Met de mthfr mutatie heb je geloof ik 2.6 keer meer kans op down, gelezen op de site van de down stichting. In Amerika worden hier wel onderzoeken naar gedaan, stond een artikel over in het ad. De reden zou zijn (als ik het me goed herinner) dat er iets mis gaat bij de samensmelting. Het zou me niet verbazen dat als dit bij de ene chromosoom fout kan gaan, dat dat ook bij een andere het geval kan zijn.
Brix en Elpie, ik snap jullie lege gevoel zo voor de kerstdagen erg goed. Wij zijn vorig jaar minder op pad gegaan dan normaal, ik trok het gewoon niet om gezellige familiedingen te doen... Ik hoop dat dit de laatste 'lege' kerst voor jullie zal zijn! Mooi trouwens hoe jullie de zo gewenste kindjes die niet mochten blijven herdenken...
Waar ik alleen vaak mee zit ... ik lees idd dat je pech kan hebben met MTHFR, maar kan je echt pech hebben 3 x na elkaar. Of spreekt men dan gewoon van extreem veel pech ... Er zijn zoveel vrouwen met MTHFR homozygotie die wel gewoon gezonde kindjes op de wereld zetten, en het feit dat dit 3 x na elkaar gebeurt ... is dit allemaal enkel "MTHFR" of gaat dit zoveel verder ...
Ik had wel een 1,5 maand na mijn bevalling nog steeds een verhoogde factor VIII Prof Noens heeft dit dan opnieuw gecheckt bij mijn afspraak bij hem en toen ik hem belde zei hij dat de waarden volledig terug normaal lagen en dat ik op die basis dus geen clexane meer nodig had Maar dan denk ik, als je een verhoogde factor VIII waarde hebt 1.5 maand na een bevalling, dan wil ik niet weten hoe hoog die waarde was op het moment dat N* stierf. Ok het is een momentopname, maar het feit is wel dat die verhoogd was. Max waarde was dacht ik 180, en ik had daar een waarde van 193 ...
en Babbs, mooi hoe je het omschrijft. Maar mijn Kerstmis is zeker niet leeg. En weet dat je dat niet verkeerd bedoelt hoor, maar ik heb de zalige warmte van mijn ongelofelijke zoontje, die me iedere dag week maakt met zijn liefde. Hij is echt zo super, wist niet dat liefde zo diep kon gaan. Dus leger zal het voelen, omdat we N* moeten missen. Maar leeg absoluut niet, daarvoor heb ik teveel dingen om blij om te zijn.
Tja, ik geloof niet zo in die pech... of misschien hebben wij de pech dat de mthfr beinvloed/versterkt wordt door andere stollingsfactoren. Bij mij kwam uit de bloedonderzoeken dat factor 8 nog net binnen de normaalwaarden viel, maar wel helemaal aan het maximum zeg maar... Ik denk wel eens dat dit soort zaken elkaar negatief beïnvloeden. Ik geloof gewoon niet in, in mijn geval 4 keer, pech op een rij als je 26 bent en verder gewoon gezond...
Fijn om te lezen dat je er zo in staat en dat je kunt genieten van de dingen die je wel hebt en je gelukkig maken. Ik moet zeggen dat ik ook altijd deze inslag probeer te hebben (al had ik het vorig jaar echt nodig om even een dag van zelfmedelijden in te lassen met kerst, maar ja wat is nu 1 dag per jaar), dat is niet iedereen gegeven heb ik om me heen gezien... Daarbij maken deze ervaringen je ook wel dankbaar vind ik. Vorig jaar dacht ik echt dat de kans groot was dat we nooit een kindje zouden krijgen en nu heb ik zo'n prachtig kereltje in de box liggen, dat zal ik blijven koesteren ook op eventuele moeilijke momenten.
Ik ben heel blij met de dingen die ik heb gekregen, ongelofelijk. We hebben echt een schat van een zoontje, heel zachtaardig ook. Ben zo verliefd om hem. Dus ik prijs me heel gelukkig met wat ik al heb Maar aan de andere kant doet het natuurlijk ook enorm pijn, want er is nog zoveel liefde over voor nog een ander kindje ... En toch, ik ben er zo van overtuigd dat we nog wel een kindje gaan krijgen. Ik heb heel erg dat gevoel dat het nog wel goedkomt ... maar ja wanneer en nee ik bedoel ook niet dat ik in pech geloof, maar gewoon 3 x achtereen enkel door de MTHFR? Nu er zitten stollingsproblemen in de familie, dus wie weet heb ik gewoon echt de clexane nodig om een goede zwangerschap te hebben en is alles pas echt beginnen doorkomen na de bevalling van Lenn ... Ik weet het ook niet. Ik denk soms immunologisch, maar het is niet dat het bij ons echt in vroege stadia misloopt, ik merk ook niet de typische afstotingsverschijnselen die je hier wel eens leest (migraine, keelpijn ...) Dat ervaar ik eigenlijk allemaal zo niet.
Babbs, maar jij gelooft dus wel dat die 4 miskramen te wijten waren aan e MTHFR homozygotie? of denk je dat er nog andere factoren waren die meespeelden?
Ik weet het niet goed, wat ik al zei, misschien spelen andere stollingsfactoren een doorslaggevende rol... Feit blijft wel dat ik bij deze zwangerschap voor het eerst extra b vitamines heb geslikt en dat deze zwangerschap goed genoeg is gegaan om er een kindje aan over te houden. Ik hoop heel erg dat dit geen toeval is, anders ben ik weer terug bij af... De toekomst zal het (misschien) leren...
Die onzekerheid over of en in jouw geval misschien meer wanneer het goed gaat komen heb ik altijd het zwaarst gevonden, als je nu zeker zou weten dat je volgend jaar een kindje in je armen mag sluiten zou het allemaal een stuk dragelijker zijn... Niet dat je N er minder om zou missen natuurlijk, het ene kind kan het andere immers nooit vervangen... hoop dat je begrijpt wat ik bedoel.
Ja tuurlijk, ik zeg dat altijd. Ik zou een glazen bol willen hebben en gewoon weten of we ooit een gezinnetje van 4 gaan worden. Maar nu vind ik het zelfs slopend om alleen maar al zwanger te worden, omdat ik ook weer niet weet waar me dat gaat brengen. Ik kan niet nog een doodgeboorte aan, maar als ik het niet probeer zal ik het toch nooit weten!
Je doet er in ieder geval alles aan om een volgende zwangerschap tot een goed einde te brengen. Ik denk dat dat heel belangrijk is zodat je jezelf later niets kunt verwijten (spreek ik ook even voor mezelf hoor). Daarbij komt dat je nu, volgens mij, echt wel de medicatie gebruikt die belangrijk is. En ik heb helaas ook geen glazen bol, maar ik denk wel dat je op deze manier hele goede kansen hebt op een voorspoedige zwangerschap. Bovendien gaat het zoals bij vele van 'ons', de wens voor een kindje is groter dan de angst... Raakte jij trouwens makkelijk zwanger voorgaande keren? Bij ons duurde het steeds wel een aantal maanden, de laatste keer zelfs bijna een jaar.
Bij ons zoontje L* heeft het een klein jaar geduurd, de laatste 3 zwangerschappen was ik 2 x in ronde 1 zwanger en 1 x in ronde 2. Nu ook in ronde 2 Ja en zelfs buiten de bloedverdunners gaan we ook nog voor de Ivig baxters, om evt immunologische oorzaken ook nog op te vangen ... Ik hoop dat dat alles voldoende gaat zijn
MMMM als ik zelf kon kiezen zou ik nooit testen, maar ja ik steek utro op en wil mijn regels ook niet nodeloos langer uitstellen daarmee probeer ik meestal 2 dagen voor NOD te testen, als het dan neg is kan ik met de utro stoppen en komen een 2 a 3 tal dagen later mijn ms door. Tis alleen ik had op een maandag een pos ovulatietest, vrijdag in diezelfde week echo gehad en eisprong was toen gepasseerd Maar ja de smiley van maandag, was de eisprong dan maandag, dinsdag of woensdag ... tegen dinsdag was de ovutest wel terug neg, net zoals alle andere dagen tot vrijdag. Ze zeggen dat na de smiley je eitje springt binnen 24-36 uren, dus heb geteld dat eisprong dinsdag is geweest. Dus nu dinsdag zit ik op 14 DPO
Ja en heb zoveel horrorverhalen gelezen van mthfr homozygote vrouwen, die miskraam na miskraam kregen Heb eentje zelfs gelezen op 20 w , 18 w , 16 w .... Eenmaal op de juiste medicatie (Lovenox en actieve B vitamines) had ze een voorspoedige zwangerschap Maar zit nu gewoon een beetje in mijn hoofd: gaan dat stom spuitje in mijn buik en die zwangerschapsvitamines echt het verschil maken tussen leven of dood ... De asaflow nam ik ervoor al, en dat heeft niet voldoende geholpen. Nu allicht ook pas toen ik 5 weken zwanger was, wss had ik daar ook al mee moeten starten vlak na eisprong ...
Sorry meid, ik wilde niet hard overkomen, het spijt me als ik je heb laten schrikken. Maar ik wilde je op het hart drukken dat je bij een eventuele volgende keer wel aan de clexane gaat. En ik denk dat de S daar best aan mee zou willen werken, ze schrijft het immers vaker voor bij homozygote MTHFR en ze weet toch ook van jouw zoontjes groeiachterstand? Over de trisomie. Ik las gister een artikel uit 2001 waarin stond dat er een verhoogd risico is op trisomie 18 bij MTHFR. Dat verband met andere trisomiën was er minder duidelijk. Ik las ook dat trisomie 18 over het algemeen (in 90 tot 97% van de gevallen) lag aan een fout in de eicel. Zo, voelde ik me even klote gister. Het lag dus aan mij .