Hier gelukkig niet zo emo, maar jeetje wat ben ik een kreng zeg... af en toe lijkt het of ik spontaan ontvlam en helaas is het vaak mn lief die dan de volle laag krijgt. Die blijft gelukkig heel lief. Hij weet ondertussen dat als hij gaat lachen of opmerkingen a la het zijn je hormonen gaat maken dat dan helemaal het hek van de dam is... Daarna pakt ie me wel weer terug met de leuke "kwaaltjes" waar ik last van heb.
Tot een paar weken geleden had ik er eigenlijk geen last van, maar nu kan ik ook om alles huilen. Ik zit momenteel niet zo lekker in mijn vel en krijg al vochtige ogen als mensen vragen hoe het gaat! Van aangebrandheid heb ik gelukkig geen last, voor mijn man ook erg prettig haha! Van de week schoot hij juist helemaal uit zijn slof aan de telefoon, waarna hij me vervolgens een half uur lang snikkend aan de telefoon heeft gehad. Toen kwam hij thuis met een bloemetje, hij vond het zo erg! Was ook echt onterecht van zijn kant, maar verder houdt hij vrij goed rekening met me moet ik zeggen.