Leraje is heel normaal hoor want een kindje is niet niks. Lil snap dat t bij jou nu even op een heel laag pitje staat er zijn nu belangrijkere dingen aan je hoofd!
Zo. Volgens mij is het griepje nu echt weg. Morgen weer aan het werk na een week vakantie. Het was wel wat jammer om ziek te zijn in de vakantie, maar het voordeel was dat mijn man me kon verzorgen als dat nodig was en ik regelmatig mijn bed in kon duiken terwijl hij voor de kids zorgde. Super! Normaliter moet alles maar gewoon doorgaan, zieke mama of niet. Beterschap Leraje! Je hoofd staat wel ergens ander naar dan naar kinderen krijgen als je zo ziek bent hè, Logisch! En vanuit jou ook super logisch Lill, de basis moet eerst goed zijn, anders kan je ook niet verder kijken/bouwen. Ik hoop dat je vriend het oppakt. Mijn man heeft ook behoorlijk wat ruzies nodig gehad om simpele dingen, zoals werkverdeling thuis, in te zien. Hij zag het gewoon niet, dat ik meer deed. Dat snap je niet, maar al zette ik een vuilniszak voor de deur (hint!), dan nog zette hij gewoon die vuilniszak aan de kant en ging naar zijn werk. Dat soort dingen. Je grenzen aangeven is idd erg goed in jouw situatie. Dat geeft jouzelf ook zelfrespect.
Had ik al verteld, dat mijn oudste nu elke dag vraagt of we een broertje voor hem willen 'bouwen'. Hij heeft namelijk 'maar' 1 zusje. Arme hij ;P En ik ben er achter dat ik blijkbaar elke maandmijn eisprong voel. Ik houd sinds een half jaar mijn cyclus bij in een app en ik voel zo'n vage buikpijn, alsof ik verstopping heb ofzo, rond deze tijd van de maand. Ongeveer een dag lang. Raar dat je dat zo kan voelen. Die eitjes zijn toch enorm klein? Anyway, mijn eierstokken rammelen dus nu wel weer, maar de obsessie is weg. Ik denk nu ook steeds aan de nadelen. Vooral het effect op mijn carrière. Maar ja, dat vind ik zo'n slechte reden om een kindje niet te laten komen. 1548: houd je het nog een beetje vol? Pas op hè, je moet jezelf niet over de kop werken. Een vriendin van mij was ontzettend misselijk tijdens de eerste maanden en die heeft toen gezegd dat ze een hardnekkig buikvirus had. Iedereen geloofde het. Inclusief ikzelf. Dus misschien is dat een idee als je het niet meer trekt? Zorg goed voor jezelf! Je bent nu niet meer alleen Hoe voel jij je Kiewie?
Hoi liefjes! Leraje, die twijfels zijn heel normaal. Ik heb ze de hele zwangerschap door gehad.. dat ik er s nachts niet van kon slapen , omdat ik op dat moment echt dacht dat het toch niets voor mij was. Als je kindje er is, zal het nooit tegenvallen. En je zult er dan altijd de meerwaarde van inzien 😊 maar dat is zo moeilijk je van te voren in te beelden. Lill gaat het een beetje? Kunnen jullie wel goed met elkaar praten? Gruff, wahahaha geweldig! Ja moeders, ga eens aan de bouw! Ik hoorde dat je van Lego heel veel kunt maken Wat je voelt is waarschijnlijk de laatste groeispurt van de follikels. Die zijn (of is) dan zo groot, dat je de druk in je eierstok voelt voordat het die openspringt en het eitje eruit gaat. Ik voel me prima! Vandaag 4w4d.. daar ging het de vorige keer mis, dus dat vind ik wel erg spannend. Al zijn mijn testen dit keer 10000x duidelijker dan toen. Ik heb alleen wat pijnlijke borsten en een compleet andere eetlust. Voorheen was ik gek op chocolade (Tony's) en nu smaakt het zo anders! Best vreemd. Totaal geen behoefte meer aan zoetigheid haha Ik zet nog even iets in de club..
Oef weer even stoppen met de pil? Wat rot waardoor blijf je nu bloedverlies houden? Omdat je toen 1 pil te laat in hebt genomen? Ik ben het even kwijt, wanneer had je de volgende afspraak staan? Wel fijn dat er nu fatsoenlijk naar gekeken wordt naar hoe ze jou gaan helpen! Dikke knuffel
Oh dat klinkt heeeel goed Kiewie!! Ik heb een hekel aan de uitdrukking eigenlijk maar: we hopen op een 'plakkertje'!!!
Wat lief dat je oudste ermee bezig is .. Dat mag je man natuurlijk niet negeren .. Lijkt me wel fijn om je eisprong te voelen, er zijn vrouwen die al langer geen ac gebruiken en hem maandelijks voelen.. Ooh maar hier denk ik ook nog dagelijks aan de nadelen , ik denk dat het zal blijven tot hij/ zij is geboren en dat ik dan zeg "waar heb ik mezelf druk om gemaakt".. Ik ben ontzettend beroerd, bah.. De huisarts heeft medicatie voorgeschreven dus ik hoop dat het werkt en ik mezelf wat beter ga voelen.
Wat vervelend joh! Even kijken... Kleine beetjes eten over de dag helpt, kleine beetjes drinken en genoeg over de hele dag drinken en even een cracker eten voordat je uit bed stapt. Dat zou wat moeten helpen tegen de misselijkheid (het gaat daardoor niet weg, maar wordt minder of maakt dat je niet alleen gal gaat overgeven). Ja mijn oudste is er erg mee bezig. Vandaag had hij een ei getekend op school en toen hij mij de tekening kwam brengen op het schoolplein zei hij: dat is mama's buik en daar zit een broertje in, die heet .... (en toen noemde hij de naam die ik voor de grap wel eens voor een eventueel broertje gebruikt heb). Dus ik meteen mijn hand voor zijn mond en daarna zei hij: "waarom mag ik niet zeggen dat ik een broertje krijg en dat hij ... heet?!!" Heel boos en hard. Aaaargh! Ik heb geen zin in vragen en blikken naar mijn buikvet :O Nu maar hopen dat niemand het gehoord heeft. Vandaag waren we in het ziekenhuis (niets ernstigs) en toen kwamen we een arts tegen met een duidelijk zwangere buik die mooi naar voren stak. Dus ik zei: wat een mooie buik, zoeentje had ik de eerste keer ook. En toen zei ze: ooo, maar het is al mijn derde! Toen kreeg ik me toch een steek in mijn buik! Volgens mij was het een opvlamming van jaloezie. Erg he. Zo stom. En ik maar denken dat mijn verstand mijn gevoel de baas is. Ik wil eigenlijk heel graag in het voorjaar/zomer een kindje en wil daarom mijn man vragen of hij in de zomervakantie wil beginnen of erna. Maar ik durf niet. Ik ben een beetje bang voor het antwoord.
Ik heb al van alles geprobeerd. Cola, vanille vla, gember, droge crackers, beschuitje/ cracker voordat ik uit bed stap, kleine beetjes eten het helpt niet.. Ik heb dorst als een malle dus ik drink zeker 2/ 3 liter per dag. Na werk kan ik de medicatie ophalen dus ik hoop dat het morgen al minder is.. Ooooh jouw zoontje, schattig .. Snap dat het voor jou niet handig is maar wel lief dat hij er zo mee bezig is.. Tja met je man.. Ik weet niet wat wijsheid is.. Misschien is het verstandig om het de komende 2 maanden nog even te laten rusten, je gaf aan dat hij nu steeds vaker positief over een 3e begint en dan in het voorjaar vragen hoe hij erover denkt? Blijft moeilijk he..
Is ook lastig om het er niet over te hebben sterkte. Ik ga vanaf maandag 2 weken naar mn moeder om ff afstand te nemen van alles. Ik ben er heel verdrietig onder en heb er veel moeite mee, maar is denk ik wel even goed.
Dat lijkt me ook goed Lill, afstand helpt vast om de boel wat helder te krijgen, al is het niet leuk. Hoe is de sfeer verder bij jullie? Praten jullie nog? Ugh! Zwaar klapperende eierstokken hier. Mijn kinderen die het steeds over babies hebben en al die zwangeren in mijn omgeving die op knappen staan wakkeren de boel wel aan zeg! Ik vind het nog steeds onvoorstelbaar dat ik jaloers op anderen ben die en derde krijgen, terwijl ik 2 gezonde kinderen heb. Ik heb echt alles! Leven goed voor elkaar, gelukkig, en dan toch nog meer willen... Het voelt zo ondankbaar. Maar niet te negeren. En wat niet helpt is mijn buik die zo raar doet. Het kunnen ook mijn darmen zijn, maar voel steeds krampen of aanhoudende 'pijn' (voelt wat ongemakkelijk maar doet niet echt pijn). Misschien had ik mèt bevruchting wel drieling gehad deze maand stom grapje
Whahaha een drieling Gruff? Hoe dat? Ja we praten wel. Nu eenmaal "de kogel door de kerk" is geeft dat ook wel veel rust bij mij en geeft me ook weer wat meer ruimte om niet alleen de negatieve kant te zien. Dus het heeft nu al wel nut ondanks dat ik nog niet weg ben. Dabk je wel Roseline. Hoe gaat t met jou?
@ Lill, vanwege die buikpijn tijdens ovulatie, slaat mijn fantasie op hol. Dus buikpijn met opgeblazen buik wordt dan veel eitjes die klaar staan. *facepalm*
@1548 ja logisch dat je bang bent. Hopelijk is alles gewoon dik in orde 3 keer scheepsrecht @gruffalo, ah op die manier hahaa. Ach ja. Zou je een drieling willen dan?
Duimduimduimduim! @Lill: Ik hoop dat het je wat rust brengt en vooral helderheid in hoe je verder wil. Hier de griep voorbij maar geen idee meer wat mijn lijf doet :') Ik had de week vóór de griep eigenlijk eisprong moeten hebben. Niet gebeurd vanwege het virus in mijn lijf. In de week nadat de griep begon is mijn temp (na de koorts) nog weer gezakt tot pre-eisprong temperatuur, dus de eisprong had sowieso niet plaatsgevonden tijdens de griep. Verder had ik geen zin meer in temperaturen. Dacht aan mijn lichaam te voelen dat er nog niks gebeurd was. Aan mijn lijf te merken is de eisprong dénk ik dit weekend geweest (vooral omdat ik vrij snel na de eisprong het progesteron in mijn lijf goed kan voelen in borsten en maag >_>). Vanmorgen toch maar eens getempt en inderdaad, 37 graden. Maar ik weet dus niet precies wanneer de eisprong was; ik dénk dit weekend. Maar nu had ik zojuist heel licht spotting? Dat heb ik altijd voorafgaand aan menstruatie, maar dan vanaf 10 dpo oid. Ik dénk vandaag pas 4 dpo te zijn. Dan denk ik toch hoopvol 'innesteling?' Maar kan natuurlijk ook dat de eisprong stiekem toch al vorige week ergens heeft plaatsgevonden en dat de menstruatie er nu aankomt. Omdat ik geen zin meer had om te temperaturen heb ik dus ook echt geen idee. Irritant! Ik weet eigenlijk nou niet meer of ik nou wél of niet wil weten wat mijn cyclus doet Misschien toch maar beter helemaal niet temperaturen volgende ronde. Want verwacht beetje dat we deze door ziekte toch de kansen gemist hebben. BewarenBewaren