He meis, Jeetje, ik had hier helemaal niet gelezen gister, toen ik je een krabbel stuurde. Veel sterkte... Wat oneerlijk dit.... Dikke knuffel!
Bedankt allemaal! Het sloeg er even hard in hier. Begin bij het bloedverlies flink gehuild en mijn vriend ook helemaal van slag. Uiteindelijk begon ik kenmerken van een BBZ te krijgen en voor de zekerheid naar het ziekenhuis geweest. Toen het 'maar' een miskraam was, dus wel weer een beetje opgelucht dat het in ieder geval geen BBZ was, dat was nog véél erger geweest. Maar het blijft wel zwaar. Het idee dat je wéér van voor af aan moet beginnen, voor de 3e keer. De moed zakt je dan gewoon een beetje in de schoenen. Maar we proberen weer positief te worden en we gaan er het beste van maken!
Is zeker te begrijpen dat het er hard in sloeg. Hier ga je niet gelijk vanuit toch.... Gelukkig is het 'maar' een mk maar dan nog, jullie verlangen er zo naar en dan weer zo'n klap. Weer wachten.... Wachten tot je cyclus weer normaal op gang is etc. Ik kan je alleen maar een hele dikke knuffel geven!! Jij bent super sterk, en Nora* geeft jullie veel kracht!!!!
Hè chips BeetjeMama. Weer een tegenslag. Wens je sterkte en hopelijk functioneert je lichaam snel weer normaal.
Lief meisje... vandaag was de dag dat je eigenlijk geboren zou moeten worden. Wat een rot dag nu! Veel te verdrietig, terwijl het zo mooi had moeten zijn! We missen je enorm lieverd... konden we je maar terug krijgen..
Ik had voor vandaag gepland om naar mijn baas te gaan, moest mijn pasje nog inleveren. Rond mei zou ik ongeveer weer aan het werk kunnen en ik wilde sowieso nog even met mijn baas praten en toch weer eventjes daar zijn. Van te voren al veel gehuild en met diep in en uitademen de moed bij elkaar geraapt om toch langs te gaan. Hij had me nog amper een hand gegeven en ik barst in tranen uit. Ik zag gewoon al de medeleven in zijn ogen en dat is voor mij genoeg om te gaan janken. Hij zei meteen dat ik me nergens voor hoefde te schamen enzo...we hebben even een lege vergaderkamer opgezocht om rustig te kunnen praten. Was wel fijn om dat te doen, ondanks dat het heel zwaar was. Vooral op deze dag (met afspraak maken geen rekening gehouden met de datum). Hij leefde echt met me mee..dat was wel heel lief. Ik heb hem het fotoalbum van Nora laten zien, met allemaal foto's en tekst erin. Hij was er echt van ondersteboven. Hij vond het erg heftig, maar toch ook mooi. Op een gegeven moment zelfs tranen in de ogen. Hij vind het ook verschrikkelijk. Zegt ook '22 jaar en dan al dit moeten meemaken'. Was toch fijn om even te praten en dat ik weet ik veel hoe vaak in janken uitgebarst ben, tjeh...dat zij dan maar zo. Hij wil me in ieder geval graag terug hebben daar, dus dat is heel fijn!
Vandaag de uitgerekende datum.. Meis wat een zware emotionele dag! Je had jullie meisje nu gewoon gezond in je armen moeten hebben (of overtijd met een dikke buik). Niet eerlijk is het leven soms en het leven is zo hard af en toe. En indd dit al op je 22ste moeten meemaken! Dit gun je niemand. Fijn dat er zoveel medeleven is vanuit je werk. Dat voelt dan bij jezelf ook goed, geen verplichting etc. Hele dikke knuffel voor jou! Ik ken je niet maar als ik elke keer je reacties lees, zo lief naar iedereen en zo sterk. Je komt er wel, zeker weten. Iedereen gunt het jullie zo, dat weet ik zeker.
Bedankt! Lief van je... Het is inderdaad een hele zware dag geweest. Sinds vanmiddag weer redelijk... vanmorgen echt heel veel gehuild. Thuis al en bij mijn baas ook nog eens! Maargoed... nu weer even leeg.
Lief dat je er na vraagt. Het gaat nu wel weer redelijk! Ik probeer niet bezig te zijn verder met het zwanger worden. Heb me ook afgemeld bij het 'zwanger worden clubje'. We laten de natuur zijn gang gaan en hopelijk zorgt dat voor een mooie toekomst. Gewoon weer een beetje leven op het moment. Leuke dingen doen, van elkaar genieten, van het leven genieten. Over een weekje of 3 een puppy erbij (dat stond al op de planning), daar lekker van genieten. De rest komt wel! Ik was ook wat te geforceerd bezig met het zwanger worden. Niet in de vorm van 'verplichte seks', want dat gebeurd hier niet, maar in de vorm van dat ik er constant aan dacht. 'Wanneer zou ik weer zwanger zijn' en testjes doen enzo. Ik ga het niet meer doen. Als ik duidelijk merk dat ik zwanger ben (ooit) dan test ik wel... voor die tijd niet. Ik ga niet meer rekenen wanneer mijn NOD is enzo. Het komt wel!
Fijn om te horen en zo kom je ook echt over. Ik kan me goed voorstellen dat opnieuw zwanger worden ook een soort druk op je legt. Dan is het misschien maar beter om het een los te laten en de natuur zijn gang te laten gaan. Ah wat leuk een puppy! (ook al is het misschien wat dubbel....) Hebben jullie al een mooie naam bedacht?
Ja we willen gewoon echt super graag zwanger worden, dus we blijven het sowieso proberen. Maar ik probeer er verder niet bij na te denken. We 'klussen' sowieso niet op dagen waarop we de meeste kans hebben, we 'klussen' gewoon wanneer we er zin in hebben. Dat hebbe we bij Nora ook gedaan en toen waren we in 1 maand zwanger. En bij de miskraam ook in 2 maanden zwanger, dus blijkbaar werkt het goed zo! Maar ik probeer er gewoon niet meer zo mee bezig te zijn. Niet constant hier op het forum bij een 'zwanger worden' clubje. Testen nog 4 dagen voor de NOD etc. Ik wacht af en als ik 5 maanden niet ongesteld ben geweest en 4 kilo zwaarder ben, dan ga ik eens naar de gyn haha. Nee geintje, maar ik probeer het gewoon even op een laag pitje te zetten. Puppy is super leuk ja! We verheugen ons er echt enorm op. Lekker iets om mee bezig te zijn, heerlijk! De pup gaat Noedel heten Onze andere hond heet Flip.
Lieve schat, jouw papa heeft mij ten huwelijk gevraagd! We zullen trouwen op de dag dat wij 10 jaar samen zijn. We zullen dan alle 3 dezelfde naam dragen, als een echt gezin! We missen je lieverd, we vinden het vreselijk dat je er niet bij kunt zijn. Maar je zult er bij zijn, in ons hart!
Gefeliciteerd!! Wat bijzonder dat jullie gaan trouwen als jullie 10 jaar samen zijn. Het word vast een prachtige dag met jullie meisje in jullie gedachtes. Zij zal altijd bij jullie gezinnetje horen! Heerlijk lijkt me dat pas achter een zwangerschap komen als je 6 maanden ver bent of zelfs verder. Maarja helaas. Hopelijk zijn jullie weer snel zwanger en zal Nora 9 maanden later een broertje of zusje krijgen.