Hoi dames wil even wat vragen. Ik zit nu letterlijk onderui en zit hier zelfs te janken haha. Stom. Maar ik weet echt niet meer wat ik moet doen. Mn kleine is nu bijna 8 maanden en sinds 4 maanden word het steeds erger lijkt het wel terwijl ik dacht dat vanaf 6 maanden een wat beter ritueel zou komen. Ze slaapt overdag niet tenminste niet langer dan een slaapcyclus. Niet met de gordijnen dicht of open. Niet met dekens of zonder. Niet met slaapzak of zonder. Niet met speen of zonder. Wel alleen in bed niet ergens anders(bv. Kinderwagen, box, auto e.d.) . En net als net is ze aan het huilen dus ik haal haar eruit verschoon der, ze had gepoept, breng haar naar beneden. Ze had net een uurtje geleden gegeten en gedronken en etenstijd is pas over uurtje dus ik geef haar een flesje waar ze totaal geen interesse voor heeft. En dan begint ze weer te jammeren op haar kleedje. Geen idee wat ze wil, want honger kan nog niet. Dan zie ik het, wrijven in oogjes. Dus naar bed. Boven nog even in luier kijken terwijl ze wild trapt en om der heen slaat en constant om wil draaien om iets te pakken. Dan in bed na 20 min beneden. Speentje gegeven, want tegen 6 uur kan ze nog steeds huiluur hebben. Ik draai me om en ze begint te krijsen. En zo hard dat het lijkt alsof iemand haar knijpt. Ongelovelijk hard dus ik draai me van schrik om en wil haar dr speen geven wat haast niet lukt omdat ze zo krijst. Na paar seconden pakt ze het weer en weer krijsen als ik weg wil lopen. Ik weet niet wat ik moet doen en dit gaat al weken, maanden zo. Dus ik laat der doe haar deur dicht. Ren naar beneden sluit me op in de badkamer waar niemand mij hoort en ik haar niet. En begin zelf...lijkt alsof ik de slechtste moeder ooit ben dat ik niet snap na 8 maanden wat mijn eigen kindje wil en wat ik moet doen. Help?
Ik vind het moeilijk om zo een antwoord te geven. Ik zou het even overleggen met het consultatiebureau?
Adem in adem uit. Die van mij is nu ook 8 maanden en zit in een brulfase. Is lichamelijk alles uitgesloten?
Lichamelijk lijkt ze gewoon in orde. Waar moet ik naar kijken? Morgen anders cb bellen, want nu zijn ze dicht. Ze blijfy niet krijsen, want na 10 min is ze stil. En dan misschien af en toe een uithaaltje, maar niet zo hard als dat ik net wegloop. Nu is ze bv wel aan het huilen, maar niet krijsen. En over 5 min is ze weer stil en dan even later begint ze weer
Allereerst je bent echt geen slechte moeder hoor! Het is nu eenmaal erg lastig om uit te vogelen wat die kleintjes nu precies willen. Ik heb ook huilend op de bank gezeten de wanhoop nabij. Je bent echt niet de enige, al helpt dat jou nu even niet Hoe doet ze het 's avonds en 's nachts?
Misschien kan je huisarts even naar de oortjes kijken bv. Wie weet huilt ze wel zo door een oorontsteking. Gewoon even alles uitsluiten.
Snachts is het perfect. Ben blij dat ze nog een beetje slaapt. Vanaf half8 ongeveer leg ik der in bed en om half 7 s morgens hoor ik der roepen. Dus dan ook niet huilen of jammeren, maar gewoon brabbelen, maar hard haha. Geef der dan een papfles na papfles zie ik binnen 20 min wrijven in oogjes en dan weer in bed. Dan begint het. Of ze slaapt niet of ze valt een half uur a 45 min in slaap
Wat rot zeg! Maar wat ik me afvraag, je hebt het over een bedritueel, hoe is dat? Doe je echt elke keer hetzelfde? Want je somt op wat je allemaal hebt geprobeerd, maar als dat allemaal door elkaar of vlak achter elkaar is uitgeprobeerd, dan is dat denk ik best verwarrend en weet je meisje niet waar ze aan toe is. Ik denk dat ik zou proberen om nu consequent één bedritueel aan te houden en haar niet te snel uit bed te halen. Dus als ze inderdaad gaat krijsen als je wegloopt, niet meteen teruggaan. Misschien elke keer wat langer wegblijven? Want je zegt wel dat het stopt. En is het echt krijsen overstuur? En je geeft 's morgens een papfles en dan gaat ze alweer na 20 min naar bed vanwege het signaal oogjes wrijven... Is ze dan echt moe of moet ze nog een beetje wakker worden na de papfles. Die van mij kan na een fles ook nog een behoorlijk inkakmoment hebben hoor! Nou ja, ik probeer mee te denken, dit is wat me te binnen schiet. Hoop dat het snel voorbij gaat.
Pff ik kan alleen maar denken; ben blij dat ik dat gehad heb. Hier net zo, minstens een jaar lang. Nu (ruim anderhalf) gaat het goed, hij kan lopen en praten. Vooral dat laatste maakt het een stuk makkelijker. Ik heb alles geprobeerd maar heb een jaar lang aangemodderd. Ik heb nu nog geen idee wat het geweest is, alhoewel ik de laatste tijd sterk denk aan honger. Conclusie; je bent niet de enige die het overkomt, je kunt er niks aan doen en het gaat over! Sterkte ermee.
Die vermoeidheidssignalen zijn hier ook erg onduidelijk. Maar hier werkt het ook pas om hem naar bed te brengen als hij heeeeel erg moe is. 1ste gaapje werkt niet. Ik wil je even een hart onder de riem steken. Het is moeilijk. Maar onrustfases zijn normaal. Vooral rond deze tijd. Tandjes, verlatingsangst, veel motorische ontwikkelingen. Alles kan ervoor zorgen dat ze onrustig zijn. Zorg ervoor dat je hulp zoekt. In eerste plaats in je eigen omgeving als je de mogelijkheid hebt. Praktische hulp, zodat je weer wat meer energie hebt en even kunt opladen als je je kindje even uitbesteedt hebt. Ik denk dat hoe meer tips je hier krijgt in het oplossen van het gebrek aan schema, je alleen maar onzeker maken. Zoals ik schreef dat onze zoon pas na gaapje 234324 naar bed gaat, kan dat voor een ander kindje helemaal niet werken.
Hoi, Dit is heel erg, dat je nu zo veel onmacht voelt! Ik wil je even op het hart drukken: ze doet dit niet om jou te pesten. Ze huilt omdat ze gewoon ergens behoefte aan heeft! Dus neem het haar ajb niet kwalijk maar zie dit als een puzzel die je moet oplossen (begrijpen wat haar behoefte is). Kijk, het kan ook zo zijn dat je niet zo blij gaat zijn met het antwoord. Misschien wil ze niet alleen in slaap vallen en ben je niet bereid om bij haar te blijven tot ze slaapt. Maar misschien ben je het wel, en het kan ook zijn dat als je toegeeft, dit weer overgaat! Ik weet natuurlijk niet of dit het probleem is, maar mijn zoontje van 10 maanden valt ook heel moeilijk in slaap. Vroeger kon ik hem zo na een voeding wegleggen en bleef hij slapen, tegenwoordig wordt hij vaak weer wakker en dan is het huilen. Als ik zijn kamer verlaat huilt hij, maar dat wil ik niet, dus blijf ik bij hem tot hij slaapt. Soms duurt het zelfs een uur! En is het best zwaar, zo lang wachten. Soms loop ik er weer even uit, als hij erg druk is en niet wil blijven liggen. Gaat hij weer brullen loop ik weer terug... En zo gaat het tot hij eindelijk slaapt. Sommigen zouden zeggen dat ik gek ben en hem verwen, maar ik wil hem niet laten huilen en ik geloof dat hij ooit zal leren dat het niet eng is, om alleen in slaap te vallen. Ik merk nu al dat het beter gaat, al is het misschien niet heel snel. Maar ik heb het er voor over en ga gewoon kijken hoe dit zich verder zal ontwikkelen. Dus misschien kan je ook even proberen om te kijken wat je dochtertje doet als je bij haar blijft? Als ze niet wil liggen kan je haar een beetje tegenhouden en haar zachtjes over haar ruggetje/buikje aaien. Als ze dan rustig is, dan weet je dat dit is waar ze behoefte aan heeft.
Ik ben naar de dokter geweest en er was gelukkig niet. Bedankt allemaal voor de adviezen! Ik neem het haar zeker niet kwalijk. Eerder mezelf juist dat ik het niet begrijp. Ik probeer nu wat meer regelmaat te houden omdat ik inderdaad elke dag weer wat anders probeerde wanneer ik haar in bed legde. Ze krijst trouwens inderdaad gewoon overstuur als ze huilt. Dat is geen huilen meer vandaar dat ik me dan zo rot voel. Ik ben wel bereid om af en toe bij der te blijven tot ze in slaap valt, maar wil er geen gewoonte van maken en dus doe ik het nooit. Betwijfel ook of ze dan in slaap valt...laat staan sneller in slaap valt. Heb nu een paar dagen een slaapzak geprobeerd en ze sliep 2 uur overdag! Na weken... Slaapt ze zomaar 2 uur! Dus dat houd ik erin. Vannacht voor het eerst viel ze 's avonds na haar bedritueel niet in slaap. Ze krijste niet, maar een beetje jammeren en roepen. Ben na half uur naar boven gegaan even in luier gekeken en vast gehouden en zelfs gezongen...legde der in bed liep weg met gedachte dat ze zo ging huilen, maar ze bleef stil ! Echt, je weet gewoon niet waar je aan toe bent zo frustrerend, maar ben blij dat ze tenminste overdag ietsjes meer sliep. Als ze na haar papfles in der oogjes wrijft, hoelang moet ik wachten om te weten of het gewoon door de fles komt of omdat ze echt moe is?
Ik probeer haar inderdaad pas naar bed te brengen als ze erg moe is. Dit lukt alleen niet vaak, want ze gaat dan beetje jammeren en huilen dus ja. Dan breng ik haar naar boven als ik weet dat der buikje vol is en geboerd en schone luier. Ben ook bang om haar oververmoeid in bed te leggen dan slaapt ze toch juist minder"
Even er van uit gaande dat er niets medisch aan de hand is aangezien er 's nachts niets aan de hand is. Hier was ronde de 8 maanden de moeilijkste periode. Verlatingsangst.... klinkt bij jou ook zo. Ik ben toen steeds geduldig bij haar gebleven, een stoel naast het bedje en kijken of ik haar kon troosten. Evt in de armen tot ze rustig werd, toen vasthouden in bedje, toen loslaten en gewoon ernaast zitten enz. Steeds als ze richting dromenland ging, ging ik weg. Dan sliep zij ook langer omdat ze rustig in slaap viel. Het is vanzelf weer over gegaan en nu slaapt ze erg graag in haar bedje. Vermoeidheidssignalen zijn ook onduidelijk, ze kunnen soms pas komen als ze al te moe zijn. Tot 6 maanden leg ik de kids altijd na 1,5 uur weer op bed. Dat ging echt perfect, ook bij onze tweede dochter. Moet even nalezen hoe lang ze ook alweer vanaf 6 maanden wakker kunnen zijn.
Hmm, ja verlatingsangst daar dacht ik ook beetje aan, maar wist niet zeker. Nu denk ik echt dat het verlatingsangst is na gisteravond. Dat ze zo rustig bleef. Volgende x als ze weer huilt terwijl ik haast zeker weet dat ze moe is zal ik bij der gaan zitten kijken of dat helpt. Ben benieuwd. Dankje!
Ze kunnen met 8 mnd ook gefrustreerd raken als ze iets willen gaan doen wat niet lukt , dat kan op een kleed ook resulteren in huilen/mopperen. Dat is juist "goed"door iets te willen leren ze het. 8 mnd is echt zo'n periode van de ontdekking ik ben een eigen iets en de grote mensen kunnen weggaat en tanden en ontwikkeling. Adem in adem uit en even huilen is ook niet erg.
Dankjullie wel. Het is dus gewoon een periode dat ze doorgaat. moet nog zoveel leren haha. eerste kindje. Zal blij zijn als ze kan praten!
Het consultatiebureau heeft gezegd dat onze kleine waarschijnlijk over geprikkeld is. Dus meer aan ritme houden en prikkels weghalen. Dat deden we, vast ritueel bij uit bed en in bed en hele dagen tv uit. Ze slaapt niet als een tierelier, maar ze slaapt in ieder geval s ochtends anderhalf uur! Nu aanhouden en hopen dat ze ergens in de middag nog een slaapje doet