Ooo ik wil soms zo graag mijn mond leren houden! Ik ben helaas iemand met het hart op de tong als het om dit soort gevoelens gaat. Ik heb het idee dat mijn man steeds meer open lijkt te staan voor het idee van een derde, maar hij wil langer wachten dan ik. Maar hij kan niet tegen dwang, dus als ik mijn mond houd over een derde, heb ik meer kans dat hij/zij er daadwerkelijk komt. Maar dat lukt niet! Nog steeds obsessed door het idee helaas... Gister met mijn man gepraat over de kans bij 'voor het zingen de kerk uit' en hij gaf aan dat hij heel goed weet dat we dat risico nemen maar dat het een risico is waar we bewust voor kiezen. Dat was wel fijn om te horen, want soms leek het meer mijn keuze om het zo te doen dan de zijne (omdat ik niet tegen hormonale anticonceptie kan en geen spiraaltje wil). Hij weet dus waar hij aan begint en staat achter het risico. Heel fijn om te weten,.voor het geval het wel eens 'mis' gaat. Ik moet van mezelf nu wachten tot februari voordat ik het weer serieus ga bespreken met mijn man. Ik zou eigenlijk volgend jaar wel zwanger willen raken... Maar ja, dat is mijn idee.
Heb je ook aan je man gevraagd waarom hij nog wil wachten? Jouw wens zit wel heel diep he.. En als jullie over praten laat hij dan ook wel iets los over een evt. 3e? Lijkt me lastig om het nog 5 maanden te laten rusten.
Hallo meiden, Ik heb weer een stuk terug gelezen. Ik heb vanochtend ook weer even iets laten valle , van dat im een derde best nog wel leuk vind. Toen kreeg ik als antwoord. Ik niet! 😳 Zo dat was weer even een domper. Maar bij de tweede had ie dat ook. Hij wilde altijd maar 1 kind. Soms denk ik dan ook, ik moet maar gewoon blij zijn dat ik er 2 heb mogen krijgen. Maar toch he die gevoelens, die kun je ook niet zomaar weg stoppen.
Ja die gevoelens zitten best diep en je (ik) kan ze niet zomaar wegstoppen. Soms vraag ik me af of ik maar hulp moet gaan zoeken om het los te kunnen laten. Ik ben er elke dag mee bezig,op de een of andere manier. 1548; mijn man zegt dat ie het gewoon nog niet weet of ie het wil. Het lijkt hem leuk en lief, maar om dan weer/nog steeds met die gebroken nachten te zitten en dan heb je helemaal geen tijd voor jezelf (nu al weinig tijd voor onszelf), dat houdt hem tegen, naast wat praktische/financiële bezwaren (verbouwen voor vierde slaapkamer, nieuwe auto). Dat onze oudste ons nog steeds driemaal per nacht wakker maakt, houdt de herinnering levend aan die slopende nachten en dat helpt ook niet echt. Ik denk soms ook dat loslaten beter voor mij zal zijn, maar ik twijfel of dat de beste oplossing is en waar ik dan hulp moet zoeken...
Ik zou dan beginnen met het met je huisarts te bespreken, misschien heeft die wel ideeen, Lijkt me heel erg frustrerend. Ik weet in elk geval wel dat mijn vriend (nog) een baby wil. Alleen nu nog niet. Vandaag begon zijn (dementerende) opa ook al: wanneer gaan jullie eens stoppen met oefenen en beginnen met het echte werk? Ik was daar alleen en zat ff met mn bek vol tanden. Hij weet niks van dat traject, hij snapt dat toch niet dus vallen we hem er ook niet mee lastig, maar nu moet ik er wel een beetje om grinniken. Onze ouders (behalve mijn vader dan dus) hebben allemaal al dezelfde dag of de dag na de brief bloed laten prikken om alles zo snel mogelijk voor ons te laten verlopen <3 zo lief.
Hahaha, die opa! Net als kinderen; die floepen er ook van die bijdehante opmerkingen uit waar je flink van kan blozen. Ik mag dat wel, lekker eerlijk. Wat is je familie toch lief! (behalve je vader dan Wat hulp betreft; ik heb af en toe een afspraak met een psycholoog (ivm dreigende overspannenheid begin dit jaar), maar dat is een vent en die snapt er niks van, die overheersende kinderwens.
Hmm.. kun je geen andere vragen? Ik loop ook een tijdje bij een psych, wel een vrouw .aar zij is heel begripvol ook op dit gebied
Dank voor het meedenken en fijn dat je zo'n goede therapeut hebt! Dat is zo fijn! Ik ben ook erg blij met mijn therapeut maar dit is het enige wat hij niet zo goed begrijpt. Hij benadert het wat te rationeel zeg maar. Maar goed. Ups and downs. Morgen gaat het vast weer beter met me. Trusten!
Ja gaat al stukken beter, dankjewel. Man begint alleen nu ook wel vaak over een derde, een vriendin van mij is net bevallen en ik 'moet' dus binnenkort op babyshower van een derde kindje, dus het zat me even hoog. Hoe gaat het met jou? Dit weekend je verwachtte Nod toch? Voel je ook iets, voortekenen?
Dat is alleen maar goed toch? Of zegt hij "schat, ik wil echt nooit geen 3e"?.. Met mij gaat alles goed hoor! Ja, inderdaad aanstaande zaterdag als ik uitga van 28 dagen. Ik voel helemaal niks, afgelopen zaterdag wat oud bloedverlies maar dat was het.. Afwachten, ik was vergeten hoe het voelde om (machteloos) op dat wachtbankje te zitten ..
owhh spannend 1548! ga je echt op je nod pas testen? Pff ik ben deze maand bezig met ovulatietesten gewoon omdat ik wil weten of de ovulatiepijn die ik altijd heb ook te zien is op de ovulatietesten. En tuurlijk nu ben ik al twee dagen later dan normaal met ovulatie. Geen pijn niks aaah frustrerend... Wel al dagen slijmverlies (sorry TMI) maar verder niks. Door die ovulatiestreepjes word ik wel mega enthousiast voor volgend jaar en dan moment erop heel emotioneel wat doe ik mezelf aan haha Zaterdag nog een bezichtiging en volgende week tweede bezichtiging bij het eerste huis... Spannend allemaal
Ik weet het niet, aan de ene kant zou ik het liefst nu testen maar ik heb weinig hoop dus ik behoed mezelf nog even voor de teleurstelling .. Ik heb nog nooit een eisprong gevoeld dus ik weet niet wat jij voelt tijdens die dag(en). Je kan de komende maanden/ rondes blijven testen zodat je weet hoe je cyclus is maar ik begrijp ook dat het confronterend is. Leuk, weer een bezichtiging! Hoe was de 1e bezichtiging gegaan? Spannend!!
Ah jammer! Maar wie weet, het kan nog! Had bij mijn dochter ook vroeg getest en die test was toen negatief en 3 dagen, later testte ik positief
Daarom, ik moet ook positief blijven maar dat is best lastig.. Wat dat betreft ben ik net zo ongeduldig als bij de 1e ..
Haha, dat snap ik Mijn man noemt trouwens (om nog even op je vraag hier bovenaan terug te komen) vaak een eventuele derde als hij het over aankopen oid heeft, zo van: als we dan wel een derde krijgen ooit dan... Kunnen we beter voor die auto gaan (zoiets). Dus hij denkt er wel aan en dat is denk ik wel positief. Maar als we dan weer zo'n rotnacht hebben als vannacht denk ik zelfs: argh, een derde trek ik niet, nog meer onderbrekingen in de nacht (oudste komt er vaak uit, al 4 jaar onderbroken nachten). Dus dan lijken mijn kansen op een derde weer vervlogen. Ik denk dat ik er weer serieus over moet beginnen als de oudste een goede slaapperiode heeft.
Awh das jammer maar ik duim nog even voor je door. 1e bezichtiging was goed maar er moet wel wat gebeuren (wonen nu mensen van 60 plus) en ik ben daar geen held in. Dus vandaar dat we ook naar huis gaan kijken waar dat niet hoeft maar wel wat kleiner is. Ik heb mijn spiraal verwijderd terwijl ik ongesteld was en daarna was cyclus helemaal normaal en nu zit ik mezelf gek te maken omdat ik nog geen eisprong heb gevoeld en hele lichte streepjes zie continu denk dat ik deze cyclus blijf doen en daarna mee stop ik maak mezelf er gek mee en uiteindelijk is het volgend jaar pas belangrijk.
Wat heftig lijkt me dat. Hoe komt het dat hij zo slecht slaapt? Lastig dat je zo heen en weer word geslingerd