Ik weet het eerlijk gezegd niet goed. Het klopt dat veel ouderen in verzorgingshuizen zijn overleden. Er zijn ook berichten over dat personeel dat werd getest ivm symptomen moest werken zolang ze nog op de testuitslag wachtten. Vanwege tekorten - maar ongeacht het excuus is dat natuurlijk echt idioot. Maar wat een verschrikkelijk gekleurd artikel is dit, gebaseerd op iemand die haar vader verloor. Die zal alles wel heel objectief bekijken Verder denk ik dat er overal veel mensen sterven in verpleeghuizen ed. Hier registreren we (inmiddels) wél alle overlijdens, ook zonder bevestigde infectie maar obv vermoeden/klinisch diagnose. Mijn vriendin/oud studiegenote die verpleeghuisarts is in Limburg is 25 van de 28 bewoners verloren op één van haar afdelingen. 1 daarvan is geregistreerd als overleden aan covid - want de rest werd niet getest. Maar had duidelijk wel klachten. Dat er géén ouderen worden opgenomen hier is niet waar. Er zijn zelfs opnames van ouderen op de IC. Zie plaatje hieronder. Mensen bewust niet insturen - ik kan het me niet voorstellen. Tenzij dus ook medisch gegrond. Maar dat is dus hetzelfde bij jullie. Want van al die oudjes in het Limburgse voorbeeld hierboven genoemd, werden er 3 bevestigd omdat die dus opgenomen werden (1 overleed). De rest werd dus niet getest - omdat de inschatting werd gemaakt dat een opname niet zinvol zou zijn. Qua plekken hebben we trouwens ongeveer 1000 IC plekken en op de top eind april waren er 558 plekken bezet. Ik kan me dat verhaal dus amper voorstellen. Dat verhaal over zuurstof; dat zal misschien wel een kern van waarheid hebben. Er zijn verzorgingshuizen waar dat niet standaard is en moet worden voorgeschreven. Verschil tussen zorgniveau in de verschillende zorginstellingen. Maar normaal gesproken ga je dan ook naar een ziekenhuis bij zo’n behoefte - en krijg je waar nodig die zuurstof mee naar huis. Ook hier denk ik eigenlijk dat het een erg gekleurd verhaal is.
@amdaa ik vind het jammer dat ik geen reactie meer heb gehad van je na mijn laatste bericht naar jouw in deze "discussie", het gesprek hierover. Las dat toch echt meer mensen hier, ook in de zorg, deze ervaring herkende in andere ziekenhuizen. Wil je hier nog verder op in gaan misschien? @Syane zelfde voor jou eigenlijk als mijn bericht hierboven aan Amdaa. Ook jij reageerde niet meer terwijl we voor mijn gevoel nog in het gesprek zaten. Heb jij nog behoefte op mijn laatste reactie aan jou te reageren?
Ik had idd niet meer gereageerd omdat ik er ff afstand van wilde nemen. Je hebt gelijk hoor dat ik bepaalde aannames doe. Maar ik vind het gewoon een heel bijzonder bericht omdat het zo haaks staat op de rest. Er zullen vast verklaringen voor zijn. Maar we weten inderdaad niet welke deze zijn. En het heeft eigenlijk weinig zin hier op door te gaan. We komen er toch niet achter en de situatie in NL is gelukkig ten goede gekeerd. Nu maar heel hard duimen dat we hier nooit meer op uit gaan komen.
Dank je voor je reactie. Nu voelt het gesprek tenminste afgesloten haha. Ik bleef namelijk een beetje wachten op je reactie merkte ik En dat laatste ben ik volkomen met je eens.
Het staat er krom, maar was eerder sarcastisch bedoeld. Juist omdat deze topic onwijs uit de context gaat. Want juist wat jij hier aangeeft is precies het verhaal waar allerlei detailzijzaken bij genomen werden. Er is alles aan gedaan om zoveel mogelijk zieken zorg te bieden. Incl de constante zorg voor verplichte bezettingsgraad voor niet-covid patiënten tijden de piekperiode. @Gossipgirl ja, ik schrik werkelijk van de verhalen dat blijkbaar ziekenhuizen leeg stonden, geen hulp boden aan de rest van Nederland waar men wel volledig uit zijn voegen liep, en blijkbaar OOK NOG reguliere zorg weigerden te geven terwijl zorgmedewerkers niks te doen hadden? Dat klinkt behoorlijk als wanbeleid.. En daar kan men nu op forums over klagen, maar ook ergens werkelijk aan de bel trekken om uitleg te vragen waarom haar nodige zorg niet verleend werd in een zkh waar het zo onwijs rustig was. Brabantse ziekenhuizen hebben overigens deze houding de eerste weken aan den lijve ondervonden omdat hulpvraag gewoon geweigerd werd uit andere gebieden. Pas toen zowat de leger de coördinatie overnam kwam de verdeling een beetje op gang. Ook fijn beeld richting Duitsland want we gingen wel hun ziekenhuizen zowat smeken om patiënten over te nemen.
Er zijn wel (gelukkig) veel mensen komen helpen uit andere regio's. In Oost Brabant is oa een vakantiepark gratis ter beschikking gesteld zodat deze mensen konden verblijven voor een paar dagen achter elkaar.
Met betrekking tot de "oudjes in Limburg". Daar hebben we er twee van die corona hebben gehad. Ze wonen nog op zichzelf, dus niet verpleeghuis. Schoonpa was als eerste ziek. Bij opname in ziekenhuis werd gevraagd of hij IC, beademing of reanimatie zou willen indien dit nodig zou zijn. Na goed overleg was zijn antwoord nee. Gelukkig heeft hij het (op het nippertje) gered en is hij uiteindelijk naar het revalidatiecentrum gegaan. Zuurstof krijgt hij daar nog steeds. Schoonma kon niet alleen blijven (slecht zicht en gevaar voor vallen) en is, toen haar man naar ziekenhuis ging, opgenomen in een verpleeghuis. Op de corona afdeling, omdat man corona had. Eenmaal daar werd ze ook ziek. Ze heeft in het verpleeghuis zuurstof gekregen en alle zorg die nodig was. Ze was niet zo ziek dat ze in het ziekenhuis opgenomen moest worden. Inmiddels is schoonma beter En heeft ze een kamer in het revalidatiecentrum, zodat ze bij haar man kan zijn. Over het algemeen zijn we heel tevreden over de zorg die onze oudjes hebben gekregen. Ze zijn, met de vragen over ic en beademing gewoon goed voorgelicht over hun kansen op herstel. En niet in een bepaalde richting geduwd. Dat was echt hun keus. Gebaseerd op realistische feiten.
Kijk en dit soort verhalen lees je kortweg niet in de media en daardoor worden mensen gek gemaakt met alle negatieve berichten. (Ik liet me daar zelf ook door beinvloeden trouwens). Als ik naar de nieuwsberichten kijk, en de persoonlijke verhalen lees die de slachtoffers een gezicht geven word ik antstig. Maar kijk ik naar de cijfers en feiten ben ik alles behalve bang. Dus ik heb besloten me af te sluiten voor alle verhalen van slachtoffers en alleen nog naar cijfers en feiten te kijken. Heb me 3 maanden lang bang gevoelt en ons leven in pauze stand gezet en ga nu weer leven, uiteraard binnen de grenzen van de adviezen, richtlijnen en regels.