Ik kwam er op school achter dat Sinterklaas niet bestaat. De meester begon ineens over loodjes trekken. 'Want zoals jullie weten bestaat Sinterklaas niet en dus gaan we loodjes trekken'. Nou dat wist ik dus helemaal nog niet! Heb het niet laten merken, maar was behoorlijk teleurgesteld. Had liever dat mijn ouders het me verteld hadden....
Toen mijn moeder de telefoon opnam, en hem vervolgens aan mij doorgaf met de mededeling dat het sinterklaas zou zijn. Toen 'sinterklaas' zei: "Hallo BeingMommy". Zei ik: "Hallo, papa?". Om vervolgens in tranen uit te barsten, en de waarheid boven tafel kwam.
Ik was 8/9 en ik zat 's middags te praten tegen mijn vader over de boot van Sinterklaas en vroeg waar die nou precies vandaan kwam en hoe lang ze moesten varen enzo. En toen zei mijn vader hij bestaat niet. Ik was helemaal in shock en mocht gelijk mijn moeder bellen. Maar we bleven wel Sinterklaas vieren tot op de dag van vandaag Kan nu niet wachten om Sinterklaas te vieren met mijn zoontje! De belevenis is mooier dan de leugen Ik hoorde laatst dat een meisje van 5/6 op school (van de juf) te horen kreeg dat Sinterklaas niet bestond. Dat vind ik echt shocking!!! Laat ouders het zelf beslissen.
Ik weet het niet precies meer, weet wel dat ik het kei erg vond! Toen mijn broertje uit zijn droom werd gehaald dankzij zijn klasgenootjes, heeft hij tegen mijn ouders gedaan alsof hij nog wel geloofde
Mijn broer zei dat ik op mijn ouders bed moest gaan springen! Wat denk je..lag een skateboard onder het dekbed, en laat ik die nu heel toevallig van sinterklaas hebben gekregen... verder is het niet echt door mijn ouders verteld, volgens mij ging dat gewoon heel langzaam op school....
Ik was 4 jaar en speelde bij mijn tante.. die woonde een paar huizen verder als ons. Ineens kwam mijn moeder aanfietsen met allemaal tassen met kado's aan haar fiets..dus ja dat kon ze niet meer uitleggen. We zijn wel sint blijven vieren en als de goede man in het land was, deed ik net of ik wel geloofde hahaha.
hier hebben ze het altijd gewoon verteld zoals het is. Het is 1 groot spel, de papa's en mama's kopen de cadeautjes, vullen de schoen etc. Sinterklaas is een verklede man. Puntje bij paaltje geloof je heus wel als er zo'n man voor je staat hoor Bij de schoenzetten moesten we het hele boek uitzingen en mijn vader strooide met een zwarte handschoen, en ik had altijd "net zwarte piet weg zien rennen" dan.. Gek hoe een kinderbrein werkt. Ik ga er trouwens ook zo bij mijn kids doen hoor, gewoon de waarheid, maar wel leuk meespelen.
Een of ander kind heeft het me verteld toen we op vakantie waren. Ze was een jaartje ouder en vroeg of ik nog in sinterklaas geloofde. Toen ik verbaasd reageerde heeft ze me uitgelachen. Stom kind. Heb er nog een trauma van Ik voelde me trouwens zwaar verneukt door m'n ouders, wat hebben ze dan vaak tegen me gelogen! Weet dan ook niet of ik het lang volhou om tegen mijn dochter te 'liegen'. Weet niet meer hoe ik oud ik was toen ik erachter kwam, denk een jaar of 18
Ik was vooral héél boos! Maar zou mijn eigen kind het genot niet willen ontnemen hoor Tenzij het de spuigaten uitloopt natuurlijk met de spanning! Gr. Marielle
Mijn ouders hebben nooit verteld dat hij bestond maar ik geloofde er heilig in.. Toen ik 6 was ging er in het dorp iets mis en kwamen er 2 sinterklazen in botsing haha(ze kwamen elkaar tegen) verbazing alom bij de kindertjes natuurlijk! ouders zeiden snel dat 1 de hulpsinterklaas was.. toen ik zag hoe rood mijn moeder werd geloofde ik er niets meer van! mijn enige angst was dat ik geen cadeautjes meer zou krijgen dat ging gelukkig nog wel door maar sindsdien werd de goedheiligman hier een schijnheilige genoemd mijn vriend heeft mij 6 jaar lang voorgehouden dat hij nooooit in sinterklaas geloofd heeft.. met de voorbereidingen hiier voor het feest vertelde schoonmams dat hij 12 was toen hij er pas niet meer in geloofde ze hadden het wel eerder verteld maar hij geloofde hen niet de sint was tenslotte op tv dat kon papa nooit zijn!
hahahahhaaah ik was er heel er vroeg achter gekomen dat sinterklaas niet bestond. nog geen 5 jaar geloof ik. ik had "per ongeluk" een keer mijn vader de kadootjes zien inpakken savonds in de woonkamer. en of ik het erg vond..TOTAAL NIET HAAHHAHAAAA ik maakte me eerder druk over wat voor een kadootje ik kreeg.
Ik deed aan "selectief geloven". Dus het hele jaar geloofde ik niet, maar zodra hij op school kwam ineens wel! Mijn ouders hebben gewoon nooit gezegd dat hij bestond, en ook niet dat hij niet bestond. Ze lieten het aan mij over en zo doe ik het ook bij mijn kinderen. Ik werk in het onderwijs en ik zie hoe leuk de kinderen het vinden, maar ook hoe eng ze het kunnen vinden, want: "Mama heeft gezegd dat als ik niet lief ben dat ik dan geen kadootje krijg". Kind barst in tranen uit want hij is dat jaar vast wel eens niet zo lief geweest. Dit wil ik dus voorkomen. Mijn kids mogen straks hun schoen zetten, we doen aan kadootjes avond en er zal iemand op de ramen bonzen. Maar als ze vragen aan mij of Sint of Piet wel echt is of ze herkennen iemand zal ik daar ook gewoon eerlijk over zijn...het voelt gewoon een beetje als liegen inderdaad haha.
Hier ook op school erachter gekomen. Ik denk dat ik 6 of 7 was en op het schoolplein riepen ze het toen. Thuis nagevraagd en toen heeft mn moeder het uitgelegd. Weet wel dat ik een keer heel boos ben geworden op een klasgenoot omdat die zei dat sinterklaas niet bestond waar mijn zusjes bijwaren. Die waren toen 5 ofzo.
Mijn ouders deden gezellig mee aan de traditie.. ik geloofde heilig.. ik heb geen idee wanneer ik niet meer geloofde..kan me er niets meer van herrinneren... Hier geloofd de oudste ook nog steeds.. op t moment dat ie met vragen komt dan maken we m deel uit van het GROTE grote mensen geheim.. zal ie alleen maar stoer vinden denk ik.. dat HIJ het wel weet en zijn zusjes en broertje niet.. dan mag hij mee kadootjes kopen etc.. (alleen niet voor mzelf.. dat blijft een verassing).. hij zal ook het feit dat ie nog steeds kadootjes krijgt belangrijker vinden denk ik..whahaha...
Mijn vader speelde sinterklaar bij mij op school dus ik had het wel al vaag door. Vond het ook heel vreemd dat hij de zelfde schoenen had. ze ontkenden het natuurlijk altijd.. maarja ik ben natuurlijk ook niet achterlijk. Maar ik wilde het ZO graag geloven. Maar toen kwam de dag dat ik bij mijn opa op zolder aan het spelen was. Hij speelde dus elk jaar trouw zwartepiet bij ons thuis. Nooit doorgehad.. want opa moest altijd werken op 5 december.. logisch toch Ik deed de kast open en verrekt ik zag daar het pak van piet pedro hangen! Mijn opa zag dat ik keek en deed er nog een schepje boven op door de kastdeur snel dicht te doen en te zeggen "daar mag je niet kijken!!!" Ja.. dan valt het kwartje wel. Toen heeft mijn opa mij verteld over sinterklaas en dat hij vroeger heeft bestaan enz. maar het was een geheimpje. Mijn zusje die nog wel geloofde wilde natuurlijk ook een geheimpje weten.. dus hij heeft haar maar verteld dat we volgend jaar naar disneyland zouden gaan (was niet echt een geheim maar was ze ook weer tevreden )
Ik heb ooit een keer een aflevering van sesamstraat gezien, waarin een kleuterjuf zich voor de klas omkleedde tot sinterklaas... de kindjes waren er heilig van overtuigd dat daar ook werkelijk sinterklaas zat, want ze begonnen liedjes te zingen en durfde niet meer op schoot enz. Toen de juf zich weer terug omkleedde in haar normale kleding (ook voor de klas) riepen de kinderen; "sinterklaas is geweest"! En toen er werd gevraagd; "waar was de juf dan?" zeiden ze; "die was eventjes weg"! Ha,ha.. zo'n rotsvastgeloof hebben die kinderen als de sint ineens voor hen staat. was zo typisch om te zien. Ik zal ff kijken of ik het filmpje kan vinden... (is wel heel lang geleden volgens mij)