sorry alvast voor men lange verhaal maar ik moet eventjes men verhaal ergens kwijt omdat ik zelf ook niet weet waar ik moet beginnen. men vriend en ik zitten niet bepaald op 1 lijn. tijdens men zwangerschap zijn we al eens uit elkaar geweest. toch kwam hij iederekeer weer terug. nu begint het gedonder opnieuw andere meiden en al dat soort grapjes. ben dood moe er van en wil nu echt een rust maar wil ook niet zomaar aan een andere relatie beginnen. daarnaast ik ben 22 en dan moet ik dit kindje alleen opvoeden. ben echt ten einde raad. daarnaast de stress zal ook niet veel goeds doen denk ik zo.. naja je kunt wel begrijpen dat ik t meeste van mijn zwangerschap alleen heb gedaan. ben heel blij met men kindje en ik zou alles voor die kleine doen omdat ze toen ik 16 was hebben gezegd dat ik geen kinderen kon krijgen. ik ben vreselijk blij dat het wel gelukt is maar ik had het me allemaal heel anders voor gesteld. ik weet dat ik van hem hou en om hem geef maar hoe moet ik in hemelsnaam alleen voor een kind gaan zorgen. ik begin soms bijna te denken dat ik hier nooit aan had moeten beginnen en dat ik nog veel te jong ben hiervoor. voel me er echt heel alleen en onzeker van en daarnaast ben ik nu ook echt wel een beetje beu. 37 weken dus nog 3 te gaan en die laatste weken hoe zwaar ze ook zijn gaan dan nog erger worden... is er iemand die dit ook heeft gehad,, zo ja wens ik je veel sterkte XX bedankt voor t lezen
Och Och meisje.. het valt niet mee.. zeker zo op het eind. En het kindje komt zeker! Nu lijkt me heel belangrijk om je vriend uit je hoofd te zetten en toekomst verwachtingen even op een laag pitje te zetten en te concentreren op de bevalling en hoe jij dat wilt beleven. Met of zonder hem. Daarna kun je gaan kijken hoe er dingen geregeld kunnen worden. Het is niet makkelijk ... maar ik wens je veel sterkte hoe dan ook!! Je kan altijd je verhaal hier kwijt! Er zijn meerdere van ons die dit mee maken. Groetjes Oktober 13
Jij bent zwanger en meneer 'fladdert' er op los? Meid, je kunt ook wel zonder die vent, hij respecteert jou blijkbaar niet. Concentreer je nu eerst maar eens op de komende bevalling en laat meneer voor wat ie is. Daarna kun je alsnog besluiten hoe je het qua omgang gaat regelen en of jullie er nog aan willen werken. Sterkte!
thanks meiden!! ja tis echt niet leuk de stress komt me de keel uit! ben het huilen zo beu!! gatsiedarrie en dan die laatste 3 weken pfff ik hoop dat ze snel verstrijken ik wil echt graag dat de kleine komt!! kan ik me eindelijk eens op iets anders focussen dan dit gedoe!! ik weet dat het als klagen klinkt maar ben echt ten einde raad! en tuurlijk zou ik hem uit men hoofd moeten zetten maar heb geen idee waar ik daarbij aan moet beginnen. er zijn zoveel dingen en men hoofd loopt er van over maar het is aan de andere kant fijn om te weten dat ik niet de enige ben en dat er ook dames zijn die in het zelfde schuitje zitten die het makkelijk redden zonder zon ellendige vent! XX bedankt voor de lieve reacties
Klaag maar gerust hoor We snappen het wel waarom, die laatste weken zijn al spannend genoeg, ook zonder zo'n vent erbij die je stress bezorgt. Probeer nog wat ontspannende dingetjes te doen, in een warm bad gaan of een heerlijk boek lezen, iets waarbij je je gedachten even kunt verzetten. Komt allemaal goed hoor meid.
Hey, Wat ontzettend kl###dit! Maar eerlijk is eerlijk, je kunt zo'n jongetje ( kerels flikken dit nl niet, andere vrouwen terwijl hun eigen vrouw hun kind draagt) echt missen als kiespijn. Ik hoop echt voor je dat je lieve mensen in je omgeving hebt die je kunnen helpen met bepaalde dingen. Ik snap dat het makkelijker gezegd is dan gedaan maar probeer hem echt uit je leven te bannen en je volledig op jezelf en je kind te concentreren hoe moeilijk ook. Heel veel sterkte de aankomende tijd! Veel liefs, enne, " klagen" of je verhaal doen mag altijd ....
He Mamaloi, Wat een rotsituatie en wat goed dat je hier even je hart lucht! Het is voor mij heel makkelijk om te roepen "Dumpen, die vent!", maar ik hoef niet met de gevolgen daarvan te leven. Als hij echt onbetrouwbaar is (en bijvoorbeeld niet gewoon doodsbang), dan is het wel wijs om aan jezelf en je kindje te denken. Hoe dan ook, vraag hulp!!! Vraag hulp aan je vriendinnen, je familie, je huisarts, maatschappelijk werk, je verloskundige (hoeft niet allemaal, hoor . Je bent 22 en dit is een grote kluif. Dit hoef je niet alleen te doen. Heel veel sterkte!
denk dat als je je kleintje in je armen hebt je dolgelukkig bent en er heel goed voor zal kunnen zorgen sterkte meis
Wat super lief dat jullie allen zo reageren. Ik heb er een punt achter gezet en je raad t al die meid zit by hem in huis het huis ons huis in ons bed en waar we ooit samen begonnen :'( :'( en ik heb me even flink rot gehuild. Maar ik zie wel in dst sit beter is. Ik baal enorm en ik snap ookniet waarnik het aan heb verdient. Maar ik heb gelukkig vrienden en familie die me steunen en ik hoop dst er ooit iemand komt die wel volledig voor me wil gaan. Voor allen die het zelfde mee maken lucht vooral je hart het helpt echt! En voor hen die me een hart onder de riem staken ik ben jullie heel erg dankbaar xxx!!!
Verdorie, wat rot dat je dit overkomt. Ik snap dat je je dan afvraagt, waar heb ik het aan verdiend? Nergens aan, je hebt heel cru gezegd, echt pech met zo'n vent. Heel goed dat je er een punt achter hebt gezet, en hij laat meteen zijn ware aard zien. Bah! Bizar dat er mannen zijn die zo kunnen doen, terwijl jij zijn kindje draagt. Probeer te ontspannen en hem uit je gedachten te blokken. Focus je lekker op je kindje, hoe zwaar die laatste loodjes ook zijn. Vraag of je vriendinnen/ moeder/ familie, langs willen komen om je afleiding te geven en je te helpen. Heel veel succes, je kunt het!
Wat goed dat je deze stap gezet hebt! Probeer je nu te richten op dr kleine, want die komt er bijna aan! Gelukkig heb je wel anderen om je heen waar je terecht kunt.
Zeker en vast al niet bij iemand blijven gewoon omdat je bang bent het niet alleen te kunnen, want dat kan je wel! Een man die er zo op rondscharrelt terwijl zijn vrouw zwanger is ben je echt liever kwijt dan rijk. Veel sterkte!
Hey meid wat goed van je dat je dat onvolwassen figuur gedumpt hebt!! Ik hoop dat je alle steun die je nodig hebt krijgt van familie en vrienden! Dit is de eerste stap van je verdere leven! Je mag trots op je zelf zijn!! Heel veel geluk!
Zo een 10 jaar geleden zat ik in precies het zelfde schuitje! 21 Dat ik zwanger was en 22 dat ik beviel. Einde zwangerschap urgentie aangevraagd bij de woningbouw en m'n kleine mannetje was 7 weken toen ik een huis kreeg toegewezen. Eerst was er de angst of ik het allemaal wel alleen aankon, maar in die 7 weken kwam ik er achter dat het echt wel HEEL zwaar is met een kerel die je ongelukkig maakt! Wat een rust toen ik alleen met m'n kindje was. Althans 'rust'... Had een huilbaby (niet zo gek na alle stresshormonen die bij hem waren gekomen), een drama bevalling en financieel toch echt wel heel hard knokken. Maar het feit dat alles ging zoals ik dat wilde, zonder die ellendige kerel, zonder die negatieve sfeer... heeeeeeeeerlijk! (zonder zijn was, strijk, bende etc. etc.) Heb het 8 jaar zo volgehouden! Fijn saampjes ik en mijn zoon. En natuurlijk kwam er weleens schuldgevoel om de hoek kijken, 'heeft mijn zoon geen vader nodig?' Maar liever alleen een toegewijde moeder, dan een moeder en een ellendige vader Echt hoor je kan het!! En je bent echt veel sterker als je alleen met je kindje met alle liefde voor hem/haar bent, dan dat je beïnvloed wordt door de slechte vibe van zo een kerel! Wacht maar tot je de kleine straks in je armen hebt, dan weet je wat ik bedoel Heel veel sterkte!! PS Na 8 jaar toch weer verliefd kunnen worden en nu alweer 2 jaar heel gelukkig samen met een brusje opkomst
Bah wat een ellendige kerel! En wat is die meid een sloerie zeg. Over een paar jaar denk je waarschijnlijk pff... blij dat ik daar vanaf ben! Want er lopen zoveel mannen rond die WEL goed voor je zijn. Maargoed voor nu sterkte, kom op je kan het! Jij bent de verstandigste en laat hem maar zien dat jij het ook alleen red dat je hem niet nodig hebt.
Wat een situatie zeg..heel veel sterkte, maar vanaf nu af aan zal het denk ik alleen maar beter worden!