Schoonmaakwerk in een school. Ik kreeg 3 uur om een complete basisschool schoon te maken. Inclusief een grote gymzaal vegen. Was invalwerk voor 1 week. Wat was ik blij toen die week voorbij wad. In die tijd werkte ik via een uitzendbureau ook vaak bij de koffiefabriek vsn DE. Dst was meestal leuk. (Veel koffiepauze, goed betaald en gezellige collega's. Werk zelf lopende band, dus best saai. Maar met een muziekje en wat kletsen helemaal prima) Tot ze een keer een partij oploskoffie fout hadden ingepakt. Toen mocht ik met 3 anderen een paar duizend potten oploskoffie leegkieperen in een grote container. 1 van ons had een fonkere huidskleur. Aan het eind van de dag zag je niet meer wie. En ondanks stofkap en bril sloot ik koffie uit mijn neus 's avonds De slechtste werkgeveractie was bij een bedrijf waar ik 10 jaar in dienst was. Detachering. Nooit geklaagd over ver reizen. Opdrachten in oa Rotterdam, Utrecht, Den Bosch gehad. Zwanger. Eerste gesprek na de bevalling over terugkomen. Of ik naar Den Haag wilde. Euh nee. 2 uur autorijden enkele reis is niet zo handig met gebroken nachten en borstvoeding geven. Dan konden ze alleen nog ontslag aanbieden. Ok... doe dat dan maar
Heb n paar jaar geleden voor een multinational gewerkt - echt gekend van wereldberoemde merken. Geloofde altijd dat het hét bedrijf was om binnen te raken. Was ook maar op 3km van mijn deur, dus dacht dat het qua work-life balans een goeie move zou zijn. Helaas pindakaas... Heb er 15 maanden gewerkt en dan gecrasht; 1 jaar thuisgezeten. Was minstens 12u/dag werken aan 200/uur, inclusief weekends om alle ellende en problemen van anderen op te lossen. Onder collega's was er totale desinteresse, malfoutisme en liefst messen in de rug... Soms zie ik n ex-collega in de winkel hier in de buurt en dan sla ik snel een andere rayon in. En ik woon zelfs in haar straat nu, maar gelukkig nog niet tegengekomen. Houden zo!! Ben na dat jaar thuis opnieuw aan de slag gegaan bij de werkgever waar ik na 12 jaar was weggegaan. Ook n multinational, en ja ook bij tijd en wijle shit, maar de sfeer is er zooooveeeel beter!! Work hard, play hard!
Shit...shit shit shit shit shit! Er was 1 vrouw van dat bedrijf met wie ik wél overeen kwam. Kordaat, maar wel correct. Om de zoveel tijd koop ik de kledij van haar dochter over voor mijn dochters. Ze heeft onlangs een operatie ondergaan en stuurde haar net een WA om te vragen hoe het gaat. Stuurde ze terug dat ze kanker heeft en chemo ondergaat. . Of: hoe oneerlijk het leven kan zijn!!
Toen ik op de middelbare school zat had ik een baantje bij de AH, op de kaas/noten afdeling, dat was prima, goede werkgever, fijne sfeer. Maar toen kwam de vakantie en vroeg m’n vriendinnetje of ik ook in de pizzeria kwam werken. In de Leidsestraat. Verdiende zeker niet slecht. Geen Italiaan te bekennen, het waren allemaal Egyptenaren, en heel onaardig. Beetje half crimineel ook. Het allerergste moment vond ik wel toen ik de door toeristen bestelde pizza kwam brengen en die man zei euhmmmm…er zijn 2 wespen meegebakken in de pizza Na 1 maand dus snel gestopt.
Op een vrijdag, Mijn jongste van 1,5jr e lag voor dood in de stoel. Mij man 112 gebeld en bleek epilepsie te wezen. Ik werd gebeld op werk en gelijk naar zkh gegaan. Regiomanager gebeld en uiteraard geen probleem Hele weekend in ziekenhuis gebleven en zondagavond weer de regiomanager gebeld. Ik mocht de hele week thuis blijven op de kleine jongen letten en bijkomen van deze gebeurtenis. Echt super!!!! Ik kom die maandag weer op werk, hebben we een nieuwe chef. Ik me netjes voorstellen en ze vroeg waar ik vorige week was. Ik het hele verhaal verteld en ze vond dat ik gewoon had kunnen komen en de knul naar de gastouder. Ze zou dit wel even bespreken met de regiomanager..... Dit was de aftrap van een innige wat-kan-ik-je-wel-wat-aan-doen relatie. Zeuren over dat ik de verkeerde riem omhad want in de kledingvoorschriften staat dat dat niet mag. Ik netjes gezegd dat ik als brandpreventiedeskundige geen kledingvoorschriften heb. Dit zijn maar kleine dingen, maar de overige zaken is teveel tiepen. Wel is de hoogste inspecteur ingeschakeld vanwege hoe alles gimg op werk, ik voelde me echt gepest. Dit was ook een oud commandant van me en die weet, dat als ik wat zeg, het ook klopt. Ik kan niet liegen. Hij is enorm.voor me op gekomen en nu is alles weer pais en vree. Ik heb een nieuwe chef die me de hemel in prijst dat ik al mijn werk af heb op tijd, ik eigenlijk nooit problemen geef en dat hij zou willen dat al zijn mensen zo waren, scheelde een hoop tijd.
Schroefjes in zakken doen. Ik moest gaan zitten aan een tafel tussen 2 vrouwen die bijna op pensioen gingen en moest schroefjes in zakken doen, 8u lang. Ik zat in de uitgaan/festival fase en die vrouwen waren over hun kleinkinderen bezig. Tja opzich tja,....de tijd ging niet om en na 2u ben ik weggegaan. Bij de post. Opleiding duurde maar 2 dagen want ze hadden mensen te kort. Dus op dag 3 moest ik alleen alle post sorteren en die route doen. Maar ik had ook in die tijd veel paniekaanvallen. Dus de dag dat ik alleen moest moest ik de hele tijd overgeven en ben ik maar jaar huis gegaan.
Geen betaalde baan maar een stage op een medisch kinderdagverblijf. Zou vergoeding krijgen van 150 euro per maand voor 32 uur in de week, de andere 8 uur was voor lesuren op school (HBO). Nog geen cent gezien, ook niet voor de aangevraagde VOG op "hun kosten". Ik mocht alleen maar schoonmaken en vieze luiers verschonen en heb er echt niks geleerd. Het enige wat ik ooit heb gemist aan die hele instelling is de superlieve kindjes (met medische aandoeningen, beperkingen en handicaps). Toen er buikgriep heerste meldde de ene na de andere medewerker zich ziek, toen ik ook begon te spugen en diarree kreeg moest ik maar gewoon komen. Ook wilden ze mijn "gewerkte" uren niet aftekenen, reden zouden ze in een brief naar school versturen. Gelukkig had ik een fijne collega/stagebegeleider die daar een stokje voor stak en ervoor zorgde dat ik toch mijn stage niet over hoefde te doen. Nooit meer een voet in die instelling gezet.
Ik heb wel meer rampzalige baantjes gehad maar de ergste was toch wel in een hotel in Zell am See...omgeving was geweldig maar de werkgever niet.Hij had last van losse handjes, ik heb gezien hoe hij iemand sloeg ,gewoon omdat ze niet snel genoeg was naar zijn zin.Ze waarschuwde me ook nooit alleen te zijn met hem omdat hij gewelddadig was.Zijn vrouw werd ook mishandeld door hem maar het ergste vond ik dat hij van mening was dat we de gasten wel "extra service" aan konden bieden, er werd van ons verwacht dat we met de gasten uitgingen en naar de hotelkamer als de gasten daar om vroegen.De werkdagen waren belachelijk lang (zelfs voor Oostenrijkse begrippen) ,inwerken werd niet aangedaan en toen ik in gesprek wilde met hem (en anderen erbij) kreeg ik haast een stoel naar mijn hoofd gegooid.Binnen een maand was ik er klaar mee en ben ik vertrokken.Niet veel later kwam ik er achter dat zijn vrouw hem eruit geschopt had, ze runt nu het hotel alleen als ik het goed gezien heb.
Ik was 15 geloof ik en wilde een vakantiebaantje. Dus uitzend bureau had er een. In een grote stomerij. Nou ik ben 2 dagen geweest toen was het klaar. De hele dag een shirt in een machine doen die dan gevouwen werd. Of zelf dingen vouwen. Dat was op zich nog niet eens het ergste. Wel dat niemand Nederlands sprak. (Alleen de leiding) Dus aanspraak had je niet. Ook niet in je uur! Lunchpauze. Dus de dagen waren echt oneindig zo voelde het.