Hallo allemaal, ik ben 25, mijn vriend is 27 en we willen graag een kindje. Probleem is dat ik een hele drukke baan heb waarbij ik soms 50 uur in de week druk mee ben en bovendien 1 of 2 nachten weg per week. Nu ga ik natuurlijk minder werken als er een kindje is, zodat het 'maar' 3 dagen naar een opvang moet (mijn vriend gaat ook 4 dagen werken). Oorspronkelijk wilde ik een andere baan vinden voordat we aan kinderen zouden beginnen maar door de crisis zijn er erg weinig vacatures. Wat denken jullie: nog wachten? Dan kan het nog wel jaren duren voordat ik een vast contract heb.. Alvast bedankt voor jullie reactie. JuJu
tja, ik heb zoiets van; het is nooit het goede moment.. er is altijd wel een reden om het niet te doen, maar zolang er meer redenen zijn om het wel te doen ( voor mij is dat maar 1 en die is meer waard dan 10 redenen om t niet te doen ) zou ik er gewoon voor gaan! maar dat is mijn mening succes
Ik ben 33 en heb jaren gewacht vanwege te druk baan, eigen bedrijf, studie enz enz. En ik heb er nu spijt van dat ik zo lang heb gewacht. Als je denkt er klaar voor te zijn, dus om moeder te worden, en je vriend is klaar om papa te worden, dan adviseer ik je om gewoon ervoor te gaan. Nu geloof ik stellig dat je leven zich zal aanpassen aan de baby.
Ja zo voel ik het ook. We zijn er klaar voor, hebben een eigen huis gekocht met meer dan genoeg ruimte, voldoende inkomen (ook als we minder gaan werken) en een stabiele relatie van bijna 5 jaar. Maar ik wil het gewoon helemaal goed doen, toch wat onzeker dus.. Denken vs voelen.
gewoon doen meis! denk dat je het beter heb dan mij, en waarschijnlijk beter dan nog tientallen anderen en wij gaan er ook gewoon voor
Ik ben 26 en mijn man 28. wij hadden ook zoiets van we wachten nog beetje af. Ik had een fulltime job, ben dan ook nog studies begonnen als pedicure, mijn man is zelfstandig. Nu zijn we ervoor aan het gaan en ik zit zonder job en zit volop in de blok voor mijn theorie pedicure. dus als je je klaar voelt voor kinderen, ga er dan meteen voor.
Ik word over paar daagjes 20 en mijn vriend is 26. Voor ons stond al vast dat we kindjes wouden, mijn vriend is nog bezig met de politie acedemy maar ik heb een baan als doktersassistente. Toen wij ons huis kochten hebben we extra gelet op ruimte en een tuin en zijn we er gewoon voor gegaan. Misschien haalt mijn vriend de acedemy niet enz enz, maar goed wanneer is alles stabiel? Er kan ieder moment vanalles gebeuren. Veel succes met zwanger worden
er is idd altijd een reden om het niet te doen, maar ik was al die 'smoesjes' op een gegeven moment zat en ben gestopt met de pil, wel in overleg hoor! maar wie zegt dat je gelijk zwanger raakt? Ik ben er na een jaar achter gekomen dat ik dus geen hormonen aanmaak voor een ovulatie en moet nu de mmm in dat soort dingen denk je natuurlijk ook niet aan als je stopt met de pil, maar als ik dit had geweten, was ik al eerder gestopt.
Je bent er klaar voor en je hebt een stabiele situatie? Ga ervoor. Ik twijfelde kort geleden ook nog, (steeds wel en dan toch nog even niet). Een aantal wijze dames hebben me hier verteld dat je toch niet weet wat de toekomst brengt, wat betreft zwanger worden en ook werk. Als je bij deze baan de mogelijkheid hebt om minder te gaan werken dan heb je bijna een ideale situatie toch? Ik voel me zoveel rustiger sinds we er gewoon voor gaan.
Dank jullie wel voor jullie reacties. Het blijft lastig: geen kleine beslissing die je terug kan draaien. En hoe weet je zeker of je klaar bent voor iets waar je je hoogstens een voorstelling van kan maken? Toch hebben we de knoop doorgehakt. Deze pilstrip is de laatste die ik slik. En dan wordt 2010 misschien wel ons babyjaar..
ik denk dat je dat nooit weet daar is geen antwoord op. je weet pas hoe het is om moeder te zijn, als je het bent. en als je het eenmaal bent, gaat alles vanzelf. dan ben je moeder en je kind is je alles.. teminste, zo zie ik het.
Idd! Zo denk ik er dus ook over. Geniet van het echte leven nu het nog kan hihi. Het leven draait niet alleen maar om werken...