Mijn dochtertje is nogal een driftkopje en wordt heel snel boos om de kleinste dingen. Het vervelende hiervan is dat ze zichzelf dan gaat slaan (wij slaan haar niet, dit heeft ze helemaal zelf bedacht), soms bonkt ze zelfs met haar hoofd tegen de grond Ik vind dit vreselijk om aan te zien. Als ze dit doet, waarschuw ik haar dat ze ermee op moet houden en zo niet dat ze dan moet afkoelen (time out). Maar ik wil haar het liefste leren hoe ze op een goede manier haar woede kan uiten, ik heb alleen geen idee hoe... Hoe pakken jullie dit aan?
Weet niet hoe oud je dochter is, maar mishien zeggen dat je begrijp dat ze boos is en dit ook mag zijn, maar dat ze niet d'r zelf pijn moet doen. EN dan mischien uitleggen wat jezelf doet als je boos wordt.
DIt is inderdaad lastig. Mijn dochter is 16 maand en heb het idee dat ze in een fase zit waarin ze zelf meer wil dan dat ze kan en dat ze daar niet goed mee om kan gaan. Zelf werkt afleiden het beste. Ze is nog te jong om wat anders te snappen denk ik. Weet niet hoe oud jouw dochter is???
Ik zou dit gedrag wel negeren persoonlijk, negatieve aandacht is ook aandacht. Wat je kunt proberen, ik weet niet hoe oud ze is, maar dat ze bijv even tot 10 gaat tellen op de gang, ipv dat zij haar eigen slaat. In het begin dan met haar meelopen en samen hard tot 10 tellen bijv. Mijn dochter van toen 4 (nu 8) heeft een tijd haar zus gekrabbeld, tot bloedens en littekens aan toe, erg zielig en vreselijk allemaal. Wij hebben de tip gehad, om haar in een kussen te laten bijten, slaan, knijpen etc. Uiteindelijk is het wel gestopt, al treiteren ze elkaar nog, maar at schijnt erbij te horen.
1 van onze jongens was ook altijd heel driftig, was zelfs bang dat hij gedrags problemen had. Hij sloeg ook altijd keihard met zijn koppie op de grond of muur. Wij hebben dit volkomen genegeerd, en na een paar weken was dit over. Ook als hij begon te huilen negeerde ik hem tot dat hij rustig was. Als we hem wel aandacht gaven dan flipte hij nog meer. Nu doet hij het nooit meer.
ook hier een kindje dat dat nog steeds doet bij vlagen... ook met haar hoofd tegen de muur slaan etc. Cb gaf het advies om inderdaad de boosheid te benoemen en aan te geven dat ze boos mogen zijn. Máár.. botsen mag je alleen op een kussen. Dat doet ze nu dus ook meestal hier -als ik het aangeef. En dan is haar bui meestal ook snel over, omdat ze dat dan weer wel grappig vind. Verder negeren wij het ook. Negatieve aandacht is ook aandacht tenslotte en nu ze ouder wordt, is het soms ook echt een kwestie van mama en papa uitdagen. Zeker papa vind het verschrikkelijk en kan het maar moeilijk negeren.
Vooral negeren en geen alternatieven bieden. Ze gaat vanzelf merken dat het pijn doet en dan houdt ze er wel mee op. Probleem bij bijvoorbeld aanbieden van een kussen is dat je kindje het gedrag zelf niet afleert... Hoe meer jij erop reageert, hoe meer beloning en hoe meer ze het juist zal gaan doen. Ik weet het: dat is lastig als je ziet dat je kind zich pijn moet doen, (alhoewel Thirza hier vaak voor de lol zichzelf steeds tegen de autostoel laat vallen en dan ook hard knalt en dat is altijd lachen geblazen bij de dame, dus dat pijn doen zal ws minder zijn dan je als ouder denkt, ook bij dat bonken dus). Maar alle aandacht die je eraan geeft, houdt het gedrag meer in stand dan dat het helpt om iets anders te doen. Als je kind pijn voelt, houdt het echt wel op. Mijn reactie bij dingen die de kids doen en die pijn doen, is standaard: ja, slimmerd, dat had je toch wel kunnen weten? Dat is echt 1 keer en dan doen ze het nooit weer...
Ook mijn dochter was een driftkikker die met haar hoofd op de grond bonkte en zichzelf sloeg. Dit hebben wij altijd genegeerd en het is nu wel opgehouden.. Alleen nu heeft ze door dat ze anderen kan slaan, dus slaat voornamelijk ons, haar broertje en andere kindjes als ze iets niet mag... Hoe krijg ik dat eruit dan?
Dat slaan zou ik wel bestraffen door bijv haar op gang te zetten. Wij doen dat hier ook, slaan is op de gang voor 1 minuut. Soms doet het ze niks om op de gang te zitten maar het helpt wel om ze even uit die situatie weg te halen. Ze worden bij ons dan wel even rustiger.
Idd, straf geven: op de gang, een strafstoeltje, in de hoek. Slaan mag niet en dat moet juist wel actief afgeleerd worden
Bedankt voor jullie reacties. Mijn dochter is 22 mnd mss dat negeren wel werkt, maar dat vind ik wel erg moeilijk maar het is idd echt uitdagen van haar. Ze kijkt me dan ook aan terwijl ze zichzelf slaat, wachtend op mijn reactie
Mijn zoontje slaat zichzelf niet, maar kan wel heel druk doen; gillen en rondrennen, zichzelf daarbij -per ongeluk- bezeren of alle boeken uit de kast trekken, de duplo door de kamer gooien. Ik lees hier alleen maar: negeren of straffen... Straffen is hier geen optie. Negeren zie ik het nu niet van in, want dan gaat hij gewoon door. Negeren werkt wel als hij bezig is op een negatieve manier mijn aandacht op te eisen, als ik aan het koken ben ofzo en hij aan mijn broekspijpen staat te trekken. Ik neem mijn zoontje op schoot, zet hem dicht tegen me aan en ga zachtjes neurieen of zingen. Je ziet hem dan ontspannen. Of ik ga heel diep in- en uitademen, hij doet me dan vanzelf na. Daarna is hij weer rustig en dan gaat hij weer lief spelen.
Maar hoe zou jij het bijv doen als hij straks andere kindjes bewust gaat slaan? Want die fase krijgen ongeveer alle kindjes.
Oke thanks, en dat doen we ook al. Maar meestal als ik haar dan weer van de gang afhaal, vertel ik haar waarom ze op de gang heeft gezeten, dan moet ze dus een knuffel geven (goedmaken). Dan gaat ze weer 10 minuten spelen en vervolgens krijg ik weer een klap. Hmm, als ik haar dus constant op de gang moet gaan zetten, dan staat ze meer op de gang dan dat ze speelt.. Ze is ook vaak moe als ze gaat slaan, maar het probleem is ook dat ze niet meer gaat slapen overdag helaas. Ze klimt constant haar bed uit en trekt haar hele kamer overhoop.. Ze wordt giga hysterisch als ik haar steeds terug in bed leg. Ik blijf haar wel op de gang zetten hoor, maar zou het bijv. geen optie zijn om haar af te leiden met bijv. ander speelgoed ofzo?
Is dat zo? Ik heb nog nooit iemand geslagen, ook niet als kind, mijn zussen ook niet. Mijn neefjes zijn 6 en 4 en die doen dat ook niet. Ik ben het dus niet met je eens dat ieder kind gaat slaan. En als dat wel zo zou zijn, geldt; wie dan leeft, wie dan zorgt.
@Miireii: nee, je moet idd een evenwicht vinden tussen straffen en negeren en afleiden. Bij elke klap op de gang zetten heeft geen zin idd, dan kom je alleen maar in een hele negatieve spiraal. Probeer in te schatten waar het slaan vandaan komt: moe? Dan ga je dus op bedje? Wil je dat niet? Prima, maar slaan doen we niet en als je dat wel doet, ben je volgens mama moe en ga je dus slapen, (al is het maar op de eigen kamer een tijdje alleen spelen: dat geeft ook al rust!). Is het meer speelsigheid? Benoem dan dat slaan niet mag, leidt af of biedt een andere manier aan om die energie kwijt te kunnen en ga gewoon verder En is het echt kwaaiigheid en opzet, dan straf je dus
Rozemarijke, toch kan dat bij sommige kinderen wel helpen. Ik heb dit overigens vanuit onze gezinshulp en maatschappelijk werk wat wij toen voor haar hadden, om dan toch maar een kussen of dekbed oid te nemen waar zij in kan knijpen, bijten etc. Slaan afleren, vooral zelf niet terug doen en idd op de trap, stoeltje oid en vooral vertellen waarom je haar daar neerzet.
@Bamjolan: ja, maar dan heb je het wel over een groep kids die wat extra hulp nodig heeft...? bij kids bij wie geen verdere problemen spelen, moet het voldoende zijn (en werkt het juist beter meestal, (niet altijd dus, meestal wel)), om er niet op in te gaan.
Extra hulp, ik denk dat je een kindje met een dergelijk stoornis bedoeld of niet? Mijn dochter is een erg jaloers meisje, ze heeft idd al heel wat meegemaakt, maar verder geen "zorgenkindje". Zij kon haar woede en frustratie niet op een andere manier uiten, nu inmiddels wel, maar toen niet.
Nee, niet direct een stoornis. Maar idd kids die eea hebben meegemaakt, meer dan het gemiddelde kind idd. Of ook natuurlijk kids met een stoornis. Maar iig een groep die door allerlei verschillende omstandigheden wat extra aandacht nodig heeft, (is ook geen schande toch? ).