Hallo allemaal, Op dit moment zit ik er even helemaal doorheen. Mijn ex heeft bijna 2 jaar geleden onze relatie verbroken. Onze zoon was toen een paar maanden oud. Achteraf ben ik achter een heleboel dingen gekomen: ontrouw tijdens zwangerschap, drugsgebruik.. Sinds dik een jaar hebben mijn zoontje en ik ons leven weer aardig op de rit: Een nieuw huisje, ik heb parttime werk, sinds bijna een jaar weer een man in ons leven die heel goed en lief is voor ons..dus daar ben ik heel blij om Het probleem is dat de vader van m'n zoontje, hem nu meer wil zien. In het begin zag hij hem vaker dan nu, maar hij heeft zelf dagen afgezegd. Vorig jaar zouden we opnieuw afspraken maken, met een mediator. Hij is toen niet op komen dagen.. Dus eigenlijk vind ik dat zijn kans verkeken is. In principe heb ik altijd gezegd: Het is en blijft zijn vader, en het contact wordt naarmate onze zoon ouder wordt uitgebreid met naar zijn vader toe gaan. Maar elke keer als we daarover in discussie gaan, gooit mijn ex me meteen voor de voeten dat ik het hem niet gun, en dat het al niet meer hoeft... Maar ik maak me gewoon zorgen om een aantal dingen.. Mijn ouders wijzen me er ook steeds op dat het niet normaal is hoe hij de dingen heeft afgehandeld. Hij heeft ons uit huis gezet en de volgende dag de sloten vervangen. Ook had hij meteen een nieuwe vriendin, die na 4 maanden zwanger van hem was, terwijl de relatie toen ook strandde. Daarna heeft hij nog een aantal vriendinnen gehad, die ook kinderen hadden. Een aantal van hen hebben contact met mij gezocht..omdat ze antwoorden wilden, waarom deze man ineens zo van gedachte kon veranderen. En hun kinderen daar dan de dupe van waren, omdat ze zich in feite al gehecht hadden aan hem en zijn kinderen (hij had er al 2 uit een eerder huwelijk..daar heb ik ook jaren voor gezorgd). Dus nu heeft hij 4 kinderen bij 3 vrouwen. De laatste heeft hij niet erkend en wil hij ook niet leren kennen. Ik vind dit gewoon geen gezonde situaties waar hij zich steeds in begeeft..en dat krijgt onze zoon dan wel allemaal mee als hij daar meer naartoe zou gaan.. Ook heeft hij tegen die exen verteld (en dat heb ik ook gelezen) dat onze zoon niet gewenst was van hem zijn kant uit. Dat vind ik ook niet normaal om te zeggen..hoeveel geef je dan om je kind? En dit zijn dan nog maar een paar dingen waar ik me zorgen over maak. Als ik ons zoontje naar zijn vader breng, dan wil hij daar niet eens naar binnen. Daarom voelt het óók niet goed om hem meer daar naartoe te brengen, ik wil eigenlijk afwachten totdat ons zoontje wat beter duidelijk kan maken wat hij wil. En de laatste weken is hij sowieso al aardig opstandig, en hij gaat binnenkort ook naar de psz.. dus ik wil liever zoveel mogelijk structuur overal in houden nu. Maar aan de andere kant ben ik ook bang dat hij het me later kwalijk gaat nemen als ik hem niet meer dan die 2 dagen in de maand naar zijn vader breng. En dan nog maar te zwijgen over de stress die het me oplevert, omdat mijn ex boos is als ik niet mee wil gaan in zijn ideeën. Mijn vriend, en vriendinnen, willen zich hier liever buiten houden..zeggen altijd dat ik zelf moet aanvoelen wat ik hiermee moet. En aan mijn ouders kan ik het ook niet echt kwijt want bij hen kan mijn ex gewoon echt geen goed meer doen na alles wat er gebeurt is... Fijn dat ik mijn verhaal hier even kwijt kon.. tips..meningen..alles is welkom
Jeetje meid, dat zijn inderdaad wel moeilijke beslissingen waar je voor staat. Ik kan je niet goed vertellen wat je moet doen, maar dat je goed naar je gevoel moet luisteren! Als ik je verhaal zo lees denk ik wel dat hij zijn kansen inderdaad aardig verprutst heeft. Zeker als je zoontje daar zo tegenop ziet om heen te gaan, dat doet zo'n pijn aan je moederhart. Als je vorig jaar nieuwe afspraken gemaakt hebt en als hij zich daar niet aan houd, zou ik dat hem nu voor de voeten gooien.. dat je niet afspraken blijft wijzigen en dat er eerst is rust moet komen in alles. als het mijn vriend was zou ik zeggen dat pas tegen de tijd hij zijn leven echt op orde heeft en de zorg kan dragen voor die kleine, dan pas over meer dagen nadenken... Maar het is allemaal heel makkelijk gezegd als buitenstaander.. Heel veel succes en sterkte in ieder geval!!!
Hier laat je ook mee zien dat jij welwillend bent. Als het dan op niets uitloopt hebben jullie het beiden geprobeerd. Het is belangrijk dat je kindje weet dat jullie allebei moeite voor hem willen doen.
Ik zou er geen moeite in stoppen om nieuwe afspraken te maken. Laat hem die moeite maar doen om het af te dwingen. Grote kans dat hij dat er niet voor over heeft of dat het te lang duurt en hij weer een andere gril heeft waar die achteraan gaat. Ik ken je ex natuurlijk niet. Maar zijn manier van leven lijkt het me typisch zo'n man die niet helemeaal lekker in zn hoofd is en totaal op zichzelf gericht. Ik zou daar mijn kind zo ver vandaan halen/ contact to veel moeglijk beperken als mogelijk is. En laat je niet dwingen door zijn boosheid!!!