Wauw!! Gelukkig maar zeg! Echt bijzonder wat ze allemaal kunnen hé... Wat moet dat een opluchting zijn. Las trouwens net het berichtje over de relatie met je zus, die had ik even gemist. Lastig dat je nu geen goede band met haar kunt hebben. Maar ik begrijp ook, dat ze je heel erg veel pijn doet met haar zwangerschap ik haar situatie. Ik hoop gewoon dat jij ook snel zwanger word, dat is gewoon de beste troost. Wanneer kan je weer testen voor deze maand? (ook al ben je er deze maand niet echt mee bezig geweest, ivm je pa..) Hiero gaat het denk ik wel goed... Ik maak me wel erg zenuwachtig. Ik had al vanaf week 3 zeer gespannen borsten en dat werd steeds erger. En vanaf vanmorgen, ineens helemaal weg... Ze doen gewoon helemaal geen zeer meer. Ook heb ik buikpijn, maar ik denk dat dat ook mijn darmen zouden kunnen zijn... Zo bang dat dit allemaal een voorteken is van een miskraam.. Ik heb nog nooit een zwangerschap voldragen dus weet ook gewoon niet wat normaal is. Vorige zwangerschap kan ik niet als maatstaf nemen, want toen kreeg ik ook een miskraam... Kan niet wachten tot ik een echo krijg zeg!
Ik kom ook weer eens gezellig buurten in dit topic! @Kangerootje Wiehoe meid gefeliciteerd zeg! Supergoed! Blij voor jou! @Mommysince13 Jemig wat een heftig nieuws... Hoop dat je vader aansterkt en dat ze hem goed kunnen helpen...
@Kangerootje het is niet echt de zwangerschap van haar, het is echt een opstapeling van jaren, kort door de bocht gezegd is ze altijd al stik jaloers op me geweest, in haar ogen kwam alles me altijd toe als ik op school een 10 haalde wist zij wel iets beters te bedenken bijvoorbeeld en dan echt in het extreem dat ze iemand had gereanimeerd in the middel of nowhere.. later toen ik 16 was (en zij 20) kreeg ik een relatie met m'n man en zij ging nog steeds van vriendje naar vriendje Toen ik 18 was ging ik het huis uit en sprak ze uit dat ze dat vervelend vond want zij is de oudste dus zij zou eerder het huis uit moeten, 2 maanden na mij ging zij zonder enig spaargeld zonder een cent te makken ook maar het huis uit Toen ik 19 was hebben we ons verloofd en toen we dat aan iedereen gingen vertellen vertelde zij ons dat ze zwanger was en doordat dat in een zelfde situatie was als de zwangerschap nu heeft alles die hele tijd om haar gedraaid want ze had haar familie nodig En nu we beide dochters hebben (die maar 10 maanden schelen) probeert ze mijn opvoeding te ondermijnen en wil ze over de rug van haar dochter F laten merken dat zij beter is dan mij als E (mijn dochter) iets laat zien aan onze ouders is het gelijk "F laat is horen aan opa en oma hoe goed jij ..... Kan" En doordat het omgeslagen is naar ondermijnen van die kleine meisjes ben ik er al lange tijd klaar mee, en nu met haar zwangerschap probeert ze structureel een reactie uit te lokken, mij uit de tent te jagen en daar pas ik even voor Wat betreft jou zwangerschap, ik snap je onzekerheid die zal iedereen in jou situatie hebben probeer je niet vast te pinnen op klachten en geniet ook een beetje angst kan je grootste vijand zijn @Pancakes welkom! Mijn nod is trouwens ergens volgende week, als het goed is het ik afgelopen vrijdag m'n ei gehad hebben daarvoor wel seks gehad dus het kan wel, heb een lf van 14 dagen dus dan over 8 a 9 dagen m'n nod
@Mommysince13 jeetje, wat heftig, hopelijk worst hij weer helemaal de oude! En je zus ook wel heel complex. Het lijkt alsof ze constant het gevoel heeft zich te moeten bewijzen tov jou... @Kangerootje gefeliciteerd! Ik ben beetje afwezig geweest de laatste tijd. Na het rotnieuws vd gyn beetje moeite om positief te blijven en aan de slag te gaan.
@Littlegirl1989 ik heb het gevoel dat ze mijn leven wilt, maar door dat ze zo bezig is met zich zelf te vergelijken met mij ze steeds weer opnieuw de verkeerde keuzes maakt.. ze heeft wel eens uitgesproken dat ze jaloers op me is dat vind ik jammer, competitie zou er tussen broers en zussen niet moet zijn Wanneer hebben jullie heronderzoek voor de zaadkwaliteit van je man?
Lastig hoor @Mommysince13. Lijkt me voor jullie beide moeilijk trouwens... En half juli hebben we het volgende gesprek met de gyn. Week ervoor inleveren.
spannend, bij ons beide is (helaas/gelukkig) niks gevonden, zaad is gewoon goed, en bij mij ook geen gekke dingen. Wij moeten nog proberen tot 2 jaar na mijn miskraam, september 2018 is dat voor ze verdere stappen gaan ondernemen. Ik hoop voor die tijd zwanger te zijn pff..
ja ze rekenen het gemiddelde jaar weer opnieuw vanaf de miskraam, wat ik opzich wel snap.. Dat is nu 9 maanden geleden. Officieel ga je na de jaar naar de gyn voor onderzoek, en als alles goed blijkt moet je het een jaar zelf proberen voor vervolg onderzoek.. dat is dus nu bij ons het geval, maar omdat wij naar de gyn zijn geweest ongeveer 5 of 6 maanden na de miskraam duurt het vanaf dat moment dus anderhalf jaar
Het enige wat ik nu denk is, jammer had een jongentje moeten zijn, want die wil ze nog graag.. des te meer reden voor haar om alsnog een keer weer 'perongeluk' zwanger te raken van de zoveelste vent Ik heb geen test gedaan, na zoveel maanden doe ik dat niet meer zonde van t geld ik wacht m'n Nod gewoon af, had elke keer dat ondanks een negatieve test voor nod dat ik hoop bleef houden want misschien had ik wel te vroeg getest.. ik wacht dus gewoon t weekend af
Vanmiddag weer ongesteld geworden.. Helaas maar had het al wel aan zien komen Hoe is het met de rest?
Ohh had zo voor je gehoopt dat je nu ook positief nieuws zou hebben.. Leef met je mee, en hou je in de gaten (klinkt eng he ) ik blijf voor je duimen dat het niet lang meer duurt!
Ik kom hier toevallig op je topic uit, @Mommysince13 Ik wil je toch even een hart onder de riem steken en zeggen dat je niet mag opgeven. We hebben vorig jaar enkele keren samen in een NOD-topic gezeten, en ik herinner me je nog... Bij ons liepen de zaken ook niet zoals gepland. Dit is mijn 5e zwangerschap voor een tweede kindje. 1x MA, 1x MK, 1x BBZ en eileider verloren,... Ik stond ook op het punt om er de brui aan te geven en te stoppen met hopen op een spontane zwangerschap. Alle factoren zaten tegen, maar 't is uiteindelijk toch gelukt, op de spontane manier. Door alle 'pech' ondertussen zit er wel meer dan 9 jaar tussen mijn zoontje en baby-zus, maar dat nemen we er graag bij Berg die dromen nog niet meteen op!
@Mommysince13 blegh, hopelijk houdt ze het toch bij 2meiden dan. Klinkt bijna als een sort mislukte verzamling "ik wil ook nog een jongetje". Hier is het gewoon mega waardeloos op dit moment. Werk doet moeilijk, ik voel me zelf mega waardeloos in de wachttijd naar de MMM en de jankbuien komen nu vrijwel dagelijks. Zojuist een babyshower die ik volgend weekend zou hebben afgezegd, ik kan het echt niet opbrengen nu. Heb er wel vertrouwen in dat het ooit goed komt, maar nu gewoon even zo uitzichtloos...
Dankje @WishfulDreaming opgeven doen we nog niet, maar wel minder actief er mee bezig zijn niet langer eisprong opsporen en klussen op de goede dagen gewoon wanneer we zin hebben en we zien t wel @Littlegirl1989 heel herkenbaar ik heb ook af en toe zon baaldag toevallig gisteren nog ook werk die moeilijk doet en toen kwam alles er even uit thuis, m'n zus, mijn vader die een paar weken terug een hartinfarct heeft gehad, en onze situatie Ahhh ik ben zoo toe aan vakantie nog 2 daagjes werken en dan eindelijk even weg voor 3 weekjes
Werk is hier ook 100%kut. Heb de week na onze uitslag bij de gyn een gesprek met de bedrijfarts om me te laten ondersteunen. Op mijn werk ben ik nu zover dat mijn regioleider zegt "goh, als het echt niet gaat kijk ik wel of ik een paar uurtjes verlof kan regelen via HRM. Maar alles gaat echt niet lukken". De hele toon dat ik maar dankbaar moet zijn een paar uurtjes te krijgen van hun terwijl ik er verdomme recht op heb maakt me zo boos en obstinaat dan...
Dat is zeker niet eerlijk, kan je in overleg niet met de bedrijfsarts meer uren vrij afdwingen, gewoon daar waar je recht op hebt? vaak krijgt een bedrijfsarts meer gedaan, moet je zelf een beetje overdrijven dat volledig werken echt niet gaat Ik ben zelf afdelingshoofd op mijn werk (bakkerij in supermarkt), en er is een nieuw meisje bij ons op de afdeling, waarvan ik (en ondersteundende collega) al zeiden dat het niks ging worden dat ze beter gewoon kon blijven zitten waar ze zat.. tja als iets er niet in zit en na 6 keer inwerken nog niet lukt dan gaat het ook nooit wat worden.. had ze dinsdag gewerkt van 11:30-21 voor het eerst alleen, en ik moest gisteren opstarten, het was een grote bende dus ik had naast de standaard werkzaamheden ook nog eens extra werk te doen ivm hygiëne. Moest ik dus voor openingstijd pauze houden wat door het extra werk eigenlijk niet ging, krijg ik later nog op mijn donder van een assistent filiaalmanager dat de college die dinsdag ochtend had gewerkt wel voor openingstijd met pauze kon.. UH jaa duhhh die had geen extra werk omdat zij zelf de avond had gewerkt daarvoor.. Echt zo'n naaistreek, dit is niet de eerste keer, ik snap dat ik als afdelingshoofd de verantwoordelijkheid moet dragen, maar wanneer ik aangeef dat het met iemand niks gaat worden word daar niet naar geluisterd, dus vind ik ook niet dat zij mij nu verantwoordelijk mogen stellen voor het feit dat die nieuwe het niet kan