Inderdaad, de intralipid is via een recept verkrijgbaar. Ik had het op recept van dr Pf. Je moet dan een hele doos afnemen. Er zitten meerdere zakken in een doos. Ik dacht iets van 10 stuks ofzo. Het kostte mij in 2011 toen iets van 250 euro, maar kreeg het vergoed via de verzekering. Ik heb eenmaal het infuus laten zetten in DD. Bij de tweede poging heb ik het door een kennisje laten zetten die bevoegd is om een infuus te zetten (gewoon lekker thuis). De materialen daarvoor kan je zelf via internet bestellen en kost bijna niets. Heel soms wil het ook wel eens lukken via een welwillende huisarts en de thuiszorg. Verder zou je in de omgeving van Amsterdam een kliniek hebben zitten die het infuus tegen betaling zou willen zetten. Ik weet dat van andere medische molen meiden op het andere forum (waar ik veelal actief ben) daar dat wel een gedaan hebben. Ik weet echter geen naam van die kliniek. Dat zou ik dan eens moeten navragen.
Wat een medicatie! Is dat allemaal buiten de " reguliere medicatie" om? Hoe komen jullie die verschrikkelijke wachtweken door? Bij mijn eerste icsi in NL ging t op gegeven moment op de automatische piloot, was in de " verwerk-mislukte-poging modus". Nu we (volgens de arts) een serieuze kans maken met deze embryo voelt t anders. Heb ik meer hoop, maar hoe dichter bij 14dpo (woensdag) hoe banger ik word! En dan die kwaaltjes.... "Voelt dit hetzelfde als de andere keer? Was ik zo moe en hongerig? Constant een druk in m'n onderbuik met soms best venijnige steekje diep onderin... Waarom geeft utro deze bijwerkingen en geven je daarmee (valse?) hoop en ben ik 's ochtends vroeg wakker met een nerveus gevoel? Wat voelden jullie in de wachtweken en bleek je zwanger te zijn?( ga toch weer hoop halen hihihi
Hai Anja Tja.. ik "wist" het op één of andere manier altijd al voor de testdag... Ik voelde vantevoren al aan dat het em niet ging worden de vorige keren. En deze keer kon niet zeggen dat het mis zou gaan, ik kón gewoon niet voorstellen dat het niet goed zat. Luister naar je eigen lichaam, neem rustmomentjes voor jezelf en zorg goed voor jezelf. En blijf positief, meer kan je nu echt niet doen (helaas). En het blijft spannend hoor. Ik moet nu nog 11 dagen wachten op de volgende echo en zit nu alweer in spanning terwijl tot nu toe alles supergoed is geweest
Kan me zo voorstellen dat als je dan zwanger bent, de onzekerheid zeker niet weg is. Laten jouw 11 "wachtdagen" dan ook maar snel voorbij zijn. Vandaag heb ik gelukkig veel dingen te doen en vanavond voetbal Hopelijk kan ik de kwaaltjes dan even uit m'n hoofd zetten.. Druk in m'n buik lijkt meer richting ongi pijn te gaan 😢👎
Hallo Dames, Eigenlijk was ik niet van plan om deze poging op het forum te gaan reageren, omdat ik er vaak onrustiger van werd en tot nu toe bleef ik best rustig... Maar nu heb ik gister mijn punctie gehad (en ik moet zeggen dat het na 3 slechte ervaringen in Nederland, een hele positieve ervaring is geweest! Ik heb de hele dag met een grote smile op mijn gezicht rondgelopen, omdat het voor de verandering echt geen pijn deed!) Ik had 9 follikels en ze hebben 5 eicellen gevonden. Wij (en de arts ook) gingen ervan uit dat ze niet allemaal bevrucht zouden worden en dat we over 2 dagen een tp zouden hebben. Vandaag kreeg ik een telefoontje dat alle 5 bevrucht zijn! Helemaal blij, maar al snel verdween mijn blijdschap.. want wij hebben in voorgaande pogingen nog nooit een cryo gehad.. wij waren al blij als we een verse tp hadden.. De eerste poging hadden we zelf 5 emmy's op de nominatie om ingevroren te worden en allemaal stopten ze met 3, 4 dagen met groeien.. En nu moet ik dus nog 4 dagen hopen dat we vrijdag een tp hebben en ik ben bang.. echt heel erg bang.. Vandaar dat ik toch maar even hier kom kijken, wat het lijkt wel alsof niemand in mijn omgeving mijn angst begrijpt.. 'ach, het komt wel goed', 'je kunt er toch niets aan veranderen'.. dat snap ik ook wel, maar ik ben echt heel erg bang dat het toch nog fout loopt! Pfff.. het was zelfs al prettig om dit van me af te schrijven!
Hai Nana Ik begrijp je de volle 100%! Wij hadden ook 3x een drama punctie in V.oorburg. Wel veel eicellen (ongeveer 14-17) en ongeveer 10-12 bevruchtingen maar we mochten blij zijn als er 1tje was die de dag van terugplaatsing op het juiste tempo gedeeld was. Ook nooit cryo's... In Gent bleek ik na 1 week prikken overstimulatie te hebben. Een week lang iedere dag naar Gent om mijn bloed te controleren. We kregen te horen dat ik te ziek was voor een terugplaatsing. Mijn wereld stortte in... Nog niet eens de punctie gehad en de poging was naar mijn mening al ten einde want cryo's.... nee die zouden we wel nooit krijgen. De punctie gehad (en inderdaad pijnloos terwijl in V.oorburg ik de hele afdeling bij elkaar heb gekrijsd) en na 5 dagen: 4 cryo's!! Ze waren perfect! En ook alle 4 perfect ontdooid. Helaas bleek bij mij het probleem nog in mn antistoffen te zitten dus 3x helaas vroege miskraam en nummer 4 zit heerlijk in mijn buik. Probeer te vertrouwen op Gent. Je weet het niet. Misschien "past" de werkwijze van Gent ook beter bij jullie embryootjes net als bij ons. Succes bij het wachten en laat het weten hoe het is verlopen!
Hoi NCM, Van harte gefeliciteerd!! Wat heerlijk dat jullie wachten beloond is! Kun je er een beetje van genieten? Wij hadden ook nog wel een stunt in Gent Na de tweede echo in Nederland hadden we bloed laten prikken in Nederland en die waren naar Gent verstuurd. De dag erna kwamen we in Gent voor een laatste echo voor de punctie, kregen we doodleuk te horen dat ik geen verse TP zou krijgen, want mijn P (progestan, progesteron, zoiets) te laag was en mijn baarmoeder al te 'rijp' was. De wereld zakte onder mijn voeten vandaan, ik kon wel janken! Ze gingen voor de zekerheid nog even bloed prikken.. Volgende dag een telefoontje, niets aan de hand, in Nederland meten ze met andere eenheden! pffffff.... Ik heb gelukkig wel veel vertrouwen in Gent en dit is de eerste poging dat ik geen gluten eet (en ik ben denk ik gluten intolerant).. Dus opzich zijn onze kansen voor mijn gevoel wel groot.. maar ja, die eerdere ervaringen neem je wel mee.. Maar het doet me wel heel erg goed om jouw verhaal te lezen geeft me veel hoop!
Ik eet ook geen gluten meer. Nu ongeveer 4 maanden. In november had ik best hoge antistoffen tegen mijn TSH receptoren (schildklier) en vorige week: ze zijn zo laag dat ze niet meetbaar zijn! Ik blijf dus ook glutenvrij eten. Mijn bloedtest was negatief op gluten maar mijn broer heeft coeliakie en mijn moeder suikerziekte dus er is "iets" aan de hand met onze antistoffen. En zo'n enorme opgave is dat glutenvrij niet (vind ik). Bij echt belangrijke bloedmetingen heeft Gent liever dat we langskomen dus dat hebben we iedere keer netjes gedaan. Tja het is een eind rijden (bijna 2 uur voor ons enkele reis) maarja, ik wil het beste uit de poging halen dus dan maar weer op weg. Bij mij was het ook progresteron die verkeerd was voor een terugplaatsing. Je baarmoeder is dan al aan het voorbereiden om ongesteld te worden en tja, das natuurlijk niet het ideale moment voor een embryo. Maar gelukkig een miscommunicatie Houd vol, blijf er in geloven. Het is moeilijk. Ik twijfelde ook wel of Gent er ALLES aan deed om mij zwanger te krijgen en bleef ze alle vragen stellen die ik kon verzinnen. Maar het blijft ook natuur en geluk hebben. Nu inderdaad 10 weken zwanger maar genieten is nog moeilijk hoor. Ik leg de lat steeds hoger: eerst hartje zien, eerst goede echo bij verloskundige, eerst uitslag van combi-test (volgende week) puur uit de angst dat het ergens misgaat want tja, dat ben ik zo gewend na 4 jaar ziekenhuizen. Maar tot nu toe gaat alles goed en het genieten komt wel maar wel op mijn/ons eigen tempo. Het is niet niets waar wij "icsi-ervaringsdeskundigen" doorheen moeten gaan. Fijn dat ik je hoop heb kunnen geven. Ik ga hard voor je duimen voor een mooie uitslag!
Ik kan me zo goed voorstellen dat het spannend blijft. ik moet ook nog maar zien of ik echt kan genieten van die zwangerschap hoor.. De eerste ICSI raakte ik wel zwanger en kreeg ik een miskraam.. Dat was zo enorm zwaar, dat wil ik nooit meer meemaken. Ik vond het zo gemeen dat het mij afgenomen werd.. Intussen denk ik dat dat ook kwam door de gluten.. Bij mij is het niet onderzocht, maar een vriendin wees me erop (iemand die zij kende was zwanger geraakt na stoppen met gluten) en hoe meer ik erover las op internet, hoe meer dingen op hun plaats vallen! Ik voel me energieker en ik had veel last van puistjes in mijn gezicht en die zijn bijna allemaal weg. Even een onsmakelijk dingetje.. Ik kom er nu bijvoorbeeld achter dat ik eigenlijk elke dag diarree had (sorry, niet echt smakelijk!) ik was er zo aan gewend, dat ik dacht dat het normaal was.. Dus ik ben ook verrast om erachter te komen dat het ook anders kan! Ik heb dus goede hoop dat ik nu genoeg voedingsstoffen op kan nemen en daardoor mijn eicellen van veel betere kwaliteit zijn En ik heb er ook niet zoveel moeite mee. Er zijn veel goede vervangers he! Ik mis echt niets.. Ik vind het alleen vervelend als er door anderen geen rekening mee wordt gehouden Even elke keer langskomen is voor ons nog iets lastiger.. Wij zijn elke keer 3,5 uur onderweg.. dus een dagje heen en weer is 7 uren in de auto
Beste Nana en Anja, onwijs veel succes gewenst! Na 4 miskramen in NL hebben wij ook Gent opgezocht! Wij hebben alles in Gent gedaan, ik had geen enkel vertrouwen meer in ons NL zkh. En tot nu toe met uitstekend resultaat, want ik ben zwanger. Alleen is het dus heel spannend of het deze keer blijft zitten... Maar ik heb er echt een beter gevoel over en mijn bloedwaardes zijn een stuk beter dan ik ooit eerder gehad heb.
Dankjewel! En gefeliciteerd.. Ik geloof dat, als het goed voelt, dit vaak ook zo is.. Ik denk dat een vrouw dat wel een beetje aan kan voelen Maar ik kan me voorstellen dat het wel heel erg spannend is! Ik ga iig heel hard voor je duimen!
Dank voor de best wishes..... Nana, wat enorm spannend! Ik duim voor een hele mooie tp!!( en cryo's!) Hier nu op dag 13 na punctie en dag 8 na tp. Voel van alles, ben zo bang dat ik ongi ga worden. Maar heb ook nog alle hoop. Zo dubbel..... Vrijdag bloedtest, eerder ga ik ook niet testen. Niets is zo confronterend als een negatieve test....
Hoi anja, Wat leuk om jou hier ook te treffen Bij jullie is het ook snel gegaan zeg! Ontzettend spannend.. Die tweede wachtweken is altijd killing hè.. Ik ga heel hard voor je duimen en hopen op een mooie duidelijke uitslag van je bloedtest!
Er was een afspraak afgezegd dus met twee weken hadden we een intake. Tja, u maar afwachten en ik ben zoooooo bang, net al weer enorme huilbui gehad. Met gevolg een flinke hoofdpijn.... Tel daarbij op druk in onderdruk en morgen 14dpo dus bereid me voor op de ongi. Wat me deze poging wel opvalt dat ik mega moe en hongerig ben. Ik heb ook een stuk minder afscheiding van de utro( dat is wel fijn!) Waarom houdt m'n lichaam van grapjes maken
Wat een verschrikkelijke zenuwslopende dagen zijn dit.. De tijd kruipt voorbij en ik heb geen idee hoe het met mijn emmies gaat! Wat zou ik graag een update krijgen! Weten jullie eigenlijk ook of ze toch voor een eerdere tp kunnen kiezen, omdat er toch teveel emmies niet doorgroeien?
Wat ik er van begrijp is het protocol in Gent <5 emirs dan plaatsen ze terug op dag 3. De arts kan daar een uitzondering op maken. Dat was in ons geval. Omdat wij in NL al 4 x een tp hebben gehad op dag 3 wilde de arts zien wat er na dag 3 met de emmies gebeurd. Van de 4 gingen er 3 achteruit en 1 ging mega goed. Ik neem aan dat ze je er wel over inlichten als het dag 3 wordt.
We hebben er dus precies 5.. En een afspraak voor vrijdag.. Maar ik ben zo bang dat het niet goed gaat!
Helaas heb je daar helemaal geen invloed op. Spannende dag vrijdag, jij tp, ik bloedtest... Duim duim duim duim!!! Net weer verhaal gehoord dat de eerste twee weken van een zwangerschap lijken op de komst van menstruatie. (Druk in onderbuik, lage rug en hoofdpijn) eh........ Ook lijken de steekjes meer naar m'n lies te gaan(of verbeeld ik me dat omdat ik dat graag wil voelen) pffff Morgen officiële NOD, maar geldt dat nog nu ik utro gebruik?
Meiden succes met wachten!! Hier ook na vier missed abortion's nu dankzij Gent ( en mijn eigen doorzettings vermogen) zwanger! En de èèn heeft wat "kwaaltjes" in de wachtweken en de anders voelt niets hadden we maar een kijkgaatje hè dat we dan ff konden spieken!