Mannen zijn stom en irritant en ze doen veel te weinig in het huishouden en waarom kunnen ze gvd niet plannen!?!! Serieus, wie is hier nou het sterke geslacht!? Ondertiteling: ik heb ruzie met mijn man. Volgens mij zitten we te.lang op.elkaars lip. Deze week de hele.week ziek samen. Even mijn hart luchten...
Nou, het is alweer goed hoor, wij maken ruzie zoals mijn man praat: kort maar krachtig. Stuurde hij me net een link van een artikel waarin stond dat vrouwen die ouder moeder worden, langer leven ', met de mededeling: zie je wel dat het goed is dat we nog even wachten?... Hmmm.... Van de positieve kant bekeken: hij zegt dat ik moet wachten, dus hij wil op den duur nog wel!
Maar je hebt wel gelijk hoor. Mijn vriend doet ook nooit wat in het huishouden. En als ik hem vraag iets te doen is het: ja zo. En 3 dagen later is t nog niet gedaan... zucht. Maar verder issie wel lief. Plannen is idd ook onmogelijk met hem en hij vergeet ook vaak dingen. Maar toen ik vanmorgen beneden kwam.had ie wel de kast verder in elkaar gezet <3
Haha, het is eigenlijk ook wel erg dat we dan heel blij zijn om dat soort verrassingen hè? Ze moeten gewoon alles doen wat wij vragen! Al zegt mijn man dat ik veel te veel vraag en daarom zegt hij zonder te luisteren overal 'ja' op. Pffff...
Dat is voor mij weer gunstig dan... ouder moeder worden word ik sowieso.. hihi En mannen doet inderdaad te weinig in het huishouden. Hier ook de nummer 1 frustratie.. hihi Maar ik heb het maar geaccepteerd en daarnaast werk ik minder.
Hihi ik geloof dat ik de man in ons gezin ben dan! Huishouden is niet mijn ding en plannen gaat wel, maar ik vergeet ook alles. Nou is mijn man er ook geen kei in dus dat is een leuke combinatie gelukkig kunnen we elkaar door ook geen verwijten maken en we hebben lieve ouders die af en toe wat in huis doen op de oppasdagen. Over de achternamen, ik draag die van mijn man en daar achter die van mezelf. Ik vind het mooi zijn naam te dragen en dat de kinderen die naam ook hebben. Maar ik snap jullie gedachten daarbij wat betreft emancipatie wel. Het is fijn dat er tegenwoordig meer opties zijn. Ik vind alleen het idee van kinderen met 2 achternamen een beetje overdreven. Wat als je een dochter hebt en zij gaat trouwen. Krijgt ze dan drie axhternamen? Maar dat is mijn persoonlijke mening hoor. Prima als anderen dat wel graag willen! Oeioei het kriebelt hier. Ik dacht dat het "plannen" van een derde over een ruim half jaar wel rust zou geven maar ik word toch een beetje heen en weer geslingerd tussen gevoel en verstand. De ene dag denk ik "ik wil nu!" en de andere dag twijfel ik zelfs een beetje of 2 niet genoeg is. Maar dat komt vooral door de praktische kant. Hoe past het in de auto, hoe verdelen we de kamers, hoe doe je dat met halen en brengen naar school. Maar ik weet en zie om me heen dat ook dat altijd wel goed komt. En de wens is groot. Een tijd geleden had ik een vals positieve zwangerschapstest en stiekem hoopte ik toen dat het klopte. Sindsdien ben ik er nog meer mee bezig. Grappige is dat mijn man een gat in de lucht sprong. Maar ik wacht gewoon nog ongeduldig verder..
In principe doen we hier evenveel in het huishouden, maar in drukke periodes ontzie ik hem wel. Hoewel ik merk dat ik er nu chagrijnig van wordt, hij pakt het ook niet echt terug ofzo In zijn algemeenheid ben ik meer van het vlug snel even schoonmaken en hij van de grondige boel. Als hij stofzuigt trekt hij de bank van de muur, dat idee. Ik heb in mijn flatje waar ik woonde voor we samenwoonden alle tijd dat ik er woonde nooit de bank van de muur gehaald voor het stofzuigen :') En hij wast nooit af, maar ik droog nooit af/ruim nooit op. Dus tja dat balanceert zich wel uit Toch nog niet op het wachtbankje trouwens had vanmorgen toch maar eens getempt en ik zit nog laag. Door stress van vorige weken blijkbaar late eisprong. Zal dus ook wel latere nod zijn.Bewaren
Ik kan wel zeggen: ik heb besloten de kinderwens voorlopig tot september in de kast te zetten, maar ik weet niet of het met lukt. Voorlopig heb ik echt het gevoel dat ik het los gelaten heb. We gaan weer geduldig wachten ipv ongeduldig... hihi!! De kriebel is er zeker nog, maar het verstand is even verstandiger. En mijn vriend is er ook echt niet aan toe, dus ik hoop dat ik er zo in kan blijven staan (al geef ik het weinig hoop). De laatste 2 maanden ook amper om de eisprong heen geklust (you know what I mean). Ik weet nooit precies wanneer hij springt, maar ik voel van alles rond die tijd. Ik ga niets veranderen aan onze 'voor het zingen de kerk uit'-methode, dus er blijft altijd een kans. Ik schat hem alleen heel klein in...
hooooi schatjes!! Ben ik weer 1548 germ, kan me dat goed voorstellen dat je niet weet wat je ermee moet.. lijkt me ook moeilijk. Maar ik zou, als je die drang nu weer voelt, nu nog geen definitieve beslissing maken. Ik wil niet dat je strakjes spijt krijgt! wat vindt jouw man hiervan? Gruffalo haha mannen zijn af en toe gewoon somme piemels! Al kan ik niet meepraten over het 'huishouden'.. ofja huishouden.. mijn vriend is heel veel weg, dus in het huishouden doet hij ook niet veel.. wel is hij degene die het beste is in opruimen... haha daar ben ik zooo slecht in! In plannen is hij wel slecht.. maar sinds we weer samen zijn, houdt hij wel meer rekening met mij.. dus dat is wel een groot pluspunt! Het klinkt idd wel positief dat hij jou dat doorstuurt hihi zijn jullie weer beter? X Naatje87 oef een vals positieve test... dat lijkt me echt rot! Maar dan wordt het je denk ik wel duidelijk wat je het liefst wilt. Misschien dat die twijfel blijft tot je ooit daadwerkelijk zwanger bent van een 3e kindje.. over de plaats en auto's e.d. maak ik me niet zo'n zorgen. bij ons in de omgeving krijgen best veel gezinnen een 3e kindje of hebben een 3e kindje en dat gaat juist heel goed Ze zeggen dat de omschakeling van 1 naar 2 kindjes het zwaarst is. Dat als je een 3e erbij krijgt, dat dat in 1 moeite door gaat Lill wat lief dat hij die in elkaar heeft gezet! Is de crematie van jouw opa al geweest? Leraje ik kan je de hand schudden, ik denk dat ik er ook op zit.. ben nog steeds niet ongi geworden nadat mn mirena is verwijderd... geeeen idee wanneer mn NOD is of wanneer mn ei is geweest.. Lekker spannend zo.. voor het eerst sinds jaren weer tampons bij me Roseline oef wat heftig zeg... wel fijn dat er niets op de foto te zien was.. denk ik. al is in ontwetendheid zitten ook rot @naamissue, ik heb gewoon nog mijn eigen naam. Ik zou deze wel veranderen als we ooit zouden trouwen. Dat is dan gewoon om het makkelijker te maken en omdat het me wel leuk lijkt. Zijn achternaam is gewoon veel makkelijker dan die van mij @hier, we gaan er nu echt voor. Mijn zusje heeft vandaag de datum van het IVF PGD traject gekregen! Heb het er nog een aantal keer met haar over gehad en zij zegt 'Niet op mij wachten, gewoon ervoor gaan! Dus.. ik denk dat we dat langzaamaan maar doen.. Dus we gebruiken geen ac en zien wel wat ervan gaat komen. ik ga voorlopig ook geen ovu testen gebruiken.. spannend! Komend weekend wordt leuk! Morgenavond vertrek ik met de trein naar Hoofddorp en zondagochtend heel vroeg naar Birmingham vanuit mijn werk! Maandagavond ben ik weer thuis. ben super benieuwd hoe het daar is! jullie nog leuke plannen?
Ik duim met je mee.. dat voor het zingen de kerk uit is altijd een kansje om zwanger te raken Wel fijn dat je verstand je even de baas is. Dat geeft je denk ik ook wat meer rust, of niet?
Even een vraagje tussendoor: Op welke leeftijd wilden jullie altijd graag een eerste kindje hebben en hoe oud was je uiteindelijk? Ikzelf wilde namelijk al op mijn 20ste een kindje. Ik weet nog toen ik 10er was keek ik uit naar het feit dat ik ouder werd en een kindje kon krijgen. Uiteindelijk duurde het een poosje voor ik de juiste partner had gevonden en nu werkt de gezondheid tegen. Mijn geduld is nooit zo op de proef gesteld als bij dit... Ik hoop op mijn 39ste moeder te worden.
Ik heb gewoon even geen andere keus. En de rust is er wel, alleen de grote vraag: voor hoe lang? Leuk dat jullie besloten hebben er voor te gaan. Inderdaad erg spannend en leuk natuurlijk.. heel veel succes! Hopelijk kunnen we je snel feliciteren En geniet van je weekend, klinkt heel gezellig. Ik zit zelf nog steeds in de ziektewet, dus ik hou het rust en we kijken wel wat wel en niet gaat. Langzaam weer proberen.
Ow stom meiden, ik zie dat ik had gereageerd met een oud account van me. Ik was een beetje bang dat bekenden mijn account kenden en heb toen een nieuwe aangemaakt. Vanmiddag onder Naatje87 gereageerd maar dit was ik dus Stond blijkbaar nog aangemeld onder het oude account...
Roseline, fijn dat je goed naar je verstand luistert, lijkt me wel moeilijk dat wachten. En het lijkt me toch ook dat het spannend blijft, aangezien jullie niet 100% voor safe gaan. Sterkte met wachten! Ik wilde heel graag rond mijn 27e moeder worden en dat is ook gebeurd. Ik wilde voor mijn 30e een tweede en dat is ook gelukt. Bij de eerste ben ik met foliumzuur begonnen toen de wens er was. Eigenlijk ben ik daar meteen na de bruiloft mee begonnen. Na de bevalling van de eerste slikte ik multivitaminen voor mama, voor de borstvoeding enzo. Toen we besloten voor een tweede te gaan (midden in de vruchtbare dagen) baalde ik omdat ik dus nog geen foliumzuur slikte. Maar toen bleek dat dit dus al in mijn multivitamines zit. En die slik ik nu nog steeds. Kiewie, wat spannend! Ik duim voor jullie dat het snel raak mag zijn. En wat lief van je zusje, en ook van jou dat je zo'n rekening met ze houdt. Heel veel plezier dit weekend! Hier geen wilde plannen. Lekker rustig aan met de kindjes en een high tea met een vriendin. Ja die positieve test bevestigde wel mijn gevoel dat ik graag een derde wil, en de reactie van mijn man was ook erg fijn. Stiekem vond ik het wel fijn dat het dan ongepland gebeurd was. Hoef je je hoofd er ook niet zo over te breken. Aan de andere kant was het wel echt te vroeg geweest en vind ik de voorpret ook leuk. De overgang van 2 naar 3 lijkt me ook het minst pittig. Bij de eerste staat je wereld op zijn kop. Van 1 naar 2 vond ik enorm meevallen. Ik denk dat nummer 3 er helemaal zo in mee gaat. Maar als nummer 1 en 2 echt nog zo klein zijn lijkt me dat wel een stuk zwaarder dan wanneer de oudste uit de luiers is en naar school gaat.
Oh ik niet zo vroeg... ik dacht altijd wel van, dat zal later wel gebeuren, maar ik keek er nooit specifiek naar uit oid. Zeker niet op mijn twintigste. Volgens mij rond mijn zesentwintigste (had ik een jaar of twee wat met mijn man) dat er wat vluchtig gekriebel begon, met het idee van over een paar jaar zullen we er wel klaar voor zijn. Maar toen studeerden we dus allebei nog. Als tiener dacht ik van, ik zal wel 27 zijn bij de eerste, net als mijn moeder. Toen ik nog studeerde dacht ik 28/29, een of twee jaar na studie, zal het wel gebeuren. Ben nu net 32, dus het ging niet zo snel Rammelende eierstokken de laatste vier jaar al wel dus, misschien al wel zes jaar (al hoefde het van mij toen nog beslist niet meteen, toen woonden we nog niet eens samen). En nu dus paar maanden het er op aan laten komen. Nog steeds negeer ik volgens mij heel erg hoe graag ik het wil, ik laat het gewoon niet zo toe? Focus me op andere dingen. Maar vanavond kroamschuddn bij goede vrienden, ben benieuwd hoe dat voelt. Bewaren
Ik was 27 toen ik er echt aan toe was, wilde het eigenlijk al een jaartje toen. Maar mijn man -toen vriend- was er nog niet aan toe. Ben op mijn 29ste voor het eerst mama geworden.
Jeetje Roseline wat moet jij een geduld hebben. Vreselijk zeg. Ik hoop dat je gezondheid heel snel verbeterd. Ik heb net nog heel even bij ml gepoolst. Hij zei, ik gooi de deur zeker niet dicht maar moet er nu ook niet aan denken, ik geniet nog zo erg van die 2. Dat geld natuurlijk ook voor mij. Hoop gewoon dat we over een jaar of over 2 jaar wel vooreen derde gaan. Ik heb er wel vvertrouwen in dat dat gevoel bij hem nog komt.