Het vervolg van 2e echo geen kloppend hartje meer!

Ele: wat ongelooflijk naar zeg.
Natuurlijk is het niet onzin als je naar de ha gaat.
Als je het gevoel hebt dat er iets niet goed zit, gewoon gaan hoor.
Beter te vaak heen dan te weinig.
Heb je zelf het gevoel dat hij pijn heeft o.i.d?
Kan me heel goed voorstellen hoe je je moet voelen, ze zeggen allemaal wel dat je op een roze wolk moet zitten na een bevalling, maar niets is minder waar.
Het kan dus heel erg zwaar zijn, maar omdat veel (niet iedereen) het zo rooskleurig vertellen allemaal, dan durf je het al helemaal niet meer te zeggen hoe je je voelt.
Vind het dan ook echt heel knap dat je je gevoelens hier hebt omschreven.
Als je het echt niet meer trekt, heb je dan iemand in de omgeving die herbie op kan vangen zodat jullie bij kunnen tanken?
En als het echt, echt niet meer gaat, kunnen ze herbie ook laten opnemen in het ziekenhuis, dit is ons toen ook aangeboden met Esther destijds.
Wij hebben het dan wel niet gedaan, maar het is echt geen schaamte om het te doen.
Herbie voelt het ook wel heel goed aan hoe jij je voelt, het is misschien niet fijn om te horen, maar doordat jij je zo voelt, kan het zijn dat herbie daar ook zo op reageerd.
En wie weet is het echt een sprongetje en heeft hij daar echt veel last van.
Hele dikke knuffel!

Heb nog even voor je gezocht naar sprongetjes, omdat Anouk er nog niet is en misschien wacht je wel op een antwoord.

Op internet staat het volgende:

Sprongetje rond 5 weken


Als je baby 5 (soms 4-6) weken oud is, maakt hij zijn eerste groeispurt. Zo’n groeispurt of sprong betekent dat je baby een nieuw vermogen verwerft, wat een stap vooruit betekent in zijn ontwikkeling. Kenmerkend voor zo’n groeispurt is dat je baby hangerig en huilerig wordt. In de eerste 14 maanden zijn er normaal gezien acht groeisprongen, die in het begin kort zijn en elkaar snel opvolgen. Na elke sprong zal je merken dat je baby iets nieuws kan dat hij voordien nog niet kon.
Tijdens dit eerste sprongetje maken je baby’s zintuigen een snelle groei door. Hij zal nu langer wakker zijn en een grotere interesse tonen voor de wereld om zich heen. Omdat baby voelt dat er iets vreemds gebeurt in zijn wereld, zal hij in deze periode meer lichaamscontact met je zoeken.
Symptomen

<UL>Je baby huilt vaak meer en langer.

Heeft meer honger.

Is langer wakker

Kijkt vaker en langer naar iets.

Maakt soms voor het eerst traantjes in de ogen.

Reageert duidelijker op aanrakingen.

</UL>Wat kan je doen?

<UL>Tijdens een ‘sprongetje’ heeft je baby meer behoefte aan veiligheid. Door hem te troosten, aan te raken en hem te laten voelen dat je er bent, kan je hem geruststellen. Hou er rekening mee dat de zintuigen van je baby nog gevoelig zijn en het snel te veel wordt voor hem...

Sam: De tabletjes werken dus heel erg goed?
Hoe voel je jezelf eronder, nu het echt gedaan is?
Wat goed dat hij uit de fles wil drinken zeg.
Je kan ook een bh maken van 2 hydrofiele luiers, dit heeft de kraamhulp toen ook bij mij gedaan.En jeetje wat zat dat strak zeg, maar wel heel fijn.

Ele: hier nog een stukje, zal wss wel zelfde zijn, maar post het toch.

In het boek 'Oei, ik groei, de tien sprongen in de mentale ontwikkeling van je baby' vertellen ze over de 10 sprongen die baby's maken in de eerste 20 maanden van hun leven. Zo'n sprong kondigt zich altijd aan door middel van de 3 H's; Huilerigheid, Hangerigheid en Humeurigheid. De eerste sprong is zo rond de 5 weken: "De zintuigen maken ineens een snelle groei door. Je baby merkt dat er iets nieuws en vreemds gebeurt in zijn wereld. Hij raakt van slag, huilt en verlangt terug naar zijn meest vertrouwde plek, terug naar mama. Rond deze leeftijd zoeken alle baby's meer lichaamscontact en aandacht dan ze gewoonlijk doen. Het is dus normaal als je merkt dat je baby dat ook 'vraagt'. Soms duurt die grotere behoefte aan mama maar één dag, soms een week." (Oei, ik groei. H. v/d Rijt en F. Plooij).

 

ele: op marktplaats kun je de oei ik groei boek ook kopen.
staan er genoeg op.

 

Dank je wel marianne voor je vele info.. deed wel even heel erg goed om te lezen..
mijn man herkende dat ook nu in hem..alleen zou hij 6 weken zijn op het moment dat het begon... dat is wel een week verschil.. dan zit ik weer te denken, dat is het dus niet..
ik zie nu ook echt zo enorm tegen de week op he.. 5 dagen alleen met hem te zijn.. pfff... ik zou hem wel willen wegbrengen.. maar eerlijk, ik irriteer me nog steeds wel een beetje aan de overdevenheid van souders.. al denk ik steeds vaker dat ze hier kunnen meelezen ofzo en ze precies weten wie ik ben.. ik word ook nog paranoia, nee grapje, maar zo´n gevoel heb ik wel.. maar zoals gisteren waren we bij souders, het was heel gezellig daar niet van.. ze gaan volgende week 4 weken op vakantie, dit keer gaan ze niet zo ver, noord duitsland en groningen-friesland etc om te gaan fietsen.. en ze vragen nu echt vaak of we echt niet een weekend af komen omdat ze echt niet 4 weken zonder hem kunnen.. dacht het niet.. hun gaan toch op vakantie? zo reageerde ik ook geloof ik..
maar buitendat ging meneer weer van oma naar opa en terug.. en toen ik hem eindelijk even had en hij NIET, ja het kan soms wel.. NIET aan het huilen was, zegt smoeder opeens, hij wil hier liggen... ze legt het kussen klaar en wil hem van me afpakken.. echt serieus.. zo'n vies gevoel.. natuurlijk overvalt me zoiets weer en kon ik daar alleen maar op zeggen, wil je hem soms vasthouden? jaa zegt ze, dus gaf ik hem maar weer af, natuurlijk wilde ik dat niet.. maar soms overvallen die dingen je zo erg dat je op dat moment heel anders wil reageren dan dat je doet.. en dat was dus zo.. 10 seconde later kon ik mezelf wel opvreten.. heb het ook tegen mijn man gezegd later, die had dat niet gezien, al kon hij mijn gevoel wel voorstellen..
dit gebeurd me ook nooooit meer.. niemand pakt zomaar mijn kind ineens uit mijn handen.. nooit meer.. al irriteer ik me aan hem of niet.. dus dit speelt ook wel mee in mijn irri gevoel...

marianne je zegt wel eens dat je je het zo erg vindt dat je man er niet is, en nu vandaag pas merk ik dat ik dat ook best erg heb.. mijn man vertrekt smorgens echt vroeg, meestal voor half 7.. en komt vaak pas tegen half 7 thuis op soms woensdag of vrijdag na.. maar dat is ook niet altijd.. nu woensdag moet bij ook tot 6 en is hij ook pas laat thuis... en zaterdag moet hij nu ook nog werken.. en moet hij om 6 uur al iemand ophalen.. sávonds is hij dan ook echt kapot... het enige wat hij dan doet is wat op zijn laptop rammelen, de fles geven.. mijn 100 complimentjes geven en 101 keer gapen.. en als laatste de fles van 23 - 24 uur geven.. en in die tijd dat hij er is ben ik blij dat ik me even kan douchen.. het eten kan koken.. kan opruimen en vallen mijn ogen ook dicht.. zo gezellig is het dus niet door de week hier.. en ik ben dus voornamelijk ook alleen.. we beleven het denk ik wel hetzelfde denk ik.. al is de situatie toch anders.. maar ik baal daar ook van.. nu al denk ik gatver hij is zaterdag ook weg.. dan moet ik weer babysitten zo voelt het nu..
gelukkig hebben we dit forum waar we heerlijk kunnen klagen, al vind ik het best erg hoeveel ik klaag.. eerst zeuren en zwanger willen worden en dan niet meer stoppen met klagen bah bah bah.. wat ondankbaar he..

maar ikheb best nog een dringende vraag aan je of de andere mana's
hoe was jullie schema toen jullie beebs 8 weken oud waren? kregen ze ook om de 4 uur de fles? hoe ging dat dan? je geeft defles, laat hem/haar boeren.. en dan? als de beeb wakker is wat doe je dan? ik lees overal dan speel je met hem.. net met mijn man overgehad.. spelen.. euhh en dat doe je hoe???? en hoelang wilde de beeb dan spelen tot hij begon te huilen? of vielen de ogen vaker dicht na de fles? ging hij dan naar bed? hoelang? ik weet dat elke beeb anders is.. maar nu lijkt het alsof hij moet slapen en anders alleen maar huilt.. en dan weer moet eten.. en dan weer wil slapen.. hij huilt zich ook echt in slaap.. terwijl ik vaker las dat baby's jonger dan 3 maanden echt alleen maar troost zoeken.. en je ze daarin ook moet steunen.. de onze lijkt alleen maar harder te gaan huilen.. na de fles moet hij nu echt ingebakerd worden.. dan is hij stil..leggen we hem in bed, huilt hij even en valt hij in slaap.. wat een verhaal ook.. snappen jullie het nog? zo'n chaos zit ook in mijn hoofd...
ik weet gewoon niet of je hem nu iederre keer maar gewoon in bed moet leggen of niet.. we doen het nu omdat we denken wat anders...

 

ele zie dat je er bent maar kan helaas nog niet reageren, esther zit op schoot en zitten samen onder de deken.kom over uurtje weer terug.

 

Ele wat ontzettend klote dat het zo gaat momenteel, maar wel goed dat je het hiet opschrijft.
Misschien niet te vergelijk met jullie Herbie maar kennis van ons hebben een kleintje wat ook na de geboorte meteen geopereerd moest worden zei hebben de 1e levensjaren ook heel erg getobt met een huilende baby. Nu blijkt achteraf dat dit allemaal te maken heeft met het feit dat de baby meteen bij moeders is weg gehaald om geopereerd te worden. De baby is daarom altijd bang geweest om alleen achter te blijven, bang dat de moeder de baby verlaat. Nu is ze inmiddels 3 jaar en kunnen ze er goed/redelijk mee omgaan nu, ze leggen haar savonds ook altijd op de bank daar valt ze in slaap met haar ouders in de buurt en brengen haar dan naar boven naar bed. Ik wil niet zeggen dat Herbie dit heeft, maar denk wel dat er vaak echt iets achter zit, Herbie heeft met de operatie al heel wat mee gemaakt in zijn kleine wereldje.
Ik vind het heel goed dat je naar de ha gaat, mijn kennis is met de kleine naar diverse mensen geweest, kan eventueel een adres voor je opvragen bij haar met telf of wat info, dat waren dan meestal geen gewone ha.

Wil Herbie na de fles niet in de box even spelen of is hij daar nog te klein voor??
Het verhaal van je souders pff snap dat je je daar aan irriteert, denk dat je er nu nog extra gevoelig voor bent ook door je slaaptekort. Maar je moet doen waar jij je zelf het beste bij voelt en dat is het aller belangrijkste.
Hele dikke knuffel voor je, en hou je niet in om hier even je gal te spugen dat doen we allemaal wel eens!

 

zo daar was ik weer, de dametjes liggen eindelijk in bed!

Ele: Wat smokey zegt kan natuurlijk ook heel goed, hij is direct na de bevalling bij je weg gehaald.
Toch hoop ik voor je dat het met het sprongetje te maken heeft, daar ben je dan met een weekje weer vanaf.
Wat te doen na het flesje? Even laten boeren en daarna even lekker in de box neerleggen met evt. speeltjes/babygym of lekker in de wipper.
Melissa vond/vind beide heel erg fijn.
Meestal merk je wel als ze moe zijn, ze wrijven in de oogjes of zitten aan hun oortjes en gapen kan natuurlijk ook nog.
Het is per kind verschillend hoelang ze opblijven, ik weet niet meer precies hoelang melissa toen op bleef.
Vind het zo rot voor je dat je je zo voelt, hoop dat alles snel weer goed komt.
Hoe is het nu met Herbie?

En over souders kan ik niet meepraten, we hebben hier geen enkel contact mee, met de hele sfamilie niet.
Maar kan me wel een voorstelling maken hoe je je voelt.
Als je iets niet wilt, dan kun je dat gewoon netjes aan hun melden.En idd als je word overrompeld door een vraag, sta je het nog meestal toe ook en naderhand direct spijt hebben natuurlijk.

Idd zitten we beetje in dezelfde situatie, ook jouw mannetje is vaak weg van huis.
Wel erg lief dat hij dan toch ook nog wat flesjes voor zijn rekening neemt, dat doet mannetje hier niet, alleen als ik weg moet, dan doet hij het wel.
Wat een ramp is dat dan he als je helemaal alleen thuis bent met een huilende baby?Ik had dat met Esther, dacht dat ik soms knettergek werd.
Heb weleens met de koptelefoon opgezeten en keihard de muziek aangezet, om even dat huilen niet aan te horen.
En nu ik dat zo hoor van smokey.............Esther is na de ks ook direct bij me weggehaald en mocht haar na een uurtje of 4 heel even zien, ze mocht heel even op mijn buik liggen, maar ze sliep toen wel.Ze lag ook aan allerlei slangetjes en apparatuur.

Smokey: Jeetje zeg!Wel een heftig verhaal hoor.
Dat ze na 4 jaar er nu nog meezitten.
Best zwaar voor de ouders.
Hebben ze nog meerdere kindjes?

 

Butterfly is ook best een heftig verhaal, dat meisje was ook meteen geopereerd hun zei hebben poosje in ronald mc donald huis geleeft. Is wel langere periode als met Herbie natuurlijk maar je weet nooit wat er dan al in zon klein hoofdje omgaat. Ze hebben nog een dochter van 7 jaar daar is alles bij goed gegaan zeg maar.

Ele ik hoop echt voor je dat het even wat tijdelijks is, en dat het een periode is waar je even doorheen moet. Trekt Herbie ook met huilen zijn hele lijfje strak zodat je kan zien dat het krampjes zijn zeg maar dan spannen ze het hele lijfje aan, of doet hij dat niet echt.

 

Ele: Zat nog even je verhaal na te lezen om te kijken of ik ergens vergeten ben om op te reageren.
Maar het sprongetje van 5 weken kan ook met 6 weken komen, er staat tussen 4-6 weken.Dus wie weet......
Slaapt Herbie trouwens wel als hij bij jou in je armen ligt of bij je in de buurt is?

 

hallo hallo,

ik reageer ook alleen heel even op mijn stuk, bah ben nog steeds ego, maar zit de fles te geven dus met een hand te typen..

wat een heftig verhaal smokey.. ik zit daar ook vaker aan te denken of het dat niet is.. maar meer als er voor hem zijn dan ik nu doe kan ik dnek ik niet.. ik weet niet.. het is ook zo plotseling zeg maar.. hij was altjd zo aan de eet zoals jullie weten.. en huilde hij omdat hij niet op tijd zijn voeding kreeg.. maar nu zijn er ook echte tranen.. en idd schoppen met voetjes en knijpen met handjes.. aan krampen dachten wij in eerste instantie ook.. maar 3 dagen lang? wel heeft hij 3 poepluiers gehad vandaag en de laatste was zelfs een vloeibare substantie.. dus zijn darmpjes zijn wel hard aan het werk.. en vraag me ook af wanneer moet je bij zoiet aan de bel trekken en is dat erg een spuitluier?

marianne, jij hebt het met esther ook soms zo ervaren dus.. echt heftig hoor.. zo stom je hoort er zo weinig van.. gelukkig kunnen we er hier wel over praten! het lucht al zo enorm op he!

na de fles is hij vaak zo moe dat hij zijn ogen niet meer open krijgt.. en dus gaat hij meteen naar bed, is dat fout?
of meneer zet het op een krijsen.. zooals de afgelopen flesjes.. en dat krijsen stopt pas als we hem in bed iinbakeren.. ( puckababy was nog in de was) dan kan hij makkelijk een uur rondkijken zonder een kick te geven(daarna valt hij of in slaap of gaat het krijsen gewoon verder).. als we hem in de box zouden leggen krijst hij alleen maar meer! de enige optie is dus bed, inbakeren en speentje brengen.. vind het echt zo zielig, saai leven heeft hij dan toch? voel me daar al schuldig over, daarom vroeg ik ook hoe jullie dat deden.. lijkt net of we hem fles geven en in bed doen en fles geven en in bed doen.. hij kan nu gewoon niet even bij ons zijn dan krijst hij alleen maar.. logisch toch ook dat ik me daar ook nog slecht door voel? hij ligt liever in zijn uppie in bed met zijn handen vastonder de dekens...
nu heb ik echt een lamme arm...
ik hoop ook dat dit maar van korte duur is.. anders kun je me snel wegbrengen.. :S ook mannetje merkt aan me dat ik het helemaal gehad heb.. hij vroeg zelfs nog of ik er spijt van heb.. en ik voelde me zo slecht dat ik er zelfs geen antwoord op kon geven... bah wat voel ik me slecht bij die gedachte..

 

nog even heel erg bedankt marianne en smokey, het doet me echt heeeel goed dat jullie zo met me meedenken en meeleven.. ik voel me een gegantische zeur, ik kkan het niet vaak genoeg zeggen.. ik hoop echt dat dit heel snel weer normaal wordt..

dus smokey echt waar hoe leuk je het ook gaat vinden, neem nu je rust!

 

Ele lieve meid het is een periode waar je door heen moet en echt geloof me het komt goed! Bij mijn broer thuis hebben ze de kleine ook ingebakend en werd daar ook rustig van, zij was gewoon erg druk en door dat gezwaai met armen en benen kon ze niet in slaap komen door het inbakeren wel, is een erg zielig gezicht maar denk dat Herbie zich daar wel lekker bij voelt. Herbie heeft 9 maanden lekker beschermd in jou baarmoeder gezeten, het inbakeren geeft Herbie denk ik een veilig geborgen gevoel. Je moet je daar echt niet schuldig om voelen hoor!!
En je zeurt maar lekker raak, de volgende keer ben ik het weer die zeurt, zo kunnen we elkaar mooi helpen om door de moeilijke periode's heen te lozen Dikke knuffel

 

Lieve Ele: Ik sluit me aan bij smokey, het is echt niet zielig voor hem, zoals smokey zegt hij heeft 9 maanden lang geborgen bij jou in je buik gezeten.
Ik merk ook aan je dat je er echt, maar dan ook echt helemaal doorheen zit.
Is het geen optie dat je mannetje een aantal dagen vrij neemt, of zich desnoods ziek meld?
Ga morgen iig even langs de ha, dan weet ook hij er vanaf en misschien vind hij de oorzaak of word je doorgestuurd naar een ka.
Jij hebt ook aantal keer het cb op bezoek gehad toch, was dat ook voor het huilen?
Bij Esther zijn ze namelijk toen ook aantal keer geweest en heb toen ook vele informatie gekregen, ook een boekje gekregen over inbakeren, maar goed dat doe jij al.
Ik vind het heel moeilijk om te bedenken wat hij kan hebben, het klinkt allemaal heel erg extreem.
Heb jezelf ook gevoel dat hij pijn heeft ergens?
Heeft hij tijdens het huilen ook een rood hoofd en houd hij zijn ogen dicht en heeft hij gebalde vuistjes?Dit kan dan duiden op darmkrampjes.
Drinkt hij zijn flessen ook allemaal netjes op?
Sorry voor alle vragen, maar ben erg druk met nadenken en of ik je kan helpen.
Het valt allemaal niet mee he lieverd?Je moet je vooral niet schuldig voelen hoe je er nu over denkt en hoe je je voelt, dat zijn je emoties, doordat het allemaal zo zwaar is en door het weinige slapen.Je zult zien als het straks weer beter is, dat je er weer heel anders over denkt.En in je hart weet je heeeeel goed dat Herbie je grootste liefde is.

 

Zo net terug van verjaardag en ik dacht even gauw op zp lezen of er nieuwtjes zijn, nou lees ik een heel heftig verhaal van Elegance.

Hoe deed ik het met Damian en nu met Yarno,

Heb even het dagboek erbij gepakt met even terug gelezen hoe Damian het deed bij de leeftijd van Herbie. ( let wel erop elk kind is anders)
Damian kreeg toen nog 6 flessen alleen rommelde hij met de hoeveelheid, wilde de ochtendfles 150 cc en de tweede ochtendfles maar 90 cc. Maar uiteindelijk kreeg hij wel 720 cc per dag.
Bij 3 maanden wilde hij pas naar 5 flessen en bij 6 maanden 4 flessen, dit is opzich echt laat maar dronk wel de aanbevolen hoeveelheid en was dan wel tevreden.

Yarno drinkt nu om de 4 uur en krijgt dan 6 flessen van 120 cc
Hij kan denk ik naar 5 flessen toe van 150 cc maar ik wilde het niet gelijk doen om hem eerst te laten wennen aan kunstvoeding en omdat hij pas sinds een aantal nachten nu de nachten beter slaapt.
Als hij echt de nacht goed doorslaapt van laatste voeding tot eerste voeding van 7 uur dan gaan we over naar 5 flessen.

Ritme na borst nu fles: drinken in een rustige omgeving en echt zitten op de bank of bed. Damian heeft dan ook drinken en iets lekkers erbij en pak dan vaak een leesboekje erbij zodat ik een verhaal vertel voor ze. Yarno vind het prettig om naar me stem te luisteren, je ziet hem zichtbaar ontspannen. Na het drinken boertje laten en even rustig tegen de schouden laten liggen om even bij te komen. Zowel bij borst al nu fles valt hij bij elke fles in slaap en de eerste avondvoeding blijft hij wakker. Luier verschonen doe ik voor de fles en halve wegen de fles haal ik hem even van de fles af om even tussentijds te laten boeren. Waarom ik dat doe, omdat Damian veel last had van boertjes en toen liet de kraamhulp me destijds dat doen en het werkte goed, dus daarom doe ik het nu ook. Na de fles en hij slaapt of vertoont slaap door gapen, ogen die telkens dichtballen en wrijven gaat hij naar bed. Overdag baker ik hem niet in. Want hij is dan zo moe dat hij echt slaapt. Pas na 16:00 uur is hij echt wakker en gaat dan lekker in de wipstoel en ik ga erbij zitten en speel dan even een paar min met een rammelaar of iets wat een zacht geluidje maakt. Hij is dan zo'n ander half uur wakker en kijkt om zich heen. Daarna valt hij in slaap tot de volgende fles van 19:00 uur. Daarna is het een huiluurtje, wil dan echt spenen en is onrustig.
Na een tijdje is hij rustig en leggen we hem in de box en laten hem even liggen en kijken telkens even en laten weten dat we er zijn. Daarna valt hij in slaap en leggen we hem over in bed tot zijn avondfles. Bij deze fles bakeren we hem voor de fles in en geven dan de fles. Zodat we hem na het boertje hem direct kunnen overleggen naar de wieg op onze slaapkamer.
Wat wij merken is dat hij beter slaapt in de wieg dan in zijn bedje.
Komt waarschijnlijk dat de wieg op onze kamer staat en kleiner is dan zijn ledikant.

Maar elegance als ik je zo lees, ben ik wel bang dat je echt doorheen zit en dat je wel begeleiding moet zoeken. Een depressie onstaat vaak na een zwangerschap, komt omdat je iets heftigs hebt meegemaakt, de bevalling voor jou was het klote maar voor herbie was het ook het eerste traumatische geval maar de tweede volgde snel namelijk weg bij mama en toen operatie. Borstvoeding is vertrouwd ging niet goed, weg mama's borst en warmte.
Komt je twee miskramen en zware zwangerschap klote bevalling en erge moeheid ook om de hoek kijken en daar ontstaat het gevoel dat je leven niets meer voorstelt. Je hebt het gevoel dat je alleen nog maar bezig bent met voeden en de tijd voor wil blijven zijn terwijl je erachteraan holt. Je wilt graag nog de dingen doen die je daarvoor ook deed. Zelf heb ik dat nu bijvoorbeeld met sex. Ben daar heel open in. Na de geboorte van Damian hadden we twee weken later alweer sex. Was niet moe en sexleven was zoals het altijd was. Nu bij Yarno was het pas na 4 weken en dat was de eerste keer en de laatste keer tot nu toe. Ben blij als ik het bed zie en voel me zo onsexy en moe dat ik me er niet eens toe kan verzetten. Spreek het wel uit en gelukkig vind mijn man het niet erg want hij slaapt ook direct als hij het bed ziet. Maar voel me wel een oudwijf daardoor.

Kortom die roze wolk bestaat niet, ja als je kind in een ritme zit die lekker is en eerder is die wolk echt donker.
Houd er rekening mee dat Herbie jou neerslachtigheid meekrijgt en daardoor op reageert. Maar het gevoel van spijt hebben is niet erg, het is eerlijk en zo voel je je nu omdat je niet alles meer helder kan relativeren, maar dat gevoel verdwijnt echt zodra herbie in een beter ritme zit en waar jij je ook lekker bij voelt.

Ga naar de huisarts en gooi je gevoel eruit, huil schreeuw maar gooi het eruit en schaam je niet want je bent absoluut één van de vele vrouwen die het heeft en zo ervaart en beleeft alleen die verhalen hoor je bijna nooit omdat de maatschappij die roze wolk heeft gemaakt die dus niet bestaat.

Het is een heel verhaal geworden en hoop dat je het allemaal kunt volgen, maar gooi je gevoel eruit en doe het zeker hier want wij veroordelen je niet en het heeft geen zin om mooi weer te spelen.

 

dank jullie wel meiden.. bah zit gewoon te janken midden in de nacht..
zo lief en zo fijn om te lezen hoe jullie het ervaren hebben en hoe jullie het doen.. en bedankt voor jullie eerlijkheid..

maa zoals jullie zien is het weer een leuk tijdstip.. ik kon alweer niet slapen van het gekreun van hem en toen het kreunen langzaam overging in huilen en ik ging kijken was hij weer nat van boven tot onder! nou ja.. ik heb eens bekeken hoe de luier zit en die zat echt goed.. mijn man had de laatste voeding gedaan, zou dus nu heel boos op hem kunnen zijn omdat dit de 2de nacht is dat hij nat is.. maar omdat de luier echt goed zit snap ik het ook niet..gisteren had hij huggies aan nu pampers.. en nu is hij zo uit zijn slaap gerukt dat hij helemaal niet meer kan slapen.. pfff... hij lag nog in de reiswieg omdat we de aerosleep nog steeds niet droog hadden van gisteren.. wat een klote ding ook, kan geeneens in de droger..

samantha als ik jou verhaal lees, is yarno ook veel aan het slapen.. doet me goed dat je hem dus ook vaak na de fles gewoon in bed kunt leggen.. ligt dus niet aan mij dat ik hhet zielig vind zeg maar.. overal lees ik dat iedereen eerst speelt voor ze de kleine in bed leggen..

hij lijkt nu zichzelf weer in slaap gehuilt te hebben.. en nu ben ik klaar wakker en totaal geirriteerd.. al blijft hij een beetje kreunen, dat wat hij al vanaf het begin doet.. en de ka zei dat het kreunen niet leek op pijn.. dus daar ga ik maar vanuit..

mijn mannetje zou zich absoluut niet ziek kunnen melden, het kan wel, maar zou hij nooit doen.. of ik moet op sterven na dood zijn ofzoiets.. hij is trouwens ook behoorlijk bekaf en ik vraag me soms af hoe hij het allemaal doet.. soms zou ik hem niet zoveel willen belasten.. maar ik belast hem best vaak en met veel dingen.. hij heeft voornamelijk de afgelopen 2 dagen rondgelopen op de kleine stil te krijgen... en heeft ook de rest veel opzich genomen, flesjes verschonen, huishouden etc etc.. en toch tank ik dan niet bij omdat de nachten zo bagger zijn..
ik heb trouwens te vroeg gejuicht, ik hoor hem weer krijsen.. ik noem het ook geen huilen meer zoals jullie gelezen hebben..

maar om even op je vragen terug te komen,
het cb was op bezoek omdat hij zat met die allergie en om de 2,5 - 3 uur voeding wilde, ook snachts en dat hij toen we dit gingen uitstellen zoveel huilde.. die vrouw is inderdaad geweest.. we hebben, geen enkele tip gekregen, we deden het zo goed.. pf... maar ze wilde toch even met eigen ogen zien hoe hij zijn fles etc leegdronk, en dat heeft ze ook gezien en dat ging zoals gewoonlijk snel, maar niet te snel..
sam, ook wij laten hem boeren tussendoor, ik weet nietmeer of de kraamzorg dat ook altijd deed, maar we hebben gemerkt dat als we dat doen de laatste boer iets makkelijker komt.. al heeft hij daar enorm veel moeite mee.. maar dat had jij dus ook las ik... soms als hij meteen na de fles in slaap valt slaapt hij 2 uur en begint dan te huilen als we hem dan willen oppakken komt er opeens een boer.. dat was overigens voordat hij zoveel begon te huilen als nu.. nu is het standaard ogen open en krijsen maar.. op de momenten na dat hij apatisch voor zich uitstaart in bed..

in het begin vermoedde we echt dat hij krampen had.. door de schopbewegingen en handjes knijpen.. maar hij huilt ook vaak om te huilen lijkt het.. wat wel overeenkomt met het sprongetje is dat we donderdag zijn eerste echte traan hebben gezien valt me nu in...

Zijn flessen drinkt hij allemaal op, heel soms, ( lees heel soms hihi) laat hij 10 - 20 cc staan.. hij krijgt nu 5 a 6 flessen van 150+5.. ligt eraan hoe de nacht gaat.. en dat is echt max, bij 6 flessen zit hij aan 1020 cc per dag :S

we hebben hem bij babymassage gemeten en hij was 58 cm en woog 5 kilo.. hij dan ook best hard volgens mij..

ik voel me echt erg dat ik zoveel aandacht vraag nu.. ik wil me ook helemaal niet zo voelen.. bah hij blijft huilen... uit ervaring kan iik nu ook al zeggen dat als ik hem zou gaan troosten hij alleen maar harder gaat krijsen, wat mijn moedergevoel niet echt positief beinvloed op dit moment..

nou alweer een uur verder, enmeneer huilt nog steeds.. arme buren..
zit me wel de hele tijd af te vragen hoe het komt dat hij nu al 3 keer achter elkaar een lekkende luier heeft gehad.. hij heeft maat 2.. ze sluiten goed aan.. ik heb vandaag snel een maart 3 geprobeerd maar die was echt nog te groot.. hij krijgt bij elke fles een schone luier en soms zelfs als we picallily ruiken tussendoor nog een nieuwe of als ik merk dat de luier gewoon erg vol is.. maar meestal gewoon bij de fles.. voorheen hebben we er ook geen last van gehad..
het wordt alweeeer een heel verhaal.. sorry dat ik dat jullie allemaal vertel..

 

jajaja ik ben nog wakker voor diegen die zich misschien afvragen dat ik na mijn bericht mischien nog goed geslapen heb!

ik heb geen fopfles meer gemaakt, ik heb hem gewoon een aantal keer de speen teruggestopt.. ik heb het nu bijna een week afgebouwd met een fopfles.. en hij heeft al 3 keer 7 uur tussen de fles gelaten. hij kan het dus wel.. en met een beetje geluk... ( please please please) is hij na de fles van 7 zo moe dat we samen nog een lange dut kunnen doen!

klinkt dat positief of niet.. zucht

 

zo de fles zit erin!
en hij gaf me daadwerkelijk weer een big smile.. pff.. die had ik ook zooooo nodig...
hij blijft wel onrustig, heeft veel geboert, maar of hij echt gaat slapen.. lets hope so

 

Goedemorgen meiden,

En jeetje ele wat een tijdstip weer om hier op zp te verschijnen.
Ik sluit me ook helemaal aan bij Samantha, je moet vandaag echt de ha bellen en alles eruit gooien en je niet bezwaard voelen zei zijn daarvoor en zullen je helpen. En net wat Samantha zegt je bent echt niet de enigste.
Beloof dat je vandaag zult bellen!!! Smokey kijkt nu beetje boos....
En is Herbie na die mooie glimlach toch nog in slaap gevallen? Ik hoop het voor je meid, en dat je zelf ook even een oogje dicht doet.

Hier weer op het werk, zo geen zin aan vanmorgen komen ze het kamertje brengen ben zo nieuwsgierig spannend hoor! Manntje gaat het in elkaar zetten die is nog steeds thuis dus dat komt wel goed uit. Verder redelijk goed geslapen en maar 1 of 2 keer naar de wc geweest weet niet eens meer hoe vaak beetje vast geslapen haha Vanavond weer naar de yoga.

 

Hoi meiden,

Ele, ik heb niet alles meegekregen, maar ik wil je een hele dikke knuffel geven!! En hoe ik het lees, moet je echt even naar de ha om alles eruit te gooien!!

Smokey, vandaag het kamertje, leuk!!! En spannend. Weer een stapje dichterbij... En al weer op naar de 29 weken... bijna 30 en dan gaat het helemaal super snel!!

Samantha en Marianne, bedankt voor de kaartjes!! Super leuk, Marianne, de foto van Esmee erop!

All, gister begon Esmee dus te huilen en daarna was het al weer tijd voor mij om te eten, haar fles te doen, de was te doen, visite te krijgen, te rusten en toen was de dag zo voorbij...
Ik snap niet, Marianne en Samantha waar jullie de tijd vandaan halen.... Knap hoor!!

Ik zal mijn verhaal in delen vertellen, al is het niet erg spannend hoor.
Op 27 april hebben we tijdens de controle bij de gyn al een datum voor een evt ks gekregen, maar we wilden eerst nog een draaipoging doen, om niet op te geven en er voor ons gevoel toch alles aan gedaan te hebben. Op 29 april dus de draaipoging die niet lukte. (verhaal van de draaipoging had ik al verteld toch?) En toen ook de definitieve datum van de ks vastgelegd en geregeld. Vanaf toen wisten we dus zeker dat Esmee op 17 mei geboren zou worden (iig niet later. En het geslacht wisten we echt niet, we hadden een jongens en meisjesmutsje laten maken). Hier had ik niks verteld, want er lezen bekenden mee op dit forum, dus overal moest mijn verhaal hetzelfde zijn...
De dagen naar de 17e toe, gingen over het algemeen best snel. En een voordeel van een geplande ks is dat je thuis alles in orde kunt maken.
We hebben het laatste weekend dus echt genoten van elkaar...

Op 17 mei moest ik om 10.00u bij het lab zijn om bloed te prikken. 's Ochtends heb ik nog netjes aan mn meldplicht voldaan, haha
Om 10.00u belde het zh of we niet eerder konden komen, want de operatie voor mij verliep heel voorspoedig (vrijdag vertelde de gyn dat het misschien ook 's middags kon worden ivm een grote gecompliceerde operatie voor me), een meevaller dus.
Ik rende bijna door het zh naar het lab en van het lab weer naar de kraamafdeling... Daar kwamen we rond 10.15u aan. Dan die mooie blauwe ok-schort aan en toen kreeg ik een katheter. Daar zag ik wel tegenop, maar ja, het moet... Dat ding er in en echt fijn, nee dat zat het niet. Dan nog even een echo om te zien of de kleine nog steeds in een stuit ligt (al hadden we daar geen echo voor nodig). Nog even geknuffeld met mannetje en rond 11.00u gingen we richting de voorbereidingskamer en richting het ouderschap...
Mannetje moest zich omkleden en ik werd aangesloten op apparatuur. Komt de gyn ineens aangelopen, met zijn arm in het gips... Had hij in het weekend zijn duim gebroken... een andere gyn heeft de ks dus uitgevoerd. Rond 11.15u richting de ok, maar eerst nog een allerlaatste foto gemaakt met z'n 2-en.
Op de ok werd er vanalles tegen mannetje gezegd en kreeg ik de ruggenprik. Die viel hartstikke mee, na een vervelende ervaring bijna 5 jaar geleden in een ander ziekenhuis.
Toen plat op de tafel gelegd en mannetje kwam naast mijn hoofd zitten. Schermpje er voor en de zin "we gaan beginnen". Heel spannend en vreemd, want je weet dat je nu heel snel papa en mama wordt. Na een paar minuutjes zei de gyn "we zijn er bijna" en toen hoorden we een klein huiltje. We keken elkaar aan en wisten dat we bijna papa en mama waren. Meteen daarna voelde ik de druk uit mn buik verdwijnen, hoorden we Esmee huilen en vertelde de gyn dat ons voorgevoel (een meisje) uitgekomen was (om 11.26u geboren). Op de afdeling en de ok vonden ze het trouwens super leuk dat we het geslacht niet wisten, want dat komt tenslotte niet meer veel voor....
Esmee werd nagekeken door de kinderarts en plaste haar meteen vol. Daarna liep mannetje met Esmee richting mij en is de eerste foto van ons 3-en gemaakt. Toen werd ik gehecht en gingen mannetje en Esmee richting de kraamafdeling. Daar kreeg ze haar eerste flesje, wat ze meteen leegdronk (10cc).
Toen ik gehecht was moest ik nog even naar de uitslaapkamer, waar ik ineens een bekende tegenkwam (zij werkt daar)... De opa's en oma's waren dus niet als eerste op de hoogte....
Na 10-15 minuutjes mocht ik ook naar de kraamafdeling waar Esmee op mijn borst gelegd werd, even lekker geknuffeld en toen werd ze aangekleed en ik gewassen. Nadat we een beschuit met muisjes op hadden zijn we rond 13.30u gaan bellen. En toen was het gedaan met de rust, haha

O ja, Ele, ik begrijp nu precies wat je bedoelt met je schoonouders.... Ik word ook gek van de mijne, vooral van mijn smoeder en szusje. Elke dag zijn ze nog langs geweest en bijna elke dag hebben ze een cadeautje bij zich. Ze hebben het zelfs al over het badpakje wat ze willen gaan kopen als we met de familie een weekendje weg gaan in oktober...
Heb het al aangegeven bij mannetje dat ik het echt overdreven vind en dat hij er misschien maar eens iets van moet gaan zeggen...

Dit was mijn verhaal, ongetwijfeld ben ik stukjes vergeten, maar zo weten jullie een beetje hoe het gegaan is.
Dadelijk ga ik even een stukje wandelen en vanmiddag toch nog even rusten, afwassen, koken, strijken enz. Dus of ik nog online kom... geen idee....

Liefs

 

Nijntje wat leuk om wat van je te horen en fijn dat alles zo goed gaat
Je verhaal klinkt wel positief eigenlijk, zo wil ik het ook wel haha