeder is. het zaad van mijn man is al onderzocht en dat was verd helemaal op orde. Jullie zijn nu een half jaar bezig en dat is inderdaad nog niet zo superlang. Ik zou het nog een paar maanden proberen als ik jullie als, met ovulatietesten zodat je precies weet wanneer de ovulatie plaatsvindt. En mocht het niet lukken dan kun je altijd via de huisarts de doorverwijzing vragen. Succes!
Wij proberen ook al lang en het lijkt eeuwen te duren maar idd ik ben er mij ook van bewust dat 6 maanden tot een jaar nog niet voldoende is om verdere stappen te nemen. Ik heb ovulatietesten van de action gehaald, meteen 6 dozen, kosten nog geen 1,5euro per doos van 5 en ik heb elke dag een test gedaan, zo heb ik voor het eerst in maanden duidelijk m'n eisprong kunnen detecteren. We hebben een beter aanknooppunt nu en het enige wat we kunnen doen, is afwachten. Probeer het eens met die testen. Hopelijk lukt het vlug.
Gewoon door testen. Je ziet vanzelf streepjes verschijnen en die worden met de dag donkerder. Zodra hij weer afneemt in kleur dan kun je terug zien wanneer je eisprong was. Als je slim bent bewaar je ze en zet je de datum erop. Kun je mooi zien of het oploopt. Ik begrijp heel goed dat 6 maand al lang voelt. Zo vond ik het toen ook al voelen. Alleen nu zijn we wel echt lang bezig. En nog steeds geen zwangerschap. Pin je er niet teveel op vast dat het elke maand moet lukken. Zo maak je jezelf onnodig gek..
hier hetzelfde gevoel... gestopt met de pil: 4 jaar geleden, ben heel onregelmatig van cyclus, tussen de 30 en 95 dagen, dus kan er echt geen klok opzetten... ons motto was: gewoon fun hebben en we zien wel waar het eindigd, maar dit is toch wel omgedraaid in wat frustratie. in 2011 ben ik gestopt met de pil, in maart 2013 heb ik een mola-zwangerschap gehad (kanker van de moederkoek) dus curettage laten doen, dan mocht ik een half jaar niet zwanger worden, eind oktober 2013 heb ik opnieuw een miskraam gehad, deze keer een gewone en toen kregen we ook de bevestiging dat die mola volledig weg was. toen hebben we even een sabbatjaartje genomen, het piekeren, het afvragen, de teleurstellingen... het werd ons allebei teveel. Ondertussen zijn we er toch terug voor aan het gaan, zijn ondertussen ook begonnen met ovulatietesten, morgen is mijn1ste nod, dus fingers crossed, hoewel ik mezelf al niet meer probeer blij te maken. nieuwe motto: we'll see iemand tips?
Ik begrijp jou hoor.. duurt lang en je denkt is er wat mis met jou.. ik zou idd ook ovulatietesten nemen ook ik zit soms met ern cyclus van 32 dagen tot soms 39 dagen waardoor die apps niet correct zijn. Ik haal me steeds een voorraad vanuit de action ze zijn heel goed en goedkoop dus
Ja als ik jullie was zou ik ondertussen toch echt naar de gynaecoloog gaan. Dit duurt wel heel lang. De gynaecoloog kan kijken of 1 van jullie beiden iets heeft waardoor het langer duurt. Succes