Nou, zoals ik het bedoel is eigenlijk. Je weet t ook niet. Je weet dat meisje der exacte situatie ook niet. En ook niet hoe je er dalijk zelf mee omgaat. Als er dan wordt gepraat over dat 'soort' mensen. Ja tsja... kom op hoor..
Ben ook zeker met je eens dat je niet gelijk moet veroordelen je kent immers de situatie helemaal niet. Daarom quote ik ook de laatste regel en niet het hele stuk.
Zelf kan je weinig doen. Bjz is betrokken maar die is wel grotendeels afhankelijk van informatie van derden. Je zou dus de gezinsvoogd kunnen contacten hierover. Wees je dan wel bewust van het feit dat ze die info alleen kunnen gebruiken als het open is van wie die info komt, anders moet het via het amk. Succes ermee
Wat zegt ze zelf dan over oa het gebroken enkeltje? Hoe is dat gebeurd? En zegt haar moeders niet over 'al' die vriendjes?
misschien moet je zelf eens contact opnemen met jeugdzorg over de dingen die je hebt gezien en leest e.d. dat lijkt mij idd niet goed voor het kindje, eerder gezegd zou ik er persoonlijk van walgen om zo met een vreemde (voor haar) te zien... ik vind dat ook echt "not done" als zo'n verse stiefpapa, als je nou jarenlang met elkaar gaat is het misschien nog wat anders maar mijn man zou dat nooit gedaan hebben (die heeft 5 jaar lang een stiefkindje gehad) die ging al uit bed als de kleine bij zijn mama wilde slapen omdat ie dat geen fijn idee vond (misschien wel weer wat overdreven maar toch er zijn toch bepaalde grenzen vind ik)
Hoe je weet dat ze het niet snapt? Nou, omdat je geen stabiele en veilige leefomgeving kunt creeeren voor je kleine kindje als je om de haverklap een nieuwe lover mee naar huis brengt! Daar hoef je geen hogere psychologie voor gestudeerd te hebben om dat in te zien. We maken inderdaad allemaal wel eens een foute keuze maar dit is wel heel extreem. Als je een kind hebt moet je daar de verantwoording voor nemen, en kom jezelf op de tweede plek. En dan kun je wel jong zijn, maar ze was ook oud genoeg om twee keer zwanger te worden. Foute keuzes maken kun je je dan niet meer permiteren! TS omschrijft het heel netjes en heel uitgebreid, ik heb geen twijfel om aan haar waarneming te twijfelen al is het natuurlijk maar 1 kant van de situatie. Daarbij geloof ik niet dat BJZ een gezin in de gaten houdt omdat er alleen een gebroken enkeltje was dat niet snel genoeg is herkent. Mijn ervaring is: als je een onderbuikgevoel hebt bij een situatie is dat meestal niet voor niets. De zaken die jij omschrijft geven jou denk ik terecht een onderbuikgevoel dat er iets niet in de haak is. Alleen....kun je er waarschijnlijk niets mee. Je weet niet concreet genoeg om bv een melding AMK te maken en contact met haar maken is begrijpelijkwijs niet haalbaar voor je. Dus je kunt er alleen het beste van hopen...Heel verdrietig, vooral als je stil staat wat zo'n klein schepseltje allemaal al meemaakt in haar tweejarig leventje!
Misschien niet heel slim om alles open en bloot te plaatsen aangezien je naam en namen van je kids open en bloot staan en ze misschien ook op ZP komt of toevallig tegen komt? Ik zou daar wel bang voor zijn namelijk
Nou sorry, maar elke keer een andere vent introduceren in het leven van mijn kind zou ook niet mijn keuze zijn, maar voorderest vind ik dat ze dat zelf moet weten, ondanks dat het misschien niet verstandig is. Dit is wss een jonge meid die er verder geen benul van heeft, dus onderdacht handelt wat mannen betreft. Maar ik vind dan zeker nog niet dat ze het verdient om der kind uit huis geplaatst te laten worden. Waarschijnlijk houdt ze net zoveel van haar kind als ieder ander hier.
Als ik op Google alleen al "Fiene Eefje achterhoek" intyp kom je meteen bij al je topics op ZP uit Mensen googelen soms hun familieleden..Je weet maar nooit
Behalve bjz zelf een keer bellen en je "verhaal" doen, kun je denk ik niks doen. Misschien moet je dat ook niet willen. Ik kan me heel goed voorstellen dat je een onderbuikgevoel krijgt.
Soms is houden van misschien niet voldoende..... En wie heeft het over uit huis plaatsen? Dat is wel heel drastisch en heel traumatisch voor een kind. Maar dat wil niet zeggen dat het op deze manier goed gaat en ze haar dochter tot een stabiele persoonlijkheid kan opvoeden, dus misschien is een beetje hulp wel heel noodzakelijk. En wat betreft "haar" keuze: daar denk ik dus heel anders over. Zij heeft gekozen voor een kind ( ook als je onveilig vrijt kies je ook daarvoor) en daar horen verantwoordelijkheden bij. Dus het gaat nu niet meer alleen om "haar" keuze, het gaat erom wat het beste is voor je kind. Als haar dochter volwassen en zelfredzaam is dan mag ze weer alleen "haar" keuzes maken. Ik verbaas me er soms over: als er escalaties in het journaal zijn met echt slachtoffertjes dan roept iedereen altijd "waarom heeft niemand iets gedaan en waarom is er niet ingegrepen"? En nu is er iemand die er echt mee in haar maag zit, die het heel netjes omschrijft en advies vraagt en nu wordt iemand terug in haar mand gestuurd met "je mag je er niet mee bemoeien" ( waarbij ik dus niet zeg dat dit gezin ook een crisissituatie is!). Waren er maar vaker mensen die hun zorg om anderen op een goede manier probeerden om te zetten in daden!! En denk dan alsjeblieft niet alleen aan uit huis plaatsen, maar aan bv het versterken van een sociaal netwerk om iemand heen, of hele praktisch hulp, of de weg wijzen in hulpverlenersland.
ze was gevallen van de bank. ze waren bij mijn schoonouders en toen heeft mijn schoonmoeder erop aangedrongen dat ze naar het ziekenhuis moest.. hebben ze toen 's avonds toch maar gedaan. Mijn tante is bang dat ze weer pissig vertrekt en dan intrekt bij die vent en de kleine bij hun weghoudt, heeft ze bij vriend nr..uh..3.. ook gedaan.. mijn tante heeft haar toen 3 mnd niet gezien en was er kapot van..
weet 100% zeker dat ze hier niet komt.. was het maar zo denk ik nu een beetje.. kan ze echt veel van leren.. maar bedankt dat je me hierop wijst..
Omdat het misschien tricky is? Je kan namelijk ook een kindje weg laten halen bij zijn ouders terwijl dit helemaal niet nodig is. Persoonlijk vind ik dat het probleem voornamelijk bij haar vele partners ligt en inderdaad misschien het feit dat ze gewoon jong is? Hulp ja, maar ze staat al onder toezicht van JZ, ik zou het niet op mijn geweten willen hebben dat dat kindje dalijk bij der moeder weggerukt word, omdat het misschien net die ene klacht teveel is. Jeugdzorg doet goed werk hoor, maar ik hoor toch ook her en der verhalen dat hun ook wel eens grove fouten maken door te snel in te grijpen.
ik weet echt zeker dat ze van haar meisje houdt.. daarom dat ik misschien ook niets durf te doen. als ze haar uit huis plaatsen zou ze kapot gaan van verdriet.. maar ze maakt niet de verbinding met haar gedrag en wat er met haar kindje kan gebeuren. je hoort en ziet vaak dat tienermoeders een stuk volwassener worden als ze bevallen en super moeders zijn, juist omdat ze de druk voelen van buitenaf en er echt voor gaan, maar ze leid haar leven als voordat ze beviel.. de verzorging komt vooral op haar moeder terecht. mijn man vertelde trouwens dat er voor de geboorte van het kindje ook al begeleiding op het gezin stond omdat zijn oom en tante ook moeite hadden met de opvoeding van zijn nichtje. het hele gezin is gewoon wat achter.. zijn tante heeft een zware hersenbloeding gehad op haar 16e... maar ze bedoelen het goed.. maar soms is dat inderdaad niet genoeg.. ik ben als de dood dat ze straks een viespeuk of zo in huis laat, ze laat ze ook al heel snel alleen oppassen...
tja moeilijk aan de ene kant wil je dat het kindje iig haar moeder als vast figuur blijft zien dat het kindje niet weggehaald wordt ofzo, aan de andere kant snap ik je onderbuik gevoel wel. Je zegt contacten te hebben bij het amk, mensen die jou (goed)kennen?? Zo hoef je natuurlijk niet meteen een hele dramatische melding te doen, maar kun je allicht een keertje je verhaal doen en uitleggen dat je er totaal niet op uit bent om het meisje bij haar moeder weg te krijgen, maar dat je je wel zorgen maakt...misschien dat ze wat meer begeleiding kan krijgen??
Een kind wordt echt echt echt niet zomaar weggehaald uit een gezin hoor! Dan moet er echt een crisissituatie ontstaan zijn. Ik heb in mijn werk al heel veel zorggezinnen gezien, maar het moet heel schrijnend zijn voor ze tot zo'n ingreep overgaan ( acuut veiligheidsprobleem voor het kind). Soms zelfs wel eens dat het zo lang duurt dat ik denk: waarom wordt dit niet eerder gedaan omdat het zo heftig is. Tuurlijk worden er ook bij BJZ fouten gemaakt, waar niet? Maar je moet niet denken dat het zo werkt: oh, dit is als de derde melding over gezin A, zullen we het kindje morgen dan maar even uit huis plaatsen?