als ik al die bevallingsverhalen aan het lezen ben (bijna) NIEMAND aangeeft wat voor SOORT pijn je hebt. Ik heb vaak migraines (dat is al 1 soort pijn), ik heb weleens verschrikkelijk mn hoofd gestoten (nr 2), pijn in je zij van het harde rennen (3), pijn in je teen van het stoten (4), menstruatiepijn (5), etc etc. Maar in welke catagorie valt bevallingspijn? Is het een 'harde' pijn, prikkende pijn, doffe pijn, op een duidelijke plek pijn, of een hele heftige menstruatiepijn bijvoorbeeld (wat ik soms ook hoor, dat het daar mee begint) en voel je het dan door je hele lichaam of echt alleen in je buik, rug, benen, etc. Ik heb er toch best wat moeite mee dat ik (net als alle andere vrouwen) geen idee heb wat voor soort pijn ik kan verwachten. Daardoor heb ik het gevoel (of ben ik bang voor) dat ik er te licht over denk en straks echt een bevalling van hel krijg. Ik weet dat je vaak hoort het is geen pretje, of het is hard werken, maar dat komt er bij mij niet in...ik kan me daar ook niets bij voorstellen. Wie kan mij verheldering geven? Liefs, Daphne
Ik denk dat iedereen de bevalling en de pijn die het met zich mee brengt anders ervaart. Je kan ook niet aangeven of je het in je benen, buik of rug voelt want dat is ook voor iedereen verschillend (je hebt buikweeen, rugweeen, beenweeen, enz). Ik zelf ervaarde de ontsluitingsweeen eerst idd als heel veel ergere menstruatiepijn, dat in het begin snel wegebte, maar hoe langer het duurde hoe langer de 'top' van de pijn aanhield zeg maar. De persweeen heb ik niet echt meegekregen, toen was ik nog helemaal suf van de verdoving, ik had in elk geval niet het gevoel dat ik moest poepen zoals velen, maar het deed wel pijn, want toen de ontsluitingsweeen overgingen in persweeen dacht ik dat de pijnstiller uitgewerkt was, maar die pijn kwam gewoon door de pijnstilling heen... Ik zou zeggen; laat het gewoon over je heen komen... Niemand weet wat je moet verwachten bij een eerste... Je kan je er toch niet echt op voorbereiden en een weg terug is er niet meer... Dus gewoon afwachten en dan weet je het vanzelf!
Ja, dat probeer ik ook aan te houden, dat ik niet meer terug kan en dat ik het gewoon over me heen moet laten komen. Ik ben gewoon een beetje bang dat ik in paniek raak van de pijn die het met zich meebrengt, maar aan de andere kant denk ik er ook weer heel makkelijk over (soms iets te makkelijk, denk ik). Ik heb een redelijk hoge pijngrens, maar probeer dat te vergeten, want daardoor ga ik er echt denk ik te makkelijk over denken. Bedankt voor je berichtje en je advies! Liefs, Daphne
Hoi Daphne, Ik dacht er net zo over als jij van dat ik de pijn wel aan zou kunnen en had er ook verder niks over gelezen omdat ik dacht dat zien we dan wel. Ik heb ook een onwijs hoge pijngrens net als jij beschrijft, maar de pijn van weeen en dan met name de rugweeen zijn echt niet te beschrijven! Ik werd er zo vreselijk beroerd van dat ik de hele periode van 8 uur heb overgegeven van de pijn. Je kunt echt geen kant op. Ook ik heb migraine en ken de pijnen die jij omschrijft,maar dit is te moeilijk te omschrijven. Ik weet ook zeker bij een volgende dat ik een ruggenprik wil om die weeen te onderdrukken. Ik vind het niet nodig dat een mens zoveel pijn moet lijden. De persweeen voelen alsof je moet poepen, echt precies zo een gevoel alleen wordt je er helemaal slap bij en heb je geen controle meer over je eigen lichaam. Elke minuut/ 2 minuten voel je dan weer de pijn gigantisch toenemen in je buik en moet je dus meepersen met de weeen. Ik kon per wee 4 keer persen en dan ebte de wee weer weg en kon ik weer 1-2 minuten bijkomen als voorbereiding op de volgende wee. Helaas duurde de persweeen bij mij ook nog 1,5 uur lang en was t echt milimeterwerk vanwege mijn sterke bekkenbodemspieren. De zuster moest ook nog meeduwen op mn buik! Vreselijk! Echt een hel! Nou ja ik hou er maar over op.......misschien valt t bij jou mee dat hoor je namelijk ook vaak zat, maar ondanks alles vond ik t echt een megaprestatie die wij vrouwen moeten leveren! Als je nog vragen hebt, ik hoor t dan wel. t Is voor mij allemaal nog vers in mn geheugen en pas 1 weekje geleden! Sterkte met de voorbereidingen! Liefs Robine
Hahaha Robine, van jou verhaal word ik nog paniekerig Daphne, een fijne bevalling gewenst Nee grapje hoor... Maar zo zie je dat iedereen het anders beleefd en ervaard... Ik heb een injectie gehad tegen de pijn, heerlijk! En Robine, ik heb maar 3 keer (13 minuten) hoeven te persen en toen was Iman er, dus dat is niet te vergelijken met jou, pfff meid 1,5 uur! Daphne meid, ik wens je een voorspoedige bevalling, laat het over je heen komen, tijdens de bevalling heb je oerkrachten waar je je niet van bewust bent! En als je in het ZH gaat bevallen twijfel niet over pijnstilling, anno 1006 is pijn lijden niet meer nodig vertelde de zuster mij in het ZH... Liefs
hoi daphne, ik ben blanco richting mijn bevalling gegaan. met de gedachte van ik zie het wel en lekker zal het niet zijn. nu heb ik vanaf 5 uur smorgens tot 19.00 uur weinig last gehad had wel weeen maar ik vond ze wel mee vallen had last van mijn onder rug dit waren dus rug weeen. ik kan de gehele dag voor mij beschrijven als erge mentruatie krampen. vanaf 19.00 uur ben ik aan het infuus gegaan omdat het niet wilde vlotte toen werdt het wel erger ik was blij dat ik mocht persen dit vond ik een opluchting en had niet echt pijn meer tijdens het persen. achteraf zeg ik dat de pijn me alles is meegevallen op het moment zelf vond ik dit niet maar nu wel en zodra je je kleintje op je buik hebt liggen ben je het vergeten.( zeggen ze allemaal maar ik vind dit ook) het is moeilijk je voor te berijden op wat er komen gaat dat vond ik tenminste ik denk dat je de goede instelling hebt dat je het over je heen laat komen. iedere bevalling is anders en zoals ook al gezegt is iedere pijn is anders en ervaart het anders. ik wens je suc6 met de laatste loodjes en je bevalling en veel geluk met je kleintje.
Zal ik dan wat geruststelling brengen in deze enge verhalen... Ik ben nu een week geleden bevallen en ik geloof dat ik een voorbeeldige bevalling heb gehad zoals beschreven in de boekjes .. dus zo kan het dus ook echt wel.. (al was het echt geen pretje hoor) De pijn.. ja.. ik heb het ook vervloekt, het doet gewoon echt zeer en je kan je er niet op voorbereiden. De pijn is met niets anders te vergelijken. Ook ik heb migraine en ik ben ook wel eens op mijn knieen gevallen of mijn vinger tussen de deur gehad op bij de tandarst geweest maar het is gewoon heel anders, en ik moet zeggen na een week ben je de pijn wel kwijt ik kan het niet goed meer voor me halen ,al heb ik echt 3 dagen lang gezegt ik doe dit dus nooit meer ivm de pijn... Bij mij was de bevalling met nog geen 7 uur voorbij maar het was wel heftig, ik had ook 2 scheurtjes en 4 hechtingen en op het moment is het echt niet leuk en erg pijnlijk maar de pijn is iets wat je nooit eerder gevoeld heb en daardoor misschien een geruststelling omdat je het misschien wel heel goed kan opvangen en weg puffen.. Ik wens je heel veel succes en maak je echt niet te veel zorgen op het moment zelf ben je er niet zo mee bezig, je wilt alleen nog dat kind eruit en dat het voorbij is...
ja pcies.. ik heb een bevalling van 18 uur gehad met pijnstilling in het ziekenhuis en uiteindelijk met vacuumpomp en een bevalling van 3 uur zonder pijnstilling en gewoon thuis.. Dat op zich zijn al 2 hele andere dingen. Ik herkende wel de pijn van het staan van het hoofdje weer, maar de weeenpijn ben ik nu alweer vergeten. Het is ook niet te omschrijven hoe het voelt.
De pijn van de weeen ben ik idd ook ´vergeten´, tenminste ik wist dat het pijn deed, maar ik kan de pijn niet terughalen zeg maar... De pijn van het staan van het hoofdje wel... Voel het alweer branden als ik eraan denk!
haha ja dat voel ik ook nog wel als ik eraan denk.. maar dat vergeet je over een tijdje ook weer. Pas bij een 2de of 3de of .... kindje, als het hoofdje weer staat, dan herken je het weer. Ik weet nog dat ik tegen de VK zei... " ohja.. zo voelde het staan van het hoofdje" We moesten er alle 3 om lachen!
Jeetje meiden, wat een verhalen! De mannen mogen maar in hun handjes klappen dat ze niet zo'n prestatie hoeven te leveren! Ik ben wel blij met al deze verhalen. Hieruit kan ik ophalen dat het inderdaad hard werken is en dat het bij iedereen weer anders is. Tja, het onbekende is altijd eng, maar binnenkort ook voor mij een verhaal om op te kunnen schrijven en gauw weer te vergeten (de pijn dan) of niet! Mijn pufcursus lerares heeft 3 kinderen gebaard zonder dat ze ook maar 1 wee heeft gevoeld, ze had op een gegeven moment inderdaad het gevoel dat ze moest poepen en daar waren ze! (niet allemaal tegelijk hoor!) Maar ik laat dat verhaal maar varen, omdat dat zo weinig voorkomt! Jammer genoeg... Ik zal jullie verhalen de komende tijd nog wel eens lezen en er echt vanuit gaan dat mijn oerkrachten me zullen helpen door de bevalling te komen. Daar geloof ik ook wel in. Zal het ook bespreken met de verloskundige en mn vriend, is misschien wel een idee, deze zwangerschap doe ik tenslotte niet alleen! Hartstikke bedankt voor al jullie verhalen! Voel me een stuk beter nu (en minder angstig). Liefs, Daphne
Als het de eerste keer is weet je gewoon niet wat je te wachten staat en dat maakt het zo eng vind ik. Ik had laatst in de nacht 3 uur lang oefenweeen, ik moet zeggen dat ik wel even begon te hyperventileren omdat ik dacht o,o, zo meteen wordt het erger en pijnlijker! Maar die oefenweeen deden echt geen zeer gewoon heel licht menstruatiepijn. En ik vertelde het aan mijn zus en ik zei dat ik bang was dat het begonnen was en zij zei alleen maar: geloof me als het begint weet je het meteen, het is een hele scherpe pijn. Daar vergis je je niet in. Ik heb echt geen idee wat me te wachten staat en ben er ook bang voor maar ja.........wat kan ik doen....? Hopen dat als het te erg wordt het overdag is en ik misschien een pijnstilling krijg. Meer kan ik niet verzinnen.
Hoi, Ik vond de persweeen en de weeen van de laatste 3 uur erg pijnlijk. De persweeen deden erg veel pijn omdat ik niet mee mocht persen , omdat haar hatslag omlaag zakte. Het is een drang die je voelt en ook niet kunt tegenhouden hoe hard je het ook probeerd. Ik heb om 14:00 om pijnstilling gevraagd , ook gekregen en om 18:11 was ze er!
laten we gewoon eerlijk wezen.......lekker is het niet maar iedereen beleef een bevalling op haar manier, je kan geneen bevalling met elkaar vergelijken maar het goede nieuws is dat je de pijn echt wel vergeet... met mijn tweede bevalling weet ik nog goed dat ik tijdens een wee riep, dat ik nu ook al weer wist waarom ik geen tweede kindje wou ach zie hier, ben nu zwanger van 2 kleintjes dus heb er de pijn er echt wel voor over....
De weeen vond ik echt geen pretje maar het was te verdragen ik had rug en buikweeen . Maar toch de bevalling vind ik het mooiste van de hele zwangerschap . Ben nu drie keer bevallen maar ik kijk er positief op terug.
ik vond de pijn aanvoelen alsof er een riem knoerthard aan werd getrokken, dat voelde ik als een enorme zeur in mijn rug, buik en bovenbenen. Op ht laatst wist ik niet goed adem te halen. Hij wordt aangetrokken en dan laat iemand het los...zo voelde het BIJ MIJ ongeveer! Al je persdrang hebt voelt het opeens alsof je moet poepen maar dan uit je vagina. Je voelt een enorme druk van onderen wat je niet kunt tegen houden. Instinctief wil je meepersen. Net zoals poepen kun jeje het ook niet tegen houden, je krijgt de drang om te persen. Nu dit gebeurd ook als je persdrang krijgt tijdens de bevalling! Misschien heb je hier wat aan!
Ik laat het maar gewoon over me heen komen want niemand kan je vertellen hoe het voelt. Ik heb wel al een paar keer voorweeen gehad en dat is al een heel irritant pijnlijk gevoel maar ik zie wel wat er komen gaat. Ik moet wel zeggen dat ik het eerst best eng vond als ik aan de bevalling dacht maar dat word echt steeds minder,ik heb er vooral heel veel zin in en kijk er ook echt naar uit. Ik ben ook echt nieuwsgierig hoe het voelt en ik wil ook gewoon zo graag die kleine zien dus van mij mag de bevalling snel beginnen
Ik vind het ook moeilijk te omschrijven hoe de pijn precies aanvoelt. Ik had rug en buikweeen tegelijk. Een soort heftige langdurige kramp die je in je onderrug en buik voelt. Wel erg pijnlijk en vooral wanneer er bijna geen pauze meer tussen de weeen zit. Ikzelf vond de ontsluitingsweeen erger dan de persweeen want dan weet je dat het einde in zicht is. Silly