Ik heb hem nog nooit zo teleurgesteld gezien en dat knaagt nog steeds aan me. Had ik dit wel moeten zeggen? Aan de andere kant het is nog steeds mijn gevoel. Hij zei gisteren ook voor het eerst dat hij had gewild dat ik jonger was geweest en dat baat me zorgen. Wordt leeftijd toch een probleem? En zitten we in een te andere levensfase? En daarnaast zei hij als je me nu vertelt dat je zwanger bent ga ik huilen. Toen dacht ik echt: waar the fuck zijn we dan mee bezig!!! En moet ik me zorgen gaan maken over onze relatie?
Jeetje, wat heftig voor je. Ik kan me voorstellen dat dat heel zwaar voor je is. Het leeftijdsverschil maakt het wel moeilijker voor je hè,.anders kon je zeggen, ik wacht nog een paar jaar (mannen zijn altijd wat later met dit soort dingen), maar die luxe heb je niet. Sterkte! Ik ben ongesteld dus de babygekte is weer 2 weken voorbij
Aaah meisje toch .. Wat een ka-uu-tee situatie. Is het geen optie om eerder naar Afrika te gaan? Dat je daarna zonder zorgen zwanger kan worden. Het enige wat ik kan zeggen, praat er met je vriend over. Zorgen dat jullie op één lijn zitten. Hij staat wel open voor een zwangerschap volgend jaar? Dikke knuffel Xx
Bedankt meiden... Ik ga vanavond nog een keer een gesprek voeren om zeker te weten of hij het echt wel wil. Ik denk dat ik dan maar een compromis moet gaan sluiten. Dat ik toch zeg dat we naar Afrika gaan (tegen mijn gevoel in), maar dat ik zeker weet dat hij er in september/oktober voor wil gaan. Ik denk dat dat momenteel de enige oplossing is. Hij gaat er eerder echt niet aan beginnen en die paar maanden moet toch ook niet uitmaken gezien mijn leeftijd (mei of sept/okt). Daar ben ik gewoon een beetje bang voor, dat ik er te laat aan begin. Maar als ik mijn hele relatie om te piep (grappig dat piep, ik had net echt wat anders neergezet) helpt dan word een kindje helemaal geen optie meer..
Nee dat moet je niet willen Roseline, ik hoop dat jullie er samen uitkomen en dat je vriend zich ook kan vinden in een compromis. Je vriend is wel duidelijk (geweest) tegen je dat een kindje vanaf 2018 welkom is?
Oh wat beroerd Roseline, je vriend is van mijn leeftijd of niet? Dan merk je idd toch een beetje de verschillende prioriteiten. Ik debk niet dat meteen je relatie op het spel staat, zolang jullie blijven praten en naar elkaar toe willen blijven bewegen. Idd het is wel jouw gevoel, en tis belangrijk om dat te blijven uitspreken naar elkaar, al is het niet wat de ander wil horen (hebben we hier helaas ook wel eens last van). Heel veel sterkte met je gesprek vanavond. Hopelijk komt er iets uit waar jullie beiden achter staan.
Mijn vriend is 26 jaar. We zaten net even op de app. Ik vroeg waar hij nou precies heel wilde in Afrika en toen vroeg hij waarom?? Toen alvast het 1 en ander besproken. Hij wil liever naar Afrika, maar hij zou voor mij ook niet willen gaan. Gelukkig zegt dat alleen maar voor mij dat we beiden veel voor elkaar over hebben. Ik wil voor hem uiteindelijk toch gaan en hij voor mij uiteindelijk niet... (hoef ik geen angst meer te hebben voor onze relatie). Hij heeft me gezegd dat hij zeker na Afrika voor een kindje wil gaan, dus nu moeten we alleen even bespreken wat we nu echt willen.
Het blijft een moeilijke situatie Roseline, gelukkig heb je wel duidelijkheid over je relatie. Hij geeft echt om je zo te lezen. Het zal voor hem ook niet heel gemakkelijk zijn. Fijn dat jullie alvast wat besproken hebben. Hopelijk komen jullie er samen uit. Grufallo, dat was vast toch stiekem een teleurstelling zijn maar wel fijn dat je even rust hebt in je hoofd komende 2 weken. Hopelijk lukt dat! Lill je hebt gelijk hoor. Ook wel leuk om het hopelijk op te zien lopen mocht ik vroeger testen. Het is ook meer dat ik bang ben dat ik straks te vroeg juich ofzo. Er kan nog vanalles mis gaan voor NOD, en ook daarna, dat weet ik. Maar eerst maar eens dat tweede streepje op een test
@ Gruffalo, sorry ik vergeet helemaal te zeggen, balen dat je ongesteld bent geworden. Hopelijk weer wat rust in je hoofd. En leuk om te lezen hoe iedereen zijn profielnaam heeft bedacht. Vooral die van jouw 1548.. hihi Nog even over mezelf. We gaan nog even bedenken wat we nu gaan doen, maar volgend jaar gaan we sowieso aan een kindje beginnen of sep/okt of eerder. En nu laat ik het even rusten. We hebben nog even om na te denken wat we nu gaan doen. En het belangrijkste is dat we er wel samen uit gaan komen!!
Ja. Tis een delicaat proces, zo'n.zwangerschap. tis bijzonder dat het zo vaak perfect gaat. Ben benieuwd of je je in kunt houden
, ik ben nieuw op het forum en wil even mn verhaal kwijt.. op mijn 22ste ging mijn relatie over na bijna 6 jaar we zouden aan kinderen gaan beginnen had echt last van klapperende eierstokken ik las boeken zocht info op etc we spraken weleens over namen kon niet wachten tot de startdatum.. maar ineens out of the blue werd ik gedumpt.. Achteraf blij om en kwam ook het besef dat ik nog veel te jong was voor een kindje. Lekker genoten van mn vrijgezellentijd uiteindelijk iemand ontmoet waarmee ik inmiddels al 3.5 jaar mee samen ben.. ik ben 29 en hij 24 en het laatste half jaar merk ik weer die rammelende eierstokken, jaloezie op andere ook al gun ik het iedereen moet al huilen om de mest stomme dingen op tv. Nu is t zo we hebben een nieuwbouwhuis gekocht dat duurt nog 1.5 jaar.. hier is t te klein en mijn vriend.. Ja die is jonger.. 2maanden terug hoorde ik dat mijn zwager en schoonzus die nooit kinderen wilde het waarschijnlijk wel willen en was volledig over mn toeren.. had t zelf ook niet verwacht en mijn vriend schrok hier ook van. Ik heb veel t idee gehad dat mijn ex het uitmaakte omdat ik kinderen wilde het hem benauwde en durf nu ook omdat mn huiduge vriend jonger is het niet goed er te over hebben.. Laatst kwam ook t besef dat ik voor mn 30ste geen mama wordt tijdtechnies gaat dat niet meer hoewel ik dat altijd heel graag wilde Ik wil gewoon die gevoelens uitschakelen nog even in de koelkast zetten ofzo.. :'( Wat kan ik er tegen doen? Herekent iemand dit? Liefs had dit in een ander topic geplaatst en werd op de e gewezen dus wil me graag bijvoegen
Welkom River! Ik heb heel veel moeite om de berichtjes bij te houden dus ik zal zo heel af en toe mee kletsen met jullie
Welkom River. Ik geloof dat de meiden hier kunnen beamen dat het onwijs moeilijk is om die gevoelens te onderdrukken. Het is een oergevoel waar we allemaal last van hebben.. vandaarbdit topic. Maar ik hoop dat je hier in elk.geval.begrip kunt vinden en je ei kwijt kunt. Heb je al eens naar je vriend uitgesproken dat je bang bent dat ienhet uitmaakt als je te veel.over kinderen praat?
Zeker fijn om het kwijt te kunnen in mij omgeving roep ik vaak o nee hoor pff nog ff niet of we wachten eerst maar eens op ons huis.. Dit ook mede doordat veel mensen om ons heen het "verwachten" dus in mn omgeving houd ik deze wens ook meer voor me Ja hij weet dat wel soms begint hij er zelf over laatst zei hij met zn verjaardag lijkt me zo leuk als je later kids hebt en die dan als je jarig bent op bed komen en gaan zingen enzo.. *smelt* vond ik zo lief dat hij daar dan over na denkt. Maar in vorige gesprekken gaf hij ook weleens aan dat hij zich nog te jong vindt of t beangstigend vind dus dan ben ik teleurgesteld en durf ik weer niet er op verder te gaan en moet natuurlijk ook respecteren als hij dat aangeeft. Maar dat maakt t niet makkelijk.
Nee dat is ook zo. Heb hetzelfde met mijn vriend. Paar maanden geleden waren we idd allebei nog van: aaaah over 2 jaar ofzo. Maar door omstandigheden is het bij mezelf beetje in stroomversnelling gekomen. Helaas geld dat voor mijn vriend niet. Hoewel ie er volgens mij wel meer voor open komt te staan. Maar als puntje bij paaltje komt is hij wel elke keer de eerste die roept: "even wat om doen hoor". Maar dat ie erover nadenkt is het begin. Mannen moeten volgens mij ook gewoon langer aan het idee wennen.
@ river 87. Gezellig dat je mee komt kletsen. Hopelijk helpt dat een beetje.. @ de rest. Ik zit op mijn menstruatie te wachten. Ik verwacht hem tegen het weekend, maar ik merk nog helemaal niets. Ook wel eens lekker. Met al die kwaaltjes haal je je ook elke keer van alles in je hoofd. Ik heb wel last van mijn boobs, maar dat heb ik altijd. Ik heb voor de volgende maand teunisbloemolie gehaald, dat zou helpen bij ongemakken rond de menstruatie en aangezien die nog al heftig zijn de laatste tijd. Ik las hier op het forum dat het ook je cyclus regelmatiger kan maken (maar je mag het alleen maar voor de eisprong gebruiken daarna niet meer). We wachten het af... Verder ben ik de laatste dagen een beetje onrustig en gestresst. Beetje te veel aan mijn hoofd gehad denk ik. Ik kreeg ook al een brief van de arbo arts. Ik ben nog niet eens 2 weken thuis geweest en ik ben nu al weer uurtjes aan het opbouwen. Wat trouwens nog niet zo lekker gaat. Ik zou het liefst gewoon weer gaan werken, al dat gezeik er om heen heb ik echt een hekel aan.. maar ja helaas het gaat gewoon niet.
Roseline fijn dat je er met je vriend uit bent gekomen .. River welkom! Ik kan niets anders zeggen dan Lill al gedaan heeft.. Heeft jouw vriend weleens uitgesproken wanneer hij denkt er klaar voor te zijn? Hier gaat alles zijn gangetje. Een drukke dag voor de boeg, ben vanavond rond 23.00 uur pas klaar met werken . Ondertussen nog geen teken van ongi, dag 27. Ik word met de dag ongeduldiger . Zal het lijstje eens omhoog halen.